Tagged definitions (7331)
Showing 5101-5110 from 7331

1) Είμαι μάγκας ρε παιδί μου, πως να το κάνουμε; Με θέλουν όλες! Μα όλες! Η κόρη του γείτονα κόβει φλέβα, η διπλανή μου στην τάξη με βλέπει και λιώνει, την ανηψιά του κυρ-Κώστα όσο την φτύνω τόσο κολλάει ... Ε, τώρα πώς καταλήγω κάθε φορά με την χείρα με τα πέντε ορφανά είναι άλλο θέμα ... Ατυχία, ρε παιδί μου...

Φυσικά, κάτι πρέπει να βάλω κι εγώ ως motto είτε στο hi5 είτε στο MSN ώστε να δουν οι άλλοι τι δεινός πιπινοκυνηγός είμαι ... Έτσι βάζω την παραπάνω φράση, συμβουλεύοντας απαξάπαντα τα πιπίνια να προσέχουν μην παραφυλάω σε καμιά ... σκοτεινή γωνία. (Ψυχολογικό προφίλ του χρήστη)

2) Χρήση η οποία μου ήρθε πρόσφατα: μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε τριολέ με δύο ή περισσότερες κοπέλες, την στιγμή της κορύφωσης. Έτσι, δηλαδή, νομίζω - εκτός κι αν κάνω μόνον εγώ περίεργους συνειρμούς με το συμπυκνωμένο γάλα ...

Κατά το Λεξικό Μπαμπινιώτη στις εκφράσεις «βγάζω στη φόρα» και «βγαίνω στην φόρα», δεν έχουμε την γνωστή φόρα, όπως στο «ήτανε και κατηφόρα, έβαλα και λίγη φόρα» της Δόμνας Σαμίου (φόρα < φορά < φέρω), αλλά πρόκειται για επιβίωση του λατινικού forum πληθ. fora, δηλαδή της αγοράς (μπορεί κι η λατινική λέξη να είναι κι αυτή βέβαια απ' το fero ή φέρω). Οπότε η σημασία της έκφρασης «βγάζω στην φόρα», σημαίνει «βγάζω στην αγορά», δηλαδή δημοσιεύω. «Παρτίδα » είναι στα εμπορεύματα το μέρος ενός συνόλου.

Οπότε νομίζω ότι, ετυμολογικώς, το «τα βγάζω όλα φόρα παρτίδα» σημαίνει «απλώνω την πραμάτεια μου σε δημόσια αγορά».

Κι έρχομαι τώρα στις σλανγκικές τροπές:
Ως «πραμάτεια» μπορεί να εννοηθούν τα οποιαδήποτε «προσόντα», οπότε αν μιλάμε για κορασίδα, τα μπαλκόνια, οι εξώστες κ.ο.κ. Δηλαδή λέγεται συχνά για κορασίδα που εκχωρεί τα περιουσιακά της στοιχεία στο Δημόσιο. Ή και για άντρα που κάνει το ίδιο, είτε από αμέλεια, είτε από φουστιά με αηδιαστικά σε κάθε περίπτωση αποτελέσματα.

Έχει όμως κρατήσει και την έννοια ότι, κοινοποιώ μυστικά χωρίς διάκριση. Εδώ η έκφραση έλαβε νέα τροπή με την άνθηση της επικοινωνίας στο ιντερνέτι στα λεγόμενα φόρα, φόρουμς ή φόρουμ (βλ. εδώ). Υπάρχουν εκεί διάφοροι αγοραίοι τύποι που επιμένουν να βγάζουν τα σώψυχα και τα σώβρακά τους στην φόρα, ή μάλλον στα φόρα, χωρίς να τους ρωτήσει κανείς. Οπότε λέμε ότι τα «βγάζουν όλα φόρα παρτίδα» με το «φόρα» να εννοεί εδώ τα φόρα του Διαδικτύου.

Έτσι βλέπουμε συχνά Αχιλλείς απ' το Κάιρο να βγαίνουν από την ντουλάπα σε φόρα του Διαδικτύου, χωρίς να τους έχει ζητήσει κανείς από τους συνομιλητές τον λόγο για το γκεϊλίκι τους. Σε ακραίες περιπτώσεις έχουν συμβεί ακόμη και αυτοκτονίες σε ζωντανό διαδικτυακό χρόνο!

Αποκαλύπτω σε φίλο τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μου, προκειμένου να ξαλαφρώσω, ή να μου πει την γνώμη του. Πολλοί αγοραίοι τύποι το κάνουν και στο ιντερνέτι. Επειδή πολλά από τα σώψυχα που λέμε συνήθως αγγίζουν ευαίσθητες λεπτομέρειες της σεξουαλικής μας ζωής, η έκφραση από «λέω τα σώψυχά μου» εξελίχθηκε σε «λέω τα σώψυχα και τα σώβρακά μου».

