Tagged definitions (956)
Showing 471-480 from 956

Κομμωτής, που έχει το τακτ και την ευαισθησία του Ράμπο σε εξόρμηση στο Βιετνάμ και που, σε κουρεύει όπως θέλει εκείνος, παρά τα δάκρυά σου.

Οι Ραμπωτές αξίζουν να πάθουν ό,τι έπαθε η καριέρα του Συλβέστερ Σταλόνε.

Επίθετο, που προκύπτει από το «πεοφοβία» (ρωτήστε τις/ τους Γιαλόμες τι σημαίνει) και το στερητικό άλφα.

Σλανγκιστί σημαίνει τον αθεόφοβο γκέι που όχι μόνο δεν φοβάται το πέος, αλλά και το αναζητεί- επιζητεί. Δηλαδή είναι ο παραπάνω από κραγμένος, είναι ο αδίστακτος γκέουλας που δεν θα κάνει πίσω μπροστά σε τίποτα!

Μπορεί να χαρακτηρίσει και κοπέλα τελειωμένη, και κυριολεκτικά, εννοώ και γυναίκα.

Ο όρος εισήχθη στην σλανγκικήν από τον Ιησού.

Η ευνουχιστική γκόμενα, το αιδοίο οδοντοφόρο - δαγκανόμουνο - vagina dentata.

Ο όρος «μουνούχω» εφευρεθείς υπό του Βραστανδρός παράγεται από το ρήμα μουνουχάω= ευνουχίζω, με την θηλυκή κατάληξη «-ω», όπως «μαλάκω», και δίνει την έμφαση στον ευνουχισμό, και στην ψυχολογική διάστασή του, κι όχι σε οποιοδήποτε άλλο κίνδυνο ελλοχεύει στην δαγκανομούνα. «Ευνουχομούνα» για χάρη μεγαλύτερης ακρίβειας.

Βέβαια, το «δαγκανομούνα» παραμένει ο πιο πλούσιος σλανγκικά όρος κι έτσι το παρόν λήμμα αποτελεί απλώς ένα ταπεινό σχόλιο στην περιεκτική ανάρτηση της Mes, περιγράφοντας ένα θέμα, που έχει απασχολήσει και τα λήμματα οδοντογλειφίδα, η, οδοντόπαστα, η, δαγκωτό και πουτσοκεφαλοκλείδωμα.

Για τον Freud, ο μύθος της Μέδουσας που σε απολιθώνει με το πρόσωπό της σήμαινε αυτό ακριβώς το πράγμα, ήτοι το ευνουχιστικό αιδοίο, γι' αυτό προτείνω εναλλακτικά και τον όρο «Μύδουσα», κατά το «μύδι», που επίσης έχει απασχολήσει κατά κόρον την πρόσφατη βιβλιογραφία. Η «Μέδουσα» απασχόλησε και τον Sartre, που ανέπτυξε στην φιλοσοφία και λογοτεχνία του το θέμα του γυναικείου βλέμματος που σε απολιθώνει.

Οι αλιτήριοι της Γουώλ Στρητ που απαλλοτριώνουν τα λεφτά του κοσμάκη με μεγάλα κόλπα στο χρηματιστήριο του Καζίνο.

Τώρα τι σόι λήμμα είναι αυτό, ρωτήστε τον Πάνο2, που το έβαλε στο Δημόσιο Πρόχειρο.

Ο πολύ μίζερος, ο μόνο μίζερος, ο διπλά μίζερος, υποχόνδριος, κλπ.

Από το «ρομαντικός» και «βρώμα». Ατάκα Καραγκιόζη από παλιά, αρχές του 20ου αιώνα, τουλάχιστον. Ήταν ιδανικό ο ρομαντισμός, στην αστική κοινωνία της Αθήνας, αλλά ο Καραγκιόζης ήταν η πικρή καθημερινότητα.

Λέξη, περιπαικτική, που περιγράφει καλές κοπέλες από κακές οικογένειες, ή κακές κοπέλες από καλές οικογένειες, ή τέλος πάντων οποιουδήποτε συνδυασμού, οι οποίες, όπως αφήνει να εννοηθεί το λήμμα, απλά είτε κερατώνουν τον σύντροφο τους, είτε γενικά την πλέκουν την κάλτσα του φαντάρου.

Παράφραση του ονόματος της ηρωίδος του γνωστού μυθιστορήματος της Λιλής Ζωγράφου, «Η αγάπη άργησε μια μέρα», που διασκευάστηκε σε σήριαλ για την ελληνική τηλεόραση το 1997 (δηλαδή Ερατώ την λέγανε αν δεν είναι obvious).

Χρησιμοποιείται και για άλλα πρόσωπα με άλλα ονόματα φυσικά, εκτός της Ερατούς.

Δεν ξέρω γιατί μου θύμισε και την φράση «πολύ καλό κορίτσι» που λέγαμε παλιά, βάζοντας ταυτόχρονα την γλώσσα μας στο μέσα μέρος του μάγουλου μας, μιμούμενοι ξέρετε τι. Δοκιμάστε το…

Αυτός που κατέχει βαθειά γνώση για την μπύρα, από το πως δημιουργείται μέχρι το πώς πίνεται.

Συχνάζει συνήθως σε παμπ ή μπυραρίες και πάντοτε αναζητά την πιο ψαγμένη γεύση. Αποτελεί πονοκέφαλο για τους σερβιτόρους/-ες καθώς τους κάνει μυστήριες ερωτήσεις για τις μπύρες και τους ζητά μυστήριες μάρκες.

Βαθυστόχαστη ατάκα καθηγητών θετικών επιστημών που θέλουν να μειώσουν τους εκνευριστικούς συνάδελφους φιλόλογους. Η κόντρα αυτή είναι από παλιά γνωστή, καθώς όλοι θυμόμαστε από τα σχολικά μας χρόνια ότι πάντα φυσικοί, χημικοί και μαθηματικοί κάναν μεταξύ τους παρέα και όχι με φελόλογους. Ίσως επειδή συνηθίζεται η φιλόλογος να είναι γυναίκα, πιθανότατα σε κλιμακτήριο, με έλλειψη άντρα ή κάτι άλλο ρε πούστη –δεν ξέρω τι– που την στέλνει συνήθως στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και γενικά χαζής και λανθασμένης κρίσης. Ανατρέξτε στη μνήμη σας και όλοι σας θα είχατε μια βλαμμένη /-ο ρηχή /-ό φελόλογο που σας ζάλιζε και δεν εκτιμούσε το χιούμορ σας –μένοντας στην επιφάνεια χωρίς να κοιτάζει το βαθύ νόημα του χαβαλέ και του παλιμπαιδισμού– που βρήκε έπειτα από χρόνια εδώ την ενσάρκωσή του!

Ο κοινός κάβουρας σαρώνει την λυματολάσπη του βυθού, κατασπαράσσοντας κάθε οργανικό καλούδι που βρίσκει στο διάβα του. Συντελεί έτσι στην οικολογική ισορροπία των θαλασσών.

Ο καβουροσλανγκόσαυρος αντίστοιχα επεξεργάζεται την λημματολάσπη, προσφέροντας τα μάλα στο νοικοκύρεμα του σλανγκοσιφονιού μας.