Tagged definitions (2401)
Showing 991-1000 from 2401

Ο καράβλαχος, ο μπουρτζόβλαχος. Άτομο της υπαίθρου, με αστικές αξιώσεις (όχι με τη νομική έννοια).

Ο όρος προέρχεται από το τουρκ. Karacova < Karaca + ova (τοπωνύμιο).

1. Γνωρίζομαι με υποψήφια σχέση.

2. Τα φτιάχνω με την εν λόγω υποψήφια σχέση.

Ο όρος προέρχεται από το κονέ.

Παράγωγα: κονέδιασμα, κονεδιάρης /-α, κονεδάκι, κονεδογκόμενα.

Εκ του αγγλικού σάμπλς και του σάμπλινγκ, γερουνδιακός τύπος ο δεύτερος.

Το αντίστοιχο του ψυγείου στη σύνθεση, η χρήση έτοιμων ήχων, μουσικών, σε ένα κομμάτι και η ενσωμάτωσή τους στη σύνθεση. Γεννήθηκε ως πρακτική με την ηλεκτρονική μουσική και χρησιμοποιείται σε ουδέτερα συμφραζόμενα όσο και με αρνητικές συνδηλώσεις. Το δεύτερο κυρίως σε μουσικούς κύκλους όπως το μέταλ όπου, λόγω αντιπαλότητας των μουσικών ρευμάτων (μαλακίες τούμπανα) θεωρείτο καταδικαστέα πρακτική, και θεωρείται ακόμη, αλλά τουλάστιχον όχι από το σύνολο των μεταλλάδων.

Προφέρεται sables, έτσι για τη χαρκορίλα και απαντά κυρίως στον πληθυντικό, αλλά και στον ενικό, κυρίως ως περιεκτικό ουσιαστικό. Νομίζω δηλαδή...

Τα windows vista κατά γενική ομολογία ήταν η χειρότερη έκδοση των windows που κυκλοφόρησε η καλή μας Microsoft. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι δεν κατάφεραν να αντικαταστήσουν την υπάρχουσα βάση εγκατεστημένων λειτουργικών συστημάτων Windows XP, ενώ μέχρι και σε μηχανήματα με προεγκατεστημένο το εν λόγω λειτουργικό σύστημα, υπήρχε η δυνατότητα downgrade σε Windows XP.

Έτσι στο χώρο της πληροφορικής, εμφανίστηκε ο όρος «Windows svista» ή «Windows σβήστα».

Παρόλο που, στην αρχή, η χρήση του όρου αφορούσε μόνο τη συγκεκριμένη έκδοση του λειτουργικού συστήματος, σιγά-σιγά επεκτάθηκε και ως χαρακτηρισμός άλλων αποτυχημένων προϊόντων ή υπηρεσιών που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις μας -και ειδικά προϊόντων λογισμικού.

Μια εναλλακτική χρήση του λήμματος είναι και αυτή που υποδηλώνει την επανεγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος σε κάποιον Η.Υ. λόγω διαφόρων προβλημάτων.

Επιφώνημα επιτυχίας δηλ. «Ζήτω!», «έμπαινε Γιούτσο!» κλπ ή (ειρωνικά) αποτυχίας δηλ. «τώρα κονομήσαμε!», «την κάναμε από κούπες» κλπ.

Προέρχεται από το ιταλικό παιχνίδι λοταρίας tombola (<ιταλ. tombolare = κάνω κωλοτούμπουλες), το οποίο έπαιζαν πλανόδιοι τομπολατζήδες στους μαχαλάδες των πόλεων μέχρι και πριν από καμιά 70αριά χρόνια, κρατώντας ένα τύμπανο που, χτυπώντας το σαν σήτα, ανάδευε τους λαχνούς που χοροπηδούσαν.

