Tagged definitions (169)
Showing 61-70 from 169

Συνοδεία του, καβάλα σε καναπέδες, έχουν γράψει ιστορία πολλές παρέες, συχνότατα μπροστά σε τηλεοπτικές οθόνες όπου λαμβάνουν χώρα ποδοσφαιρικά κι άλλα πρωταθλήματα, διαγωνισμοί της Eurovision, εκλογικά αποτελέσματα, εγκληματικά αποκτημένες ταινίες αλλά κι όποτε άλλοτε κάτι φέρνει πιο κοντά.

Βολικό· δεν χρειάζεται να πλυθεί σχεδόν τίποτε μετά, αφού «η κότα, η πίτσα κι η γυναίκα θέλουν χέρι», συχνά ρεφενέ, με χρόνο προετοιμασίας ένα τηλέφωνο κι ένα μισάωρο, έχει μεν σχεδόν αντικαταστήσει πλήρως τον κοντινότερο στην παράδοση συνδυασμό ούζου – μεζέ, αλλά δίνει δουλειά σε πολλούς πιτσαδόρους που νιώθουν κάτω από παντελόνι και ..σκελέα πως το δίπλωμα δίτροχου είναι, φευ, αποδοτικότερο του μεταπτυχιακού.

Αν και δύναται να προσφέρει τεράστια γευστική ποικιλία ανάλογα με τα γούστα, σαφώς ο συνδυασμός χορτοφαγική με μοναστηριακή υπολείπεται τραγικά τού απ’ όλα με οποιαδήποτε ξανθιά.

Για την ώρα ελάχιστοι έχουν προβληματιστεί αν το περιεχόμενο λουκάνικο παλιά χλιμίντριζε.

Με μόνο σκοπό την πληρότητα ενός πικάντικου menu, να πληροφορήσω πως η αβέβαιη ετυμολογία της ιταλικής «pizza» από το ελληνικό «πίττα» έχει πολλά ερείσματα, ενώ η «μπύρα» μας ήρθε από το βενετσιάνικο «bira» κι αυτό απ’ το γερμανικό «Bier».

Σαφώς σπανιότερα σερβίρεται και το «πιτσόμπιρο».

Εκεί που σμίγουν οι γλωσσικοί αέρηδες της λεξιθηρίας, της υπερδιόρθωσης, του λογιωτατισμού και της καθημερινής γλωσσικής εκφραστικότητας που γεμίζει το στόμα, εκεί μπορούμε να βρούμε το φαινόμενο του σλανγιωτατισμού, ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός (ή γιατί όχι της σλανγκοποίησης, κατά το αγιοποίηση, του βίαιου εκσλανγκισμού, του σλανγκικού αντιδανείου, και πάει έρποντας -δε μπορώ ακριβώς να το θέσω).

Εν προκειμένω αναφέρομαι στις περιπτώσεις που μάλλον εξεζητημένες και λόγιες λέξεις χρησιμοποιούνται αντί συνώνυμων πιο σλανγκικών της καθομιλουμένης. Κι αυτό ένεκα της ηχητικής τους μεστότητας, παρηχήσεων και αντηχήσεων, και της αλλότριας κοινωνικογλωσσικής τους προέλευσης, που όλο αυτό τέλος πάντων κάτι μας κάνει.

Δεν εννοώ όταν αυτές οι λέξεις χρησιμοποιούνται σε κάποια πλαίσια επειδή είναι πιο εύσχημες. Εννοώ όταν τις χρησιμοποιούμε ακριβώς για την εκφραστική τους δηκτικότητα, προκειμένου να τονίσουμε αντί να απαλύνουμε το περιεχόμενό τους, έστω κι αν την ίδια στιγμή τις χρησιμοποιούμε λιγάκι και για να μην πούμε κάτι βαρύτερο και να μην έχουμε κυρώσεις.

