Selected tags

Further tags

Κανονικά (δλδ στην εκκλησιαστική αργκό) το ψυχοχάρτι είναι το χαρτί στο οποίο γράφονται τα ονόματα των προς μνημόνευση σε λειτουργία, ζωντανών ή συχωρεμένων. Δεν είχα ιδέα. Νταξ, θα πάω στο δγιάλο.

Πριν πάω όμως, να σας πω ότι ο Φώτης Γιαγκούλας ονόμαζε έτσι το χαρτί που -εν είδει προκήρυξης- άφηνε στα πτώματα των θυμάτων του εξηγώντας τους λόγους του φονικού.

Ο συγγραφέας του β' παραδείγματος μεταχειρίζεται σε συνέντευξή του εδώ πληθυντικό αριθμό, καθώς τεκμηριώνει επαρκώς τη μάλλον γενικευμένη χρήση τέτοιων σημειωμάτων από διάφορους λήσταρχους. Όσον αφορά όμως τη λέξη αυτή καθαυτή, δεν μπόρεσα να βρω στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τη χρήση της και από άλλους επαγγελματίες του είδους. Δεν μπορεί λοιπόν με βεβαιότητα να θεωρηθεί ληστρική αργκό και όχι απλώς προσωπική, Γιαγκούλεια ειρωνεία. Την καταγράφω όμως για τον μακάβριο σαρκασμό του πράγματος και γιατί φαντάζομαι ότι κάπως έτσι ξεκινάει την όποια διαδρομή της μια αργκοτική έκφραση.

Ο γούγλης αποκαλύπτει και πιο σύγχρονες έννοιες της λέξης, όπως τρελόχαρτο και κάτι άλλες που περιγράφονται μόνο περιφραστικά αλλά έλεος ρε πστ, μου βγήκε η ψυχή για να το γράψω το ρημάδι.

Να με μνημονεύσετε στην επόμενη προσευχή σας.

Τι είναι το "ψυχοχάρτι"? Μέ τήν λαϊκή αὐτή ὀνοµασία, ὀνοµάζεται συνήθως ὁ πίνακας τῶν ὀνοµάτων, ζώντων καί τεθνεώτων, τόν ὁποῖο συντάσσουν οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί πρός µνηµόνευσιν, κατά τήν τέλεσιν τῆς Θ. Λειτουργίας. Σέ ἕνα ἁπλό φύλλο χαρτιοῦ, στό ἀριστερό µέρος γράφονται τά ὀνόµατα τῶν ζ ώ ν τ ω ν, καί στό δεξιό µέρος, τά ὀνόµατα τῶν κ ε κ ο ι µ η µ έ ν ω ν (γι’ αὐτό καί οἱ πίνακες αὐτοί ὀνοµάζονται «Δίπτυχα»).

Εξηγήσεις από τους πλέον αρμόδιους εδώ. Με την ονομασία ονομάζεται ο πίνακας των ονομάτων. Των ονομάτων των ζωντανών και των ονομάτων των πεθαμένων. Γάμησέ τα.

Ο λήσταρχος Γιαγκούλας και οι σύντροφοί του άφηναν πάνω στο θύμα τους ένα επεξηγηματικό της πράξης τους κείμενο, γραμμένο και σφραγισμένο από τους ίδιους, που το έλεγαν ψυχοχάρτι.

Στη συνέχεια πήρε ένα χαρτί κι έγραψε: "Έτσι πληρώνονται οι προδότες. Καπετάν Γκαντάρας".
[...] "Παλουκώστε το, ορέ! Παλουκώστε το κεφάλι του σ' εκείνο το δίχαλο και κρεμάστε και τούτο το χαρτί μαζί του!".

[...] ο Μπλαντέμης έβαλε μπροστά και το σχέδιο εκδίκησης [...] τον [...] έσφαξε αφήνοντας στο πτώμα του το εξής σημείωμα: "Τόσον αξίζουν οι προδόται μου. Όποιος τολμά ας πάρη τη σφαίρα να έρθη να με συναντήση! Κωνσταντίν Μπλαντέν".

