Tagged definitions (1645)
Showing 1081-1090 from 1645

Μέρος όπου κάνει πολύ κρύο, με εσάνς μεξικανικού / τεξανικού τοπωνυμίου.

Πηγή: The inq.

Λογοπαίγνιο όπου ο ερωτών απευθύνεται σε κάποιον που γνωρίζει το νόημα της ερώτησης, ενώ οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι το αγνοούν και προς στιγμή βρίσκονται σε αμηχανία, μέχρι να δοθεί η απάντηση.

«Σε γάμ'σαν ψες;» εκλαμβάνεται ως: «σε γάμησαν χθες;», σημαίνει όμως: «σε γάμο ήσουν χθες;».

Χρησιμοποιείται ενίοτε και από άτομα τα οποία γνωρίζουν πολύ καλά ότι φυσικά και δεν υφίσταται η «γωνία» Ανθίμου και Γαζή, αλλά θέλουν να υποδηλώσουν το ... ανύπαρκτο ή την αποφυγή ενός τρίτου ατόμου το οποίο δεν έχει γνώση αυτής της ... «ιδιαιτερότητας» (sic).

Πρόκειται για έναν παίχτη που σέρνεται, βρίσκεται σε άλλο γήπεδο, πατάει τα κορδόνια του και πέφτει, με λίγα λόγια είναι κρέας σε υπερθετικό βαθμό.

Αντώνυμο: παιχτούρα.

Αποκλίνουσα σεξουαλική παραφιλία που ανάγει το κοινό μπάζο σε αντικείμενο ηδονοβλεψίας. Ο μπαζματάκιας αποτελεί τον έσχατο κρίκο στην διατροφική αλυσίδα των μπανιστηριτζήδων.

Εκ των μπάζο και παίρνω μάτι. Ουδεμία σχέση φέρει με τον βασιλιά του ρυζιού basmati.

Πατρότης λολοπαίγνιου: Lexoplast.

Υπάρχουν τρεις μεγάλες συνομοταξίες ψώλλυγουντ, έχοντας πάντα ως κοινό παρανομαστή τον πέοντα.

1. Το ψώλλυγουντ το καλό: η Ελληνική τσόντα

Το ψώλλυγουντ το καλό γεννήθηκε την δεκαετία του 60 όταν ο Γιάννης Δαλιανίδης απεκάλυψε στο πανελλήνιο τα πέρκι βυζιά της Ζωής Λάσκαρη. Σε συνέχεια ο Όμηρος Ευστρατιάδης παρήγαγε πλειάδα σοφτ ταινιών με τίτλους όπως «Το κορίτσι και το άλογο» και ηθοποιούς σαν την Έλενα Ναθαναήλ και την Γκιζέλα Ντάλη. Πολλές τέτοιες ταινίες προβλήθηκαν και εκτός συνόρων με πρόσθετες hardcore σκηνές, τοποθετώντας το ψώλλυγουντ στον παγκόσμιο πορνογραφικό χάρτη. «Ιερό δισκοπότηρο» του πρώιμου ψώλλυγουντ παραμένει το έργο «Μικαέλα, ο γλυκός πειρασμός» (1975) με σεναριογράφο και πρωταγωνίστρια την Μιμή Ντενίση, η οποία φέρεται ότι αργότερα αγόρασε και κατέστρεψε τις κόπιες της ταινίας.

Παράλληλα αναπτύχθηκε η πιο σκληρή εκδοχή του ψώλλυγουντ που έβαψε ταβάνια με ταινίες όπως «Σκύψε Ευλογημένη» και «Το Μικρόφωνο της Αλίκης» και με σταρ του βεληνεκούς των Κώστα Γκουζκούνη και την Τίνα Σπάθη. Το genre «Χύνος Φίλμ»® άγγιξε το απόγειό του στα πρώτα 80s, προβάλλοντας την Ελλάδα στο εξωτερικό επιτυχέστερα από τον ΕΟΤ και χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση του Έλληνα φορολογουμένου. Φευ όμως, παρήκμασε και έσβησε στα τέλη των 80ς.

