Definitions (28348)
Showing 2921-2930 from 28348

1) - Πέτυχα στο δρόμο τη Μαρία και τη Γεωργία και είπαμε να κανονίσουμε να βρεθούμε.
- Αποκλείεται να σε πάρουν ρε! Αφού αυτές είναι σέχτα!
2) Στο νησί γνωρίσαμε μία παρέα πολύ γαμάτη. Στην Αθήνα όμως κατάλαβα ότι είναι σέχτα γιατί δεν ξαναμίλησαν σε κανένα μας.
3) - Θα φέρεις κόσμο στο πάρτι;
- Δύσκολο ρε συ! Η παρέα μου είναι λίγο σέχτα και δεν έχει πολλά πάρε δώσε με άλλο κόσμο...

...τρεχετε να μπειτε στις βαρκες,ανθρωποι, βαλιτσες,κοτες ψαρια περασμενα σε βουρλα που τα κρεμουσανε στα ρελια του καραβιου,αρνια ουλοι μαζι συγκουρβουλοι...

Τσίγλα το κούτσουρο με τη μασά αλλά τα μάτια σου τέσσερα μη πεταχτούνε σκατζουλήθρες και καούμε συγκούρβουλοι δω μέσα

Μετά το χαμό του παιδιού δεν είδανε άσπρη μέρα. Τσ'έφαε ο καημός του. Κανένας δε 'πόμεινε. Ξεκουρβουλωθήκανε!

1. Επίσκεψη χθες το απόγευμα 17:00 αμέσως μετά την αλλαγή βάρδιας. Η Μαρίνα μελαχρινή μα με καλή βυζομπαλιτέ και τιμή 20€.
2. Η Κλεοπάτρα είναι MILF με μικρού μεγέθους (για τα δεδομένα μου) βυζομπαλιτέ και με 20€ έκανε ελεύθερο στοματικό και όλα τα γνωστά πλην κουλουριού. (Αμφότερα και τα δύο από μπουρδελοσάη).

1. θα παρεις απο κανα φτηνομαγαζο ενα αντιανεμικο που θα μπαινει μεσα στην μπανανα και θα εισαι οκ. (Εδώ).
2. Εδώ στη Νίκαια είναι η μόνη περιοχή που έχει τόσο φτηνομάγαζο. Αποτέλεσμα, να είμαι περικυκλωμένος. (Η φτήνια πολιορκεί την ποιότητα;).
3. επειδή δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν κανέναν , μοιράζουν τη κολοκυθόπιτα ,όλοι θα πάρουν από το φτηνομάγαζο »Η Ελλάς». (Εδώ).