Βασ. Τζανακάρης Οι λήσταρχοι. Τα παλληκάρια τα καλά σύντροφοι τα σκοτώνουν. Εκδ. Μεταίχμιο.

“Με έστειλε μια φορά στο Τρανόβαλτο για να σκοτώσω δύο, που θεωρούσε ότι τον είχαν προσβάλλει..Πήγα με το βουλωμένο ψυχοχάρτι, τους βρήκα, τους είπα γιατί με έστελνε ο Γιαγκούλας και τους είπα να φύγουν από το χωριό και να κρυφτούν για μήνες…Το έκαναν, τρομοκρατημένοι, εγώ γύρισα πίσω και του είπα, ότι τους σκότωσα.

εδώ

Γιαγκούλας και Τσαμίτας πηδούν μέσα στο σπίτι του Θύμιου. Αφού βάζουν φωτιά, το Θύμιο τον αφήνει ο Γιαγκούλας γιατί κλαίει. Ο Τσαμίτας τον κάνει κομμάτια και γράφει απάνω του:
"Όποιος πειράξει τον Γιαγκούλα αυτά παθαίνει".
Και ενώ φιλεί μάνα και Μαρία αναχωρεί.
Ο Καραγκιόζης καληνυχτεί.

Φινάλε παράστασης του Σωτήρη Σπαθάρη στις 15-7-1926. Ο Καραγκιόζης των Σπαθάρηδων, εκδ. Νεφέλη 1979.

«Πατέρα μου αντίχριστε και οβριέ πρόεδρε, σου γάμησα το μούναρο από τη θυγατέρα σου. Γαμώ τα εφτά σου κέρατα, εμείς είμασθε είκοσι άντρες ζωντανοί και εσείς καρτερείτε να γίνετε, και όπου να σας κυνηγώ τότε θέλω να είστε, αν δεν χαίρομαι να ζείτε την ημέρα του Χριστού, βαστάτε πουτσαράδες την γενναιότητά σας, σφίξετε τα στουρνάρια σας, τα ντουφέκια σας καλά, να μην ντροπιαστείτε και καρτερείτε μας...Τώρα στον πάτο της γραφής θέλομε να μας φιάσητε τρείς χιλιάδες τάλαρα... και αυτά θέλομεν ημείς, ειμή όπως θέλετε, πολλά γράμματα σφουγγίσετάτε από τον κώλον σας, σφουγγάτε και τούτο, ημείς αυτά θέλομεν, τας τρεις χιλιάδες τάλαρα».

Ψυχοβγαλτική επιστολή του λήσταρχου Καραμανώλη, 1868. Κ. Σιμόπουλος Βασανιστήρια και Εξουσία.

απαλάχθηκε από το στρατό και δεν υπηρέτησε, πέρνοντας ψυχοχάρτι (Ι5).

trelokomio!! psixoxarti.

με την «ταυτότητα», υπογραμμένη και σφραγισμένη από αυτά τα αφεντικά, με το «ψυχοχάρτι» «Πιστοποιητικό παραμονής και εργασίας», όπως προαναφέραμε.

3 febrouariou stal8ike to parousiologio stin deuterobatmia kai xreiastike na perasoun (!!!!) 23 meres mexri na stiloun to rimadi to ψυχοχαρτι ston oaed...!!!!

όσοι δεν υπέγραψαν τα ψυχοχάρτια, κόπηκαν.

Από το νέτι

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Το λέμε όταν κάποιος πνίγεται (επειδή στραβοκατάπιε), φτερνίζεται, βήχει ασταμάτητα, κλπ.

Συνοδεύεται (ειδικά στον βήχα) με χτύπημα στην πλάτη και με την προτροπή να κοιτάξει ο άλλος προς τα πάνω, ...εκεί όπου είναι ο Χριστός. Είναι δηλαδή επίκληση στον Χριστό που όλα τα κακά σκορπά.