Αυτός που του ’πεφτε ο τυχερός λαχνός, φώναζε χαρούμενα «τόμπολα!» και στη συνέχεια γύρευε από τον τομπολατζή το αντίτιμο (π.χ. χρηματικό έπαθλο, ένα μικρό δωράκι, κάτι φαγώσιμο κλπ).

Η έκφραση με την διπλή σημασία της λέγεται και στην Ιταλία, ενώ αντίστοιχα οι Αγγλοσάξονες λένε «Bingo!» (από το ομώνυμο παιχνίδι που παίζουν οι θείτσες) ή «Disco!», δηλ. «Μπράβο!», «Το πέτυχες!», «Διάνα!» κλπ.

Οι τομπολατζήδες, όπως και όλοι οι γυρολόγοι επαγγελματίες του δρόμου (λούστροι, καστανάδες, σημιτζήδες, καλντεριμιτζούδες, «παιχνιδιάτορες» μουσικοί, λαχανάδες, ακονιστές, σαμοβαροφόροι πωλητές τσαγιού ζωσμένοι φλιτζανάκια, ακροβάτες, κομπογιαννίτες, επαίτες με ζητιανόξυλο δίκην μουσικού οργάνου, παπατζήδες, οπωροπώλες με καροτσάκι κλπ) αποτελούσαν ιδιαίτερο σινάφι -και μάλιστα οι Σταμπουλούδες τομπολατζήδες διέθεταν δικές τους χορευτικές φιγούρες στον ζεϊμπέκικο, τον λεγόμενο «τομπολατζήδικο».

Μέχρι και σήμερα, σε διάφορα συνοικιακά ιχθυοπωλεία, ένα μεγάλο κι ακριβό (αλλά απούλητο) ψάρι «βγαίνει στη λοταρία» με πρωτοβουλία του ιχθυοπώλη προς τους παρεπιδημούντες μαγαζάτορες, προκειμένου να μην χαλάσει και ζημιώσει ο Αλφαβητίξ...

Ο δείκτης γαμησιμότητας μιας γυναίκας. Η έκφραση βασίζεται στην εϊτάδικη έκφραση high fidelity, εν συντομία Hi-Fi, που αναφερόταν σε στερεοφωνικά, δίσκους κ.τ.λ.

Για ένα μάτσο ροχάλες. Για ένα κάρο ροχάλες.

Απαξία ευρέος φάσματος, όπως λέμε αντιβίωση ευρέος φάσματος.

Τσιμπουκαμπίλιτι (tsiboukability): η τέχνη (ικανότητα) του τσιμπουκώνειν. Από το τσιμπούκι και ability.

Άνδρας με λεπτούς τρόπους, ενίοτε κομψευόμενος. Δεν τον ενδιαφέρει και τόσο το σεξ, όσο το να διαδίδει ιστορίες για το πόσο αρέσει, κ.τ.ό.

Συνώνυμα: χαλιαμπάλιας, φλιάφλιας.

Προέρχεται από την ιταλική λέξη bussola (λατ. Buxida) και στην ναυτική αργκό σημαίνει πυξίδα.

Στην καθημερινή μας ομιλία χρησιμοποιούμε την γνωστή μας έκφραση έχασα τον μπούσουλα, που σημαίνει: έχασα τον προσανατολισμό μου, δεν ξέρω τι μου γίνεται, που πατώ και που βρίσκομαι. Τα έχω χάσει γενικά ένα πράμα. Παραλληλίζουμε έτσι τον εαυτό μας με ένα πλοίο όταν χάνει την πυξίδα του (δράμα η κατάσταση δηλαδίς).

Επίσης όταν είσαι π.χ. σε ένα νέο μέρος ή νέα δουλειά και ψάχνεις να βρεις τον μπούσουλα σου, δλδ τα πατήματα σου, τον τρόπο να προσαρμοστείς.

Μετά από αρκετή έρευνα κατέληξα στο συμπέρασμα πως δεν υφίσταται κάποια σχέση με το μπουσούλισμα των μικρών παιδιών αλλά κάθε ένσταση δεκτή.