Tagged definitions (7331)
Showing 5471-5480 from 7331

Στα βυζαντινά σχολειά, ο δάσκαλος που μάθαινε γραφή στους μαθητές έπαιρνε την πλάκα του μαθητή κι έγραφε με όλη του την καλλιγραφική τέχνη, στην αρχή τα γράμματα κι αργότερα τις λέξεις και τις φράσεις. Αυτό ήταν το υπόδειγμα, ο τύπος. Στη συνέχεια τραβούσε μια γραμμή κάτω από τον τύπο, για να συνεχίσει κατόπιν ο μαθητής. Γι' αυτό, το όλο δημιούργημα του δασκάλου ονομαζόταν τύπος και υπογραμμός. Επειδή λοιπόν το δημιούργημα του δασκάλου θεωρείτο τέλειο κι άξιο για μίμηση, η φράση τύπος κι υπογραμμός κατέληξε να δηλώνει τον άνθρωπο που ζει και φέρεται άψογα.

Με μια μικρή παράφραση προκύπτει η φράση τύπος και υπογαμός. Η λέξη υπογαμός παραπέμπει στη λέξη γάμα τα. Η φράση δηλαδή τύπος και υπογαμός παραπέμπει στον τύπο που είναι για κλάματα και αποτελεί την ακριβώς αντίθετη ερμηνεία της φράσης «τύπος και υπογραμμός». Ο τύπος και υπογαμός δεν είναι ο τύπος προς μίμηση, αλλά ο τύπος προς αποφυγή. Είναι ο άνθρωπος που ζει και φέρεται ανόητα.

Σημείωση 1: O τύπος και υπογραμμός μεταβάλλεται συναρτήσει των κοινωνικοπολιτισμικών συνθηκών.

Σημείωση 2: Πολλές φορές υπεισέρχονται υποκειμενικές θεωρήσεις τόσο στον ομιλητή όσο και στον ακροατή, αναφορικά με τον τύπο και υπογραμμό.

Σημείωση 3: Σε άτομα σαν το Ράλλη που είχαν πρόβλημα να πουν το «ρ», η εκφορά του όρου μπορεί να σημαίνει αυτό μπορεί να σημαίνει το αντίθετό του. Εκεί χρειάζεται εμπειρία ή χαϊφιντελιτιάρικο αυτί ώστε να πιάσει αυτές τις λεπτές ηχητικές διαφορές στο χρόνο dt που εκφέρεται ένα γράμμα.

Σημείωση 4: Η λέξη υπογαμός συνηθίζεται να λέγεται αργά και με στόμφο, ώστε αφενός να μη νομίσει κάποιος ότι είπαμε υπογραμμός, αφετέρου να δίνεται έμφαση στον μπαχαλώδη τρόπο ζωής κάποιου και στη μεγάλη απόκλιση του από τον τύπο και υπογραμμό.

Παροιμία νέας κοπής. Αποδεικνύει περίτρανα στον νεοελληνικό πατρογονόπληκτο πληθυσμό πως τα μεγαλύτερα μυαλά στον κόσμο αυτόν δεν αποκλειόταν να είναι πούστηδοι. Όταν λοιπόν κάποιος μας αμφισβητεί επειδή είμαστε αδερφάρα, οφείλουμε να του απαντήσουμε χρησιμοποιώντας τη ρήση αυτή κι έτσι είναι εγγυημένο ότι θα τον αποστομώσουμε.

Επίσης το λέμε για παρηγοριά όταν, με μεγάλη μας πικρία, διαπιστώνουμε ότι κάποιο είδωλό μας είναι τελικά κι αυτός μεγάλη πούστρα.

Το πόθεν έσχες σύμφωνα με τη βιβλιογραφία δηλώνει την υποχρέωση κάποιου να δηλώνει και να δικαιολογεί τις πηγές των εισοδημάτων του.

