Tagged definitions (885)
Showing 481-490 from 885

• O επαγγελματίας αθλητής με αλήτικη συμπεριφορά, χωρίς την ελάχιστη αθλητική ηθική (είναι συνέχεια ντοπέ, παίζει αντιαθλητικά, χτυπάει τον αντίπαλο ύπουλα με απαγορευμένους τρόπους , παίζει θέατρο για να πάρει το μπενάλτι, δωροδοκείται ή παρασέρνει άλλους σε δωροδοκία κλπ). Οι όποιες διακρίσεις του έχουν όλες αποκτηθεί με δόλια μέσα. Είναι παράδειγμα προς αποφυγήν, χλεύη και αποδοκιμασία.
• Νέος που ασχολείται ερασιτεχνικά με κάποιο άθλημα, αλλά είναι μακριά νυχτωμένος από οποιοδήποτε αθλητικό ιδεώδες και χρησιμοποιεί τη σωματική διάπλαση που έχει, ή σκοπεύει να αποκτήσει, προκειμένου να κάνει διάφορες καφρίλες, να πουλήσει τσαμπουκάδες, να το παίξει σκληρός κι εκφοβιστικός και να κάνει διάφορες αλητείες εν γένει.

Συνώνυμα: Aθληταριό, αθλητήριος, αθληταρία.

Το χι, η ισοπαλία για τους στοιχηματάκηδες.

Έκφραση που χρησιμοποιούν οι βαριτζήδες, δηλαδή όσοι ασχολούνται με βάρη (weight lifting). Κατ' εξοχήν βαριτζήδες είναι οι μποντιμπιλντεράδες, με βάρη, όμως, τραβιούνται άσχημα κι άλλοι αθλητές, κυρίως του στίβου (στιβικοί / στιβάδες).

Το επίθετο κούφιες πάει σχεδόν πάντα πακέτο με το ουσιαστικό επαναλήψεις. Αναφέρεται στον τρόπο εκτέλεσης των διαφόρων ασκήσεων με βάρη. Αυτές γίνονται πάντα σε σετ (π.χ. σετ των 6, των 8, των 12 επαναλήψεων).

Οι «κούφιες» επαναλήψεις αντιτίθενται στις «γεμάτες», που είναι και οι σωστές. Οι κούφιες λέγονται και σκάρτες, μισές, κλεψιμέϊκες, κοροϊδίστικες. Το «κλέψιμο» συνήθως συνίσταται στην μη εκτέλεση της άσκησης στο πλήρες εύρος της. Όταν π.χ. παίζεις στον οριζόντιο πάγκο -κάνεις δλδ πιέσεις στήθους με μπάρα- πρέπει η μπάρα, στο κατώτερο σημείο της κίνησης, να ακουμπά στο στήθος. Τότε μόνο η επανάληψη είναι γεμάτη.

Το να κάνεις καμιά-δυο κούφιες στο τελείωμα του σετ, έχοντας πριν κάνει αρκετές γεμάτες, δεν είναι έγκλημα, ίσα-ίσα που ενδείκνυται καμιά φορά. Το να επιδίδεσαι όμως συστηματικά στις κούφιες -όπως κάνουν πολλοί κατ' επίφαση μπίλντερς που θέλουν να δείξουν πως και καλά τραβάνε πολλά κιλά - στερείται απολύτως νοήματος. Βασικά τότε δεν γυμνάζεσαι, πιο πολύ βγάζεις τ' απωθημένα σου και ξεσπάς τα νεύρα σου πάνω στο μαντέμι. Στα gym τους λέμε συνήθως απατεώνες.

Ποτέ δεν θα δεις επαγγελματίες και σοβαρούς σφίχτηδες να κάνουν κούφιες. Προτιμούν να βάλουν λιγότερα κιλά και να κάνουν σωστά την άσκηση. Διότι στην τελική η εμφάνιση του σώματος είναι το μόνο που μετρά και όχι το πόση δύναμη έχεις. Υπάρχουν εκπληκτικά σώματα που φτιάχτηκαν με ελάχιστα βάρη, μόνο με μεθοδικότητα, πειθαρχία, καλή διατροφή κλπ.

Ο υπερβολικά γραμμωμένος τυπάς. Λέγεται και για μεμονωμένους μύες, π.χ. σφαγμένοι δικέφαλοι, σφαγμένα τετρακέφαλα κ.ο.κ.

Συνώνυμα που έχουν καταχωρηθεί:

• φέτες. Παράγωγα: φετόνι, φέτας, φετιασμένος, φέτα Δωδώνης, φέτες καλοριφέρ
• άγριος, αγριεμένος
• στεγνός
• ερπετό
• τούμπανο (που συνήθως εκτός από γράμμωση έχει και σεβαστό όγκο).

