Tagged definitions (63)
Showing 41-50 from 63

Τα τρομερά και φοβερά ερωτήματα ή για-τον-πούτσο-μυστήρια που θέτουν δημοσιογραφίσκοι, είτε στην διαφήμιση της εκπομπής τους, είτε πριν τις διαφημίσεις κατά την διάρκεια της εκπομπής τους. Οι δημοσιογρίφοι θέτονται από τους δημοσιογραφίσκους με το σκεπτικό ότι υπάρχουν τόσο ηλίθιοι τηλεθεατές, που θα ψαρώσουν αν τους πεις ότι σε λίγο θα αποκαλύψουν πως έφαγε το τελευταία πιτόγυρο ο Ψωμιάδης πριν ντυθεί ζορό και θα κάτσουν να δουν την σκατο-εκπομπή τους. Δυστυχώς υπάρχουν τέτοιοι τηλεθεατές, γι' αυτό υπάρχουν και τέτοιοι δημοσιογραφίσκοι που θέτουν αυτούς τους δημοσιογρίφους! Οι δημοσιογρίφοι πρέπει να τονιστεί ότι πιάνουν μια ευρεία γκάμα από ηλίθια και άχρηστα θέματα, όπως τι είπε ο τάδε στον τάδε, πώς έκανε η τάδε ξανθιά το τάδε, τι στρινγκ φόρεσε η τάδε όταν την έπιασε κόψιμο και πάει λέγοντας...

1. Το στερημένο την αίσθηση της ακοής.
2. Το ζώο ποντίκι για να μην αναφέρεται με το όνομά του από προληπτικούς.
3. Το παράδοξο, το ευφυολόγημα, το παλαβό - βλέπε και κουφαίνω.

Κατά το «αγγελισμός» (θρησκευτική αίρεση με ψυχολογικές προεκτάσεις που πρέσβευε ότι σκοπός των ανθρώπων είναι να γίνουν άγγελοι), ο αντζελισμός είναι τα ιδιάζοντα μαργαριτάρια και η συμπεριφορά ανθρώπων, όπως η Άντζελα Δημητρίου.

Δεν είναι μόνο οι γλωσσικοί πολύτιμοι μαργαρίτες. Είναι μια αίσθηση ότι ζει σε «όμορφο κόσμο ηθικό, αντζελικά πλασμένο», είναι το feeling του κοριτσιού του λαού που έγινε ντίβα κι έχει δικαίωμα στο να είναι αμόρφωτη, επειδή είναι πάντα κοντά στο λαό της κτλ.

Πολλοί, και όχι μόνο η Άντζελα, κάνουν αντζελισμούς. Ακολουθεί λίστα με ορίτζιναλ αντζελισμούς, που μπορεί να βρεθεί εύκολα στο Διαδίκτυο. Αλλά θα ήθελα πρώτα να πω ότι προς τιμήν της Άντζελας από τα μαργαριτάρια της έχουν βγει και αλήθειες. Λ.χ. ναι, ο Καζαντζάκης είναι ποιητής, ο ίδιος ως ποιητή έβλεπε πρωταρχικά τον εαυτό του, και αν μη τι άλλο έχει γράψει μερικές χιλιάδες στίχους στην μετάφραση της Ιλιάδας. Και ναι, το «πλαστικό χρήμα» είναι «πλαστό χρήμα», καταπώς το αποκαλεί η Άντζελα.

Να πέσει η λίστα:

1. - Κυρία Δημητρίου, σ' αυτή τη συναυλία τα τραγούδια που είπατε ήταν ανέκδοτα;
   - Όχι, κάθε άλλο, ήταν πολύ σοβαρά.

2. Τελευταία διαβάζω πολύ ποίηση και ο αγαπημένος μου ποιητής, είναι ο Καζαντζάκης. Τον θεωρώ εθνικό μας ποιητή. [Σημ.: Και έχει δίκιο! Ο Καζαντζάκης είναι και ποιητής!]

