Tagged definitions (27)
Showing 1-10 from 27

γόνος, ουσ. εκ του γίγνομαι, γένεσης - δημιουργώ.

Ο γόνος είναι απόγονος αστικής οικογένειας με εμφανή οικονομική ευμάρεια και υψηλό επίπεδο διαβίωσης. Οδηγεί, ενδύεται και διάγει βίο πολυτελή αλλά συνάμα διακριτικό.

Ο γόνος συναντάται σε γνωστά στέκια όπου είναι εκεί πριν πας και αφού φύγεις για το επόμενο, όπου και εκεί θα τον ξαναδείς να έχει προσέλθει πριν από εσένα.

Ο όρος γόνος δεν πρέπει να μπερδεύεται με τον γυφτογύφτουλα ο οποίος ταιριάζει σε όλα πλην του ότι διατυμπανίζει πόσα πού και με ποιους ξοδεύει τα χρήματα του.

Ο γόνος παραγγέλνει την τρίτη Belvedere Magnum διακριτικά, πληρώνει διακριτικά και ευχαριστεί τον σερβιτόρο χωρίς τυμπανοκρουσίες. Απεχθάνεται το χρήμα στη φυσική του μορφή και για αυτό το ξεφορτώνεται σε μεγάλες ποσότητες.

Αγαπά το μπρι, την Grey Goose τα Frank Müller. Οδηγεί πολυτελές αυτοκίνητο 39.6lt W64 με ιπποδύναμη που παραπέμπει σε σταύλο Ρωμαϊκού αυτοκράτορα και με ελάχιστη κατανάλωση 87 lt/100km. Ξέρει αυτούς πού θα γνωρίσεις και είναι γνωστός με όλους όσους ξέρεις εσυ!

Υποκατηγορία γόνου πληροί όλες τις ανωτέρω προϋποθέσεις χωρίς ωστόσο την οικονομική επιφάνεια του δούκα του Westminster. Αυτός ο τύπος γόνου είναι ο λεγόμενος ετερόφωτος γόνος. Ο ετερόφωτος γόνος πηγαίνει σε κότερα για διακοπές και σε πολυτελείς επαύλεις για Σ/Κ. Ο ετερόφωτος γόνος δεν κλείνει ποτέ το φως.

Είναι εκτός του κανονικού αιμοδότη και ο παθιασμένος η άγρια εθισμένος άνθρωπος σε μια συνήθεια. Με τη συνήθεια αυτή πληρώνει σε ορισμένους έμπορους το προς αγορά εμπόρευμα. Τώρα οι έμποροι, αν τον δουν κατά τα λημέρια τους, γελάνε και μεταξύ τους λένε: «Ωπ! Να τονα τον αιμοδότη, έσκασε μύτη».

Αναφέρομαι στο παζάρι (μοναστηράκι), που εκεί το πρωτάκουσα και εννοούν ότι, αφήνοντας χρήματα είναι η αιμοδοσία για τα μαγαζάκια τους.

Αν ο ορισμός παίζει και στα ναρκωτικά δεν το γνωρίζω, μια και δεν το έχω δοκιμάσει το σπορ, εφόσον είναι άκρως εθιστικό και καλα θα κάνουν οι νέοπες να μη δοκιμάζουν και ας λένε παπαγαλάκια για αφορισμούς, δοκιμές και άλλα χαζά. Όσο για τους παλαίοπες, ας κάνουν ότι θέλουν και ας μη διαφημίζουν την συνήθεια τους.

Αυτός που φοιτά σε κολέγιο αντί για δημόσιο σχολείο. «Στο Αθήνα», χρησιμοποιείται για τους μαθητές (και τους απόφοιτους) του κολεγίου Αθηνών και Ψυχικού. Περισσότερο χρησιμοποιείται κοροϊδευτικά, υποδηλώνοντας πλουσιόπαιδο, φλώρο, μαμόθρεφτο, κακομαθημένο. Οι ίδιοι μεταξύ τους το θεωρούν τιμητικό. Καταφέρνουν να ξεχωρίζουν λόγω της πανομοιότυπης εμφάνισης και συμπεριφοράς. Εντύπωση μάλιστα προκαλεί το γεγονός πως κάνουν παρέα μόνο μεταξύ τους.

Αυτός που είναι και πολύ τσιγκούνης όμως!

Φράγκα+φόνος.

Κανονικά θα σήμαινε ότι κάποιος είναι πολύ σπάταλος και «σκοτώνει», δλδ ξοδεύει τα φράγκα, αλλά έχω δύο εξηγήσεις:

Α: Το λέμε ειρωνικά
Β: Σκοτώνει τον σκοπό των χρημάτων, δλδ να τα ξοδεύσουμε.

(βλ. και φραγκοκίλερ, φραγκοκτόνος, ταλιροφονιάς)

Το λήμμα ήταν μια προσφορά στο δημόσιο πρόχειρο.

Αυτός που δεν αφήνει ούτε ένα ταλιράκι να πάει χαμένο. Φιλάργυρος, σπαγγοραμμένος, τσιγκούνης.

Η λέξη ακούγεται συχνά σε αθλητικά ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης.

Ειρωνικά γι' αυτόν που κάνει μεγάλη ζωή γεμάτη ταξίδια στο εξωτερικό και καλά, μύτινγκς*, είμαι-πολύ-μπίζι-με-διάφορες-μπίζνες* και γουαζά ναούμ'.