Μερικές τέτοιες λέξεις είναι το παχύδερμο (αντί π.χ. του παιδοβούβαλος), το ενθυλακώνω *(αντί του τσεπώνω), το *εσχατόγηρως (αντί σκατόγερος), κτηνοβάτης *(αντι κατσικογάμης), ***καλλίπυγος** *(αντί κωλάρα), ***κίναιδος** *(αντί πούστης), *διακορεύω (αντί ξεπαρθενιάζω ή γαμάω), ακόμα ίσως και το *παιδόφιλος *(αντί για κωλομπαράς), νυμφομανής (αντί για κρεβατογεμίστρα).

Και άλλα, ίσως. Πιθανόν φλωράδικης εμπνεύσεως γαμοσλανγκοτέτοιο φαινόμενο.

Συναντάται και ως «ταχολαλιστής». Από σύντομη ετυμολογική ανάλυση προκύπτει η προέλευση: «τα έχω όλα».

Μέρα όμορφη, με ιδανική θερμοκρασία, λιακάδα, αεράκι, καθαρή ατμόσφαιρα, γελούν οι κάμποι και τα βουνά, μέρα κατάλληλη για κοπάνα από τη δουλειά ώστε να πας να πιεις βρε αδελφέ ένα ουζάκι...

Τη λέξη έχω ακούσει να χρησιμοποιεί μόνο η παρέα μιας γνωστής μου προς το παρόν, αλλά μου άρεσε και θεώρησα ότι στο μέλλον θα χρησιμοποιείται κάργα, εξού και η σημερινή καταχώριση.

Λέξη που παράχθηκε και χρησιμοποιείται (περισσότερο) από χαζά 14χρονα, που γράφουν το «τι κάνεις μωρό μου» κάπως έτσι: «t knc mwlo m;», και θέλουν να δηλώσουν ότι αστειεύονται, ότι κάνουν πλάκα δηλαδή.

Ατραξιόν που προσελκύει τουρίστες. Μπορεί να έχει ένα μεγάλο φάσμα από αρνητικά έως πα μαλ πρόσημα.

Λ.χ. από τα πα μαλ προς τα μαλ:

1. Η βασική ατραξιόν ενός μέρους που είναι μοιραίο να έλκει τους τουρίστες. Λ.χ. ο πύργος του Άιφελ στο Παρίσι. Παρεμπιπταμπλεμάν, τουριστόφακα είναι όρος των καλιαρντών που σημαίνει την Ακρόπολη της Αθήνας, ενώ ως τουριστόβραχος χαρακτηρίζονταν νησιά, όπως η Μύκονος, η Ύδρα και οι Σπέτσες. Αυτή η πρώτη χρήση μοιάζει με την ανάλογη στο μουνοπαγίδα.

2. Ο όρος, ωστόσο, θἰγει την επιτήδευση. Τουριστοπαγίδες εἰναι κυρίως μέρη που δεν είχαν αδιάκοπη αξία ιστορικώς αλλά έχουν αναδειχθεί α πουστεριόρι σε πόλους τουριστικής έλξης, ή κατασκευάζονται εξ αρχής για αυτόν τον σκοπό. Λ.χ. το Las Vegas στις Η.Π.Α. ή η Eurodisney στο Παρίσι. Ή μέρη που προβλήθηκαν όψιμα, λ.χ. η γενέτειρα του τάδε ζωγράφου, ας πούμε του Νταλί, και έχει καταβληθεί μεγάλη φροντίδα να αξιοποιηθούν. Πρόκειται όμως για δηθενάδικα. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι τα καφέ που πήγε ο Hemingway, με τα οποία έχουν γεμίσει όλες οι ευρωπαϊκές πόλεις που θηρεύουν Αμερικλάνους τουρίστες. Ευτυχώς, υπάρχει κι η αντίθετη μόδα: Καφέ αυτοδιαφημίζονται ως το μοναδικό καφέ, όπου δεν πήγε ο Hemingway, και προσελκύουν αλτέρνια, που ο Hemingway τους έχει καθίσει στο λαιμό.