Και: Χριστός κι Απόστολος, Χριστός και Παναγιά (και όσους βάλουμε τόσο αποτελεσματικότερο το ξόρκι).

Επίσης το λέμε όταν μάθουμε κάτι εξωφρενικά δυσάρεστο.

Παμπάλαιο, πασέ.

  1. - αααααααΑΑΑΑΑΨΟΥ!!!!!!!!
    - Χριστός!

  2. - Τα έμαθες; Η Νάσια έχασε το παιδί της, απέβαλε...
    - Ο Χριστός κι η Παναγιά! Πώς έγινε αυτό;

(από Khan, 31/03/11)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Άνδρας με γενειάδα, πλούσια χαίτη και ξερακιανός. Λέγεται συνήθως για νεαρούς αγρότες που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με γενικότερο ατιμέλητο και απλοϊκό ντύσιμο.

Ακούγεται συχνά στην Πελοπόννησο, που ανήκει άλλωστε και η Πηνεία του νομού Ηλείας, όπου τέτοιοι τύποι είναι αρκετά διαδεδομένοι. Πιθανόν να προέρχεται όμως από παραφθορά της φράσης εκ πενίας βασιλεύς, δηλαδή ο φτωχός βασιλιάς που αναφέρεται στις γραφές.

- Είδες το Σπύρο που ήρθε από την Αθήνα να γίνει αγρότης; Μπράβο του...
- Τι «μπράβο του» ρε μαλάκα, που ωραίο παιδί ούτε γκόμενα, έχει αφήσει και κάτι μούσια, σαν τον Χριστό της Πηνείας κατάντησε.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ένας άνθρωπος καθίκι. Χωρίς ιερό και όσιο. Άλλα λέει και άλλα κάνει. Με τον μανδύα του χριστιανού.

Τι είπες για τους πρόσφυγες; Να πάνε από 'κει που ήρθαν; Να πα να γαμηθούν; Α ρε χριστιανοταλιμπάν! Μικρέ Χιτλερ. Μη σε ξαναδώ στα μάτια μου, μίασμα. θρησκευτικά

Got a better definition? Add it!

Published

Πάμπολλες από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά, κυρίως πια αστειευόμενοι ή χαριτολογώντας, προέρχονται από την βίβλο, τους ψαλμούς του Δαβίδ, τις επιστολές των αποστόλων, τα Ευαγγέλια, την Αποκάλυψη κλπκλπ.

Μερικές σλανγκίζονται άγρια (ή μάλλον η σλανγκ αντλεί την έμπνευσή της από την παραποίησή τους) και εδώ ας με συχωρέσουν οι θεοσεβούμενοι που θα πλακώσουν με μηνύσεις μόλις τσιμπήσουν το λήμμα αυτό: δεν έχω διάθεση να προσβάλω ή να κοροϊδέψω τα θεία και όσους πιστεύουν σε αυτά, απλώς, με ορισμένα λυνξ* που δίνω, θέλω να επισημάνω πώς, κάμποσες από τις πρόστυχες εκφράσεις, δεν θα υπήρχαν (ή, ακόμα χειρότερα για τους θεοσεβείς: δεν θα είχαν καμία επιτυχία και πέραση) αν μέσα στο συλλογικό υποσυνείδητο δεν ήταν καταγεγραμμένες οι εκφράσεις των ιερών κειμένων.

Από κει και πέρα, υπάρχουν πολλές άλλες που δεν είναι απαραιτήτως σλανγκ, αλλά μιας και χώσαμε εδώ την Χάβρα, το Άρον-άρον και άλλα, είπα να καταγράψω όσα μπόρεσα.

