Tagged definitions (7597)
Showing 2861-2870 from 7597

Μεταφορικά, όταν ελέγχουμε τα λάδια κάποιας.

Θεμελιώδες προκαταρκτικό κάθε καλού σέρβις.

Αγγλιστί: pussy fingering, checking someone's oil.

Η βαβούρα, ο χαλασμός Κυρίου, ο χαμός (στο ίσωμα).

Τηλεφωνώ σε call girl (c.g., προφ. σι τζι) με στόχο το ξεφόρτωμα (ή την ειλικρινή σχέση, αν είμαι πολύ-πολύ μαλάκας).

Παράγωγα: σιτζάρισμα, σι τζι μαν (= αυτός που σιτζάρει), σιτζάτος (= αυτός που μόλις σιτζάρησε).

1. Γνωρίζομαι με υποψήφια σχέση.

2. Τα φτιάχνω με την εν λόγω υποψήφια σχέση.

Ο όρος προέρχεται από το κονέ.

Παράγωγα: κονέδιασμα, κονεδιάρης /-α, κονεδάκι, κονεδογκόμενα.

Σλανγκ άλλης εποχής, ικανή να προκαλέσει κάψιμο σουτιέν από φανατικές φεμινίστριες! Ο τέμπορα ο μόρες! Παλιά, στην αγροτική οικογένεια που οι κόρες ήταν κατάρα (γιατί δεν απέφεραν στην εργασία) και οι γιοί ευχή (εργατικά χέρια), ο σκοπός της γυναίκας ήταν να γεννήσει γιους και μετά να αφοσιωθεί στην ανατροφή τους.

Απο-παιδίζω, σημαίνει τελειώνω να κάνω παιδιά. Στην ίδια λογική με το απο-παίζω (αποπαίξαν τα όργανα, οι μουσικοί πήγαν για ύπνο -αύριο πάλι), ή το απο-τριχώνω. Η έκφραση χρησιμοποιείται ελάχιστα πια, και μάλλον θα χανόταν, αλλά χάρη στο σλανγκρ ο ιστορικός του μέλλοντος μας θα της δώσει τη θέση που της αξίζει. Και επιτέλους βρήκαμε τη σωστή λέξη για να χρησιμοποιήσουμε στην ερώτηση προς τις πρωταγωνίστριες της απελπιστικά υπερφίαλης (κττμγ) σειράς, «sex in the city»: Εσείς κορίτσια, πότε θα αποπαιδίσετε;

Άλλο ένα λήμμα με πολλαπλές χρήσεις και έννοιες. Η εννοιολογική απόδοσή του λήμματος εξαρτάται από το τι προηγείται της φράσης «τον κώλο του/μου». Πάντως σε κάθε περίπτωση η χρήση του, υποδηλώνει υπερβολή.

Όταν η συζήτηση αναφέρεται σε μεταφορικά μέσα, αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες, τρένα, λεωφορεία, αεροπλάνα, σκάφη κ.λπ., και προηγείται η το ρήμα «πηγαίνω» σε οποιονδήποτε χρόνο, τότε η φράση χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει την υπερβολική ταχύτητα του μέσου. (Παραδείγματα 1 & 2).

Όταν ο ομιλών αναφέρεται σε τρίτο πρόσωπο, ή στον εαυτό του και πριν από το εν λόγω λήμμα χρησιμοποιεί ρήμα που υποδηλώνει ότι κάτι κάνει ο ίδιος ή το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται, τότε χρησιμοποιείται ως απόδοση υπερβολής στο ρήμα που προηγείται. (Παραδείγματα 3 & 4).

Επιφώνημα επιτυχίας δηλ. «Ζήτω!», «έμπαινε Γιούτσο!» κλπ ή (ειρωνικά) αποτυχίας δηλ. «τώρα κονομήσαμε!», «την κάναμε από κούπες» κλπ.

