Tagged definitions (981)
Showing 211-220 from 981

Αμερικανική έκφραση, ιδιαίτερα δημοφιλής στους κύκλους των φοιτητών, οι οποίοι φημίζονται για τα ιδιαίτερα «άγρια» πάρτυ τους στα διάφορα κολλέγεια και αδελφότητες.

Η φράση περιγράφει εν συντομία την επίδραση της γενναίας κατανάλωσης μπύρας (αν μπορεί να χαρακτηρισθεί μπύρα ο Αμερικάνικος νερουλιασμένος ζύθος), στην υφή του προϊόντος κενώσεων της επόμενης ημέρας.
Κοινώς, η μορφή των σκατών του υπερ-καταναλωτή μπύρας η οποία μοιάζει με λάσπη. Το πρώτο συνθετικό αναφέρεται στην μπύρα Budweiser (ουδεμία σχέση με το ομώνυμο και σαφώς ανώτερο Τσέχικο προϊόν), η οποία είναι γνωστή ως Bud.

Προφανώς, το πρακτικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο με οποιονδήποτε ζύθο, πλην όμως η έκφρασις θα έχανε το ομοικατάληκτον και την κωμική της ιδιότητα εάν φερ' ειπείν κυκλοφορούσε ως «Heineken Mud».

Χωρίς να θέλει να προδικάσει, ο καταχωριστής είναι σχεδόν βέβαιος ότι οι άρρενες που διαβάζουν το παρόν, χαμογελούν ενθυμούμενοι ηρωϊκές ημέρες Bud Mud στη ζωή τους...

Είναι τόσο κοντά που δεν αξίζει να το συζητάς.

Η ακαταστασία, το ρημαδιό, το χάος.
Επίσης η δυσμενής, δυσάρεστη κατάσταση.

Οι ...κοιλιακές διαταρραχές. Είναι αυτό που λέμε διακριτικά «μ' έπιασε η κοιλιά μου», ενώ στην πραγματικότητα δεν προλαβαίνω να χεζοκλάνω ηχηρώς, ασυστόλως και κατά συρροήν. Αλλιώς ευκοίλια ή η κατάστασις κατά την οποία κατουρώ απ' τον κώλο, πάντα με τα ανάλογα ηχητικά εφέ.

Ο πολυλογάς, ο φαφλατάς, αυτός που σου παίρνει τα μυαλά από το πολύ μπίρι-μπίρι. Μπορεί να μιλάει ώρες μόνος του. Πολλές φορές αυτά που λέει είναι μια ακατάσχετη μπουρδολογία. Πάντως ο λόγος του κοιλιά δεν κάνει. Ο τυπάς εμπνέεται από το τίποτα και φτιάχνει σενάρια. Λογοτέχνης του προφορικού λόγου είναι ο άνθρωπος.

Ο όρος προέρχεται από τη σύγκριση μεταξύ αυτών των φαινομενικά διαφορετικών στοιχειών. Aπό τη σύγκριση δηλαδή μεταξύ του πολυλογά και του κρυωμένου.

Όπως ο κώλος του κρυωμένου αποτελεί την πύλη εξόδου κλανιοβομβαρδισμών και κουράδων, έτσι και το στόμα του πολυλογά αποτελεί πύλη εξόδου ατέλειωτης μπλαμπλαδολογίας

Επίσης τόσο ο κρυωμένος όσο και ο πολυλογάς παρασύρονται ο μεν ένας από το κρύωμα, ο δε άλλος από την πολυδαίδαλη πλοκή του λόγου και από κάποια στιγμή και πέρα αισθάνονται πως δεν μπορούν να ελέγξουν την κατάσταση

Συνώνυμες εκφράσεις

Ροδάνι πάει η γλώσσα του
Μιλιά μέσα του δεν έβαλε

Ο φόβος, το άγχος.
Επίσης νιώθω φόβο ή άγχος, τα κάνω πάνω μου, τρομάζω.

Απαξιωτικό σχόλιο αντί άλλης ουσιαστικής απάντησης στον συνομιλητή μας. Συντάσσεται κυρίως με το «ρε» ενώ πολλές φορές απαντάται και στην προτρεπτική μορφή «ρε άι φτύσ' τα μπούτια σου».

Η ουσία της έκφρασης έγκειται στο άσκοπο του πράγματος και είναι συναφής με το «πήγαινε να δεις αν έρχομαι» ή «ρε α πάαινε να δεις αν κουνιούνται οι βάρκες» (εδώ σε ιδιωματική μορφή της Β. Ελλάδος). Κατ' άλλους, η ουσία της έκφρασης βρίσκεται στο ότι δεν έχουμε ικανό τον συνομιλητή μας να φτύσει μακρύτερα από τα μπούτια του, πολλώ δε μάλλον να εκφέρει και άποψη για το θέμα το οποίο είναι υπό συζήτηση.

Εστιν ουν ξέκωλο, ανήρ έχων αιμοροεές εκ του πρωκτού κατερχόμενες, αιτιωδώς συσχετιζόμενες μετά των ερωτικών προτιμήσεων.

Λέξη που προκύπτει από το πάντρεμα των λέξεων πορδή, κλανιά και την κατάληξη -ίδι (η οποία δίνει μία χαριτωμενιά σαν να οικειοποιούμαστε την χ λέξη στην οποία το συνάπτουμε). Το πορδή και κλανιά έχοντας την ίδια σημασία, εμφανιζόμενες μαζί δείχνουν υπερβολή.
Αποτέλεσμα λοιπόν είναι μία έμφαση στην περιγραφή των αερίων που όμως για να μην τρομάξουμε τον συνομιλητή προσθέτουμε και το -ίδι.

Η λέξη χρησιμοποιείται ενίοτε και στον πληθυντικό (πορδοκλανίδια) είτε για να δείξει ότι πολλοί κώλοι τα παρήγαγαν ή γιατί το εφέ ήταν συνεχόμενο (και συχνά ολονύκτιο). Αυτά πάντα αναλόγως τον ομιλητή.

Πορδοκλανίδι είναι λοιπόν η κλανιά, όχι μία και τελειωτική αλλά συνεχόμενης ροής, παραμένει όμως στον ακροατή άγνωστη η ταχύτητα, ο ρυθμός, η ένταση, και φυσικά η μυρωδιά. Αυτά όμως μπορεί να τα καταλάβει και από τα συμφραζόμενα, αν πχ. του πούμε ότι φάγαμε κρεμμυδόπιτα και μας έπιασε πορδοκλανίδι, λογικό είναι βάση εμπειρίας να καταλάβει ότι κλάναμε συνεχόμενες κλανιές δυνατές και θανατηφόρες.

Έκφραση αντίθεσης όταν ακούμε ένα βαρύ και φορτωμένο πρόγραμμα είτε που πρόκειται να μας αναθέσουν ή που κάποιος άλλος έχει.
Σημαίνει δηλαδή ότι εμείς βαριόμαστε πάρα πολύ, είμαστε τεμπέληδες ενώ ο άλλος μας μοιάζει Βέγγος.

Παρόμοια με την δεν παίζω ούτε τα βλέφαρά μου.

Μπορούμε επίσης να αλλάξουμε υποκείμενο αν μιλάμε για κάποιον άλλο.