Πηγές μου οι Εξομολογήσεις του Αγίου Αυγουστίνου και το σάιτ που αναφέρεται στο παράδειγμα. Εννοείται ότι δεν είναι εξαντλητικό το ανθολόγημά μου. Στο εν λόγω σάιτ θα βρείτε κι άλλα. Και υποθέτω ότι αν κάτσει κανείς να μελετήσει τους Ψαλμούς, θα βρει πολλά περισσότερα. Αλλά προς το παρόν, μέρες πού 'ναι, ιδού αυτά τα ολίγα.

Εννοείται ότι δεν έχω βάλει στον κατάλογο τα χιλιάδες Φως των ματιών μου / της χαράς μου / της ζωής μου, Θησαυρέ μου και λοιπές, ερωτικές στην ουσία, προσφωνήσεις-εκκλήσεις του απεγνωσμένου Αυγουστίνου προς τον θεό του.

*Μπορεί να μην τα θυμήθηκα όλα, παρακαλώ λοιπόν τους συμμοντουλαίους να χώσουν ό,τι θυμηθούν, στω.

Από Αυγουστίνο

  1. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου (Αυγουστίνος, βιβλίο Δ, παρ. 22)
  2. Από μέρα σε μέρα (Σειράχ 5,7)
  3. Εν ριπή οφθαλμού (Προς Κορινθίους Α, 15,52)
  4. Κατά πρόσωπο (Ψαλμοί 49,21)
  5. Κυλισμένος στη λάσπη (Ψαλμοί 68,3)
  6. Προφάσεις εν αμαρτίαις (Ψαλμοί 140,4)
  7. Σηκώσατε κεφάλι (Ψαλμοί 72,9)
  8. Σημεία και τέρατα (Ιω., 4,48)
  9. Φτού Φυλακήν τω στόματί μου (Ψαλμοί 140,3)
  10. Φως των ματιών μου (Ψαλμοί 7,9-11)