Προέρχεται από το ιταλικό παιχνίδι λοταρίας tombola (<ιταλ. tombolare = κάνω κωλοτούμπουλες), το οποίο έπαιζαν πλανόδιοι τομπολατζήδες στους μαχαλάδες των πόλεων μέχρι και πριν από καμιά 70αριά χρόνια, κρατώντας ένα τύμπανο που, χτυπώντας το σαν σήτα, ανάδευε τους λαχνούς που χοροπηδούσαν.

Αυτός που του ’πεφτε ο τυχερός λαχνός, φώναζε χαρούμενα «τόμπολα!» και στη συνέχεια γύρευε από τον τομπολατζή το αντίτιμο (π.χ. χρηματικό έπαθλο, ένα μικρό δωράκι, κάτι φαγώσιμο κλπ).

Η έκφραση με την διπλή σημασία της λέγεται και στην Ιταλία, ενώ αντίστοιχα οι Αγγλοσάξονες λένε «Bingo!» (από το ομώνυμο παιχνίδι που παίζουν οι θείτσες) ή «Disco!», δηλ. «Μπράβο!», «Το πέτυχες!», «Διάνα!» κλπ.

Οι τομπολατζήδες, όπως και όλοι οι γυρολόγοι επαγγελματίες του δρόμου (λούστροι, καστανάδες, σημιτζήδες, καλντεριμιτζούδες, «παιχνιδιάτορες» μουσικοί, λαχανάδες, ακονιστές, σαμοβαροφόροι πωλητές τσαγιού ζωσμένοι φλιτζανάκια, ακροβάτες, κομπογιαννίτες, επαίτες με ζητιανόξυλο δίκην μουσικού οργάνου, παπατζήδες, οπωροπώλες με καροτσάκι κλπ) αποτελούσαν ιδιαίτερο σινάφι -και μάλιστα οι Σταμπουλούδες τομπολατζήδες διέθεταν δικές τους χορευτικές φιγούρες στον ζεϊμπέκικο, τον λεγόμενο «τομπολατζήδικο».

Μέχρι και σήμερα, σε διάφορα συνοικιακά ιχθυοπωλεία, ένα μεγάλο κι ακριβό (αλλά απούλητο) ψάρι «βγαίνει στη λοταρία» με πρωτοβουλία του ιχθυοπώλη προς τους παρεπιδημούντες μαγαζάτορες, προκειμένου να μην χαλάσει και ζημιώσει ο Αλφαβητίξ...

Η έκφραση αυτή χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να μάθουμε τον δείκτη γαμησιμότητας κάποιας κοπέλας εκφρασμένο σε κλίμακα ποτού (πιθανόν να χρησιμοποιείται και για άντρες, αλλά δεν κόβω και τη μπούτσαμ για αυτό).

Δηλαδή το κατά πόσο είναι αξιαγάμητη, φακάμπλ, γαμισάμπλ, ευγάμητη, κρεβατάμπλ. Δηλαδίς αν έχει τούτο το πολυπόθητο χάι φακαμπίλιτι.

Η απάντηση προφάνουσλυ είναι ένας αριθμός, π.χ. 4 ποτά, που σημαίνει ότι για να προχωρήσει κάποιος σε νταχντιρντί με την εν λόγω δίδα πρέπει να καταναλώσει πρώτα την εν λόγω ποσότητα.

Δηλαδίς όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των ποτών τόσο περισσότερο λιάρδα πρέπει να είναι ο ερωτηθέμενος για να κάνει κάτι με την εν λόγω.

Άρα με μηδέν ποτά η σενιόρα έχει υπερχάι φακαμπίλιτι ενώ όσο ανεβαίνουν τα ποτά πέφτει η αξία γαμησιμότητάς της.

Προλαβαίνω κάποιους σλανγκαρχίδιδες, που θα πουν πως τα 4 ποτά για κάποιον είναι πολλά και για άλλον τίποτα, άρα τα αποτελέσματα του δείκτη είναι κάπως «αόριστα», λέγοντας πως τέτοιες «μετρήσεις» γίνονται συνήθως μεταξύ φίλων ή γνωστών, ωσεκτουτού είναι λίγο πολύ γνωστό το πόσο μεγάλη καταπιόνα έχει κάποιος.