Έτσι κατέληξε η γνωστή φράση του Καίσαρα «Και συ, Βρούτε;» (παρ.2) που είχε την έννοια: και συ με δαύτους είσαι ρε μαλάκα Βρούτε και δεν σε είχα πάρει χαμπάρι... Επειδή όμως ξεχάστηκε το τι σημαίνει και γιατί ειπώθηκε η φράση, σιγά-σιγά παραποιήθηκε και πήρε τη μορφή «Και σύ Βρούτος;», δηλαδή και σύ βρούτος είσαι; -σα να ήταν η λέξη βρούτος επίθετο αντίς για κύριο όνομα. Πάντως η σημασία της προδοσίας και της απογοήτευσης παραμένει.

Έκφραση που έχει σχηματιστεί από την επανειλημμένη εδώ και δεκαετίες παρανόηση του περιεχομένου πινακίδων τις οποίες είχαν κάποτε οι ταβέρνες.

Κάποτε λοιπόν, για να δείξουν στους πελάτες ότι το μαγαζί διαθέτει και κήπο (που όμως δεν φαίνεται από τον δρόμο) κι ότι δεν είναι καταδικασμένοι στην τσίκνα ντε και καλά, αναρτούσαν μια πινακίδα στην είσοδο της ταβέρνας όπου αναγραφόταν το περίφημο «Στο βάθος κήπος». Καμιά φορά η πάντοτε χειρόγραφη επιγραφή συνοδευόταν κι από ένα ζωγραφισμένο βελάκι που έδειχνε το προς τα πού πέφτει ο κήπος αυτός. Τώρα μη φανταστείτε τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας, για μικρές εσωτερικές αυλές μιλάμε.

Αν όμως η φράση διαβαστεί λάθος, τότε έχουμε ένα ουσιαστικό: το βάθος κήπος, του βάθους κήπους (κλίνεται κατά το κήτος), το βάθος κήπος, ώ! βάθος κήπος. Πληθυντικός δεν χρησιμοποιείται.

Καμιά φορά μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς με την έννοια του «στο κάτω-κάτω» ή του «δεύτερου πλάνου» σε μια εικόνα.

Κλητική προσφώνηση μεταξύ νεαρών - κυρίως εφήβων. Προέκυψε από παραφθορά του «ρε guys» που το χρησιμοποιούν τυπάδες πολύ γιο και πολύ cool και πολύ in... και δεν συμμαζεύεται... E, τώρα, αν το παιδί στο οποίο αναφέρεσαι είναι και λίγο τύπου «μια βάρκα ήταν μόνη της σε θάλασσα γαλάζια», κοινώς είναι δεινός χορευτής του γκεϊμπέκικου, ε, τότε το πράγμα έδεσε!

Η φράση αυτή χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να δηλώσουμε μία απρόοπτη κατάσταση που μας αναιρεί όλα όσα μέχρι πρότινος σχεδιάζαμε. Ιδιαίτερη εφαρμογή βρίσκει στην πόκα όταν ανοίγει φύλλο στο «νεκροταφείο» ή στον «πούστη», το οποίο αλλάζει τα δεδομένα του τραπεζιού.

(Η φράση πρωτοαναφέρθηκε από τον Παράσχο σε πρόσφατο τραπέζι - Δεκ 08)

Καθώς λημματογράφησα και για Καραμανλή, και για Τσίπρα, και για Πλεύρη και για Σημίτη (ενώ την Παπαρήγα μου την πρόλαβε άλλος), νομίζω πρέπει να λημματοδοτήσω και τον Γιωργάκη Παπανδρέου, για να μην μείνει παραπονεμένος, αλλά και να μην κατηγορηθώ για μπαγαποντοδότης. Λοιπόν, ως γνωστόν, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει διαπρέψει σε δύο πράγματα: Πρώτον, είναι ο πελάτης που κατάφερε να αναδείξει τον Καραμανλή δύο φορές στην πρωθυπουργία, πραγματικά μεγάλο επίτευγμα! Και δεύτερον, είχε μια πανηγυρική (επίτηδες διφορούμενη η λέξη) θητεία ως Υπουργός Εξωτερικών Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, όπου λάμβανε συνέχεια τα εύσημα και τα χειροκροτήματα σύσσωμης της ευρωπαϊκής και αμερικανικής ηγεσίας, τα λεγόμενα «Bravo Giorgos!». Προηγουμένως τα είχε λάβει και από τον τουρκικό Τύπο.