Από εδώ

  1. Aνάστα ο Κύριος (Ψαλμοί)
  2. Αγρόν αγόρασε (Λουκ. ιδ΄, 18).
  3. Άκουσον, άκουσον (Π.Δ. 2 Βασιλ., κ΄, 16)
  4. Αλλουνού παπά Βαγγέλιο
  5. Ανακατεμένος ο ερχόμενος (παρωδία από Ματθ., κα΄, 9)
  6. Απ' τον καιρό του Νώε (Π.Δ. Γεν., στ΄,9)
  7. Άπιστος Θωμάς (Ιω., κ΄, 25)
  8. Από Θεού άρχεσθαι
  9. Αποδήμησε εις Κύριον
  10. Απολωλός πρόβατο (Λουκ., ιε΄,6)
  11. Άρον άρον (Ιω., ιθ΄, 15)
  12. Βίος και πολιτεία
  13. Βρώμα κι δυσωδία (από τη νεκρώσιμη ακολουθία Δαμασκηνού)
  14. Γενεές δεκατέσσερις (Ματθ. α΄, 17)
  15. Γίνηκε θέατρο στον κόσμο (Προς Κορινθίους επιστολή Παύλου)
  16. Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις (Ευαγγελικό)
  17. Δεν είν' άξιος ούτε τα κορδόνια μου να λύσει (Ευαγγελιστής Ιωάννης)
  18. Έδωσε τόπο στην οργή (Προς Ρωμαίους 12-19)
  19. Εκ του πονηρού (Ματθ., ε΄, 37)
  20. Έλιωσε σαν το κερί (όρθρος, Κυριακή του Πάσχα)
  21. Εν τόπω χλοερώ (νεκρώσιμη ακολουθία)
  22. Έσκαψε το λάκκο του (Δαβίδ)
  23. Κακήν κακώς (Παραβολή αμπελώνα)
  24. Κάνει τη λευκή περιστερά
  25. Κεκλεισμένων των θυρών (Ιωάν., κ΄, 19.)
  26. Κλαίει κι οδύρεται (Από στιχηρό του εσπερινού της Απόκρεω)
  27. Κοντός ψαλμός αλληλούια
  28. Κορβανάς (Μαρκ., ζ΄, 11 & Ματθ., κζ΄, 6)
  29. Κουστωδία (Ματθ., κζ΄, 65)
  30. Κρανίου τόπος (Ματθ., κζ΄, 33 & Ιωάν., ιθ΄, 17. Απόδοση)
  31. Λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί (Ματθ., κδ΄, 7)
  32. Λύνει και δένει (Ματθ.)
  33. Μέλι γάλα (Ακάθιστος ύμνος και Άσμα Ασμάτων δ' II)
  34. Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (Παύλου, 1 Κορινθ., ιε΄, 42)
  35. Μη μου άπτου (Ιωαν., κ΄, 17.)
  36. Μη με πιλατεύεις (Λουκ., κγ΄, 1-25.)
  37. Ξίδι
  38. Ο ήλιος βγαίνει για όλο τον κόσμο (Ματθ. ευαγγέλιο)
  39. Ο θάνατός σου η ζωή μου (Ιωάννη Δαμασκηνού)
  40. Ο νοών νοείτω (Καινή Διαθήκη)
  41. Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις (Παύλου, Γαλάτ.)
  42. Όσο η ανατολή απ' τ' δύση (Ψαλμοί)
  43. Ουαί κι αλλοίμονό σου
  44. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση (Π.Δ. 3, Βασιλ., ιη΄, 26)
  45. Πανταχού παρών (Προσευχή του Παρακλήτου)
  46. Περίοδος ισχνών αγελάδων (Π.Δ. Γέν., μα΄, 3)
  47. Σιγά τον πολυέλαιο
  48. Στο δόξα πατρί
  49. Τα καλά και συμφέροντα
  50. Τι μέλλει γενέσθαι (Αποκάλυψη, α΄, 19).
  51. Του ‘ψαλε τον εξάψαλμο (από τους έξι ψαλμούς της αρχής του όρθρου)
  52. Χάβρα Ιουδαίων
  53. Χάθηκε από προσώπου γης (Π.Δ. Γέν. δ΄, 14)
  54. Χαράς ευαγγέλια (εσπερινός του Ευαγγελισμού)
  55. Χτίζει στην άμμο (Ματθ. ευαγγέλιο)
  56. Ως εκ θαύματος (Από εσπερινό Κυριακής)

Σλανγκ που αναφέρεται σε χριστιανικά φαινόμενα, χωρίς να αντλείται κατ’ ανάγκη από ρήσεις της Βίβλου ή εκκλησιαστικούς θεσμούς

  1. αγιασμός
  2. αγριοχρίστιανος
  3. αδιάβαστος (πήγε)
  4. άνοιξε το τριώδιο
  5. άξιος άξιος!!!
  6. Αρσένιε, τα ομόλογα να είναι δομημένα!
  7. αρσενοκνίτης
  8. ασαράντιστος είσαι;
  9. βαλτοπαίδι
  10. βάπτισμα
  11. βοθροδοξία
  12. βυζαντινοτέτοιος
  13. βυζαντινοφωνίξ
  14. γυναίκα από σόγια
  15. έγινε το ανάστα ο Κύριος
  16. εισπήδησις
  17. έπιασε τον πάπα απ' τα αρχίδια
  18. Επιτάφινγκ
  19. θεία μετάληψη
  20. κηδεία
  21. ... λαβών ο Ιησούς άρτον και ευλογήσας έκλασε και δους τοις μαθηταίς... (Ματθαίος 26/κς΄ 26-29).
  22. λήμμα, ο απεδοκίμασεν ο Μπαμπινιώτης, τούτο εγενήθη εις κεφαλήν της σλανγκ
  23. McΣαρακοστή / Mcσαρακοστιανά
  24. μαρξορθόδοξος, ο/με Μαρξ, ορθοδοξία και μια ζεϊμπεκιά
  25. μας πιάσανε στα πράσα και δεν φοράμε ράσα
  26. μοναχισμός, το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού
  27. μοναχοπώλιο
  28. Μπιγκ Μακ
  29. νηστεύω τα νηστίσιμα
  30. νηστίσιμη
  31. ο αναμάρτητος πρώτος χορεύει μπαλέτο
  32. ο γάμος
  33. όλα τα θυμιατά πάνω μου, εδώ σε μένα!
  34. παπαράτσι
  35. πέτρα του σκανδάλου
  36. Πιάνω στασίδι
  37. Πιο αργός από τον επιτάφιο
  38. σαν ταμένο
  39. σαρακοστιανός - σαρακοστιανή
  40. σκύψε ευλογημένη
  41. του κώλου τα εννιάμερα

