Tagged definitions (7331)
Showing 6351-6360 from 7331

Ευθηρεύσιμο, σχετικά εμφανήσιμο θήλυ, περιφερόμενο παρά καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, ίνα εντοπισθεί παρά προθύμου θηρευτή.

Ο όρος προέρχεται από την θήρα και αναφέρεται σε τρωθέν πλην ουχί ανακτηθέν θήραμα. Δεδομένης της μειωμένης έως ανύπαρκτης κινητικότητας του τρωθέντος θηράματος, η ανάκτηση αυτού δεν επείγει. Σημειωθέντος του σημείου πτώσης, είναι δυνατή σε ευκαιρότερο χρόνο με ελάχιστο κόπο.

Ο συγκεκριμένος τύπος θύλεως απαντάται κυρίως στην Β.Δ. Ευρώπη και αποτελεί συγκερασμό των ιδιοτήτων της μιλφέιγ, της κούγκαρ, λίγο της σπασμένης χώρις όμως να φτάνει να είναι καμιά πεταμένη. Δεν αποκλείεται δεν να είναι και σχετικά νεαρά, ακόμα δε και αρχοντομούνα.

Όπως και το τρωθέν θήραμα, συχνάζει στο ίδιο σημείο, συνήθως με ομοιοπαθούσα (ενίοτε να είναι και πακέτο όμως). Περιβάλλεται από ένα κράμα θλίψης και ερωτισμού, δεν αναζητά απαραίτητα το κρεββάτι (μαλακίες, αυτό αναζητά) και εάν την προσεγγίσεις με χιούμορ, λίγο αυτοσαρκασμό και αυτοπεποίθηση μπορείτε να περάσετε και οι δύο καλά εώς πολύ φίνα. Βέβαια αν πέσεις σε αραχνομούνα τον ήπιες, αλλά αυτές ξεχωρίζουν από τις λαβωμένες.

Στην Ελλάδα δεν απαντά.

Η συνηθέστερη απάντηση που λαμβάνει κάποια κοπέλα, της οποίας της προξενεύουν ένα - κάτω του μετρίου εμφανισιακά - παλικάρι, στην ερώτησή της: «Είναι ωραίος;»

Γενικά, όταν ακούτε αυτή την απάντηση, ο τύπος επιεικώς δε βλέπεται. Σπανίως χρησιμοποιείται για να καλύψει άλλα κουσούρια -- χαμηλή ευφυΐα, ανύπαρκτο μορφωτικό επίπεδο κ.α.

Προφέρεται με τραβηγμένο το «κα-» στο «καλό» και το «δι» στο παιδί, ενώ ταυτόχρονα συνοδεύεται με κίνηση του χεριού που ξεκινάει από το ύψος της μύτης του ομιλητή/ προξενήτρας και ακολουθεί πορεία προς την πλευρά του αυτού χεριού με χαμήλωμα λίγων εκατοστών και την παλάμη στραμμένη πλάγια.

Κατάσταση στην οποία περιέρχεται άτομο που προκαλεί την τύχη του κάνοντας διάφορες παπαρίτσες σε κάποιον, ο οποίος μετά απο όλα αυτά, του τάζει γαμήσι δίχως αύριο αν τον πιάσει στα χέρια του, λόγω του εκνευρισμού που του προκαλεί. Η έννοια βέβαια εμπεριέχει ποιητικά στοιχεία, διότι η υποσχόμενη πράξη που θα είναι τόσο βάρβαρη ώστε να μην υπάρχει αύριο για το αντικείμενο, λαμβάνει αυτή τη χροιά ώστε να μεγεθύνει το παραγόμενο αποτέλεσμα.

Παραπλήσιο με το κάνει την πουτάνα με αλλουνού κώλο, ή: «έξω απ’ το χορό πολλά τραγούδια λέγονται».

Όταν λοιπόν κάποιος/-α: • ξεκινάει και κατηγορεί κάποιον/-α για λάθος χειρισμούς σε κάποια υπόθεση, ή
• μιλάει χωρίς να λαμβάνει υπόψη όλα τα δεδομένα, ή
• αναφέρεται σε γεγονός που δεν συνέβη στον ίδιο, ή
• δεν κινδυνεύει σε κανένα επίπεδο από τις συνέπειες των λόγων του και δεν θα υποστεί τις δυσκολίες που θα προκύψουν από τα λεγόμενά του όταν περάσουν στο επίπεδο της εφαρμογής, συναντάμε αυτήν την έκφραση που βρίσκει μεγάλη εφαρμογή στην καθημερινότητα, καυτηριάζει την κλασική νοοτροπία του φραπέλληναπου έχει άποψη (όπως και κωλοτρυπίδα) για όλα και για όλους, θέλει να γίνει πρωθυπουργός ή έστω πρόεδρος σε κάτι και φυσικά δηλώνει ανεμπόδιστα ότι θέλει.

Ενέχει σεξιστική, αλλά περισσότερο περιπαιχτική διάθεση για το τρίτο φύλο, παρά ευθεία προσβολή, καθώς το ζητούμενο δεν είναι οι σεξουαλικές προτιμήσεις του καθενός, αλλά η αβασάνιστη και απερίσκεπτη διατύπωση απόψεων εκ του ασφαλούς, με βάση το ότι δεν μπαίνει το μαχαίρι στο κόκκαλο, το αγγούρι στον ποπό και τα λιμά...

Αδιαφορώ. Χρησιμοποιείται για καταστάσεις ανιαρές, χωρίς κανένα απολύτως ενδιαφέρον, και γενικότερα κοψοφλεβίστικες, που όμως δεν μπορούν να αποφευχθούν.