Οι κακές γλώσσες λένε ότι μεταξύ των δύο υπάρχει άρρηκτη σχέση. Ήτοι, αυτό που φταίει για την διπλή ήττα του Παπανδρέου είναι η άψογη προφορά του στα Αγγλικά! Κάπως τον καθιστά ύποπτο αυτή η άνεση με την οποία χειρίζεται την αγγλική ο Giorgos, ενώ η προφορά του Καραμανλή στην αγγλική και γερμανική είναι πολύ πιο hellenarically correct. Φαίνεται ότι η hellenarical correctness μετράει πολύ στον Έλληνα, όταν πάει στην κάλπη: κάπως ο Κωστάκης μιλάει τα αγγλικά σαν να είναι ο δικός μας, ενώ ο Γιωργάκης σαν να είναι ο δικός τους. Κι αυτός ο image-maker του ΠΑΣΟΚ έχει καθυστερήσει απαράδεκτα να κάνει στον Παπανδρέου μαθήματα ελληνάρικης προφοράς των Αγγλικών. Κι επειδή «αρχή σοφίας παρατσουκλίων επίσκεψις», για να παραφράσω τον Αντισθένη, δεν είναι τυχαίο που ο Γιωργάκης έχει μείνει στην συνείδησή μας ως ο Giorgos . Βοήθησαν βέβαια και τα ζεϊμπέκικα με τον Τζεμ και τα πρωτοσέλιδα του τουρκικού Τύπου.

Και για να έρθω, έστω με καθυστέρηση, στο σλανγκικό ενδιαφέρον. Η έκφραση « Bravo Giorgos !» αποτελεί ειρωνική επιβράβευση φίλου ή όλης της παρέας σε Γιώργο ή Κώτσο, που λέει μια κοινοτοπία ως μεγάλη σοφία. Κατ' αντιστοιχία προς τα «Bravo Giorgos!» που επιδαψίλευαν σύσσωμοι Ευρωπαίοι, Τούρκοι κι Αμερικανοί στον Giorgos Παπανδρέου, απλά επειδή ήξερε να είναι ο άνθρωπος που έλεγε την κατάλληλη κοινοτοπία στην κατάλληλη στιγμή. Βλέπε πρώτο παράδειγμα για καλύτερη κατανόηση της φράσης.

Κουτσομπολεύω, ετοιμάζομαι για λεκτικό καννιβαλισμό, κοινώς θάψιμο. Παλιά έκφραση.

Παρωδία που έμεινε να χαρακτηρίζει τις ταινίες και βιβλία με ήρωα τον μάγο Χάρρυ Πόττερ, οι τίτλοι των οποίων κατασκευάζονται με παρόμοια τεχνική που σύντροφος σλανγκιστής εντόπισε στην κατασκευή τραγουδιών του Φοίβου, ήτοι με title-generator και film-generator. Γενικότερα δηλώνει κάθε παραπλήσια αμερικλανιά. Οι τίτλοι σχηματίζονται με το όνομα του υπερήρωα, κι ένα μυθικό-χιμαιρικό-μυστικιστικό υπεραντικείμενο που θα σαγηνεύσει το μαγικό ενδιαφέρον του Χάρρυ μέχρι το επόμενο μπεστ-σέλλερ. Το μόνο βέβαια γνήσιο ταχυδακτυλουργικό είναι πώς έχουν καταφέρει να βγάλουν τόσα λεφτά από την τσέπη μας και να τα βάλουν στην δική τους. Στην σλανγκική παρωδία, το ενδιαφέρον του μαθητευόμενου μονοπωλείται από το δοχείο νυκτός του, ήτοι το καθικάκι του. Ο παρωδιακός τίτλος κυκλοφορεί με δύο παραλλαγές, είτε Πρώκτερ για να συμφωνεί με το «δοχείο νυκτός», είτε Πόττερυ για να συμφωνεί με το «πήλινο». Θέμα της ταινίας είναι η δυσκοιλιότητα του σφιχτομούρη Χάρρυ Πρώκτερ, αλλά και κάποια ευκοίλια απρόοπτα. Μια ταινία με σασπένς για όλη την οικογένεια.

Σημειωτέον ότι το «Χάρρυ Πρώκτερ» αποτελεί και υπαινιγμό ότι ο Χάρρυ μπορεί τελικά και να το υψώνει το μαγικό ραβδάκι... Ή τέλος πάντων να είναι καθηλωμένος στο «πρωκτικό στάδιο» ανάπτυξης.