Tagged definitions (7331)
Showing 4671-4680 from 7331

Στίχος τραγουδιού του Γ. Μαρκόπουλου που γράφτηκε στην διάρκεια της χούντας και κατάφερε να το περάσει με πρώτη εκτέλεση από τον Γ. Ντουνιά και μετά από τον Θ. Ανδρεάδη. Το τραγούδι είναι και σήμερα επίκαιρο γιατί μπορεί να μην έχουμε χούντα με αυτήν την έννοια αλλά έχουμε χούντα που τρώει την καθημερινότητά μας στο όνομα μιας πιο άνετης ζωής. Όταν ο ταχυδρόμος σου φέρνει πακέτο τους λογαριασμούς που δεν σε ξεχνάνε ποτέ, όταν το 24ωρο δεν σου φτάνει για να δουλέψεις σε δυο και τρεις δουλειές πολλές φορές για να μπορέσεις να πληρώσεις τα πακέτα σου με αποτέλεσμα το έτερον σου ήμισυ να ψάχνεται αλλού, όταν δουλεύεις σαν το σκυλί για να πληρώνεται ο κάθε καρεκλοκένταυρος δημόσιος υπάλληλος που αν χρειαστείς τις υπηρεσίες του ή θα έχει πάρει άδεια από τη σημαία ή αν δεν έχει όρεξη θα σου πει να περάσεις σε μια βδομάδα, όταν στην δουλειά σου δεν μετράνε οι ικανότητές σου αλλά ο μπάρμπας από την Κορώνη του συναδέλφου σου, όταν πεθαίνεις γιατί δεν σε καλύπτει το ταμείο σου και η τσέπη σου δυστυχώς είναι άδεια, όταν, όταν, όταν...

Τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι ποια θα ειναι καλύτερη λύση: το χαρακίρι; Μια πέτρα στο λαιμό και το πιο βαθύ σημείο στο λιμάνι; Η ταράτσα του πιο ψηλού κτιρίου; Ο μεγάλος στιχουργός σου δίνει την εναλλακτική: να πας στη ζούγκλα με τον Ταρζάν.

Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν θα την περνάω φίνα
θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν θα φύγω σ' ένα μήνα
κι αν θα με φάνε τ' άγρια θηρία θα με γράψουν και στην ιστορία
πως με φάγανε τα ζώα κι όχι η μπόρα του αιώνα
θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν τον παιδικό μου φίλο
παρέα με τον ελέφαντα να μη μου δίνουν ξύλο
.........
Θ' αφήσω το γραφείο μου και τα υπάρχοντά μου
θα πάρω το κορίτσι μου να το 'χω συντροφιά μου
κι αν θα μας φάνε τ' άγρια θηρία θα μας γράψουν και στην ιστορία
πως μας φάγανε τα ζώα κι όχι η μπόρα του αιώνα

Ο γαύρος, ο φίλαθλος του Ολυμπιακού, έτσι χλευάζεται από τους αντιπάλους. Υπονοείται ότι οι Πειραιώτες είναι μπάσταρδα από τον αμερικάνικο Στόλο, βλ. πουτάνας το κάγκελο, της.

Βαράτε κόκκινοι μπαγαποντοδότες, θα το αντέξω!

Αγγλική φράση αντίστοιχη της ελληνικής: «Μπρίκια κολλάμε;»

Με αφορμή την πρόσφατη έρευνα του ΣΚΑΪ, για τους 100 σημαντικότερους Έλληνες [ένας από αυτούς είναι και ο γνωστός Σχης - πραξικοπηματίας του 1967], παραθέτω τον κλασσικό πια αφορισμό, που ακούγεται εδώ και χρόνια στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.

Ως γνωστό, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και ένας εκ των πρωτεργατών του πραξικοπήματος των Συνταγματαρχών, το οποίο πρόλαβε τους Στρατηγούς και έθεσε τη χώρα στο γύψο για 7 χρόνια [1967-1974].

Ο αφορισμός αποτελεί έκφραση αγανάκτησης ανάμεσα σε Νεοέλληνες, ως επί το πλείστον γεννημένους μεταξύ 4ης και 5ης δεκαετίας του 20ου αιώνα, με το πολιτικό σύστημα της χώρας μας και τον Κοινοβουλευτισμό γενικότερα. Ο Παπαδόπουλος, κρίνεται ως τιμιότερος και γνησιότερος των σημερινών πολιτικών, και τον επικαλούνται ως σωτήρα για την έξοδο της χώρας από τη σημερινή δομολειτουργική και θεσμική κρίση.

Η έκφραση περικλείει το νόημα της ανάγκης για νομιμοφροσύνη και αυστηρότητα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν άμεσα τα κακώς κείμενα του έθνους: διαφθορά, ραστώνη, λούφα, ψευτιά, ωχαδελφισμός. Με μία λέξη: βούρδουλας.