Χριστοσλάνγκ:

  1. βλέπω τον Χριστό φαντάρο (I saw G.I. Christ)
  2. δεν καταλαβαίνω Χριστό
  3. έλα Χριστέ και μπούκωνε
  4. θέλοντας ο βλάχος, μη θέλοντας ο ζωγράφος, βάλανε στον Χριστό κόκκινα τσαρούχια
  5. ο Χριστός και ο Απόστολος Γκλέτσος
  6. ο Χριστός κι η μάνα του!
  7. ο Χριστός κι ο δούλος
  8. προσκυνώ την πορδούλα σου, Χριστούλη μου!
  9. σερβιτόρος ο Χριστός
  10. σταυρόχριστοι
  11. τον Χριστό σου Ανέστη
  12. Χριστέ και Χατζηπαναγιά μου
  13. χριστέμπορας
  14. χριστιανοταλιμπάν
  15. χριστιανοτρόλ
  16. χριστιανόφατσα
  17. χριστιανόφουστα
  18. χριστοπαναγίες

Παπαδοσλάνγκ:

  1. αγγέλους και παπάδες
  2. αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας
  3. η ζέστη, τα λόγια του παπά...
  4. ή παπάς παπάς, ή ζευγάς ζευγάς
  5. θα δεις παπά κώλο
  6. κλασοπαπαδιά
  7. μπλέκω σαν τον παπά στα βάτα
  8. ούτε στον παπά
  9. παίζω παπάδες
  10. παπαδαριό
  11. παπατζής
  12. παπάς
  13. παπάτζα (το παπαδαριό)
  14. παπατζιλίκι
  15. πρωκτόπαπας
  16. σιγανοπαπαδιά
  17. τραγόπαπας
  18. τρεις παπάδες με μαγιό
  19. τώρα που βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πεντ’ έξι

μέρος της Παπαδοσλάνγκ είναι και λίγη Ναρκοσλάνγκ:

  1. αρχιεπίσκοπος
  2. παπαδάκι
  3. παπαδέρα

και τέλος, τα γαμοσταυρίδια, τα χριστοπαναγίδια, οι χριστοπαναγίες και ολίγη Παναγοσλάνγκ:
1. είμαι σκέτη Παναγία
2. Παναγία η Κτηματομεσίτρια

(από electron, 30/12/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Εθνικό αυτοφαυλιστικό για την Ελλάδα ως μη επαρκώς εκκοσμικευμένο κράτος, όπου δεν έχει δηλαδή επιτευχθεί επαρκώς ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος, γεγονός που μάλλον την προσομοιάζει κατά τους χρησιμοποιούντες την έκφραση με -στάν της Εγγύς και Μέσης Ανατολής όπου ο Ισλαμισμός είναι στενά διαπλεκόμενος με τις δομές του κράτους. Το λένε όχι μόνο φιλελέφτ, αλλά κατ' εξοχήν και ελληνοκεντρικοί παγάνες. Επίσης, σε αντίθεση προς τα παρόμοια βυζαντινιστάν, βυζαντιστάν, ορθοδοξιστάν, ρωμιοσυνιστάν, το χριστιανιστάν έχει το χαρακτηριστικό ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να θίξει τον φανατισμό, σκοταδισμό, φονταμενταλισμό και άλλων χριστιανών εκτός Ελλάδας, ακόμη λ.χ. και στις Η.Π.Α. ή σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης.

