Tagged definitions (5850)
Showing 711-720 from 5850

1. Τι στο διάλο: μα τι συμβαίνει, τι έγινε ρε παιδιά. Συνδυασμός έκπληξης με απορία μετρίου μεγέθους και βρωμοστόματος, εκδηλώνει ανάλογα με την κατάσταση άγχος ή / και ελαφριά αγανάκτηση. Ανάλογα το μέγεθος της έκπληξης πάμε σταδιακά: τι στο καλό; (έκπληκτες κυρίες και κομιλφό διαφόροι) > τι σκατά (επ, ντροπή) > τι στο διάλο (έκπληκτοι παππούδες και θυμωμένοι επαναστάτες μπαμπάδες) > τι στον πούτσο; (λοιποί βρωμόστομοι).

Συναντάται και στο πιο δόκιμό του (λέμε τώρα) τι στο διάολο, αλλά ο διάλος είναι πιο αλήτικο και σύντομο και δίνει ένα σκασμό γουγλιές. Επίσης και χωρίς στο (τι διάλο σκέτο).

Το λήμμα χρησιμοποιείται όταν δεν έχεις ακόμα καταλάβει τι ακριβώς παίζει, αντιθέτως με τα λοιπά εκπληκτικά τ. αν είναι δυναμόν, έλα μουνί στον τόπο σου, ε, ποτέ! κ.λπ. τα οποία είναι συνώνυμα με το της έκπληξης σημαντικό «α στο διάλο...» (άλλο αυτό - βλ. και ασταδιάλα), αλλά έχουν επίγνωση της πραγματικότητας.

Συνώνυμα για αγγλομαθείς, παρακολουθούντες αμερικάνικα έργα, σκληρούς χιπχοπάδες και λοιπούς μοντέρνους: γουαταφάκ / γουανταφάκ, wtf.

1. Τι στο διάλο: Κατά μία έννοια συνώνυμο με αισιοδοξίας σημαντικά τ. του πούστη. Επίσης και χωρίς στο (τι διάλο σκέτο - ναι το είπα και πριν, το ίδιο ισχύει).

Μη μου αρχίστε τώρα τα τι στο διάλο το ανεβάζεις αυτό, εννοείται το ανεβάζω για λόγους πληρότητας δε θα γράφουμε συνέχεια για πούτσες και μουνιά, άιντε.

Τι στο διάλο κοιτάει αυτός ο ^%#% (από Galadriel, 14/09/11)έκπληκτη κομιλφο κυρια... (από gaidouragathos, 15/09/11)

Aὐτὸς ποὺ τὰ τσακώνει, τ' ἁρπάζει, τὰ πιάνει, τὰ παίρνει, λαδώνεται τέλος πάντων ρὲ παιδί μου...

Ὁ ὁρισμὸς αὐτὸς δὲν σκοπεῖ εἰς ἀντικατάστασιν ἢ συμπλήρωσιν τοῦ προηγουμένου. Ἀποτελεῖ διαφορετικὴν ἔννοιαν, προερχομένην ἀπὸ τὴν ἐνεργητικὴν φωνὴν τοῦ ρήματος: τσακώνω = πιάνω, τσακώνομαι = πιάνομαι (ἐννοεῖται στὰ χέρια).

Ἡ προσφορὰ πρὸς τὸν τσακωματία μπορεῖ νὰ γίνῃ σιωπηρῶς (πιὸ διακριτικὰ νὰ ποῦμε), ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ ἴδιο τὸ ῥῆμα, στὴν προστακτική. Ἐνίοτε προστίθεται καὶ ἕνας προσχηματικὸς σκοπὸς τῆς «χορηγίας», προαιρετικῶς, γιὰ νὰ δοθῇ πιὸ φιλικὸς τόνος: «Τσάκω αὐτὰ ἐδῶ γιὰ ἒνα καφφέ» (κατ' ἄλλους μπύρα, κρασὶ κλπ). Στὴν περίπτωσι ποὺ ὁ προσχηματικὸς σκοπὸς εἶναι κατανάλωσις οἰνοπνευματώδους, κινδυνεύει ὁ «χορηγὸς» νὰ δεχθῇ τὴν ἀναιδῆ ἀπάντησι: «Βάλε κάτι καὶ γιὰ τὸ μεζέ...»

Ὁ τσακωματίας λειτουργός, ὑπάλληλος κλπ εἶναι ὑποχρεωτικῶς ἄρρην. Τὸ θηλυκὸν εἶναι ἀμάρτυρον.

