Tagged definitions (1647)
Showing 1051-1060 from 1647

Παρακαλώ.

Το λήμμα προέρχεται από την αγγλική λέξη please (πλιζ) + την ελληνική κατάληξη -άρω, που συνήθως μπαίνει μετά από ξενικές λέξεις για να γίνουν ελληνικά ρήματα (κορνάρω, κλικάρω κτλ).

Παραστατική γκανγκστερική απειλή, που σημαίνει «θα σε τσιμεντάρω» ή «θα σε κάνω ντόκ» = θα σε καθαρίσω (δια της κάτωθι μεθόδου).

Ως γνωστόν τοις πάσι (από τις ταινίες), οι μαφιόζοι στην Αμέρικα συνήθιζαν να συλλαμβάνουν νύκτορες τον αντίπαλό τους και να κρατούν τα πόδια του βουτηγμένα σε μια κοινή πλαστική λεκάνη, γεμάτη με υγρό τσιμέντο, ώσπου να πήξει.

Όταν πλέον τα πόδια είχαν γίνει ένα με το τσιμέντο, τον πετούσαν κάπου στ’ ανοιχτά ή σε κάποιο ποτάμι και πήγαινε βολίδα στον πάτο, χωρίς ν’ αφήνουν ίχνη της δολοφονίας. Ήταν δε πλέον σαδιστικό, να ρίπτεται ζωντανός ο αντίπαλος στο νερό...

Χαρακτηριστική είναι και η έκφραση των mobsters (ιταλο-αμερικάνοι που δεν καλομιλούσαν τα εγκλέζικα) για τους εκτελεσθέντες αντιπάλους τους “he sleeps with the fishes” = «ξέχνα τον αυτόν, κάνει παρέα στα ψάρια», ενώ παράλληλα και συμβολικά έστελναν σε πακέτο ένα ψάρι στην αντίπαλη συμμορία, ώστε να μην τρέφουν αυταπάτες για το μέλλον του συντρόφου τους.

Η έννοια λοιπόν, πέρασε και στη νεοελληνική με την ανάπτυξη δομημένων εγκληματικών οργανώσεων ή έστω την εμπέδωση των χολιγουντιανών μεταφορών του αμερικάνικου υποκόσμου και η αναφορά εδώ γίνεται στο αλήστου μνήμης ποδοσφαιράκι Subbuteo, όπου τα πόδια των παικτών ήσαν στερεωμένα σε μια βαθουλωτή βάση, για να στέκονται όρθιοι όπως τα παλιά στρατιωτάκια.

Η αναλογία με το δοτό έρεισμα του ατυχούς κακοποιού είναι προφανής, χώρια ο συνειρμός με την ομόηχη έκφραση «πήγε σούμπιτος»...

Στην «Ωραία των Αθηνών» (1954), αφού η Βασιλειάδου έπρηξε τα ούμπαλα στο Ν. Σταυρίδη και Μ. Φωτόπουλο με τις φορτικές περιποιήσεις της, ο τελευταίος αγανάχτησε λέγοντας «εγώ αυτή, θα τη χτίσω»!

Αλλά, καλύτερα να μην επεκταθούμε σε βασανιστικές εκτελέσεις ανά τους αιώνες με λογής-λογής χτισίματα (π.χ. Παυσανίας) ή αυτοτιμωρίες σε σφραγισμένα δωμάτια (βλ. «Παναγία των Παρισίων»), για θα πάει μακριά η βαλίτσα...

Αφιερωμένο στον Κωστάκη του Μεγάλου Κάστρου.

Το χρέωμα (ρήμα χρεώνω, παθ. χρεώνομαι) αποτελεί, με λίγα λόγια, το κάρφωμα. Την ακούσια, συνήθως, αποκάλυψη μιας πράξης ή συνήθειας που δεν είναι συνετό να αποκαλυφθεί. Χρησιμοποιείται ευρέως μεταξύ χασικλήδων είτε αναρχικών. Από τους πρώτους, για την πράξη κάποιου η οποία βάζει σε κίνδυνο την αγάπη τους για το ..εχμ.. βότανο, για τους δεύτερους την ελευθερία τους από την αστυνομία.