• χαρτί, κατά τον ορισμό του χρήστη anemelos. Αν και γενικότερης σημασίας, ο όρος ενδείκνυται σε μποντιμπιλντεράδικο context, καθότι παραπέμπει στο πολύ λεπτό τσιγαρόχαρτο με το οποίο μοιάζει το δέρμα των σφαγμένων.

  Συνώνυμα που δεν έχουν ακόμη καταχωρηθεί:

• κομμάτιας (υπάρχει αλλά όχι με αυτή τη σημασία)

• κομματιασμένος
• γραμμένος (συντομευμένος τύπος του γραμμωμένος, παραπέμπει και στο γνωστό έγραψες!)

• γράμματα / γράμματας (ομόηχο με το γάμα τα)

  Γιατί σφαγμένος; Μα, διότι ο πολύ γραμμωμένος άνθρωπας, που δεν έχει μείνει σταλιά λίπους επάνω του και όλοι του οι μύες διαγράφονται με ακρίβεια, είναι και καλά σαν να τον έχεις σφάξει και κατόπιν να τον έγδαρες. Να αφαίρεσες δλδ όλη την πέτσα και να έχεις πλέον μπροστά σου, φάτσα-φόρα, το θαύμα που λέγεται ανθρώπινο μυικό σύστημα. Κυριολεκτικά, ένα μάθημα ανατομίας.

Οι μπίλντερς χρησιμοποιούν τον όρο σφαγμένος και με μιά άλλη σημασία, διακριτή από την προκείμενη: σφαγμένος είναι και ο εγχειρισμένος, ο χειρουργημένος. Πολύ συχνά βέβαια συμβαίνει, ένας σφαγμένος-χειρουργημένος να είναι ταυτόχρονα και σφαγμένος-γραμμωμένος! Ένα σφαξιματάκι (λιποαναρρόφηση, αφαίρεση από το μαστό όγκων από γυναικομαστία κλπ) μπορεί να βοηθήσει πολύ στην απόκτηση της επίζηλης γράμμωσης.

Info: Tα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολύ της μοδός οι εκθέσεις «γλυπτικής» με υλικά πτωμάτων. Ανθρώπινοι και μη ιστοί (κυρίως μύες, αλλά και σπλάγχνα, κόκαλα, μάτια κλπ), καταλλήλως διατηρημένα, συνδυάζονται σε παράδοξες φρανκενσταϊνικού τύπου συνθέσεις. Η όλη φάση ξεκίνησε ως αμφιλεγόμενη καλλιτεχνία κι έτσι, πολύ σύντομα όμως εξελίχθηκε σε περιοδεύοντα shows, που αποφέρουν χρυσάφι. Λέγεται πως τα πτώματα παρέχονται από εκτελεσμένους καταδίκους που εμπορεύεται η κινεζική κυβέρνηση. Όποιος θέλει να δει μερικούς ορίγκιναλ τέτοιους σφαγμένους, μπορεί να ρίξει ένα βλέφαρο εδώ.

Όλοι ξέρουμε πως βάζελος λέγεται ο οπαδός του Παναθηναϊκού και κατ' επέκταση ολόκληρος ο όμιλος. Πολλοί, όμως, δεν ξέρουν από πού προέρχεται ο χαρακτηρισμός αυτός.

Η λέξη βάζελος προέρχεται από την βαζελίνη, που παλιότερα ήταν συνήθως πράσινη, εξ ου και προσδιορίζει τον Παναθηναϊκό. Ο χαρακτηρισμός αυτός χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα μετά από ένα ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, όπου οι οπαδοί του Ολυμπιακού στην εξέδρα κρατούσαν βαζελίνη και την επεδείκνυαν εννοώντας κάτι σαν «Θα σας γαμήσουμε που θα σας γαμήσουμε, βάλτε λίγη βαζελίνη τουλάχιστον να μην πονέσει τόσο». Κι επειδή πράγματι ο Ολυμπιακός κέρδισε εκείνο το ματς, έμεινε οι Παναθηναϊκοί να λέγονται «βάζελοι».

1. Άλλη λέξη για το χόρτο στη ναρκοσλάνγκ.

2. Συνεκδοχικά, το ποδόσφαιρο από το γκαζόν του γηπέδου.

3. Το γυναικείο αιδοίο και δη το αξύριστο. Πρόκειται για γαλλιά, όπως και το γκαζόν (πρβλ. το ποτίζει το γκαζόν, για όλα φταίει το γκαζόν κ.ο.κ.)

