Tagged definitions (180)
Showing 1-10 from 180

Κοινώς ο πουτσοκέφαλος.

Αυτός που έχει ανοιχτό το μουνοθηρευτικό του ραντάρ 24 ώρες το 24ωρο. Είναι ελληνάρας, λάγνα υστερόβουλος, ζει για να γαμάει, αναπνέει για να καβλαντίζει. Παραμένει ανάλγητος και απτόητος σε αποτυχίες και στραβοπατήματα, χαλάκι να γίνει θα το φτάσει στα άκρα για να μπει στην τρύπα που θέλει. Αντιπροσωπεύει επί το πλείστον εφήβους αμφισβητήσιμης νοημοσύνης οι οποίοι ενδίδουν στα φυσικά ζωώδη ένστικτά τους για ασύμμετρη συνουσία.

Σε αντιδιαστολή με τον πουτσοκέφαλο ο οποίος χρησιμοποιείται σε ευρύτερες φράσεις εντός πλαισίων χαβαλέ, ο ψωλοδορυφόρος αποτελεί μια σπανιότερη υποκατηγορία η οποία εμφανίζεται αποκλειστικά σε τετ-α-τετ ανδρικές συζητήσεις για ένα μουνί, ΤΟ μουνί, το οποίο έχει καθηλώσει ολόκληρη ομάδα από πουτσοκέφαλους, μεν σκόπιμα, δε απουσίας προφανούς σκοπιμότητας, τους δουλεύει όλους ψιλό γαζί.

Υπάρχουν τρεις μεγάλες συνομοταξίες ψώλλυγουντ, έχοντας πάντα ως κοινό παρανομαστή τον πέοντα.

1. Το ψώλλυγουντ το καλό: η Ελληνική τσόντα

Το ψώλλυγουντ το καλό γεννήθηκε την δεκαετία του 60 όταν ο Γιάννης Δαλιανίδης απεκάλυψε στο πανελλήνιο τα πέρκι βυζιά της Ζωής Λάσκαρη. Σε συνέχεια ο Όμηρος Ευστρατιάδης παρήγαγε πλειάδα σοφτ ταινιών με τίτλους όπως «Το κορίτσι και το άλογο» και ηθοποιούς σαν την Έλενα Ναθαναήλ και την Γκιζέλα Ντάλη. Πολλές τέτοιες ταινίες προβλήθηκαν και εκτός συνόρων με πρόσθετες hardcore σκηνές, τοποθετώντας το ψώλλυγουντ στον παγκόσμιο πορνογραφικό χάρτη. «Ιερό δισκοπότηρο» του πρώιμου ψώλλυγουντ παραμένει το έργο «Μικαέλα, ο γλυκός πειρασμός» (1975) με σεναριογράφο και πρωταγωνίστρια την Μιμή Ντενίση, η οποία φέρεται ότι αργότερα αγόρασε και κατέστρεψε τις κόπιες της ταινίας.

Παράλληλα αναπτύχθηκε η πιο σκληρή εκδοχή του ψώλλυγουντ που έβαψε ταβάνια με ταινίες όπως «Σκύψε Ευλογημένη» και «Το Μικρόφωνο της Αλίκης» και με σταρ του βεληνεκούς των Κώστα Γκουζκούνη και την Τίνα Σπάθη. Το genre «Χύνος Φίλμ»® άγγιξε το απόγειό του στα πρώτα 80s, προβάλλοντας την Ελλάδα στο εξωτερικό επιτυχέστερα από τον ΕΟΤ και χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση του Έλληνα φορολογουμένου. Φευ όμως, παρήκμασε και έσβησε στα τέλη των 80ς.

2. Το ψώλλυγουντ το κακό: ο Νέος Ελληνικός Κινηματόγραφος

Πρόκειται για ταινίες της πούτσας σκηνοθετών όπως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος με τίτλους όπως «Μεγαλέξανδρος» και «Τοπίο στην Ομίχλη». Οι ταινίες αυτές χρηματοδοτήθηκαν από τον Έλληνα φορολογούμενο (μέσω παρακρατικών οργανώσεων σαν το «Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου») και σχεδόν πάντα αφορούσαν τα ζόρια ταλαιπωρημένων σταλινικών. Το κακό ψώλλυγουντ είχε αποκλειστικό σκοπό το αυτοτρομπάρισμα του υπερφίαλα αρρωστημένου εγώ επίδοξων Ταρκόφσκι στη θέση του Ταρκόφσκι σκηνοθετών που οδήγησαν (πάνω από) μια γενιά στα πιο βαθιά χασμουρητά, όπως έγραψε και ο ανοξείδωτος Νιόνιος. Ευτυχώς το κακό ψώλλυγουντ τείνει να εκλείψει, αλληλούια.