Ο ασχολούμενος με την εθελοντική συλλογική προστασία του περιβάλλοντος με σκοπό το προσπορισμό ανάθεσης εργασιών, έμμισθων θέσεων και αξιωμάτων, για τον ίδιο και τους οικείους του.

Πίνα Κολάντα (Pina Colada).

Κοινώς η λεύκανση κωλοτρυπίδας. Εκ του χρώματος (λευκού) του ποτού και της ηχητικής γειτνίασης (κολάντα - κώλος).

Η Πίνα Κολάντα εφαρμόζεται σε ινστιτούτα αισθητικής και θεωρείται επέκταση του καλλωπισμού της βουβωνικής χώρας. Η Πίνα Κολάντα δεν είναι συμβατή με τα κουρέμπελα.

Προέρχεται από τα κατά τα άλλα συμπαθέστατα κατοικίδια και χαρακτηρίζει τον άνδρα που στερείται τόλμης σε θέματα προσέγγισης του αντίθετου φύλου. Αντίθετο του ντόπερμαν.

Πρόκειται για παρετυμολογία της λέξης λιμοκοντόρος που χαρακτηρίζει μειωτικά κάποιο νεαρό, ο οποίος συμπεριφέρεται επιδεικτικά και επιτηδευμένα παριστάνοντας κατ' ουσίαν το γόη (τεντυ μπόυ).

Η λέξη λημμοκοντόρος ανήκει εις τη σλανγκική γλώσσα και συντίθεται από τις λέξεις λήμμα+κοντά+οράω. Ως εκ τούτου δηλώνει τον κοντόφθαλμο λημματοδότη, ο οποίος στη προσπάθεια του να ορίσει κάποιο λήμμα παραλείπει σημαντικές πληροφορίες, όπως για παράδειγμα η ύπαρξη παράλληλων χρήσεων του λήμματος, τόσο σε μεταφορικό, όσο και σε κυριολεκτικό επίπεδο.

Επίσης, η λέξη χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάποιον που τίθεται στη διαδικασία παραγωγής κάποιου ορισμού έχοντας ως αυτοσκοπό τη προσωπική ανάδειξη του ιδίου χρησιμοποιώντας πολύ συχνά φθηνές πρακτικές εντυπωσιασμού.

Ο καυλαμάς, κατά τον λακαμά και όχι κατά τον Παλαμά (που μάλλον ιεροσυλία θα αποτελούσε), δηλώνει ότι κάποιος έιναι εντελώς μαλάκας, ότι κάποιος είναι κάτοχος p.hD με αντικείμενο τη μαλακία. Το πρώτο συνθετικό (καύλα) χρησιμοποιείται εμφατικά για να δηλώσει την ένταση και το ευμέγεθες της μαλακίας, η οποία εννοείται με το «μάς», του οποίου η ολοφραστική εκφορά παραλείπεται σκοπίμως για λόγους ευηχότητος και ηθικοπλαστικής προκατάληψης.

Συνουσιάζομαι έτσι και έτσι, χωρίς ιδιαίτερη όρεξη.

Χρησιμοποιείται όταν ο μπήχτης βάζει από υποχρέωση, απλά και μόνο επειδή του ζητείται από την δικιά του, χωρίς ο ίδιος να γουστάρει εκείνη τη χρονική στιγμή.

Ο βάζων ντεμί συνήθως δεν ολοκληρώνει τη συνουσία, αφήνοντας το μωρό του ντεμί-ικανοποιημένη.

1. Αυτός που σου αρέσει πολύ, ο φοβερός και γαμιστερός μαζί.

2. Αυτός που σε κάνει να φοβάσαι, ο τρομακτικός (κυριολεκτικά).

Και στις δύο σημασίες του, πρόκειται για σλανγκίζοντα όρο που χρησιμοποιείται κυρίως από κοπέλες, σχηματισμένος από το «φοβίζω», κατά το πρότυπο του «γαμιστερός» (<«γαμίζω», όπως λεγόταν κάποτε το γαμάω).