Tagged definitions (46)
Showing 1-10 from 46

Σπορτίφ περιγραφή ζευγαριού στο οποίο ο άντρας είναι κατά πολύ κοντύτερος της γυναίκας ή/και απλά κοντός σε απόλυτες τιμές. Σπάνιο φαινόμενο στις βόρειες χώρες, σύνηθες μεταξύ πολιτικών (π.χ. Σαρκοζί), ραμολί πλουσίων, ηθοποιών (π.χ. Τομ Κρουζ), ο κανόνας στους τζόκεϊ. Ξύπνησε την αστική διανόηση προκαλώντας έναν διάλογο ιδεών που περιλαμβάνει την αστική μυθολογία του Κανόνα Αντίχειρα - Δείκτη, το ρομαντικό επιχείρημα του ακριβού αρώματος που μπαίνει σε μικρό μπουκάλι, αλλά και τον Κανόνα του Δείκτη - Μέσου, ψηλά στο κεφάλι ως κέρατα, και το Γκουσγκούνειας αισθητικής αντεπιχείρημα ότι και τη μαλακία σε μικρά μπουκάλια τη βάζουν στα εργαστήρια.

Έκφραζει, με τους ανάλογους χαρακτηρισμούς βέβαια, τα προσόντα μιας γυναίκας. Εμπνευσμένο από λαϊκο άσμα.

Ορίζει το σύνολο της ομάδας του Ολυμπιακού με τον προπονητή (Γαύρος και Σόλιντ = Γαύριντ, Γαύρος και Μπάγιεβιτς = Γαύριτς, Γαύρος και Μουρίνιο -λέμε τώρα-=Γαυρίνιο).

Η διείσδυση στο σεξ και ιδίως η ώρα του οργασμού, όπου και σκοράρεις. Και το πρωκτικό είναι γκολ, αλλά με οφσάιντ.

Ο Κώστας Μήτρογλου. Αποκαλείται έτσι λόγω της δεινής ικανότητάς του στην επίτευξη γκολ αλλά και της κωλοπαιδίστικης εξω- και ενδο- γηπεδικής συμπεριφοράς του.

Εναλλακτική ορθογράφηση του Ευρωπαίος, ώστε να δηλωθεί ότι η Ευρώπη τελικά κρύβει μεγάλο πέος. Συχνά μπαίνει κι ένα ενωτικό στον γραπτό λόγο μετά το Ευρώ ή μια παύση στον προφορικό για να καταλάβουν το υπονοούμενο και οι πιο αργόστροφοι.

Ορισμένες συνήθεις σημασίες:

1. Θίγεται το ότι ο ευρωλιγούρης που εντρυφεί στις αρχές του Διαφωτιστάν και του Εκσυγχρονιστάν είναι Ευρωπαίος της πούτσας, ήτοι Ευρωπέος, και δεν καταφέρνει να κρύψει πίσω από το μεταπρατικό Ελλαδέξ το ότι παραμένει ένας Ελληνάρας αγριορωμιός με κιτς συμπεριφορές επαρχιώτικου μιμητισμού.

2. Μπορεί όμως και ένας μη Έλλην Ευρωπαίος να χαρακτηριστεί έτσι με ανάλογη σημασία. Ότι τελικά είναι κι αυτός γύφτουλας, παρά τα θρυλούμενα, σαν τον Γάλλο επισκέπτη στους Απαράδεκτους ένα πράμα. Ιδίως, αν στην εποχή της οικονομικής κρίσης ο Ευρωπαίος έρχεται να εκμεταλλευτεί τομπόνο του Νεοέλληνα.

3. Συχνότατα χρησιμοποιείται για να δηλώσει την έκπληξη από την διάψευση των προσδοκιών για την ένταξή μας στην Ε.Ε. και, κυρίως, την Ευρωζώνη, που αποδείχθηκαν μεγάλο πέος για την ψωροκώσταινα. Με τον ίδιο όρο Ευρω-πέος υπονοείται και το ίδιο το νόμισμα του Ευρώ που κατέληξε να είναι μεγάλο πέος για όλους εκτός από διάφορους Κλέβερεστ.