Η δίχως μέτρο κατανάλωση κρεατικών και ειδικώς αμνών, αιγών, άλλων συναφών, αλλά και παραγώγων τους (παϊδάκια, πλάτες, συκωταριές κ.λπ.). Εκτός των κρεατικών, χοληστερίνη πάρτυ μπορεί να γίνει και με θαλασσινά (αστακούς, κωλοχτύπες, μακαρονάδες, διάφορα μαλάκια κ.λπ.).

Παρόλο που πολλές φορές το κλου των χοληστερίνη πάρτυ περιλαμβάνει και εντατική μονάδα νοσοκομείου, οι τακτικοί θαμώνες αυτών των πάρτυ δεν πτοούνται και επιδίδονται συχνά - πυκνά σε αυτά, καταναλώνοντας ποσότητα κρεατικών μεγαλύτερη από τη δεκαετή κατανάλωση ενός μέσου μεγέθους κροκοδείλου.

Τα σημεία που διεξάγονται τα συγκεκριμένα πάρτυ διαφέρουν ανάλογα με την περίσταση, και μπορεί να είναι από οργανωμένα μαγαζιά - ταβέρνες - ψητοπωλεία, έως χωράφια, οικόπεδα ή αλάνες. Πάντως υπάρχουν και κάποια αξεπέραστα στάνταρντς: Βλάχικα, Δερβενοχώρια, Στενή Ευβοίας, Μαγούλα, Τρίκαλα Κορινθίας, παλιότερα ο Άγιος Στέφανος κ.α.

Επίσης πολύ επιτυχημένα «χοληστερίνη πάρτυ» διεξάγονται σε όλη την επικράτεια την Κυριακή του Πάσχα, καθώς και κάθε Τσικνοπέμπτη. «Χοληστερίνη πάρτυ» χαρακτηρίζονται επίσης τα παραδοσιακά γλέντια σε γιορτές ή πανηγύρια όπου περιλαμβάνεται και το ψήσιμο αμνοεριφίων.

Κλασσική παλιά έκφραση που ζωγραφίζει παραστατικά μια ζωή χαρισάμενη, όπως θα την ήθελαν οι φτωχοδιάβολοι της ρεμπετάδικης αργκό.

Άφθονο φαγητό, οι ποταμοί από γάλα και μέλι των κήπων του Αλλάχ, ατελείωτες τούφες , δροσερά ουρί του παραδείσου και φυσικά η ηδονή του καπνίσματος, καϊνάρια, αργιλέδες και βιομηχανικά, όλα εν αφθονία, άκοπα, σβηστά και χαλαρά.

Η φράση παρέμεινε ως σήμερα, για να δηλώνει την καλοπέραση, πολλές φορές και με μία αρνητική σημασία ωχαδερφισμού και ιδιοτέλειας, βλ. παράδειγμα 2.

Και ένα σύντομο κοινωνικοπολιτικό σχόλιο, δεν μπορώ να κρατηθώ, όποιος δεν γουστάρει το αγνοεί.

Όσο κι αν η παραγωγικότητα είναι σήμερα η ύψιστη αρετή, όσο και αν ο χρόνος είναι χρήμα, όσο και αν μας έχει πάρει η μπάλα της καθημερινόπιτας και δεν προλαβαίνουμε ούτε να κλάσουμε, όσο και αν τελικά ο άνθρωπας με κάποιου είδους έργο πρέπει να ασχολείται σε αυτή τη ρημάδα τη ζωή του για να μην σαπίζει ο εγκέφαλός του, πάντα μέσα μας θα υπάρχει το ιδεατό μιας ζωής όπως την περιγράφει η φράση του λήμματος.

Ο αγώνας ανάμεσα στην προτεσταντική ηθική του καπιταλισμού και στο δικαίωμα στην τεμπελιά συνεχίζεται αμφίρροπος.