  1. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΤΑΝ: 6 εκατομμύρια δολλάρια... η χειροτονία! Φανταστείτε τον πακτωλό του χρυσού που μαζεύουν από το...ποίμνιο! Να χαίρεστε τους τσοπαναραίους. (Επανελληνισμός).
  2. Το Άγιο Φως γιατί έρχεται με τιμές αρχηγού κράτους; Ποιου κράτους είναι αρχηγός, του Χριστιανιστάν; (Εδώ).
  3. Στο "χριστιανιστάν" τα λαμόγια-δημόσιοι υπάλληλοι, που λειτουργούν ως εκπρόσωποι του θεού τους (αλήθεια,έχει ανάγκη χρημάτων ο θεός τους;), που πληρώνονται από τους εν υπνώσει χριστιανόπληκτους φορολογούμενους αυτού του κράτους, δεν τους φτάνουν τα λεφτά που παίρνουν (όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι), απαιτούν και έξτρα μίζα για να τελέσουν τα..."μυστήρια"...! (Εδώ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ο όρος διαδόθηκε ως παρατσούκλι για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε και από τον Τζίμη Πανούση, αλλά έχει επεκταθεί στο να χαρακτηρίζει οποιονδήποτε χουντάλα νοσταλγό της Επαναστάσεως και χουντόσκυλο.

  1. Εγω προτεινω να γινει ενα δημοψηφισμα για το αν πρεπει χουντοδουλοι και φιλοναζιστες να αποκαλουνται ελληνες ! (Εδώ).

  2. ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΟΠΤΙΚΗ-ΡΑΠΤΙΚΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΟΙ ΜΑΦΙΩΖΟΙ ΦΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΧΟΥΝΤΟΔΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΝουΔουπασοκοδημαρ (Εδώ).

  3. όμως η δράση του αξέχαστου Σακη Καράγιωργα δείχνει ακόμα πιο έντονα πόσο χουντοδουλοι ήταν όλοι οι πνευματικοί ηγέτες του τόπου (Εδώ).

  4. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΗ ΣΑΣ ΡΕ ΧΟΥΝΤΟΔΟΥΛΟΙ; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΑΣΜΑΤΑ ΡΕΕΕ; ΤΩΡΑ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΥΣ 'ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΑΣ' και καλη σας νύχτα! (Εδώ).

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ο ασχολούμενος με ζητήματα λαϊκής μεταφυσικής, ψιονικής δραστηριότητας, ουφολογίας, φασματολογίας, αποκρυφισμού, παραϊστορίας κουτουλού, αλλά όντας ημιμαθής και άσχετος ανάγει τα πάντα όλα σε τέτοιου είδους αιτίες και αφετηρίες καταλήγοντας τελικά να είναι γραφικός.

Ιδιαιτέρως δε η κατάληξη -άκος είναι αυτή που δίνει στο υποκείμενο την έννοια της ημιμάθειας, αλλά και της σούπερ γραφικότητας, καθώς χρησιμοποιείται ως μειωτική.

- Σου είπε για χτες βράδυ ο Ιορδάνης, που είδε κάτι παράξενα σαν ούφο;
- Έλα ρε, τι να μας πει πάλι ο χαρδαβελάκος; Αυτός είναι το ούφο!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Βλάσφημη ευχή για το Πάσχα που έχω πετύχει ως λογοπαίγνιο μεταξύ νεοφιλελέδων. Ως λολοπαίγνιο, ιδίως στον γραπτό Διαδικτυακό λόγο, έχει το πλεονέκτημα ότι έχει πολλαπλά αντικείμενα αναφοράς:

α) Αναφέρεται στο αγγλικάνικο Happy Easter, οπότε ταιριάζει σε αμερικανόπληκτους νεοφιλελέρες που είναι εξοικειωμένοι με ανάλογες αμερικλανιές και τις διασπείρουν και στον αγνό ελληνικό λαό. Το happy easter θεωρείται γενικά ως μια πολύ άχρωμη ευχή σε σχέση με τις ελληνικές.