Το έχω ξαναπεί και επιμένω. Για εμάς τα κορίτσια, η καλύτερη παρέα στα ψώνια είναι ο γκέι φίλος μας. Ξέρει από μόδα, έχει στυλ και γούστο, μας φροντίζει (ειδικά άμα είμαστε «θεές») και, στην τελική, είναι η αντρική ματιά που χρειαζόμαστε και δε θα την έχουμε ποτέ από άλλο άντρα, γιατί οι στρέιτ σιχαίνονται τα ψώνια, τις πρόβες και την αναποφασιστικότητά μας μπροστά στο υποψήφιο απόκτημα. [...] Με αφορμή αυτό το γεγονός, και παρά το ότι κατά βάθος γνώριζα την απάντηση, βρήκα την ευκαιρία να ρωτήσω κάτι που τόσα χρόνια κολλητηλικίου, δεν το είχα ρωτήσει. Πήγε ποτέ με γυναίκα; «Δεν είμαι λεσβία, κούκλα μου» μου απάντησε προσβεβλημένος. Όχι πως έχει πρόβλημα με τις λεσβίες, αλλά γλείφουν τα απαυτά τους. Και τα απαυτά τα γυναικεία τα βλέπουν οι γκέι και κάνει μήνες να τους ξανακάνει κούκου. Δεν είναι τυχαίο το ότι στα καλιαρντά το μουνί το λένε μουτζό (δηλαδή καμία σχέση με κάτι σκωπτικά τραγούδια όπου το λένε Γιώτα. Όσο για τον πούτσο που τον λένε Παναγιώτα στα τραγούδια, στα καλιαρντά έχει πολλές ονομασίες, ανάλογα με το μέγεθος). Κάτι τέτοια ονόματα, αποδεικνύουν πόση εκτίμηση έχουν οι γκέι στο γυναικείο όργανο. Το ότι το γυναικείο στήθος είναι μουτζαντίβαρο ή κατσικανό ή γαλοφουσκού, δείχνει επίσης ότι δε θα ήθελαν ποτέ και με κανέναν τρόπο να του ορμήξουν με πάθος και να εκδηλώσουν με διάφορους τρόπους το θαυμασμό τους και την καύλα τους γι’ αυτό. Δηλαδή, έχουμε κοινά γούστα. Κι εμείς τα κοριτσάκια, όχι πως δεν εκτιμούμε αυτό που κουβαλάμε, αλλά συνήθως θέλουμε από το άλλο, αυτό που δεν έχουμε. «Και πώς γλίτωσες από όλες αυτές τις θαυμάστριες που εμφανίζονται κατά καιρούς;» τον ξαναρώτησα. Εκεί μου είπε τον πόνο του. Δεν παλεύονται οι γυναίκες που θέλουν να τον κάνουν άντρα, να τον βάλουν στο σωστό δρόμο, να τον βοηθήσουν ώστε να πάψει πια να χαραμίζεται, διότι τέτοιο ωραίο παιδί, κρίμα είναι. Δε λένε να καταλάβουν ότι του αρέσουν οι άντρες. Ότι δεν του κάνει κούκου ούτε με τα κάλλη τους ούτε με τα κόλπα τους. Και τον φέρνουν σε δύσκολη θέση. Κι άμα, λέμε άμα, διότι συμβαίνουν κι αυτά, άμα κάποιος γκέι κάτσει σε γυναίκα, δε θα είναι επειδή τον θάμπωσε η ομορφάδα της, το στυλ της και η θηλυκότητά της. Το πιο πιθανό είναι να το θύμισε τον Μπάμπη, που δεν του κάθησε επειδή επιμένει να είναι στρέιτ και αδίκως παρασύρθηκε από την εμφάνισή του και το μουστάκι του και τον πέρασε για γκέι. Είναι καραστρέιτ και είναι χίπστερ. Γι’ αυτό έχει τέτοια εμφάνιση. Σ’ αρέσει εσένα, κούκλα μου, να του κάνει του γκέι κούκου μαζί σου επειδή του θύμισες τον Μπάμπη; Νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει σε πολλές γυναίκες είναι πάθηση, την οποία θα ονομάσουμε λουγκρολαγνεία και θα πούμε με σιγουριά ότι φταίνε οι άντρες. Οι στρέιτ. Το κατάλαβα από την πρώτη φορά που μπήκα σε γκεόμπαρο και κατάλαβα γιατί δε γυρνούσαν να με κοιτάξουν οι ωραίοι άντρες που συναντούσα στο δρόμο. Και εδώ είναι που μπαίνω για τα καλά στο θέμα μου. Γιατί είμαι καλός άνθρωπος και θέλω να βοηθήσω τους άντρες (τους στρέιτ ντε) να βρούνε το δρόμο τους, ώστε να τους κάτσει καμιά γκόμενα, που όλες τρέχουν πίσω από τις αδερφές και δεν εκτιμούν τη βαρβατίλα. Όχι, αγόρια μου. Δεν εκτιμούμε τη βαρβατίλα. Δε γουστάρουμε σαν άντρα το χοντροκομμένο αρτάγκουλα, που ξύνει τα αρχίδια του καθώς πίνει την μπίρα του και ρεύεται με κρότο, ενώ την ίδια στιγμή, στάζουν ζουμιά από το γύρο με τζατζίκι. [...] Μας αρέσει ο άντρας ο σωστός, ο ευαίσθητος, αυτός που θα μας καταλάβει, γιατί δε θα φοβάται να αποδεχτεί τη θηλυκή πλευρά του (που όλοι οι άντρες έχουν και όλες οι γυναίκες έχουμε λίγο από αρσενικό στη φύση μας κι άμα δεν το αποδεχτούμε, το αρσενικό που βρίσκεται δίπλα μας, τη γάμησε). [...] Που ξέρει από πού να μας πιάσει και τι να κάνει για να μας απογειώσει και θέλει να νιώσει αυτή την απογείωση. Είστε έτσι εσείς αγόρια; Όχι. Γι’ αυτό στέλνετε τις γυναίκες στους γκέι και μένετε με το πουλί στο χέρι. (Εδώ).

Αλλά μ έφερε ο κυρ Ανέστης απ το μαναβικο φρέσκες κομόντες και να σου κάνω μια κομοντοσεμελόριζα-τουρλού (=αγγουροντοματοσαλάτα) και μπουνιές στο όλιο άμα θες. (Από καλιαρντομπλογοτέχνημα).

ΓΕΙΑ ΣΑΣ , ΕΙΜΑΙ Ο ΕΤΕΟΚΡΗΤΗΣ . ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΠΑΕ ΘΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΕ ΤΣΟΙ ΠΡΟΒΛΟΙΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΜΑΣ ΤΣΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΤΟ ΚΟΝΔΥΛΙ ΤΣΑΙ ΤΗ ΠΛΑΚΑ ΘΑ ΣΑΣ ΕΖΗΤΗΞΩ ΝΑ ΜΗ ΜΟΥ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΤΑΙ ΤΣΟΙ ΚΑΛΙΚΑΤΣΟΥΝΕΣ ΜΟΥ. πηγή.