To πόθεν αίσχος αποτελεί παράφραση του «πόθεν έσχες» και εκφράζει το τριγκάρισμα που παθαίνει κάποιος λόγω του σοκ που παθαίνει όταν ενημερώνεται για το πόθεν έσχες των βουλευτών. Εκφράζει το ψυχικό ταράκουλοτου ψηφοφόρου κατά την επίσημη πληροφόρησή του σχετικά με την οικονομική κατάσταση (κινητή-ακίνητη περιουσία, ύψος καταθέσεων) των αντιπροσώπων του στο κοινοβούλιο και την εύλογη διερώτησή του για τα στοιχεία που τεχνηέντως αποκρύπτονται.

Τότε είναι που η πλέμπααισθάνεται χάπατο και προδομένη. Τότε είναι που ο ψηφοφόρος κάνει αυτοκριτική στον εαυτό του για τη χρήση της ψήφου του, τότε είναι που αρχίζει να αμφιβάλλει για την αποτελεσματικότητα των θεσμών, τότε είναι που φευγαλέα σκέφτεται πως είναι κι αυτός αυτουργός στις ρεμούλες και τις απάτες αυτών που ψήφισε. Τότε είναι που συνειδητοποιείται η δύναμη της συλλογικής μαλακίας (ψηφοφορία).

Όταν ο κόσμος ακούει το πόθεν αίσχος, τότε συνειδητοποιεί το τι εξυπηρετεί ο τεχνητός κομματικός διαχωρισμός. Τότε αντιλαμβάνεται πως οι βολευτές Καλοχαιρέτες, είναι στη μάσα ενωμένοι, στον αγώνα χωριστά. Τότε αντιλαμβάνεται, την ελαστικότητα στην ιδεολογία που μπορεί να οδηγήσει κάποιους βολευτές στην πολιτική αλλαξοκωλιά (αλλαγή κόμματος).

Τότε πιάνει το άτοπο του πράγματος. Πώς γίνεται, διερωτάται, κάποιος που ανήκει στη γενιά των 700 ευρώ να χει προσλάβει τριακόσιους πάμπλουτους εθνοπατέρες (αφού πηδάνε όλη τη χώρα) δίνοντας τους έτσι το δικαίωμα να εξελιχθούν σε άτομα της γενιάς των 700.000.000 ευρώ; Σκέφτεται: πώς είναι δυνατόν οι υπάλληλοι της πλέμπας να της κατσικώνονται στο σβέρκο με ύφος ν καρδιναλίων και να έχουν τέτοιες εξωφρενικές καταθέσεις και ακίνητα; Ο φόβος όμως για την πολιτική αστάθεια λόγω μαζικής ψήφισης άκυρου, οι μηχανισμοί της διαπλοκής και ο φόβος έκθεσης και ψήφισης αγνών πολιτικών οδηγεί στη διατήρηση της κατάστασης.

Αλλά το κακό είναι πως ο κόσμος ξεχνάει εύκολα. Εναλλάσσει σωτήρες στην εξουσία, που ο ίδιος τους κατέβασε ως αποτυχημένους. Και έτσι οι βολευτές αδιαφορούν για τον λαό και αντ’ αυτού εναρμονίζονται με τη θέληση των απανταχού ισχυρών. Κι ο κόσμος ξεχνάει, απορροφάται στην ατομική του πραγματικότητα και όταν ξανασυμβεί, π.χ, κάποιο σκάνδαλο που βγήκε στη φόρα από κάποιους που δεν πήραν τη μίζα τους, ή γίνει ανακοίνωση κάποιου πόθεν έσχες, τότε ξανά ξυπνά από τον λήθαργο και τον ύπνο του δικαίου και ξανασυνεχίζει στο περιθώριο.

Αισχρής ποιότητας θέαμα.

Αρχικά παρέπεμπε σε κακό ποδόσφαιρο, αλλά πλέον έχει και ευρύτερη εφαρμογή, καθώς στον ελληνικό χώρο, ελλείψει άλλου, η έννοια «κακό ποδόσφαιρο» δεν γίνεται κατανοητή.