4. Επίσης, χρησιμοποιείται πολύ για αθλητική ομάδα, ιδίως στο ποδόσφαιρο, η οποία καταφέρνει μεν να προκριθεί σε υψηλή ευρωπαϊκή διοργάνωση, και χαίρεται προς στιγμή με τον τίτλο του Ευρωπαίου, μετά όμως διασύρεται με συνεχείς ήττες, οπότε οι χαιρέκακοι εσωτερικοί αντίπαλοι της απονέμουν τον τίτλο του Ευρωπέου ή λένε ότι έφαγε Ευρωπέος.

Πάσα (Δ.Π.): Beth.

Αγώνας- θρίλερ του Θρύλου, όπου ο Θρύλος κατορθώνει να κερδίσει/προκριθεί στο τσακ του τσακός, λ.χ. στα πέναλτι, ή με γκολ στις καθυστερήσεις, ή με winning-shot στο μπάσκετ κ.ο.κ.

Λεξιπλασία του χρήστη Vrastaman, την οποία κάνω clopy paste.

Συλλογική ονομασία αναφερομένη στο γνωστό αθλητικογραφικό δίδυμο Καρπετόπουλος-Πανούτσος.

Έχει σαφή πλεονεκτήματα έναντι άλλων, επίσης συλλογικών ονομασιών του ιδίου αθλητικοδημοσιογραφικού ζεύγους, του τύπου Καρπετοπανούτσοι, Πανουτσοκαρπετόπουλοι και τα συναφή, διότι:
- είναι συντομώτερον
- είναι καρποφόρον και (ανα)παραγωγικόν
και τέλος
- είναι πλέον διεισδυτικόν

Διότι ως γνωστόν «τα εις -ουτσος ουσιαστικά είναι ανδρείας σημαντικά π.χ. Ανδρούτσος, Πανούτσος πλην των Γιούτσος και Πούτσος, άτινα σημαίνουν: "έμπαινε!"»
[εκ της γραμματικής Τζαρτζάνου].

Περιπαικτικός χαρακτηρισμός για το γήπεδο ποδοσφαίρου της ομάδας της Θεσσαλονίκης, του Ηρακλή.

Προέρχεται από τη μετονομασία του πραγματικού ονόματος του γηπέδου που είναι το Καυτατζόγλειο, αλλάζοντας το γράμμα -λ (λάμδα) σε -ρ (ρο), με αποτέλεσμα το δεύτερο συνθετικό να θυμίζει κάτι από γριά (ο Ηρακλής έχει συσταθεί ως ποδοσφαιρική ομάδα από το 1908 και θεωρείται από τις αρχαιότερες, εξού και το παρατσούκλι).

Χρησιμοποιείται ευρέως σε στέκια φιλάθλων ποδοσφαίρου, σε δρόμους, σε πλατείες και σε γήπεδα.

Αργκό των θαμώνων του προποτζίδικου. Περιγράφει το δελτίο του στοιχήματος που περιλαμβάνει περισσότερες από 6 (έξι) στοιχηματικές επιλογές. Το δελτίο εκτυπώνεται σε κομμάτι χαρτί ποιότητας που προσιδιάζει στην απόδειξη που παίρνουμε από τις συνήθεις συναλλαγές με καταστήματα. Όσο πιο πολλά πονταρίσματα, αυξάνει, ευθέως ανάλογα με το ανώτατο κέρδος, το μήκος του δελτίου και αν το απλώσεις μοιάζει πιότερο με στύλο, παρά με στήλη. Συνειρμική εξήγηση για τη χρήση του όρου, είναι ότι τα πολλά ματς που έχουν παιχτεί (μαζί με το μεγάλο ανώτατο κέρδος στο οποίο στοχεύουν, λόγω των πολλών αποδόσεων) «στηρίζουν» ένα όνειρο για πιο εύρωστο οικονομικά μέλλον -όμως αυτή η εξήγηση δεν στηρίζεται από την πλειοψηφία.

Η λέξη «δελτίο» δεν πρέπει να συγχέεται με το κουπόνι του «Πάμε Στοίχημα», το οποίο είναι η χαρακτηριστική πράσινη-άσπρη σελίδα που περιλαμβάνει όλα τα πιθανά πονταρίσματα και τις αποδόσεις τους για τους αγώνες των επόμενων ημερών, βρίσκεται σε αφθονία στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ και θέλει πολλή τέχνη για να τα διπλώσεις σωστά, ώστε να μην μοιάζει με χρησιμοποιημένο χαρτομάντηλο.