Ἀπὸ ταξινομικῆς πλευρᾶς, σὲ εὐνομούμενες χῶρες θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθῇ σλάνγκ τῆς ἐφορίας, τῆς πολεοδομίας, τοῦ ΕΣΥ κλπ. Σὲ μερικὲς ὅμως δημοκρατικὲς χῶρες τοῦ Εὐρωπαῐκοῦ Νότου ἐπεκράτησε νὰ θεωρῆται ἐθνικὴ σλάνγκ, ὥστε νὰ μή γίνωνται ταξικὲς καὶ ἐπαγγελματικὲς διακρίσεις.

Ετυμολογία: από το αλλόμορφο θέμα τσακωματ- [< τσάκωμα, τσακωμός < τσακώνω] + -ίας.

Αυτός που καβγαδίζει αδιαλείπτως. Γουστάρει τρελά να τσακώνεται και είναι αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Αρπάζεται πολύ εύκολα και ψάχνεται συνεχώς για καβγά, προκαλώντας ή αρχίζοντας ο ίδιος τις φιλονικίες.

Ετυμολογία: πεσιματ- (αλλόμορφο του θέματος πεσιμ- < πέσιμο) + -ίας. Προέρχεται από τη λέξη πέσιμο με την αντίστοιχη σημασία.

Αυτός που φλερτάρει έντονα, την πέφτει δηλαδή συνεχώς σε γυναίκες, όντας όμως πιο συστηματικός, πιο μεθοδικός, με θεωρητικό και άλλον οπλισμό, ικανό να «υποστηρίζει» τις ενέργειές του και να τους δίνει τις απαραίτητες ιδεολογικές προεκτάσεις. Οι προσπάθειές του στέφονται σχεδόν πάντοτε με επιτυχία.

• Συνώνυμοι (και ετυμολογικά συγγενείς) όροι με τον παραπάνω είναι οι εξής:

- πεφτάκιας (= σε αντίθεση με τον πεσιματία είναι πιο άμεσος, πιο πρακτικός και λιγότερο «συγκροτημένος». Δίχως ιδιαίτερες απαιτήσεις ή προτιμήσεις, γενικώς «την πέφτει» σε οποιοδήποτε θηλυκό δει. Συνήθως είναι πρώην πεσιματίας που με τα χρόνια άλλαξε κατηγορία).

- πέφτουλας (μπορεί να ήταν κάποτε πεφτάκιας και να ξέπεσε - σημασιολογικώς πιο κοντά στη λέξη λιγούρης).

- πεφτρόνι (= αυτός που μάλλον κινείται στον αστερισμό του «ό,τι αρπάξουμε» και «ό,τι κάτσει», είτε λόγω του νεαρού της ηλικίας του είτε και λόγω περιορισμένων προσόντων και δυνατοτήτων).

• Μπορούμε να υποθέσουμε μια άτυπη ιεραρχική σειρά μεταξύ των τεσσάρων αυτών όρων, με τον εργατικό, φιλομαθή και γεμάτο κύρος πεσιματία να βρίσκεται στην κορυφή. Ακολουθούν ο «μη συγκροτημένος» πεφτάκιας, ο έκφυλος και ξεπεσμένος πέφτουλας και τέλος το αδιάφορο, σεμνό και ταπεινό πεφτρόνι.

• Οι όροι αυτοί είναι μεν συνώνυμοι, αλλά όχι ταυτόσημοι: ο καθένας έχει την ιδιαίτερη σημασιολογική του απόχρωση. Αυτό όμως δε σημαίνει πως οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των παραπάνω σημασιών και επιμέρους κατηγοριών (όσων αφορά την άτυπη σημασιολογική τους ιεράρχηση) είναι απόλυτες και ανελαστικές. Μπορεί λ.χ. κάποιος να χρησιμοποιεί και τις τέσσερις λέξεις δηλώνοντας την ίδια σημασία (και μάλιστα οποιαδήποτε από τις παραπάνω τέσσερις) κ.ο.κ.

[Οι παραπάνω ορισμοί και παρατηρήσεις προέρχονται από το άρθρο Πέφτοντας, της στήλης Ιντερμέδιο του Ανδρέα Παππά, εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 16/03/2007].

Σύσκατος, χάλια, σκατά, κώλος, κλπ.

Το βρήκα και με τη σημασία πολύ μαλάκας (παρ. 2.)

Γράφεται και με -η-, μάλλον λάθος (λογικά η ετυμολογία είναι από το συν + χριστός, νο;)

... να πάρει γεύση από σκέψη.

Μ' άλλα λόγια σκέφτομαι πριν μιλήσω, μιλώ αφού έχω κάνει έστω μια ελάχιστη ανάλυση των δεδομένων, με λογικό ειρμό, ακόμα και αν τελικώς αποδειχθώ λάθος.

Η έκφραση κυρίως χρησιμοποιείται σαν ειρωνική και επιθετική προτροπή σε κάποιον που λέει ό,τι νά 'ναι. Ή σε αυτόν με τον οποίο διαφωνούμε για να υποβαθμίσουμε την διανοητική του επάρκεια.

Βλ. και εγκεφαλοκλάνι. Αντίθετο: βουτώ τη γλώσσα στον κώλο.

Λαϊκή θυμοσοφία σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο που σημαίνει «και εσύ είσαι δύστροπος και αρχίδι, αλλά κι εγώ μπορώ να είμαι εξίσου». Με αυτήν την έννοια, χρησιμοποιείται σε αντιπαραθέσεις στις οποίες οι δυο πλευρές φαίνεται να είναι ανυποχώρητες και αποφασισμένες να φτάσουν στα άκρα.

Ως προέλευση της φράσης, θεωρείται το εξής: Οι γεωργοί με το δρεπάνι στο δεξί χέρι χώριζαν τα στάχυα σε χέρια, τα έπιαναν με το αριστερό, τα κόβαν με το δρεπάνι που κρατούσαν στο δεξί χέρι και άφηναν κάτω τις χεριές με τα στάχυα προς την αυτή φορά. Με πέντε χεριές περίπου φτιάχνεται ένα χερόβολο. Το δεμάτι έχει πάλι 4-5 χερόβολα, προσέχοντας πάντα τα στάχυα να είναι προς την ίδια κατεύθυνση. Άμα τα χερόβολα δεν ήταν σωστά σε μήκος ή στοίχιση, αυτός που τα έδενε, δεν θα τα έκανε καλά δεμάτια.

Δηλώνει επίσης την αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνης ή συνεργασίας, και την ηθελημένη υπονόμευση του αποτελέσματος.

Συνώνυμο: Όπως σπείρατε, θα θερίσετε.

Τη φράση χρησιμοποίησε και ο Άρης, και έτσι πέρασε στην ξύλινη γλώσσα της Αριστεράς.

Ο παμπόνηρος, πανέξυπνος και καπάτσος άνθρωπας. Μπορεί να ειπωθεί είτε καταπρόσωπο, οπότε λογίζεται ως έπαινος, ή τουλάχιστον με έκδηλα εύθυμη διάθεση, είτε πίσω από την πλάτη του άλλου, οπότε αποκτά αρνητική έννοια: ο επικίνδυνος παμπόνηρος, πανέξυπνος και καπάτσος άνθρωπος, η σουπιά.

Στίχος του ρεφρέν από ομότιτλο τραγούδι της Ρίτας Σακελλαρίου σε σύνθεση Γιάννη Καραλή (1987).

Θίγεται εν προκειμένω η αιώνια διαπάλη ανάμεσα στο μιλφέιγ και το παστάκι (άκα το κούγκαρ και το γατάκι). Εδώ η έμφαση είναι στα πλεονεκτήματα της σαραντάρας που έχει πολλά πράγματα (υπερ)διπλάσια από την εικοσάρα: Εκτός από τα χρόνια, και εμπειρία, πείρα, χιλιόμετρα, κατ' ελπίδα λεφτά, και παρ' ελπήδα κιλά. Πόσω μάλλον που οι σύγχρονες σαραντάρες χάρη σε μια σειρά από μοντιφιές και καλή διατήρηση μπορούν να μοιάζουν τουλάχιστον με τριαντάρες αντί για σπασμένα μιλφέιγ.

Πάσα: Gatzman.

Κλασικότατο σχήμα γνωστού αγνώστου, όπου το όχι-και-τόσο-άγνωστο «το» αναφέρεται στο σεξάκι, οπότε η έκφραση σημαίνει συνουσιάζομαι, κάνω έρωτα, κάνω σεχ. Είναι λιγότερο χυδαίο σαν έκφραση από άλλα, οπότε μπορεί και να ακουστεί αλογόκριτο σε μέσα, όπου άλλα συνώνυμα λογοκρίνονται.

Στο Δ.Π. υπό Βικαρίου.