Εμπνευσμένο από τα συμπαθητικά, πλην αμήχανα, ονόματα των επαρχιακών ομάδων, οδηγεί συνειρμικά σε χωμάτινα γήπεδα, διαφημίσεις βουλκανιζατέρ, καραγκουνόφατσες, σκεμπεδοφόρους ρεφερήδες, ρημαγμένα αποδυτήρια κτλ. κτλ.

Σοβαρή και μόνιμη μυοσκελετική ανωμαλία που εντοπίζεται στους σπονδύλους της σπονδυλικής στήλης, ειδικά της μέσης και του αυχένα, οφειλόμενη στην παρατεταμένη κυρτή και δουλοπρεπή στάση του ασθενούς [οσφυοκάμπτου] έναντι εργοδοτών, πολιτικών και λοιπών τοπικών και παγκόσμιων εξουσιών, ενίοτε δε και ενώπιον της συζύγου ή της πεθεράς.

Οι συνέπειες της ασθένειας μπορούν να είναι εξαιρετικά σοβαρές, και κυμαίνονται από Σύνδρομο Μονίμης Χαμέρπειας μέχρι και παλινδρόμηση στο ψυχονοητικό επίπεδο πρωτόζωου, λ.χ. του **Τσανακογλείφτου του Κοινού** [Τsanakogloiensis Vulgaris], με τη χαρακτηριστική του άνοια και την προτίμησή του σε οικολογικά περιβάλλοντα τύπου κατουρημένης ποδιάς.

Ως κλινική οντότητα πρέπει να έχει μεγάλη ιστορία, αλλά πήρε διαστάσεις επιδημίας με το πρωτοποριακό έργο του Σπύρου Παπαδόπουλου - Ιατρού ο οποίος έκανε αβέρτα κουβέρτα τη συγκεκριμένη διάγνωση στο σίριαλ Εκμέκ Παγωτό.

Αλλά αν υπάρχει γιατρός στο πλοίο, θα μπορούσε ασφαλώς να μας διαφωτίσει περαιτέρω.

Ατάκα που εξεστόμισε ο διαβόητος φαρσέρ Φουσέκης (με φήτα), εμφανιζόμενος ως Νίκος Κάλαντας, στην φάρσα όπου τον περνάνε από τηλέφωνο σε τηλέφωνο και του βάζουν να ακούει τα κάλαντα, ενώ ψάχνει να ρωτήσει πληροφορίες για την έκθεση (την πρώτη), μιλάει από μόμπαμπλ φόουν και μάλλον έχει ύφος πιτσιρικά σε ουφάδικο που βρήκε κατοστάρικο από το πουθενά.
Ανήκει στην μεγάλη κατάθεση ψυχής που έκανε αυτός ο τύπος στην νεοελληνική, βλέπε και ατζγκόνια ταραβένια ντα φάσο - μάι μάι, ξέρεις ποιος είμαι εγώ;, ψιψιψόνια, πίτσα με φυστικοβούτυρο, πείτε μου αλήθεια/τώρα, από αυνανισμό πώς πάμε - υπάρχει, όχι βέβαια, κάνω και εγώ το ίδιο, έκα, θα σου πω όταν θα χάσεις τη θέση σου, το ξέρεις ότι αυτή τη στιγμή επιτελείς έργο και ότι μπορώ να σου κάνω μήνυση, τέρμα και τελείωσε οι τιμές πέφτουν, παρουσιάζετε συμπτώματα λιγκοδίας, κ.ά.
Εκστομίζεται όταν θέλουμε να προτρέψουμε κάποιον να κάνει αυτό που μόλις ανήγγειλε.

Α. Έρως

Πολύ απλά, πρόκειται για τον ήχο «τάκα-τάκα» που κάνει η καρδιά όταν ο ανθρώπινος οργανισμός αποβλακώνεται από την αιφνίδια, ακούσια και ανορθολογική έκχυση ορμονών και νευροδιαβιβαστών (όπως η οξυτοκίνη, η βασοπρεσίνη και ντοπαμίνη) στη θέα και μόνο μιας θελκτικής και πιπινώδους (ή μιλφικής, ανάλογα με τις προτιμήσεις εκάστου) ύπαρξεως.

Β. Αυνανισμός

Δεδομένου ότι το πολύ το τάκα- τάκα κάνει το παιδί μαλάκα, ο όρος έχει εφαρμογές και στον εκούσιο ερωτικό αυτοερεθισμό. Δέον να σημειωθεί ότι ο αυνανισμός και τα ολέθρια αποτελέσματά του (τύφλωση, κύφωση, ροπή προς την ΚΝΕ και άλλες επάρατες παθήσεις) απορρίπτεται δε με ζήλο και από την Εκκλησία, εκτός εάν τελείται με την μέθεξη κληρικών.

3. Εκσπερμάτωση σε χρόνο dt

Η χρήση του τάκα-τάκα σαν προσδιοριστικό ταχύτητας προήλθε από το φαινόμενο της πρόωρης εκσπερμάτωσης αλλά μοιραίως παρείσφρησε και στην πραγματική οικονομία (βλ. επιχειρήσεις με ονόματα όπως «τακούνια στο τάκα-τάκα»).

4. Χούντα: Η αρχή του τέλους

Πολλοί σημερινοί σαραντάρηδες θυμούνται νοσταλγικά την μανιώδη αλλά εφήμερη μόδα του τάκα-τάκα. Επρόκειτο για παιγνίδι συνεχούς κρούσης δυο πλαστικών σφαιριδίων που κρεμόσαντε με σχοινάκι από ένα σιδερένιο κρίκο. Ο κτύπος των τάκα-τάκα ήταν διαολεμένα δυνατός. Τα τάκα-τάκα προκάλεσαν τόσο την οργή νομοταγών πολιτών (πού δεν μπορούσαν πλέον να κλείσουν μάτι το μεσημέρι), όσο και τον πανικό γονέων που έβλεπαν τα δαιμονισμένα παιδιά τους να αυτοτραυματίζονται. Το στρατιωτικό καθεστώς αντέδρασε θέτοντας το τάκα-τάκα εκτός νόμου, αναδεικνύοντάς το έτσι σε σύμβολο αντίστασης και Δημοκρατίας.

Χρυσή επιτυχία! (από Vrastaman, 20/10/08)

Κορίτσι με αντιλήψεις, ιδέες, προτιμήσεις και γνώσεις που χαρακτηρίζουν την νιοστή επόμενη γενιά από αυτήν του ομιλητή.

Το θήλυ νέας κοπής δεν είναι απαραίτητο βέβαια να έχει και την αντίστοιχη ηλικία. Μπορεί να πρόκειται απλά για πρόδρομο μιας νέας εποχής, όπου τα ήθη θα έχουν προσαρμοστεί στους μέλλοντες χαλεπούς καιρούς με τρόπο πέρα για πέρα ακατανόητο για τον ομιλητή.

Η έκφραση δηλώνει ειρωνεία, ίλιγγο μπρος στο χάσμα των γενεών, περιφρόνηση για τα νέα ήθη, αρτηριοσκληρωτισμό, καθώς και τον γνωστό φθόνο απέναντι στο νεαρό της ηλικίας. Αντίστοιχα μπορεί κανείς να μιλάει για άρρενα νέας κοπής.

Αντιπαράβαλε: λαϊκός

Κλείνω μια επιχείρηση, παύω ένα εγχείρημα ή μια λειτουργία, προσωρινά ή μόνιμα.

Κλείνομαι στον εαυτό μου, παύω τη συναναστροφή μου με άλλους.