Ουδεμία η σχέση του Συνταγματάρχου, με τον μακαρίτη Πρόεδρο της Κύπρου, που απεβίωσε πρόσφατα.

Η μάρκα Artisti Italiani δεν είναι ιταλική, όπως αφήνει να υπονοηθεί ο τίτλος της, αλλά από επιχειρηματίες που εκκινούνται από το χωριό «Γαργαλιάνοι» της Μεσσηνίας. Οπότε η έκφραση είναι για μαϊμούδες προϊόντα, με και καλούα ονόματα, που στην πραγματικότητα όμως είναι φάση Γαργάλατα.

Γαργαλιάνοι (από GATZMAN, 23/02/09)

Κολωνάκι, Π. Ιωακείμ (από Vrastaman, 24/02/09)

Τρικαλα, Ασκληπιου 35 (από Vrastaman, 24/02/09)

Λάρσα, Κυπρου 72 (από Vrastaman, 24/02/09)

Βόλος, Δημητριάδος 167 (από Vrastaman, 24/02/09)

Happy Shopping! (από Vrastaman, 24/02/09)

Μπλε το χρώμα του ουρανού και της θάλασσας (όπως το βλέπουμε για να σας προλάβω...). Έτσι λοιπόν αν ρίξουμε κάποιο αντικείμενο σ' αυτό το χρώμα δεν θα φαίνεται, θα χαθεί. Μια λύση για να εξαφανίσουμε πράγματα που είναι άχρηστα δεν έχουμε παρά να τα βάψουμε μπλε και να τα φουντάρουμε στο πλησιέστερο λιμάνι. Συνήθως χρησιμοποιούμε την έκφραση απαξιωτικά χαρίζοντας την μπλε βαφή στον συνομιλητή μας για να τον ευκολύνουμε να ξεφορτωθεί την σκαρταδούρα.

Νot bad, που λένε. Όχι και τόσο κακό... από το γαλλικό pas mal. Κατά προτίμηση το λέμε δις (πα μαλ, πα μαλ!...) με κούνημα του κεφαλιού που σημαίνει «αμέ, γιατί όχι;» . Διπλωματική και διφορούμενη απάντηση όταν μας ρωτάνε αν κάτι μας άρεσε. Στην αρνητική του διάσταση αντιστοιχεί με δικό μας «νταξ μωρέ...»

Μια που πιάσαμε τις διαφημίσεις, αυτό είναι το σλόγκαν της πιο ρατσιστικής διαφήμισης έβερ. Ένας και καλούα Έλληνας ρουμάνος (όχι με την καλή έννοια, όπως ο δικός μας) χτυπούσε στην πλάτη έναν μετανάστη και τον συμβούλευε πώς να ακολουθήσει τις συμβουλές της κυβέρνησης για να μείνει νόμιμα στην χώρα. Αρχές 00ς. Ο Έλληνας πολύ ευπροσήγορος κι ο ξένος, με όνομα Χασάν, λέτσος. Η πλάκα ήταν ότι την ίδια εποχή ήθελε να (επαν-)εγκατασταθεί στην Ελλάδα ο τέως βασιλιάς μας Κωνσταντίνος, οπότε του έβγαλαν το παρατσούκλι «Χασάν».

Χρησιμοποιείται για να δείξει ότι κάτι είναι παρωχημένο, ξεπερασμένο. Το υποκείμενο ενημερώνει τον ομιλητή ότι πλέον η κατάσταση έχει αλλάξει και, ενδεχομένως εκφράζει και μια ψιλοπεριφρόνηση αναφορικά με την ασχετοσύνη του σε σχέση με τις αλλαγές.

Σχετικές εκφράσεις: «μα πού ζεις χρυσή μου», «περσινά, ξινά σταφύλια» και (εμμέσως) «πέρσι ψόφησε, φέτος βρώμισε» .

«Last year» αγγλιστί είναι «πέρυσι».

Έκφραση από παλιά επιτυχημένη διαφήμιση που έμεινε σε χρήση αυτόνομη.

Στην διαφήμιση, ένας νέος, περιμένει στο αεροδρόμιο μια κοπέλα, που από την φωτογραφία της φαίνεται μούναρος και τελικά του σκάει μύτη μια χοντρή κοντή και του κάνει δυσάρεστη έκπληξη. Όταν αυτός έκπληκτος της δείχνει την φωτό που είχε στην διάθεσή του αυτή του απαντά «this; Last year!» βλ. μήδι.

Ακριβώς το αντίθετο από το «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε», που είπε ο Σόλων στον βασιλιά Κροίσο. Δηλαδή σημαίνει μην κακολογείς κανέναν και μην είσαι απαισιόδοξος πριν το τέλος που μπορεί να αποδειχθεί καλό. Σαν κουτσομπόλα, που κακαρίζει, όπως οι κότες. Λέγεται για κυρα-περμαθούλες, για θεία Φωτούλες, φροσάρες, κατίνες.

Ασίστ: Jonas.