Tagged definitions (2311)
Showing 551-560 from 2311

1. Η τσιμπουκλού που πολύ το γουστάρει. Προφανώς από το καβλί + το ηχητικό «σλουρπ» που δηλώνει λαίμαργη ευχαρίστηση.

2. Η άτσαλη τσιμπουκλού που από περήφανο τσολιά σου τον κάνει σκέτο λούρπακ. Εξού και καβλοσλούρπακ.

1. Γνωστότατο λογοπαίγνιο σε περιβάλλοντα όπως στρατώνες, γυμναστήρια (λες και μοναστήρια;) όπου υπάρχουν κοινά ντους.

2. Μεταξύ ζευγαριών παίρνει προφανέστατα διαφορετική χροιά.

Η ερασιτεχνική τσόντα με τον ένα εκ των δύο συνουσιαζόμενων να είναι διάσημος (σελεμπριτάς).

Το βασικό χαρακτηριστικό της παρισχιλτονιάς είναι ότι στην ουσία δεν είναι τσόντα. Ένα σάπιο βιντεάκι για κλάματα είναι, κατά το οποίο θα δούμε αποσπασματικά το βυζάκι και την μουνοδιχάλα της γκόμενας, ίσα ίσα για να σιγουρευτούμε ότι δεν είναι cyborg, και δεν έχει το μουνί της παλαιάς Barbie (τώρα της φόρεσαν κιλότα).

Οι παρισχιλτονιές διαρρέουν πολύ συχνά από τους ίδιους τους διάσημους που καμαρώνουμε στο εν λόγω βίντεο, προκειμένου να ανεβάσουν της μετοχές τους στο star system. Εμείς οι ηλίθιοι, αν και το γνωρίζουμε, κάνουμε άνω κάτω το internet για να τα βρούμε διατηρώντας φρούδες ελπίδες μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο της θέασης ότι θα δούμε κανένα ξεφτιλίκι. Αλλά αρχίδια...

Κλασσικές μαλακισμένες της φάσης είναι η Paris Hiton (που δίνει και το όνομα), η Gena lee Nolin, η Lidsay Lohan και σε μας εδώ η Στέλλα Μπεζαντάκου (η οποία μάλιστα όταν κυκλοφόρησε η παρισχιλτονιά της βγήκε σε εκπομπή κρατώντας το DVD μπροστά στην κάμερα και φώναζε: Αυτό πρέπει να καταστραφεί!)

Ευτυχώς η φάση πεθαίνει καθώς κάνει την εμφάνισή του ένα νέο είδος «πληρωμένης σκληρής τσόντας από διάσημους» με πρωτεργάτες την Montana Fishburn (κα. Καψοψάρι) και φυσικά την δικιά μας Τζούλια Αλεξανδράτου (κλαπ κλαπ κλαπ).

Ο αυνανισμός, η μαλακία η κοινή.

Ο όρος παραπέμπει με διάθεση παλιμπαιδισμού στη βρεφική ηλικία, όπου το γνωστό και αθώο βρεφικό παιχνίδι διακτινίζεται αυτούσιο στην εφηβική και ενήλικο διαδεδομένη αυτοϊκανοποιητική δραστηριότητα.

(από GATZMAN, 28/10/10)

μπαμπακοίτας, -α (ο, η)

Λέξη ιδιαίτερα δημοφιλής στη νηπιακή - καλοκαιρινή πιάτσα, που όχι μόνο χαρακτηρίζει μια ιδιάζουσα ηχορύπανση, αλλά και τον ίδιο τον ηχορυπαντή.

Παίρνει γένος τόσο αρσενικό, όσο και θηλυκό, ανάλογα αν αυτός ή αυτή που τη προφέρει, είναι αγοράκι ή κοριτσάκι.

Αποτελεί συντόμευση της κραυγής «Μπαμπά, κοίτα!», διαδεδομένη τους καυτούς μονάχα μήνες, σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη των ελληνικών παραλιών.

Λόξυγγας με επακόλουθο ρέψιμο.

Αν και στην παγκόσμια βιβλιογραφία έχουν καταγραφεί περιπτώσεις όπου το ρέψιμο προηγείται του λόξυγγα, αυτή πάντως είναι η πλέον κοινή συμπεριφορά που παρατηρούμε στη φύση. Κι όταν λέμε στη φύση, εννοούμε (συνήθως) στα σπίτια των παππούδων και των γιαγιάδων μας, που, έχοντας ζήσει κατοχές και κακουχίες, εκτιμούν ίσως περισσότερο από όλους μας το φαγητό, τόσο πολύ που ώρες ώρες μπουκώνονται ασυστόλως, αγνοώντας τις υποδείξεις των ιατρών και των συγγενών για το ζάχαρο, την πίεση, και ό,τι άλλο έχουν ευχαρίστηση, με αποτέλεσμα, εκτός από τη σημαντική επιβάρυνση του οργανισμού τους, να παράγουν αυτό το πολυφωνικό είδος ρεψίματος, το οποίο μπορεί να επαναλαμβάνουν για ώρες.

Ο ρέψυγγας πάντως δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της τρίτης ηλικίας. Μπορεί εύκολα να παρατηρηθεί σε άτομα στα οποία τους έρχεται συχνά λόξυγγας, αν και σε αυτές τις περιπτώσεις η χρονική περίοδος κατά την οποία εμφανίζεται το φαινόμενο (γνωστό και ως διάρκεια ζωής του ρέψυγγα) είναι σημαντικά μικρότερη.

Μεταφορικά, ο αυνανισμός, η μαλακία.

Η έκφραση αποτελεί συνδυασμό κατάληξης γυναικείου ονόματος, όπως π.χ. Αμαλία, Ευθαλία, Κορνηλία, Κρυσταλλία κλπ, που, παραπλανητικά και ενδεχομένως και νοσταλγικά, παραπέμπει σε γυναίκα, μαζί με το τμήμα της άκρας χειρός, παλάμη η αλλέως χούφτα, που υλοποιεί την παλινδρομική κίνηση της επιδερμίδας του ανδρικού μορίου, κατά την αυτοηδονική και ανακουφιστική διαδικασία εξαγωγής του γνωστού γαλακτώδους οπού του άρρενος.

Δική μου λέξη, την έβγαλα για κάποιους ανθρώπουις που κάνουν τους αρχηγούς και είναι κυριολεκτικά παρτάκηδες και πουλάνε και τραμπουκισμό, μαγκιά, κλανιά...

Ο αχάριστος - αν και ευεργετηθείς από εμάς, μας κατηγορεί.

Φανταστικό τοπωνύμιο που έχει ως σκοπό να δηλώσει χώρα εξωτική, απομεμακρυσμένη και πάνω απ'όλα υπανάπτυκτη. Μια χώρα παράδειγμα προς αποφυγήν.

Πιθανή ετυμολογία των συνθετικών της λέξης:

Γκουαλντα-: Αναγραμματισμός του «Guadal-», όπως αυτό συναντάται στα Guadalajara, Guadalcanal),

-μπουγκ-: Μάλλον τμήμα της στερεότυπης «κραυγής αγρίων», «ούγκα-μπούγκα»

-ντάλα: Ινδοπακιστανίζουσα κατάληξη όπως στα Ζιγκουάλα, Μαντουβάλα, Kerala.