β) Είναι λογοπαίγνιο με τα υστερία/ υστέρω, οπότε σατιρίζει τους Ελληναράδες ότι το Πάσχα βρίσκουν αφορμή να υστεριάσουν με υπερβολικά έθιμα, όπως τα βεγγαλικά, τα δυναμιτάκια, το μαζικό σφάξιμο αρνιών και φεστιβάλ χοληστερίνης και όλες οι άλλες υπερβολές, που για έναν πιο ορθολογικό νεοφιλελέ φαντάζουν υστερικά. Η ευχή θα μπορούσε δηλαδή να σημαίνει «χαρούμενη υστερία».

γ) Ταυτόχρονα με το χάπι, υποδηλώνει ότι η θρησκεία λειτουργεί ως φαρμακευτική ουσία, όπιο που έλεγε κι ο Μαρξ, ή έστω κάποιο μαζικό αναλγητικό ή ψυχοφάρμακο/ ψυχοτρόπο κ.τ.λ., πρβλ. και χάπι end.

δ) Κυρίως όμως αποτελεί λογοπαίγνιο με το χάπι ύστερα , το χάπι της επόμενης μέρας. Πέρα από το λολαδερό χαρακτήρα λόγω της χωριάτικης προφοράς (ὐστερ' αντί για ύστερα), εδώ έγκειται και η κυρίως βλασφημία, καθώς η Ανάσταση θεωρείται από τους χριστιανούς ως μια αναγέννηση, ως μια νέα γέννηση, οπότε η ευχή για αντισύλληψη σημαίνει λίγο πολύ μια εξάμβλωση αυτής της γέννησης από πεπεισμένους αθέους που επιθυμούν να αντιστρέψουν τις χριστιανικές ευχές (παράβαλε και το γκράφιτι «δεν θα αναστηθούμε ποτέ κουφάλα παπά» που τρέπει το «δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη»).

- Και σε όλους τους φίλους- φίλες από την Ελλάδα, να ευχηθώ χάπι ύστερ! (Από το Φέισμπουκ)

Μεταμοντερνιάρικο αρρωστούργημα του Damien Hirst (από Khan, 19/04/14)(από σφυρίζων, 19/04/14)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

"Με την επίσημη ονομασία κωνσταντινάτο, ή κοινώς κωσταντινάτο, φέρεται χρυσό νόμισμα βυζαντινό, ενετικό και κυπριακό, κατά τον Φ. Χάσλουκ, των οποίων ο τύπος μοιάζει με αγιογραφία των Αυτοκρατόρων Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης που ανάμεσά τους φέρεται ο χριστιανικός σταυρός." Από εδώ.

Το κωσταντινάτο, εκτός από την (χρηματική) του αξία έχει και άλλες θαυματουργές ιδιότητες, σύμφωνα με διάφορες λαϊκές δοξασίες (περισσότερα εδώ).

Μεταφορικά αναφέρεται σε πρόσωπα που τους αποδίδεται μεγάλη αξία, όπως στο παράδειγμα που ακολουθεί από το παλιό παιδικό παιχνίδι "γκέο-βαγκέο".

Σας πήραμε, σας πήραμε φλωρί κωσταντινάτο!

Λολοπαικτικώς μπορεί να χαρακτηρίσει καταστάσεις "φλωριάς" ήτοι "γκαίυ-βαγκαίυ".

-Πολύ κουνιέται αυτός. Φλωρί κωσταντινάτο μου φαίνεται!

-Συμφωνώ και επαυξάνω. Είναι και βαρέλι δίχως πάτο!

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified