Tagged definitions (20)
Showing 1-10 from 20

Στην διάλεκτο των αγγλόφωνων μπουρδελιάρηδων το αρκτικόλεξο CIF σημαίνει Cum In Face, δηλαδή «εκσπερμάτιση στο πρόσωπο», κι είναι υπηρεσία που περιέχει η κορασίς στις υπηρεσίες της ή την προσφέρει για κάποια έξτρα γιούρια.

Ενώ, λοιπόν, η συφιλιάρα είναι ο φόβος και ο τρόμος του μπουρδελιάρη, η σιφιλιάρα είναι ο αναπαμός του, το μεράκι και το γούστο του. Καθώς βέβαια οι σιφιλιάρες είναι συχνά οι πλέον τελειωμένες, συμβαίνει η σιφιλιάρα να είναι και συφιλιάρα, οπότε θέλει προσοχή! Ο όρος έχει το δικό του σλανγκικό ενδιαφέρον, καθώς αποτελεί εξορκισμό της σύφιλης, που είχε ταλαιπωρήσει κορασίδες και νεανίες, ιδίως στο παρελθόν.

Συνώνυμο: σιφιλιδικιά.

Το δόκιμο Flocaccino είναι κυριολεκτικά (με λίνκι) με χύσα μέσα. Πρόκειται για ρόφημα τ. τούρτα που προσφέρουν τα Flocafé, των οποίων αποτελούν την σπεσιαλιτέ, σε μια μεγάλη σειρά από γεύσεις, όπως Oreo, μπισκότο, βανίλια, καραμέλα, σοκολάτα και δεν συμμαζεύεται.

Το σλανγκικό φλοκατσίνο είναι κυριολεκτικά (χωρίς λινκ) με χύσα μέσα. Πρόκειται για ρόφημα ή και ρόφτυμα τ. φραπέ, που προσφέρει η αλυσίδα Flocafe, των οποίων αποτελούν την σπεσιαλιτέ. Ετυμολογείται λαδή από το φλόκι (= χοντρό χνούδι από στριμμένο μαλλί < ιταλικό flocco < λατινικό floccus, και λόγω προφανούς ομοιότητας τα εκτοξευόμενα συμπλέγματα σπέρματος) και την κατάληξη -τσίνο που παραπέμπει σε φραπέ.

Ως υπηρεσία φραπενείου (στριπτιτζάδικου, κωλόμπαρου, μασατζίδικου, τσιμπουκάδικου και άλλων -αδικων) αποτελεί συνώνυμο για το φραπέ με γάλα, δηλαδή σημαίνει την υποβολή σε αυνανισμό υπό κορασίδος έως και της ποθούμενης εκσπερμάτισης. Διακρίνεται έτσι από το απλό φραπέ, όπου καθώς η πριβεδιά προσμετράται σε ορισμένο αριθμό τραγουδιών (στα στριποκλαμπάκια τουλάχιστον), κινδυνεύει ο φραπέλληνας αν το τραγούδι τελειώσει αιφνιδίως να χρειαστεί να συνεχίσει σόλο. Αντιθέτως, η υπηρεσία φραπέ με γάλα ή χαριτωμενιστί φλοκατσίνο αποτελεί δέσμευση εκ της κορασίδος ότι ο υπεσχυμένος φλοκοπόταμος θα επιδιωχθεί έως εσχάτων ανεξαρτήτως ασματικών ενδεχομενικοτήτων. Φλοκατσίνο, βεβαίως, αποκαλείται δίκην αστεϊσμού μόνο από τους μπουρδελιάρηδες, καθώς από τα ίδια τα κορίτσια αποκαλείται αραμπιστί μεν «σε κάνω τελειώσει», ουκραναϊζεριστί δε φίν-j-ιsh.

Ο όρος φλοκατσίνο εκφέρεται είτε ως χτύπημα, είτε ως ρόφημα, και στην αφήγηση γενικά σεχουαλικώνε ιστοριώνε ανεξαρτήτως φραπενέδων. Περιγράφει αυτές τις πηδυλλιακές στιγμές, που άλλοι από μας (όσοι διαθέτουν «ατζέντες με ονόματα», που λέει κι ο ΜΧΣ) τις ζουν σε κανονικές συνθήκες πιέσεως και θερμοκρασίας, ενώ άλλοι μπροστά από λαπιτόπια, όταν η κοπελιά χτυπάει τον βασιλόπουλο των ονείρων της στο γκραν φινάλε και περιμένει έχοντας παραδοθεί άνευ διασπερματεύσεων. Τότε το μεν χτυπάω ένα φλοκατσίνο με υποκείμενο την ερωμένη αναφέρεται σε φραπέ, το δε κερνάω φλοκατσίνο με υποκείμενο τον ερώντα αναφέρεται σε (καλή) πίπα. Σε κάθε περίπτωση ο βασιλόπουλος δύναται να ανακράξει ως γαμησιάτικη ρίμα «χύνω, χύνω, κερνάω φλοκατσίνο!».

Dedicated to Gatzman, my sweet Frappentine (με την καλή έννοια).

Το μπουρδελοξενοδοχείο. Συχνά θα ονομάζεται με κάποιο αρχαίο ελληνικό ή αιγυπτιακό όνομα, όπως «Όσιρις», «Τουταγχαμών», «Καλυψώ», «Άλκηστις», «Άρτεμις», «Κλεοπάτρα» κ.ά., το δε οικοδόμημα θα είναι είτε ετοιμόρροπο νεοκλασικό, είτε σε στυλ πολυκατοικίας ανατολικού μπλοκ.

Η πιστωτική κάρτα που χρησιμοποιείται σε ειδικές περιπτώσεις έλλειψης μετρητών στη διάρκεια εξόδου-επίσκεψης σε στριπτητζάδικο ή και οίκο ανοχής.

Σύνηθες φαινόμενα είναι η υπέρβαση του πιστωτικού ορίου κατά την αποχώρηση και η παντόφλα από το έτερο ήμισυ άμα τη εμφανίσει του επόμενου λογαριασμού. Φυλάσσεται συχνά σε σκιερά και δροσερά μέρη.

Γενικά, σημαίνει τη φάση (ιδεατά τριφασική ή πολυφασική) και το φάσωμα με γκόμενα (όλων των συνθετικώνε και των ετυμολογιώνε).

Προσφάτως, χρησιμοποιείται στην διάλεκτο των μπουρδελιάρηδων για να μετακενώσει στα καθ' ημάς τον αγγλικό όρο girlfriend experience. Πρόκειται για υπηρεσία που προσφέρει έναντι αδρής αμοιβής ένας ακριβοπληρωμένος πούτανος, του στυλ e-πούτανος, τουρίστρια κ.τ.ό. Καθώς το λέει κι η λέξη, το εν λόγω κωλ-γκερλ καλείται να σε κάνει να ξεχάσεις ότι είναι τάνα και να σου δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι είναι η γκομενίτσα σου, το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Η υπηρεσία περιλαμβάνει γλωσσόφιλα, απαλό σεξ με πολύ μπαλαμούτι, προκαταρκτικά Θεόδωρου Αγγελόπουλου, πολύ χρόνο για κοινωνική συναναστροφή εν μέσω κηροπηγίων, όπου η κορασίς διηγείται πώς σπουδάζει Οικονομικά, γενικά η γκομενοφάση είναι πουτανοσέξ σε στυλ στοργή και προδέρμ ή σινεμά και σπιτάκι μετά. Οριακά η γκομενοφάση αγγίζει τον γουτσισμό, χωρίς βέβαια να τον φτάνει, γιατί αυτό θα ήτο ύβρις. Πάντως διατηρεί υψηλό βαθμό επικινδυνότητας για πουτανοκαψούρα.

Μπορούμε να πούμε ότι η γκομενοφάση τίθεται στην κατάληξη μιας μακράς πορείας του μπουρδελίζειν, που άρχισε με την απλή εκτόνωση (πρωτογενής τομέας), συνέχισε με την περιποίηση (δευτερογενής τομέας) και τώρα φτάνει στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών (τριτογενής τομέας) σε έναν βελτσικό κόσμο της μη-πουτάνας. Το ακρωνύμιο είναι GFE και αντιδιαστέλλεται προς το PSE, που είναι, όλως αντιθέτως, το Porn-star experience. Η ιδεώδης ουτοπική συνοδός συνδυάζει το GFE και το PSE. Το GFE-PSE είναι η ουτοπία των σύγχρονων μπουρδελόβιων, μια επέκταση του «κυρία στο σαλόνι, πουτάνα στο κρεβάτι», αφού πρόκειται για «κοριτσάκι στο σαλόνι, πορν-σταρ στο κρεβάτι». Ναι το GFE-PSE είναι κάτι σαν το ιδεώδες «ον καθ' εαυτό- δι'εαυτό» (l'en-soi-pour-soi) του Sartre, αφού συνδυάζει τον κόσμο της αδρανείας με τον κόσμο των αξιών. Αλλά ενώ το ον-καθ' εαυτό-δι' εαυτό είναι εξ ορισμού ανύπαρκτο, το GFE-PSE δεν είναι εξ ορισμού αντιφατικό, και στις σπάνιες (;) περιπτώσεις που επιτυγχάνεται, αποτελεί την χαρά του κριτικού, που νιώθει ότι αποκτά λόγο ύπαρξης. Εντέλει η ατάκα «συνδυάζει εξίσου καλά το GFE με το PSE» είναι μάλλον ένας κοινός τόπος της πουτανικής κριτικής.

Ο όρος έγινε έτι δημοφιλέστερος ύστερα από την πρόσφατη ταινία The Girlfriend Experience του Steven Soderbergh. Ο Αμερικανοσουηδός σκηνοθέτης στα διαλείμματα από τον «Τσε Γκεβάρα» θέλησε να κάνει μια πειραματική ταινία για την αλλοτρίωση του καπιταλιστικού τρόπου ζωής. Ανακάλυψε, λοιπόν, την μοναδική «υπαρξίστρια» πορνοστάρ, ονόματι Sasha Grey (λ.χ. το επίθετο της κουλτουριάρας πορνοστάρ -φανατικής με Γκοντάρ και μετα-στρουκτουραλισμό, ακούς Μαυρόγιαννε;- προκύπτει απ' το μυθιστόρημα «Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίη» του Όσκαρ Γουάιλντ). Και την έβαλε να παίξει, όχι ακριβως τον εαυτό της, αλλά μια συρραφή από πραγματικές ιστορίες ακριβοπληρωμένων ερωτικών συνοδών που χρέωναν υπέρογκα ποσά στους πελάτες τους για να τους προσφέρουν γκομενοφάση. (Άλλωστε υπάρχει η αντίληψη ότι την πόρνη δεν την πληρώνεις για το σεξ. Την πληρώνεις για να φύγει μετά). Το καταπληκτικό με την ταινία του Soderbergh είναι ότι δείχνει πόσο απορροφημένοι είναι οι Αμερικλάνοι με τις μπίζνες και πόσο λίγο ενδιαφέρονται για το σεξ. Καθώς η γκομενοφάση κοστίζει πολύ, οι πελάτες ανήκουν όλοι στην πλουτοκρατία του Μανχάταν, πλην σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης λίγο πριν τις πρόσφατες εκλογές. Εξαντλημένοι από την δυσμενή οικονομική συγκυρία, οι πελάτες της Σάσα δεν έχουν όρεξη παρά μόνο για να μιλήσουν για τις οικονομικές τους απασχολήσεις, τους υπαρξιακούς τους φόβους για την επικείμενη κατάρρευση, και να την συμβουλεύσουν πώς να επενδύει τα λεφτά που βγάζει απ' την γκομενοφάση. Ένας Εβραίος με καπελαδούρα, της προτείνει εναγωνίως- εν μέσω πρόωρων εκσπερματίσεων- να ψηφίσει McCain, καθώς είναι η μόνη λύση για το κράτος του Ισραήλ. Γενικά, η μόνη στύση που υπάρχει στην παόμοια γκομενοφάση είναι η οικονομική στύση. Το κοντύτερο που φτάνει ένας πελάτης στο να γαμήσει είναι όταν ζητάει από την Σάσα να αυνανιστεί για πάρτη του κι αυτός την συνοδεύει συντονισμένα. Αλλά οι περισσότεροι ούτε μαλακία δεν μπορούν να τραβήξουν από την πίκρα. Η Σάσα συμπεραίνει ότι θα μπορούσε στα πλαίσια της γκομενοφάσης, απλώς να είναι ο εαυτός της, αλλά αυτό μάλλον δεν θα ήταν η καλύτερη ιδέα, αφού οι πελάτες την πληρώνουν όχι για να είναι ο εαυτός της, αλλά αυτό που εκείνοι φαντάζονται ότι είναι. Τελικά, η γκομενοφάση είναι μια από τις αλλοτριώσεις της εποχής μας.

Τελικά, η Σάσα υιοθετεί ένα άκρως παθητικό στυλ, στο οποίο οι πελάτες να μπορούν να προβάλουν ό,τι αυτοί επιθυμούν. Με λίγα λόγια, η ερωτική συνοδός μέσω της γκομενοφάσης γίνεται ένα είδος ψυχαναλυτή.

Τα γνωστά disclaimer: Τα έμαθα όλα απ' την φίλη μου την Βικούλα κι απ' τον λατέρνατιβ κινηματογράφο.

Η Τζέσικα συνδυάζει εξίσου καλά την γκομενοφάση με τα άγρια μεράκια στο κρεβάτι. Μου διηγήθηκε πώς είναι μοντέλο, που αναγκάστηκε λόγω οικονομικής κρίσης να το ρίξει στην βίζιτα για να βγουν οι σπουδές Οικονομικών που κάνει παράλληλα. Στην αρχή νόμιζα πώς παίζει με το ρολόι, αλλά όταν πέρασε απ' το GFE στο PSE κατάλαβα ότι δεν είχα λόγο να ανησυχώ...

Κάπως ευφημιστικός, σχετικά επίσημος, όρος για μπουρδέλα νέας κοπής. Όπως οι Αθηνέζοι δώσανε τις μονοκατοικίες τους αντιπαροχή για να κάνουν την Αθήνα Chamonix, έτσι και τα νεοκλασσικά σπίτια, οι πατρογονικές μας εστίες, μεταμείβονται σε στούντιο.

Στούντιο, ετυμολογικώς < ιταλικό studio = ατελιέ καλλιτέχνη < λατινικό studium = σπουδή, διατριβή < studere= ασχολούμαι επιμελώς με κάτι. (Αγνοώ αν ο όρος στην συγκεκριμένη σημασία του είναι γαλλιά). Σε σχέση με το σπίτι ή το ντέλο, το στούντιο βγάζει σαν λέξη κάτι το λιγότερο οικογενειακό και κατεστημένο, και περισσότερο ανάλαφρο, φοιτητικό, αλλά και συστηματικό («ασχολούμαι επιμελώς» γαρ).

Πράγματι, τα στούντιο προσφέρουν μεγαλύτερη και πιο εξειδικευμένη γκάμα περιποιήσεων από τα συμβατικά ντέλα, αλλά μην φανταστείτε κάτι δραματικό. Θα έλεγα ότι αποτελούν την αριστοτελική μεσότητα ανάμεσα αφενός στα στοιχειώδη και παρώ μπουρδέλα παλαιάς κοπής, και αφεδύο στην Tourist Experience. Λ.χ. όπως επισημαίνει ο Οπτός Ανήρ, μπορεί να σου προτείνουν και κανά αυταρχικό, αλλά δεν πρόκειται να δεις και καμιά φιλολογική βραδιά αφιερωμένη στον Ντε Σαντ και τον Φον Μαζώχ, το πολύ πολύ να φάει κανά δονητάρι στον κώλο κανάς περίεργος. Θα έχει κάποιες παραπάνω περιποιήσεις το δίχως άλλο, αλλά όχι και καμιά υπερβατική coincidentia oppositorum GFE - PSE.

Συνθηματική μπουρδελοσλάνγκ για την εκσπερμάτωση, κυρίως όταν αυτή προκαλείται από φραπέ δια χειρός (ή ποδός) επιδέξιας φραπεδιάρας σε φραπενείο, φραπενέ, ή άλλο ευαγές ίδρυμα που σερβίρει καφέ.

Εκ του αγγλικάνικου happy ending. Βλ. επίσης: τέρμα.

Σ.ς..: αναρτάται προς τιμήν της 6ης επετείου της Παγκόσμιας Ημέρας Frappernité και αφιερούται στους φραπελημματογράφους του σλανγκρρ με προεξέχοντα τον χαμένο σλανγκοδράκο Gatzman.

Λολοπαίγνιο για το χτύπημα φραπέδων από φραπεδιάρες μιας κάποιας ηλικίας.

Εκ του αγγλικανικού milf shake, το οποίο όμως έχει κάπως διαφορετική έννοια.

Ασίστ: ο κκουμπάρος μου ο Μήτσος.

Όρος της μπουρδελιάρικης ιδιολέκτου. Προκύπτει από τα στρίπερ (stripper), τρύπα και τρίπα- τριπάκι. Πρόκειται, επομένως, για την χορεύτρια σε στριπτητζάδικο, το παιδί του σωλήνα. Γράφεται και ως τρύππερ, τρίπερ, τρίππερ.

Κατ΄ αρχήν, ανταποκρίνεται στην ανάγκη χάλκευσης ενός όρου που να αντιστοιχεί στην ελληνική πραγματικότητα. Το γαλλικό στριπτιζέζ είναι μπαμπαδοπαππουδισμός που θυμίζει Belle Epoque και Toulouse-Lautrec. Το stripper είναι αμερικλανιά που θυμίζει Demi Moore και Las Vegas. Παραπέμπει σε κιτσογκλαμουράτο αφραπάζ με βλαχάρες Αμερικάνες σιλικονάτες, και όχι στο περιβάλλον φτωχού πλην τίμιου φραπενέ με βιοπαλαίστριες που μοχθούν για το φραπέ ημών το επιούσιον (μιλάμε εξάλλου για τελείως διαφορετικούς σωματότυπους από τα αμερικανικά ευαγή ιδρύματα, συνήθως κυριαρχούν ουκρανάιζερ και τσοκολάτες και όχι οι Αμερικλανοειδείς μπαγκατέλες). Βεβαίως το χορεύτρια είναι υπερβολικά ευφημιστικό, το λικνιτζού λόγιο και το παιδί του σωλήνα άβολο. Οπότε έχει πλέον καθιερωθεί ως κυρίαρχος όρος το τρύπερ, τουλάχιστον στο γνωστό μπουρδελοσάη.

Δεν μπορώ να αποφύγω την ντιριντάχτα προσπέλαση του όρου. Όταν η στρίπερ ορίζεται ως φραπεδιάρα ορίζεται από αυτό που προσφέρει, από την ανάγκη ή, έστω, την κατάφαση. Όταν ορίζεται ως τρύπερ ορίζεται από αυτό που δεν προσφέρει, από την ουτοπική επιθυμία.

Πράγματι, η τρύπα είναι το μόνο που δεν προσφέρει μια στρίπερ. Μπορεί να επιδαψιλεύει φραπέ, ποδοφραπέ, βυζομαλακία, σε οριακές περιπτώσεις μπουκιτσί (με την κρίση βέβαια όλα επαναδιαπραγματεύονται), γκουφουέ γλωσσόφιλα, και γενικά να βγάζει μια διαθεσιμότητα σε όλο το σώμα πλην του αιδοίου. Συνήθως, αν δεν πρόκειται για full nude ούτε καν το δείχνει. Το αιδοίο της κωλοτριβάδος, λοιπόν, καθίσταται κυριολεκτικά η μαύρη τρύπα, που ρουφάει αλλά και συνιστά την αλυσιτελή και πολυδάπανη επιθυμία του στριπτητζόφιλου. Με όρους του Roland Barthes, θα έλεγα ότι το φραπέ είναι το studium, ενώ η τρύπα είναι το punctum της λικνιτζούς, η οποία ορίζεται από την ουτοπία (γαμήσι με στρηπτιτζού) την πυροδοτούσα το τριπάκι της διαλεκτικής της επιθυμίας.

Για τον Έλληνα αγαπούλη, πρόκειται πραγματικά για τριπάκι και όχι μόνο για χαβαλέ ή για κολακεία του ανδρικού εγωισμού, όπως στην Εσπερία, ή για μπριζόλιασμα όπως αλλού. Ο Έλληνας κυνηγάει την τρύπα της τρύπερ και αυτή έχει εκπαιδευτεί σε μία διαλεκτική όπου πάντα τάζει όλο και κάτι περισσότερο για να κρατάει τον αγαπούλη στην πρίζα, ενώ η τρύπα ολοένα και αναβάλλεται. Νταξ μπορεί και να γαμήσεις στρηπτιτζού αν είσαι ωραίος, πλούσιος και στυλάτος, όπερ άτοπον, γιατί τότε δεν θα είχες πατήσει στο φραπενείο ιν δε φερστ πλέης. Ή αν την πρήξεις τόσο πολύ, ώστε στο τέλος αυτή (και το μαγαζί από πίσω) να ενδώσει στο στυλ, «άντε να σου κάτσω, να δούμε ρε μαλάκα επιτέλους τι θα καταλάβεις», όπερ ξυνουσία τις ξινή. Ο αμετανόητος, ωστόσο, στρηπτιτζόφιλος δεν χαλιέται, αφού η τρύπερ του έδωσε το ωραίο τριπάκι (για να παραφράσω τον Καβάφη). Υπάρχει, εξάλλου, πάντα και το Μετάξι για σβήσιμο.

GFE = Girl Friend Experience.

Λέξη από τη διάλεκτος των μπουρδελιάρηδων, που χαρακτηρίζει τις πουτάνες που συμπεριφέρονται ως κοπέλες σου (με κουβεντούλα, ρομαντισμό) και έτσι.