Χειρωνακτική τεχνική πειθούς που συνοδεύει τον λόγο.

Σε αντίθεση με τα κοινά αθλήματα, το επιτραπέζιο καράτε δεν καθορίζεται από ακριβείς κανόνες. Συνηθέστερα, ο παίκτης βρίσκεται όπισθεν οριζόντιας επιφάνειας, όπου και εκτελεί τις κινήσεις του. Αλλά όχι πάντα.

Ο βιρτουόζος θα παίξει και στον αέρα ωσάν να υπάρχει μια νοητή επιφάνεια καθορισμού. Αλλά όχι όλοι.

Η πλειοψηφία τους θα απαιτήσει την σταθερότητα του τραπεζιού νιώθοντας έτσι «εντός έδρας», δίνοντας, δηλαδή, χώρο στις παλάμες τους. Αλλά όχι μόνο.

Ολόκληρο το χέρι παίρνει μέρος και τροφοδοτεί την μαεστρία του ιδιοκτήτη στην οπτική συγκεκριμενοποίηση των επιχειρημάτων του με τα δάχτυλα ως πρωταγωνιστή. Αλλά όχι έτσι.

Οι χειρομορφές που μονοπωλούν το γήπεδο είναι η γροθιά, η τεντωμένη, και η ορθήγωνη παλάμη (δάχτυλα προς τα μέσα) που συναντώνται ποικιλοτρόπως και ποικιλοβρόντως με αυτό όταν ο παίκτης επιλέξει να δώσει μορφή και έμφαση στο επιχείρημα. Αλλά όχι τότε.

Οι κινήσεις γίνονται καθ' όλη τη διάρκεια του λόγου σχηματοποιώντας ιδεατά τις σκέψεις που προφέρονται και είναι μάλιστα δηλωτικές του χαρακτήρα του παίκτη: η απόσταση και η αυστηρότητα των χεριών, η αβρότητα και η συχνότητα των κινήσεων, η ποικιλία των χειρομορφών, η αντιστοιχία με τις εκφράσεις του προσώπου, τον χαρακτηρίζουν. Αλλά όχι απλά.

Η γνώση της γλώσσας του σώματος είναι καταλυτικής σημασίας για την κατανόηση της τακτικής του αντίπαλου παίκτη, σαν συμπλήρωμα του Σοπενχαουερικού The Art of Always Being Right για τα τεχνάσματα του λόγου: σε φιλικούς αγώνες οι λεπτομέρειες αυτές είναι ευκολότερα αντιληπτές λόγω οικειότητας. Αλλά όχι εκεί.

Οι χαρακτηριστικότερες αναμετρήσεις γίνονται σε επαγγελματικά έδρανα: πολιτικοί κάθε καρυδιάς, μουμουέδες, δικηγόροι, δημόσιοι λογύδριοι και λοιποί τέτχοι είναι στον πρωταθλητισμό.

Καμία στολή, κανένα εξάρτημα δεν χρησιμοποιείται. Μοναδική εξαίρεση ο ανούσιος, και καλά ντόμπρος λόγος, γνωστός και ως ξύλινος, με σήμα τον Mokujin, κατά τον οποίο οι κινήσεις είναι μηχανιστικές (συνήθως αντιφάσκουν με τα λεγόμενα), σαν να είχαν οδηγό κάποιο βοήθημα.

Στόχος του επιτραπέζιου καράτε είναι η εκφραστική πληρότητα των επιχειρημάτων, παρέχοντας μια χειρωνακτική ευφράδεια δίπλα στην προφορική. Δεν υπάρχει νικητής παρά μόνο αυτός που, εκτός από την υπέροχη γεύση του Νέσκουικ, κερδίζει τις εντυπώσεις των θεατών.

Η ανωτέρω έκφραση λέγεται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες πρέπει να τονιστεί η απρεπής συμπεριφορά ατόμου που ενεργεί ή πράττει κατά τρόπον που δεν συνάδει με το σεβασμό που πρέπει να επιδείξει στον δάσκαλό του. Είναι ανάλογη της παροιμίας «η αλεπού 100 χρονών και το αλεπουδάκι 110».

Ο φορτικός άνθρωπος, αυτός που δεν καταλαβαίνει ότι αρχίδει και κουράδει. Έρχεται όπου πας έχοντας αυτοπροσκληθεί και γενικώς γίνεται στενός κορσές. Είναι μία ειδική και ιδιαίτερα ενοχλητική υποκατηγορία του πρήχτη.

Ο όρος αποδίδεται και με άλλες εκφράσεις: μουνόψειρα, βδέλλα, τσιμπούρι, κάποιος περισσεύεις, να μαζευτούμε να πάτε, μου έγινε ταγάρι, κολαούζος, κολαούζο.

Η έκφραση «είναι που είναι» σημαίνει χοντρικά «όντας ήδη» και χρησιμοποιείται για να δείξει ότι κάτι που έχει μια ποιότητα, πχ όμορφο, χαζό, μεγάλο, την αποκτά σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό.

Η έκφραση είναι ισοδύναμη με το «δεδομένου ότι (ρήμα Χ)» και χρησιμοποιείται για να δείξει ότι κάτι είναι επόμενο της ενέργειας του ρήματος Χ. Να σημειωθεί ότι η έκφραση δεν αντικαθιστά πάντα την έκφραση «δεδομένου ότι (ρήμα Χ)», π.χ. στο τέταρτο παράδειγμα δεν μπορούμε να πούμε «δεν ξέρω που δεν ξέρω καλά αγγλικά...».

Όταν το ρήμα είναι το «είναι», έχουμε την έκφραση είναι που είναι.