2. Το ψώλλυγουντ το κακό: ο Νέος Ελληνικός Κινηματόγραφος

Πρόκειται για ταινίες της πούτσας σκηνοθετών όπως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος με τίτλους όπως «Μεγαλέξανδρος» και «Τοπίο στην Ομίχλη». Οι ταινίες αυτές χρηματοδοτήθηκαν από τον Έλληνα φορολογούμενο (μέσω παρακρατικών οργανώσεων σαν το «Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου») και σχεδόν πάντα αφορούσαν τα ζόρια ταλαιπωρημένων σταλινικών. Το κακό ψώλλυγουντ είχε αποκλειστικό σκοπό το αυτοτρομπάρισμα του υπερφίαλα αρρωστημένου εγώ επίδοξων Ταρκόφσκι στη θέση του Ταρκόφσκι σκηνοθετών που οδήγησαν (πάνω από) μια γενιά στα πιο βαθιά χασμουρητά, όπως έγραψε και ο ανοξείδωτος Νιόνιος. Ευτυχώς το κακό ψώλλυγουντ τείνει να εκλείψει, αλληλούια.

3. Το μαγιόξυλο

Πρωτομαγιά, και ο κάθε πικραμένος έχει και σε κάτι καλό να προσβλέπει: το πιάσιμο του ψώλλυγούντ του από την καλή του ή τον καλό του.

Hooray for Ψώλλυγουντ (από Vrastaman, 22/05/09) Εν αρχή ην η Λάσκαρη (από Vrastaman, 22/05/09) Άξιος! (από Vrastaman, 22/05/09)

Όταν ο Σαμψών γκρέμιζε με τη ουρανομήκη ιαχή «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» τις κολόνες του ναού όπου τον είχαν δεμένο, παίρνοντας έτσι μαζί του και πολλούς από τους εχθρούς του, δεν φανταζόταν ότι 3,500 χρόνια μετά η ατάκα του, ελαφρώς παραλλαγμένη, θα γινόταν λήμμα στο ζλαγκ.τζουρου.

Επί της ουσίας, το λήμμα αναφέρεται σε καταστάσεις όπου κάποιος με πολύ χαμηλό λέβελ αλτρουισμού, που έχει πάθει και έχει καεί η γούνα του, επιδιώκει λόγω χαιρεκακίας και κομπλεξισμού να υποστούν τα ίδια μ' αυτόν και οι γύρω του και για να πετύχει τον καταχθόνιο σκοπό του δεν διστάζει να βάζει σε τρίτους φιτιλιές ή να προδώσει μυστικά. Με άλλα λόγια, όποια - κομπλεξική - αλεπού έχει κομμένη την ουρά της, θέλει να κοπεί και η ουρά των αλλονώνε αλεπούδωνε.

Με τη φράση «συναλητήρια, είσαι ο κρότος», βάζουμε στη θέση του κάποιον που ζητάει την αναγνώριση και τα σπέκια μας, παρ' ότι αυτό που έχει κάνει είναι μια τρύπα στο νερό.

Παραφθορά του λήμματος πιτς-φιτίλι επί το σλαγκωδέστερον, το πουτς φιτίλι δηλώνει σβελτάδα και επιδεξιότητα, ειδικά περί τα σεξουαλικά.

Πρόκειται για το τυπικό σπλάτερ Σαββατοκύριακο κατά το οποίο οι Ελληνικοί δρόμοι αλλάζουν χρώμα.

Σύμφωνα με εκθέσεις της Κομισιόν και της Eurostat, εδώ και χρόνια κατέχουμε Πανευρωπαϊκό ρεκόρ σε θανάτους από τροχαία. Το 2004, αγγίξαμε τους 178νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκων, ενώ το 2008 ξεπεράσαμε εαυτούς με 212θανάτους αντίστοιχα. Κατά την 35ετία 1965–2000 σκοτώθηκαν 75.000, δηλαδή 5.000 περισσότεροι από όσους απεδήμησαν εις Κύριον στους πολέμους των τελευταίων 100 ετών.

Σε αντίθεση δε με τους κουτόφραγκους, εμείς οι Ρωμιοί έχουμε έξαρση ατυχημάτων τα Σαβανοκύριακα, όταν στις υπόλοιπες χώρες, μειώνονται: το Σαββάτο γίνεται το 12% των ατυχημάτων έναντι του 4% στη Σουηδία και του 7% στην Ισπανία. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και την Κυριακή: έχουμε το 9,3% του συνόλου, έναντι μόλις του 1,7% στην Αυστρία.

Τις πταίει; Η κακή ποιότητα του οδικού δικτύου, η κακώς εννοούμενη παιδεία, η κυκλοφορία φορτηγών το Σαβανοκύριακο, τα διπλώματα οδήγησης που χορηγούνται με γρηγορόσημο, οι κάγκουρες, τα στροφιλίκια, το ότι δεν φοράμε ζώνες και περνάμε το κράνος στο μπράτσο, ο κακός μας ο καιρός και η λεβεντομαλακία που μας δέρνει...

Εκ του σαβάνου και της Κυριακής.

Ασίστ: Τζιμάκος Πανούσης