3. Το μαγιόξυλο

Πρωτομαγιά, και ο κάθε πικραμένος έχει και σε κάτι καλό να προσβλέπει: το πιάσιμο του ψώλλυγούντ του από την καλή του ή τον καλό του.

Hooray for Ψώλλυγουντ (από Vrastaman, 22/05/09) Εν αρχή ην η Λάσκαρη (από Vrastaman, 22/05/09) Άξιος! (από Vrastaman, 22/05/09)

Διαταραχή που πλήττει τους εργαζόμενους σε πολλές εταιρίες / υπηρεσίες / τράπεζες του λεκανοπεδίου (και όχι μόνο) κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Κύριο σύμπτωμα είναι η εμμονή να διατηρούν -μέσω κλιματισμού- τη θερμοκρασία του χώρου στους 17 βαθμούς (ενώ έξω έχει 33) με αποτέλεσμα να τουρτουρίζουν...

και...

Ψυχραναγκάζω: τακτική αφεντικών, προϊσταμένων, διευθυντών κ.λπ. να μετατρέπουν τους χώρους εργασίας του λεκανοπεδίου σε σιβηρικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, παρά τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων.

Δάνειο που παρέχεται ως ελάχιστη αποζημίωση στην οικογένεια αποθανόντος.

Το είδος αθώων ψεμάτων που αναγκάζεσαι να πεις σε όποιον ζητά τη γνώμη σου για κάτι που φορά αλλά δεν μπορείς να του πεις στα ίσα ότι είναι άθλιο διότι δεν τον ξέρεις αρκετά καλά ή προσπαθείς να κρατήσεις τα προσχήματα.

Το κατοικίδιο ζώο το οποίο καταφέρνει να σε χωρίσει από τον γκόμενο ή την γκόμενά σου… Αυτό βέβαια δεν είναι και πάντα κακό.

Χυσόφιλο: φιλί συνοδευόμενο από αδιευκρίνιστη ποσότητα χυσίων (και ταυτόχρονη γευστική απόλαυση) μετά από ολοκληρωμένη πίπα.

Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Ο Θεός (ο πατέρας του δικού μας ντε) τα πάντα εν σοφία εποίησε. Τι σχέση έχει αυτό με το χυσόφιλο, το επονομαζόμενο και τσιμπούμερανγκ, θα ρωτήσει ο αδαής, ο ανυποψίαστος αναγνώστης...

Νομίζεις, μικρέ και πτωχέ, ότι όταν λέμε «τα πάντα» ΔΕΝ το εννοούμε; Λες να μην ασχολήθηκε με τέτοια θέματα; Λες να τ' άφηνε σε ΣΕΝΑ και στον / στην σύντροφο σου; Ε, ΟΧΙ λοιπόν. Ασχολήθηκε και μάλιστα επισταμένως, στο κεφάλαιο για τον διακριτό ρόλο των δύο φύλων.

Εκεί κατά την τέταρτη ή πέμπτη μέρα, όταν τα σχέδια για τον άνθρωπο ήταν σε φάση beta release, έπεσε η ιδέα να γίνει ο άνδρας ιδιαίτερα ευλύγιστος και το μόριό του αρκετά μεγάλο ώστε να μπορεί να φθάσει στο στόμα του. Το επιχείρημα της ομάδας που έφτιαξε την σχετική εισήγηση και μακέτα ήταν ότι με τον τρόπο αυτό, ο άνδρας θα ήταν (α) αυτάρκης σεξουαλικά και (β) λιγότερο επιθετικός και δεν θα χρειαζόταν τελικά να κατασκευαστεί και το άλλο μοντέλο (το οποίο παρεμπιπτόντως έφτιαχνε μία ανταγωνιστική ομάδα σε άλλο κτίριο, code name Εύα) ρίχνοντας τελικά το συνολικό κόστος δραματικά. Το αφεντικό δεν λέω ότι δεν το σκέφτηκε, μάλιστα εκεί προς το βράδυ έκλινε προς την άποψη αυτή σκεπτόμενος όλες τις παραμέτρους. Η λογική που αναπτύχθηκε ήταν ότι αν ο άνδρας μπορούσε να πιπώσει τον εαυτό του, θα μπορούσε να τρέχει μία ρουτίνα κάθε πρωί στο πρόγραμμα (οι ηλεκτρομηχανολόγοι το φαντάστηκαν κάτι σε τζαμπεράκι) βάσει της οποίας τη μία μέρα θα χαιρόταν ο πούτσος και την άλλη το στόμα μετά το τέλος της πίπας, κρατώντας τελικά το όλο σύστημα σε ισορροπία.