3. Φέτος το καλοκαίρι είχα πάει στην Κρήτη και είχα ένα σπίτι με θέα τον Ατλαντικό και ήταν υπέροχα.

4. Μ' αρέσει να κάθομαι στο Σούνιο και να αγναντεύω τον Ατλαντικό.

5. - Αν σας πρότειναν να κάνετε μια ταινία, ποια θα διαλέγατε;
   - Θέλω να παίξω τον Τιτανικό, είναι πολύ ρομαντικό.

6. - Κυρία Δημητρίου, διαβάζετε;
   - Ναι το ξέρω.

7. Ρε παιδιά δεν καταλαβαίνω Αραβικά, δεν είμαι Αραβίδα.

8. - Αυτές οι αντιγραφές κυκλοφορούν ευρέως.
   - Συγνώμη κύριε Ευαγγελάτε, αυτόν τον Εβραίο, δεν πρέπει κάποιος να τον συλλάβει;

9. Εγώ δεν έχω πατήσει το πόδι μου ποτέ στην Τουρκία. Μόνο στην Κωνσταντινούπολη πήγα. [Κι εδώ είναι hellenarically correct.]

10. Ουδέν καλό αμπιγιέζ καλού.

11. Θέλοντας να βρίσει κάποιον δημοσιογράφο, λέει: «Είστε αναιδής και πράος».

12. Ναι μου αρέσουν οι Τουρκάλες και οι Τούρκαλοι.

13. Εγώ έναν άνθρωπο φοβάμαι στη ζωή μου, τον Θεό.

14. Από τους Γάλλους σκηνοθέτες του σινεμά, ξεχωρίζω και θαυμάζω ιδιαιτέρα τον Νουβέλ Βανγκ.

15. Με κατηγορούν ότι δεν λέω ποιοτικά τραγούδια. Δηλαδή τι να τραγουδήσω, Λόρκα;

16. Τα πειρατικά CD κυκλοφορούν στην μαύρη αγορά και ξέρεις Νίκο, γιατί τα λένε έτσι; Ε; Γιατί τα πουλάνε μαύροι.

17. - Πείτε μας πως σας φάνηκε η Τουρκική κουζίνα.
    - Δεν ξέρω, εγώ στο σπίτι μου έχω Ιταλική.

18. Σε συνέντευξη στην Άννα Παναγιωταρέα:
    - Έχετε κάνει κανένα σφάλμα που το μετανιώσατε;
    -Φυσικά. Σε αυτή τη ζωή κανείς δεν είναι άσφαλτος.

19. Δεν έχω συναντήσει άτομα του δικού μου βεγγαλικούς (αντί για βεληνεκούς).

20. - Κυρία Δημητρίου, γνωρίζετε τον Πικάσο;
    - Αυτό το κίτρινο ανθρωπάκι στα Πόκεμον;

21. - Στην Αίγυπτο το τραγούδι σας είναι νούμερο 1 και μετά είναι εκείνο της Σελίν Ντιόν.
    - Η Σελίν το ξέρει;

22. Η κόρη μου όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αναισθητικός.

23. - Ποια η γνώμη σας για τις μειονότητες;
    - Α δεν ξέρω χρυσό μου, εγώ έχω μόνο πλεονεκτήματα.

24. Το σπίτι μου το έχω κάνει υπέροχο, κανονικό μαυσωλείο.

25. Στην Τουρκία έχω πουλήσει 100.000 πωλήσεις.

26. - Υπογράψατε για τις ταυτότητες;
    - Όχι, δεν ήξερα πού να πάω. Ρώτησα να μου πουν αλλά δεν μου είπε κανείς.

27. - Πώς διατηρείτε την σιλουέτα σας;
    - Τρώω είδη υγιεινής.

28. - Μα δεν τίθεται θέμα.
    - Όχι, το τίθω εγώ.

29. Από τους εν ζωή καλλιτέχνες, χάρηκα που συνεργάστηκα με τον αείμνηστο Στέλιο Διονυσίου.

30. Έχω τόσα πολλά ρούχα που είναι αδύνατον να τα τακτοποιήσω μόνη μου. Αυτή είναι δουλειά της γκαρνταρομπίστ.

31. Όταν το καμαρίνι της γέμισε με κατσαρίδες, είπε: «Να φωνάξουν τον απολυμαντέρ».

32. Θαυμάζω πολύ τον Γκάντι. Έκανε τόσα για την Κίνα.

33. Από νέους, μου αρέσουν η Τσαλιγοπούλου, ο Μπάσης, η Πρωτοψάλτη... Δεν είναι νέα καλλιτέχνις η Πρωτοψάλτη; Ε δεν είναι και γερασμένη η γυναίκα.

34. Με κατηγορούν ότι έχω αυλή. Και αυτό μου το προσάπτουν. Αφού έχω μικρό παιδί, πού θα παίζει;

35. Για μένα οι θαυμαστές μου, κόβουν τις φλέβες μου.

36. Δεν έχω ένα σωματοφύλακα, έχω δυο, γιατί φοβάμαι και τους έχω για μια ώρα ανάγκης. Τον κακομοίρη τον John Lennon πώς τον φάγανε δηλαδή;

37. Τα παλιά μου ρούχα τα κάνω κειμήλιο στην ντουλάπα μου.

38. - Έχετε αρκετά χρήματα κυρία Δημητρίου;
    - Ναι, αρκετά.
    - Έχετε γυρίσει ποτέ στην φτώχεια;
    - Βεβαίως... Έχω πάει και τους έχω δει στο εργοστάσιο στο οποίο δούλευα.

39. - Πώς ψηφίζετε κυρία Δημητρίου;
    - Εγώ ψηφίζω στην πατρίδα μου το Περιστέρι.

40. - Κυρία Δημητρίου τι πιστεύετε για την ΟΝΕ;
    - Είναι παρά πολύ καλό συγκρότημα με μέλλον.

41. Οι 7 Έλληνες στους 10 προτιμούν αυτό και οι άλλοι 4 το άλλο.

42. Η επιτυχία εξαπλώνεται πάνω μου.

43. - Πριν την εκπομπή πήραν τηλέφωνο και ρώτησαν πώς σε μια τέτοια εκπομπή έχουμε καλεσμένη την Άντζελα Δημητρίου.
    - Βέβαια, αφού σε τέτοιες εκπομπές δεν επιτρέπεται να έρχονται λαϊκά πρόσωπα και να συζητούν στην στρογγυλή τράπεζα.

44. - Κυρία Δημητρίου τι θα βρει κανείς άμα ψάξει στην βιβλιοθήκη σας;
    - Μπα, μη νομίζεις πως κρύβω εκεί πράγματα. Έχω θυρίδα στην τράπεζα.

45. Πάμε να πούμε ένα τραγούδι που απογείωσε την καριέρα μου στο Ναδίρ.

46. - Εσείς κυρία Δημητρίου θέλετε να κάνετε μια δήλωση;
    - Βεβαίως και θα κάνω. Γιατί να μην κάνω; Όλοι κάνουνε... Εγώ να μείνω αδήλωτη;

47. Επιτέλους ας με αφήσουν να έχω μια ήσυχη και προσωπική ζωή.

48. Είδα στην τηλεόραση κάτι βρακοσυλλεκτες. Πολύ στενοχωρήθηκα που φτάνουν στο σημείο να ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν εσώρουχα.

H Λέξη Αφελίμ προέρχεται εκ της λέξης αφελής και παραπέμπει στις λέξεις: Νεφελίμ - Ελοχίμ των Λιακούριων θεωριών. Μιλάμε για τους αφελείς αυτής της πλάσης. Θα μπορούσε κανείς να πει, πως όπως θεωρητικά τουλάχιστον κάποιοι πιστεύουν πως υπάρχουν απόγονοι των Νεφελίμ και των Ελοχίμ, έτσι θα μπορούσαν να υπάρχουν και απόγονοι των Αφελίμ.

Οι Αφελίμ ήταν πανταχού παρόντες στην ιστορία του ανθρώπινου γένους. Καλοπροαίρετοι και αφελείς παρασύρονταν πάντα από τη ρητορική δεινότητα των απανταχού biri biri maker. Οι εποχές αλλάζουν, οι τακτικές και οι πρακτικές μπορεί να διαφέρουν, οι ρόλοι ποτέ. Απλά σε κάθε εποχή οι biri biri makers αξιοποιούσαν στο έπακρο τα διαθέσιμα εφόδια, για να πετύχουν το δόλιο σκοπό τους.

Οι λαοπλάνοι διαγνώνουν τις αδυναμίες των απλών ανθρώπων, τα όνειρα τους, τις ανάγκες τους, τους πουλούν φούμαρα και τους τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Με τη δύναμη το λόγου τους και τα επικοινωνιακά τους χαρίσματα, κάνουν το αδύνατο να φαντάζει δυνατό και το καλό ύποπτο. Είναι ικανοί στο να δημιουργήσουν προβληματισμούς για το πλέον ξεκάθαρο θέμα κάνοντας πανεύκολα την τρίχα τριχιά. Είναι δεινά ταλέντα στο να ανάγουν το αληθοφανές σε αληθές για να μπορέσουν να αυγατίσουν τα κέρδη τους. Οι συγκεκριμένοι λαοπλάνοι είναι άσοι στις συνομοσιολογίες. Μιλούν ψυχωμένα και θεωρούν πως αφυπνίζουν τις μάζες. Αισθάνονται περιχαρείς όταν συμβεί κάποιο μπάχαλο, γιατί τότε τους δίνεται η ευκαιρία να υφάνουν ένα απίστευτο πλαίσιο μυστηρίου, το οποίο αξιοποιούν προς ίδιον όφελος.

Οι Aφελίμ πάλι, χωρίς καμιά κριτική διάθεση, προσπαθώντας να φύγουν από το δόκανο των κακών ή των υποτιθέμενων κακών, πέφτουν στο δόκανο των λαοπλάνων. Υπάρχουν και κάποιοι εκ των Αφελίμ που αισθάνονται πως οι λαοπλάνοι κολακεύουν την πονηρία τους. Αυτό τους φέρνει πιο κοντά τους. Η εμπιστοσύνη που τους δείχνουν τους τυφλώνει και έτσι αυτοί πέφτουν πιο βαθιά.

Οι λαοπλάνοι αυτοί μπορεί να 'ναι Λιακό style, μπορεί να 'ναι από το χώρο της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, της δικηγορίας, της εκκλησίας,του ποδοσφαίρου και γενικότερα στους χώρους δουλειάς, παντού. Σε κάθε χώρο εκμεταλλεύονται τις ελπίδες των ανθρώπων και σε κάθε χώρο διαστρεβλώνουν και λασπώνουν κάθε άδολη δραστηριότητα. Ο στόχος τους είναι η μάσα. Σαν ύαινες που οσμίζονται ψοφίμια, ψυλλιάζονται την ανασφάλεια των ανθρώπων και σαν γατόνια που είναι ποντάρουν στην ευαισθησία των άλλων για να πετύχουν το σκοπό τους.

Ο Λιακο, εκτός αέρα, λέει στους συνεργάτες του:Αφερίμ Αφελίμ για τον τζίρο που μου κάνετε (από GATZMAN, 11/12/08)

Τα ακαταλαβίστικα, τα «κινέζικα». Μπορεί να χρησιμoποιηθεί είτε για προφορικό είτε για γραπτό λόγο. Επίσης το λέμε όταν δεν εμφανίζονται σωστά τα ελληνικά σε κάποιο κείμενο στον υπολογιστή.

Έκφραση για να δηλώσει ότι αυτά που ειπώθηκαν ήταν αρλούμπες ή και ανακριβή. Περιέχει και μια δόση ειρωνείας προς αυτόν που έκανε τη δήλωση.

Έχει ειπωθεί και σε γερμανιστί «άρεν, μάρεν, κουκουνάρεν».

Άμεσα παράγωγα είναι τα εξής:
κουκουνάρια, κουκουνάρεν, κουκουβάουνες (για μεγαλύτερη έμφαση) ή και πολύ απλά κούκου (για να δηλώσει μια άρνηση).

Κλασικότατη έκφραση που απαντά κυρίως ως «μη μου λες εμένα ιστορίες για γρίους» ή « τι' ν ' αυτά που λες + [αυτά που λέει] + και ιστορίες για αγρίους...». Η φράση είναι ένας σχετικά ευπρεπής τρόπος να πεις «μη μου λες μαλακίες», «άσ' τα σάπια σάλια», δλδ. μη με δουλεύεις. Εκφέρεται μάλλον με θυμό και σε περιβάλλοντα (πχ. εργασιακά) όπου πιο ηχηρές εκφράσεις αποδοκιμάζονται.

Η φράση προφανώς προέρχεται από την εποχή όπου ναυτικοί, εξερευνητές, πειρατές και αργότερα ανθρωπολόγοι, εθνολόγοι κλπ πουλούσαν στον κόσμο φανταστικές «ιστορίες για αγρίους», φαντασιοπληξίες δηλαδή για άγριες φυλές και τα φοβερά και τρομερά που τις είδαν να κάνουν*.

Αυτό το «για αγρίους» βέβαια, μπορεί κανείς να το εννοήσει -εσφαλμένα πάντως- όχι μόνο ως «σχετικά με αγρίους», αλλά και ως «προορισμένες για αγρίους», παιδαριώδεις δικαιολογίες που μόνο αγρίους θα μπορούσαν να πείσουν, που η αξία τους μετριέται σε χάντρες και καθρεφτάκια, προσβλητικές για τη νοημοσύνη του χρήστη της φράσης.

Και τα δυο νοήματα φυσικά αλληλεπιδρούν πολλαπλασιαστικά αυξάνοντας δύναμη της φράσης...

Αξίζει να σημειωθεί παρεκβατικά ότι την ελληνική ανεκδοτική slang έχουν εμπλουτίσει διάφορες φυλές ιθαγενών: οι Μάο Μάο, οι Ζουλού, οι Παπούα, ενώ εντός και εκτός ανεκδότων συναντά κανείς τη μοναδική φυλή κυνηγών-τροφοσυλλεκτών της ελληνικής επικράτειας, τους Ούγκα Μπούγκα, από την ευχρηστότατη ρίζα ουγκ. Οι δε κουλτουριάρηδες έχουν τη δική τους αγαπημένη άγρια φυλή, τους Λιλιπούα.

*ώσπου η σύγχρονη κορέκτ ανθρωπολογία μάς είπε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν / είναι τελικά και πολύ διαφορετικοί από μας τους δυτικούς, με τη διαφορά ότι είναι εντελώς διαφορετικοί...

Στο συγκεκριμένο θέμα δίνεται έμφαση στη δύναμη της βλακείας που συζητήθηκε στον ζωντανό ζύθο.
Ο βλάκας αποδυναμώνει και καταστρέφει το βασικό συστατικό προόδου μιας κοινωνίας, που είναι η έγκυρη πληροφορία και η υπάρχουσα γνώση. Έτσι, ο τύπος με άϊ κιού ραδικιού, οδηγεί τα πράγματα σε κατάσταση σύγχυσης και εντροπίας. Ειδικά στην περίπτωση που κατέχει μια θεσμική θέση, με τις κινήσεις του είναι σε θέση να καταστρέψει π.χ.: έναν οργανισμό, την ανθρωπότητα.

Η προσπάθεια να πειστεί ένας βλάκας μέσω παράθεσης τετράγωνων και ακλόνητων επιχειρημάτων δεν οδηγεί πουθενά. Αυτός είναι στο δικό του κόσμο. Πέρα από το αίτιο και το αιτιατό. Δεν υπακούει σε νόμους και αρχές, δεν καταλαβαίνει από dead line και προθεσμίες. Ο χρόνος που μπορείς να σπαταλήσεις για να βρεις άκρη μαζί του, είναι σίγουρα ο πιο χαμένος χρόνος. Η συνεχόμενη προσπάθεια οδηγεί σε λογομαχίες οι οποίες όμως χωρίς να οδηγούν πουθενά, εξουθενώνουν τον λογικό, ενώ ο βλάκας δεν καταλαβαίνει τίποτα (βλ. και παράδειγμα 3). Δοκιμάζοντας κάποιος πάλι να κατέβει στο επίπεδο του μπας και συνεννοηθεί μαζί του χάνει κατά κράτος λόγω χρόνιας προϋπηρεσίας και εμπειρίας του βλάκα, στη βλακεία. Ο βλάκας, είναι ανίκητος. Δυστυχώς στη βλακεία δεν υπάρχει αντίδοτο!!! Τι να σου κάνει κι η τεχνητή νοημοσύνη όταν η φυσική βλακεία είναι ανίκητη. Από την άλλη μεριά, σύμφωνα με τη ρήση: ο χωριάτης θέλει δυο φορές χωριάτη, ίσως ανάλογα, μια βλακ άουτ persona, ή ένα βλάκατρον, ή ένα βλήμαντρο να μπορούν να νικήσουν έναν απλό βλάκα.

Αν τώρα κάναμε τη θεωρητική σκέψη να εξαλείψουμε όλους τους βλάκες, τότε σύμφωνα με την παραδοχή πως κάθε δράση γεννά μια αντίδραση, η ενδεχόμενη αλλαγή στη συμπαντική ισορροπία μπορεί να δημιουργήσει τον υπερβλάκα, τον οποίο δεν θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε με τίποτα γιατί ως υπερβλάκας θα λειτουργεί ως υπερανίκητος. Γι αυτό, πολλοί δεν πειράζουν τους βλάκες, τους ανέχονται, τους αντιμετωπίζουν ως προστατευόμενο είδος, τους ρίχνουν στα μαλακά, τους κάνουν τα χατίρια, τους εκχωρούν ελαφρυντικά, τους αφήνουν να κάνουν ότι γουστάρουν, τους αφήνουν στην καρακοσμάρα τους και γενικότερα τους απαλλάσσουν λόγω βλακείας.

Μικροσκοπικά πράσινα πλασματάκια που έχουν βαλθεί να σου κάνουν την ζωή δύσκολη... Τα πράσινα μπίου-μπίου αρέσκονται κατά βάση να σου κάνουν χουνέρια και χαζομαρίτσες για να σε σκαλώνουν όταν δεν πρέπει... Αυτά σου μπερδεύουν τις κάλτσες μεταξύ τους και ψάχνεις σα μαλάκας να βρεις την άλλη κάλτσα, σου κρύβουν τα κλειδιά πριν φύγεις και αργείς μια ώρα, αλλάζουν ξαφνικά το κανάλι ή το κομμάτι που παίζει, όλα αυτά με σκοπό να σκαλώνεις ή/και να βρίζεις την τύχη σου. Αγαπημένα θύματα τους βέβαια είναι οι απανταχού μεθυσμένοι, χασικλήδες, πρεζάκηδες και λοιποί λιωμήδες... Μην γελάτε! Το ξέρετε και σεις ότι υπάρχουν!

Φανταστικό προϊόν, εν είδει υπερβολής και χλευασμού.