Κατάσταση ερασιτεχνικού αγώνα αλάνας / γειτονιάς όπου η μία ομάδα έχει αποδεκατιστεί λόγω διαφόρων παραγόντων (διάβασμα, γκόμενα, η μαμά φωνάζει, έξω μετά από Καλινζτάκειο κλάδεμα νίντζα κλπ.), ενώ η άλλη χαίρεται για το ότι μπορεί και σκοράρει με πλεονέκτημα 34 παιχτών.

Η φράση υπήρξε δόκιμη από τους αθλούμενους εφήβους κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του '90. Αναφέρεται ευθέως στον αγώνα-δυσφήμηση της χώρας μεταξύ ΟΣΦΠ και ΤΣΣΚΑ για τα προκριματικά του φάιναλ φορ της περιόδου 1994-95, όπου 5 από τους 10 (τότε) παίκτες της ρώσικης ομάδας δηλητηριάστηκαν με Haloperidol από το αόρατο χέρι του κρόκους, του παντοδύναμου. Αποτέλεσμα η ΤΣΣΚΑ έφτασε να παίζει στον αγωνιστικό χώρο με 3 εναντίον 5.

Παρ' όλα ταύτα ο ανεκδιήγητος γαύρος (και ο πιο ανεκδιήγητος φίλαθλος κόσμος του) πανηγύρισαν δεόντως (δηλαδή χωρίς καμία απολύτως τσίπα) την ανατροπή της διαφοράς των 30 πόντων του πρώτου αγώνα (96-66) και την πρόκριση στο φάιναλ φορ.

Το πανάκριβο παλτό.

Η χρυσοπληρωμένη μετεγγραφή που περνάει το μεγαλύτερο μέρος της σαιζόν εκτός - όπως το γούνινο παλτό που ζει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στην κρεμάστρα στη ντουλάπα.

Οι αγοραπωλησίες βιζόν είναι η χαρά του ατζέντη.

Τα εύσημα στον electron που το ανέφερε σε σχόλιο εδώ.

Καθιερωμένη αργκό της ποδοσφαιρικής κερκίδας που έχει περάσει πια ευρύτατα και στις στήλες των αθλητικών εφημερίδων.

Ο όρος χαρακτηρίζει πλέον τον άχρηστο παίκτη γενικά αλλά η αρχική σημασία είναι πιο συγκεκριμένη. Παλτό, λοιπόν, λέμε ειδικότερα τον ποδοσφαιριστή που έρχεται στην ομάδα μετεγγραφή από το εξωτερικό με τυμπανοκρουσίες και ταρατατζούμ αλλά γρήγορα αποδεικνύεται λίγος και διαψεύδει παταγωδώς τις προσδοκίες των φιλάθλων.

Η λογική του χαρακτηρισμού είναι ευφυέστατη. Το παλτό, το ρούχο, το αγοράζουμε τέλη καλοκαιριού, αρχές φθινοπώρου, το φοράμε στα βαριά κρύα και με το που θα μπει ο Μάρτιος τόχουμε σηκώσει στη ντουλάπα με τη ναφθαλίνη. Το παλτό, τον παίκτη, τον φέρνουμε στις μετεγγραφές του Αυγούστου, παίρνει μια πίστωση χρόνου για να προσαρμοστεί και καλά στην «Ελληνική πραγματικότητα», παίζει κάποια ματς πριν και μετά τα Χριστούγεννα, τον παίρνουμε χαμπάρι και από τον Μάρτιο είναι πλέον μόνιμος ούτε καν στον πάγκο αλλά στην κερκίδα των επισήμων - που είναι, βέβαια, το ποδοσφαιρικό ισοδύναμο της ντουλάπας με τα χειμωνιάτικα.

Εκτός από παλτό, χρησιμοποιούνται και οι λέξεις πάλτουρας, παλτουδιά και (το προσωπικό μου φέιβοριτ) ημίπαλτο.

Η πανάκριβη μετεγγραφή που επίσης απογοητεύει λέγεται, βέβαια, βιζόν.

Ο όρος αναφέρεται στο βραζιλιάνικο μπικίνι, το λεγόμενο και 2/3, ή 3/4 (Θα σας γελάσω, γιατί με τα κλάσματα δεν τα πάω καλά από το δημοτικό).

Το συγκεκριμένο καβλωτίκ κυλοτάκι αποτελεί έναν από τους τρεις λόγους λατρείας στο λατινοαμερικάνικο αυτό κράτος! Οι υπόλοιποι δύο, είναι η τέχνη της στρογγυλής Θεάς, και το περήφανο (από άποψη στάσης) όπισθεν περιεχόμενο του εν λόγω αξεσουάρ.