Στην εικόνα της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού ιστορείται ως γνωστόν ο Ιησούς εν μέσω Μωυσέως και Ηλιού. Ο προφήτης Μωυσής κρατεί ως ευανάγνωστο από τον καθένα χαρακτηριστικό της ταυτότητός του τις πλάκες των δέκα εντολών. Πλην όμως, δεν είναι καθόλου ευανάγνωστες οι πλάκες διότι οι εικονογράφοι αγνοούντες άλλωστε την εβραϊκήν έγραφαν απλώς διάφορες καλικατσούνες που να ομοιάζουν με την εβραϊκή γραφή. Ο λαϊκός εικονογράφος όμως, μέγας και πολύς Παρθένιος, ετόλμησε να κάμει τες πλάκες ευαναγνωστότατες από τον πάσα ένα. Και ιδού τι εσοφίσθη: έγραψε σε αυτές το Ελληνικό Αλφάβητο! πηγή.

Στη θεωρια φαινεται σωστο αλλα απο τη βιασυνη μου εκανα κατι "καλικατσουνες" που πολυ αμφιβαλω αν θα βγαζουν νοημα. Ελπιζω οπου οι εξεταστες αδυνατουν να καταλαβουν τι λεει λογω... κακου γραφικου χαρακτηρος, να τα λαμβανουν ως σωστα. πηγή.

οταν βλεπω τετοιες ποστ, το μονο που σκεφτομαι ειναι τι καλικατσουνες κανω. πηγή

Πάντως ναι, προκειμένου να κάνεις Άλδειες καλικατσούνες με τα ελληνικά στοιχεία (μπλιαχ), πολύ ωραιότερο κάτι όψιμο και ώριμο σαν την τυπογραφία του 1750, που αντιπροσωπεύει ο Αλέξανδρος… πηγή (μακάρι να την πρόσεχαν λιγάκι περισσότερο τη λέξη εκεί στου κυρ-Σαράντ).

άμα γύρισε ο έρμος ο Μπουζιάνης και ζωγράφιζε τέτοιες «καλικατσούνες» πού να τον πάρει σοβαρά η Ελλάδα του 35, του Μεταξά, του επαρχιωτισμού, της φτώχειας και της προσφυγιάς. πηγή.

Δεν επιτρέπω σε κανένα να εμφανίζεται ότι διαθέτει μεγαλύτερη περιβαλλοντική ευαισθησία από μένα. Αν κλείσουν οι ιχθυοκαλλιέργειες και φύγουν οι εργαζόμενοι από τη Λαγκάδα θα κλείσουν και τα σχολεία. Στο τέλος θα μείνει το χωριό με γλάρους και καλικατσούνες. πηγή.

Και καμπάνα να φάμε δεν πειράζει μάγκες, αρντάν και κρουασάν.

Ημιμαραθώνιος Ταυγέτου, 500 μέτρα σχεδόν κάθετη ανηφόρα σε αντιπυρική ζώνη. Ακούγεται φωνή μεσήλικα, ίσως πρώην τεφατζή και νυν αστειἀτορα να αναφέρεται σε συντρέχτες του: Άντε ρε κολάντζες, κουραστήκατε;

πάμε γιατί είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια και μιλώντας του μπορείς να λύσεις πολλές απορίες αλλά όταν μιλάει πρέπει να συγκεντρωθείς απόλυτα για να καταλάβεις τι διάολο θέλει να πει με τόσο πολύπλοκη γλώσσα που χρησιμοποιεί. Όταν παίρνει τον λόγο σε συνέλευση, αν δεν υπάρχει συντονιστής είναι ικανός να τελειώσει και μετά από κάνα δίωρο αφού ξεκινάει να μιλάει για την οικονομική κρίση και καταλήγει να αναλύει τα παιδικά χρόνια του Μαλατέστα. Τον συμπαθούμε πάντως και ας μας ζαλίζει ώρες ώρες με το ακατάπαυστο μπλα μπλα του (εδώ).

Άσε τους Μπακούνηδες και τους Κροπότκηδες στον τάφο τους, δεν ζητάω απ'τον 16χρονο που θα κατέβει στην πορεία καμιά θεωρητική συζήτηση ολκής, μια στοιχειώδη λογική ζητάω. Αυτή τη λογική δεν τη βλέπω, όταν φτάνω στην πορεία και πάνω απ'το μαθητικό μπλοκ πλανιέται ένα ντουμάνι μπάφος (εκεί).