Ο όρος προέρχεται από τη χρυσή δεκαετία τον εϊτιζ και την τότε δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Δυναστεία» με τους Κάρινγκτονς και σια.

Υπήρξε και βιντεοταινία με τον Σωτήρη Μουστάκα το 1985

Ο Τριανταφυλλίδης αναφέρει πως βιοπαλαιστής είναι αυτός που με κοπιαστική εργασία εξασφαλίζει την υλική επιβίωσή του, διεξάγοντας αγώνα για αυτήν.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, κάτι άλλο παίζει.

Οταν μιλάμε για βιοπαλαιστή, δεν αναφερόμαστε σε Γιακουμήδες, σε άτομα της γενιάς των 700 ευρώ και σε άτομα που δεν έχουν που την κεφαλή κλείναι.

Μιλάμε ειρωνικά για άτομα που είναι πιστά στο δόγμα: Νόμος είναι το δίκιο του Σωκράτη, για άτομα της γενιάς των 700.000.000 ευρώ, για άτομα που 'χουν βουνά από ψιλικό οξύ, για άτομα που 'χουν στρέμματα από μαρουλόκηπους, για προλεφτάριους, για σκαφάτους και λοιπούς φραγκάτους.

Μιλάμε για διευθυντές και μεγαλοστελέχη εταιρειών που φορώντας ύφος ζητιάνου, αξιοποιούν στο έπακρο την δημοσιοκαφρικήπαπαρολογία και κλαίγονται για τη ρουφιάνα την οικονομική στύση που τους χτύπησε τη πόρτα. Μέσω του φόβου της απόλυσης ξεζουμίζουν το προσωπικό τους, ζητώντας θυσίες προκειμένου, να μπορέσει να αντέξει η εταιρεία στο διάβα της οικονομικής στύσης, ώστε το προσωπικό να μπορεί να έχει δουλειά. Κλαίγονται, λες και θέλουν να τους ελεήσεις, ενώ φορώνταςύφος ν καρδιναλίων, προσπαθούν να ξεχωρίσουν απ' το κοπάδι, ζώντας μέσα στη χλίδα και στη γλκαμουριά.

Όχι... όχι δε ζουν στη γκλαμουριά για αυτούς. Για τη φουκαριάρα τη μάνα τους, που έζησε σε δύσκολα χρόνια «πείνας και δυστυχίας», ανέχονται την «ξεφτιλισμένη» την καλοπέραση.

Παρακαλούν και καλά, τον Άη Φανούρη να τους γυρίσει πίσω τα διαφυγόντα κέρδη, αλλά επειδή αυτός είναι μόνιμα κωλυώμενος... τα παίρνουν απ' τους υπαλλήλους τους, μέσω πενιχρών αυξήσεων, απολύσεων, άμισθης υπερωρίας. Ας είναι καλά το «τέρας» που λέγεται «οικονομική στύση».

Ο τσιγκούνης, που κρατάει όλα του τα χρήματα και δεν ξοδεύει.

Ο τσιγκούνης, αυτός που δεν αφήνει τα λεφτά να φεύγουν από πουθενά... (ιδιότητα της τσιμούχας σαν αντικείμενο είναι να εμποδίζει τις διαρροές, εξ ου και ο όρος τσιμούχα /τσιμούχας).

Ο πελάτης ο οποίος επιλέγει να αποχωρήσει δίχως να πληρώσει το οφειλόμενο ποσό που αντιστοιχεί στα προϊόντα που έχει καταναλώσει σε ένα μαγαζί.

Αν και πιθανό έως προφανές αίτιο αυτής της συμπεριφοράς θα μπορούσε να θεωρηθεί η απώλεια του χρηματικού αντιτίμου που θα έπρεπε να καταβληθεί, τις περισσότερες φορές ο λόγος που οδηγεί τον καταναλωτή να «τραβήξει πιστόλα», όπως λέμε, είναι η υποσυνείδητη ανάγκη που νιώθει να πάει κόντρα στο κατεστημένο, αναδεικνύοντας την λανθάνουσα καουμπόικη κουλτούρα του. Βέβαια, σε καταστάσεις εκτεταμένης χρήσης αλκοόλ, ο πιστολέρο ίσως λειτουργήσει ακούσια, μη όντας ικανός να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να πληρώσει.

Η προέλευση της λέξης αυτής βρίσκεται στη μακρινή άγρια δύση, όπου ο περίφημος Κλιντ Ίστγουντ, οπλοφορώντας, κατανάλωνε αμύθητες ποσότητες αλκοόλ στα εκάστοτε σαλούν και κατόπιν αυτού, εξαιτίας του ευερέθιστου χαρακτήρα του, τραβούσε το πιστόλι του, τα έκανε όλα λίμπα και φυσικά έφευγε κούκλος-ηθοποιός χωρίς να πληρώσει τίποτα!

Αξίζει να σημειωθεί πως αδόκιμη θα ήταν η εννοιολογική ταύτιση της λέξης με τον ομώνυμο ανεγκέφαλο ποδοσφαιριστή του ΟΣΦΠ Κώστα Μήτρογλου, ο οποίος απέκτησε το προσωνύμιο αυτό λόγω του χαρακτηριστικού πανηγυρισμού του!