Εκ του αποτελέσματος, γνωρίζουμε ότι τις μικρές ώρες εκείνης της κουραστικής μέρας κάτι άλλαξε το μυαλό του μεγάλου και προχώρησε με το σχέδιο των ξεχωριστών μοντέλων. Ανεξακρίβωτες πληροφορίες λένε ότι μόλις είδε το πρωτότυπο της άλλης ομάδας έπαθε μουνόπλακα και αποφάσισε αυτοστιγμεί, προάγοντας μάλιστα τον project manager σε υπεύθυνο για όλο το project «HUMAN», το οποίο μάλιστα μέσα στην ευφορία της στιγμής παραλίγο να μετονομαστεί σε «HUWOMAN».

Αρκετές χιλιάδες χρόνια μετά, τα δύο μοντέλα συνυπάρχουν και σήμερα, βελτιωμένα σε πάρα πολλά σημεία, αλλά η βασική επιλογή για (α) σχετική ακαμψία του ανδρός και (β) πεομεγέθη που αποδεικνύονται απαγορευτικά για αυτοπίπωμα παραμένει και στο τρέχον μοντέλο, γεγονός που αποδεικνύει ότι η βούληση του μεγάλου ήταν και παραμένει τα χύσια να μην καταλήγουν στο στόμα του ανδρός.

Ναι, υπάρχουν εξαιρέσεις (μόνο για ενηλίκους) και υπάρχουν και τύποι οι οποίοι την τρίζουν την όπισθεν, -τον βοσκάνε τον Κένταυρο, πώς το λένε- που τραβάνε έναν δικό τους μοναχικό δρόμο, αλλά είναι ακριβώς αυτό: εξαιρέσεις σ' έναν συμπαντικό κανόνα.

Ως επίλογο, θα ήθελα δε να παραθέσω ένα ενδιαφέρον ανέκδοτο από τα παραλειπόμενα εκείνης της ημέρας δημιουργίας, το οποίο επιβεβαιώνει την ορθότητα τελικώς της απόφασης του αφεντικού. Χολωμένη η ομάδα που υποστήριξε την αυτοπίπωση και κατάποση των χυσίων από τον άνδρα, αποφάσισε να περάσει ένα μικρό ιό στο βασικό πρόγραμμα του Project DOG, με αποτέλεσμα ο σκύλος να μπορεί να γλείφει τ' αρχίδια του όποτε θέλει και κατ' επέκτασιν και τον πούτσο του. Δείτε παρακαλώ πού κατέληξε ο σκύλος και πού ο άνθρωπος μερικές χιλιάδες χρόνια μετά. αατα

Σχετικά λήμματα: Φιλοπίππου και μπαγαποντολειχία

Εκ των χύσαμε και όλοι. Ηχοποίητη λέξη με προφανές σεξουαλικό περιεχόμενο.

Σημαίνει συνήθως εδέσματα ή ποτά άθλιας ποιότητας.

Το τραπέζι της Γιωργίας (από panos1962, 30/10/09)

Στοιχηματικός όρος, η ισοπαλία σε ποδοσφαιρικό αγώνα.

Μονὰς μετρήσεως μήκους, ἴση μὲ τὸ πλάτος μιᾶς παλάμης.

Οἱ μετρήσεις ἐκτελοῦνται πάντοτε διὰ συγκρατήσεως τοῦ ὑπὸ μέτρησιν ἀντικειμένου στὴν παλάμη· συνεπῶς ἀφορᾷ μόνο σὲ σωληνοειδῆ ἢ στυλιαροειδῆ ἀντικείμενα.

Ἀνήκει στὶς σχετικὲς (δηλαδὴ ὄχι ἀπόλυτες, σταθερὲς) μονάδες μετρήσεως, γι' αὐτὸ καὶ δὲν φυλάσσεται στὶς Sevres, ἀλλὰ ὁ καθεὶς φυλάσσει τὸ δικό του.

Ἄλλες συμπληρωματικὲς πρὸς τὸ χειροκλάδι μονάδες, οἱ ὁποῖες ὅμως δὲν ἀποτελοῦν ὑποδιαιρέσεις του, εἶναι ὁ ἀντίχειρ καὶ τὰ ἄλλα δάκτυλα, ἐννοούμενα βεβαίως ἐγκαρσίως.