3. Ακόμη χειρότερα, είναι μέρη που σε εξαπατούν. Σου πουλάνε λ.χ. γραφικότητα, αυθεντικότητα, παράδοση, και όταν πας εκεί διαπιστώνεις ότι τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει. Δεν υπάρχουν παραδοσιακές καλοκάγαθες γιαγιούμπες, αλλά απολύτως κυνικοί ηλικιωμένοι που κοιτάνε πώς να σε γδύσουν. Τότε μιλάμε για κυριολεκτική παγίδα.

4. Λέγεται και για μέρη, που απλώς τυχαίνει να βρίσκονται σε σπουδαία τουριστικά θέρετρα ή άλλα σημεία και θεωρούν γι' αυτό δικαίωμά τους να βάζουν δυσβάσταχτες τιμές ξου, καθιστάμενα τουριστικά φέρετρα. Έτσι, γιατί μπορούν. Εδώ είναι ακόμη πιο κυριολεκτικός ο όρος. Φανταζόμαστε έναν κουρασμένο και κάθιδρο τουρίστα να μπαίνει σε ένα café για ένα μπουκαλάκι νερό ή ένα καφέ και να πρέπει να πληρώσει τα μαλλιά της κεφαλής του για αυτό. Φταίει αυτός μετά που γίνεται βραχιολάκης;

5. Μία τελείως κυριολεκτική σημασία, χωρίς λινκ, είναι τέλος όταν καλούμε τουρίστες σε ένα ελκυστικό μέρος και μετά βγάζουμε πάνω τους τα απωθημένα μας κι όλο μας το μνησίκακο μίσος. Αυτό έχει αποτελέσει θέμα ταινιών και βιβλίων τρόμου. Το ζουν όμως και τουρίστες στην Ελλάδα, αν λ.χ. είναι Γερμανοί, οπότε μπορεί να φάνε το ξύλο που δεν μπορούμε να δώσουμε στην Μέρκελ, αν είναι σκουρόχρωμοι, οπότε επίσης κινδυνεύουν από χρυσαύγουλα, ή, αντιθέτως, αν μοιάζουν με σκίνια, οπότε μπορεί να τους δείρουν αντι-χρυσαύγουλα (σπανιότερο, αλλά συνέβη πρόσφατα σε ξυρισμένο Ούγγρο τουρίστα) κ.ο.κ.

Στα αγγλικάνικα λέγεται tourist trap. Υπάρχει σχετική ταινία και βιβλίο.

Μπουκλόνι, το - (πληθ): μπουκλόνια.

Πεολειχία, στοματικός έρως προσδιδόμενος προς άρρεν (από άρρεν ή θήλυ ή trans ή by ή bye-bye... δεν έχει σημασία).

Συντομογραφία του «τσιμπουκλόνι».
Συγγενής ρίζα με το «μπουκώνω»...

Ο ειδικός επί παντός θέματος Έλλην, ο οποίος εκφράζει σοφές και εμπεριστατωμένες απόψεις περί ανέμων και υδάτων από την καρέκλα του, πάντα με τον φραπέ στο χέρι.

Είναι σύνηθες οι προαναφερθείς φάροι σοφίας, οι οποίοι ως άλλοι Οδυσσείς έχουν αποκτήσει άπειρη γνώση και εμπειρία έχοντας ταξιδέψει σε όλες τις καφετέριες της γειτονιάς, να κάνουν κακεντρεχή σχόλια πίσω από τις πλάτες διαφόρων ατόμων πολύ πάνω απ' τα κυβικά τους. Έτσι νομίζοντας εαυτούς κριτές των πάντων από την ασφάλεια της πολυθρόνας, υποτιμούν την δύναμη μιας γροθιάς στη μούρη από τινά Λαιστρυγόνα ή Κύκλωπα, τον οποίον η υπέρμετρη βλακεία του φραπεδόμαγκα έβαλε εμπρός του.

(Βασισμένο στο ποίημα του Κ. Π. Καβάφη «Ιθάκη»)

Πρόγραμμα στο κινητό που το ανοίγεις για να στείλεις κάνα αρχείο σε άλλο κοντινό κινητό χωρίς το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας. Είναι μεταφρασμένο δάνειο του αγγλικού όρου bluetooth.

Εφαρμόζω μετασχηματισμό Λαπλάς.