Tagged definitions (2311)
Showing 331-340 from 2311

Πρόκειται για τα σκουπίδια, ξυσίματα ή πιξελιάσματα που εμφανίζουν τα ψηφιακά μέσα αναπαραγωγής εικόνας και ήχου, κάνοντάς μας να νοσταλγούμε τα παλιά καλά χιόνια.

Εκ των τεχνολογία και τερατούργημα, καμία σχέση με το τεχνούργημα.

Ασίστ: patsulis.

Μαλακκισμένη λεξιπλασία που μου κατέβηκε στη γκλάβα και είπα να μη σας τη στερήσω.

Θειούχος το λεπόν ανεψούδια είναι ο έχων θείο, ήτοι μπάρμπα, και δη έλκοντα την καταγωγή από την Κορώνη Μεσσηνίας.

Μη γελάτε ρε κοπρόσκυλα, μπορεί σε κάτι χρόνια να είναι διαδεδομένη σλανγκιά :-P

Υ.Γ. Παρακαλούνται οι χημικοί του σάιτ να μας εξηγήσουν τη διαφορά μεταξύ θειούχου, θειώδους και θειικού.

Εκφράζει τη δυσαρέσκεια / εκνευρισμό / βαρεμάρα / τεμπελιά / απογοήτευση για κάτι.

Εκ του κόβω τις φλέβες μου.

Το Πιτσαπέρδουλο είναι ένα κολεόπτερο (θυμίζει μορμότζιλα των χαμερπίων) με ένα πολύ περίεργο μηχανισμό στην κίνηση του(πέταγμα). Ενώ πετάει, ρουφάει ποσότητες αέρα που εγκλωβίζει σε ένα ασκό που έχει ανάμεσα στο κυρίως σώμα του (θωρακικό τμήμα) και στην κάτω μεβρανοειδή κατάληξη του υπολοίπου σώματος του, τον οποίο αέρα εξαπολύει με ένα μακρόσυρτο και υπόκωφο (κλανέοντα) θόρυβο. Η κίνηση του (πέταγμα του πιτσαπέρδουλα) είναι σαν ένα μπαλόνι που αφήνεις να ξεφουσκώσει.

Αυτό το περίεργο πλάσμα αρέσκεται (παθητική φωνή) στην πίτσα, και ο,τι έχει παρόμοια γεύση, και τα συστατικά αυτής. Αν τρως πίτσα στο μπαλκόνι, πρόσεξε το, κάνει βουτιά και τρώει ένα κομμάτι, σαν τερμίτης, κατόπιν αρχίζει (να πέρδεται ασύστολα) κάνοντας κύκλους γύρω από τα κεφάλια των παρευρισκομένων εν τω μπαλκόνιον ταύτω.

Πιτσαπέρδουλο: φανταστικό έντομο (κολεόπτερο)το οποίο τρώγων τη πίτσα πέρδεται.

Υπερθετικός βαθμός του εντελώς, τονίζει την ολοκληρωτική επιτυχία/αποτυχία/καταστροφή/άλλη κατάσταση.

Ο πολύ σοβαρός. Πιο σοβαρός πεθαίνεις. Δηλαδή, αυτός που στην προσπάθεια να φανεί πολύ σοβαρός καταντάει γελοίος. Οι εκφράσεις στο λόγο του και το σοβαρό του ύφος συνοδεύονται συνήθως από εξίσου σοβαρές εκφράσεις του προσώπου του.

Λέξη που παράχθηκε και χρησιμοποιείται (περισσότερο) από χαζά 14χρονα, που γράφουν το «τι κάνεις μωρό μου» κάπως έτσι: «t knc mwlo m;», και θέλουν να δηλώσουν ότι αστειεύονται, ότι κάνουν πλάκα δηλαδή.

Συνένωση των προσταγών «άντε, φέρε», με ταυτόχρονη παράλειψη του τελικού «ε».

Η λέξις πλέον, με την κατάλληλη προφορά, αποπνέει μια γαλλοπρεπή esscence μεγαλοπρέπειας.

Προσφώνηση η οποία αντικαθιστά το όνομα του προσώπου, αλλά και την επαγγελματική του ιδιότητα.

Αυτός που όλοι τον στέλνουν να φέρει κάτι: ο groom του ξενοδοχείου.
Το παιδί για όλες τις δουλειές, ο βοηθός.

Ηχοποίητη λέξη που δείχνει ότι υποτίθεται ότι κάποιον παίρνουμε τηλέφωνο.

Η λέξη προέρχεται από τον Μητσικώστα, εκεί γύρω στο 2000, και έχει ενδιαφέρουσα ιστορία. Λοιπόν ο πρωθυπουργός Σημίτης είχε το παρατσούκλι ο Κινέζος, λόγω εμφάνισης. Κάποια φορά είχε ταξιδέψει στην Κίνα (ή στην Ιαπωνία δεν θυμάμαι), και για ένα διάστημα ο Μητσικώστας στην εκπομπή του τον έβαζε να κάνει ότι μιλάει Κινέζικα, λέγοντας κάτι σαν «Τόιονγκ τοϊοϊονγκ». Αυτό σιγά σιγά κατέληξε να σημαίνει ότι μιλάει Κινέζικα στο τηλέφωνο, και στο τέλος έγινε σλανγκ και σημαίνει απλά «παίρνω τηλέφωνο», ενώ τα τοϊοϊονγκ απλοποιήθηκαν σε «τόνjο τόνjο».

Ελληνοποίηση της ιαπωνικής λέξης arigatou (ありがとう) που σημαίνει «ευχαριστώ».