Tagged definitions (1575)
Showing 1011-1020 from 1575

Το καλαμπόκι(ο καρπός), όπως λέγεται τουλάχιστον στην Πελοπόννησο, στην Κέρκυρα και πιθανόν σε πολλά άλλα μέρη.

Χρησιμοποιείται κυρίως χαϊδευτικά, με την έννοια «κούκλα (μου)». Πρέπει να είναι πολύ διαδεδομένο, αν κρίνω από το ότι μας έχει μείνει το σλανγκ κουτσούνι.

Από Βολιώτισσα έμαθα ότι σημαίνει σκάω από τη ζέστη (παρ. 1).

Στο νέτι το βρήκα και με τη σημασία τίγκαρα, γέμισα (παρ.2).

Λήμμα με σκοπό την απλή καταγραφή, δεν είναι σλανγκ.

Τριπάππος είναι ο προ-προπάππος, έτσι όπως το άκουσα στην Κρήτη. Στο νέτι όμως πρώτον δεν το βρήκα στα ελληνικά καθόλου, δεύτερον το βρήκα σε ξένα κείμενα σχετικά με τα ελληνικά πράγματα, όπου δεν είναι απλώς ο προ-προπάππος, αλλά ο τρεις φορές παππούς (ο παππούς τού παππού τού παππού), δηλαδή έξι γενιές πίσω.

Ο Πυρσόςτο έχει συνώνυμο του προπάππου.

Σε νεότερα λεξικά, δεν παίζει.

Έχω λαρυγγίτιδα, αλλά και γενικά ένα έντονο αίσθημα πνιγμού, συνήθως μαζί με βράχνιασμα κρυολογήματος.

Σε ευρεία χρήση στα Χανιά Κρήτης.

Προέρχεται από το ιταλικό crup που σημαίνει διφθερική λαρυγγίτιδα.

Χωριάτικη παραλλαγή του «συνδαύλισέ το».

Απαντάται κυρίως στα βόρεια και ακόμα πιο συγκεκριμένα στη (επηρεασμένη από τους μικρασιάτες) Μακεδονία. Επισημαίνει την ανάγκη να ενισχύσει κάποιος τη φωτιά (εξ ου και η προστακτική) για διάφορους λόγους, αλλά κυρίως για να ολοκληρωθεί το μαγείρεμα του φαγητού.

Προφανώς και απροσδοκήτως ο Ζευς, Δίας.

Σε χρήση από τους βοσκούς στην περιοχή του Ψηλορείτη, κοντά στα Ζωνιανά. Σε μια αλλόκοτη διαδικασία στη μονή του Xριστού Xαλέπας, όπου ο ηγούμενος είναι κατά παράδοση από την οικογένεια Βάμβουκα, οι κτηνοτρόφοι που έχουν γίνει θύματα ζωοκλοπής καλούν αυτούς που υποψιάζονται για ενόχους και τους ζητούν να ορκιστούν στην εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Οι αθώοι που κατηγορούνται ορκίζονται άφοβα, ενώ οι ένοχοι, συνήθως, πριν μπουν στην εκκλησία ομολογούν την ενοχή τους και συμβιβάζονται με τα θύματα της κλοπής.

Ο όρκος λέει: «Νή Ζα, μα και τον Άι Γιώργη φάσκω σου και κάτεχε το, δε φταίω στο πράμα σου έργω η βουλή μου».

Άλλη μία από τις ονομασίες της γνωστής πλατείας της Αθήνας. Το Κολωνάκι αποκαλέστηκε «μπιντές» κατά τη δεκαετία 50-60, τότε που υπήρχε ένα δρομάκι εκεί όπου τώρα βρίσκεται το πέρασμα των πεζών ανάμεσα στο κτίριο της Λυκόβρυσης και τα καθίσματα των καφεστιατορίων. Το εναπομένον σχήμα της μικροπλατείας που δημιουργούνταν εκεί, θύμιζε μπιντέ και απ' αυτό πήρε το όνομά της και η όλη πλατεία γενικά.

Δες και Σκομπία, Κολωνάκα.

Οι Σπαταναίοι αποτελούν ένα ιδιαίτερο είδος εις την ανθρώπινην εξελικτική αλυσίδαν... Ο Homo Spataneus διαφέρει από εμάς τους κοινούς θνητούς ως προς την αισθητική του (καρακιτσαριό του κερατά), ως προς την μετακίνησή των (καράκωλοφτιαγμένα αυτοκίνητα-άρματα μάχης-λούναπαρκ) και ως προς τα μουσικά ακούσματα (Έφη Βόδη, Χαρά Βέρρα, «πάρε το scania και τράβα στο καλλό κτλ»). Σκέτη ποιότητα. Πλέον, διαφοροποιούντο και εις τον τομέαν της γραμματικής! Η οδική αρτηρία η οποία οδηγεί εις τα Σπάτα δεν αποκαλείται λεωφόρος Σπάτων αλλά Σπατών (όπως λέμε σκατών!). Φαίνεται ότι τα Σπάτα στην πραγματικότητα λέγονται Σπατά, δεν εξηγείται άλλως... Περιττεύει δε να ειπωθεί ότι επιμένουν σθεναρώς παρά τις αποδείξεις του εναντίου...

Είναι το αντίστοιχο του ελληνικού «γουστάρω», ή αν προτιμάτε περιφραστικά, «μου αρέσει».

Έχει έρθει στο προσκήνιο χάρη στην εφαρμογή του Φατσοβιβλίου που επιτρέπει στους χρήστες να κάνουν like ή εν προκειμένω, να αρέσκουν τις δραστηριότητες των «φίλων» τους.

Υπάρχει δε και η πασίγνωστη για τους μικρότερους κυπριακή ιστοσελίδα «Αρέσκω» όπου μπορούν να διαλέξουν ανάμεσα σε εκατοντάδες εκφράσεις εκείνη που θα τους αρέσκει, ώστε να την κοτσάρουν περήφανα στον τοίχο του Φατσομπουκίου τους.

Οριστική και αμετάκλητη άρνηση εξόφλησης χρέους. Σε ευρύτατη χρήση στα Χανιά.

Ο Πιστολάκης ήταν χρηματοδότης και μεγολοπαράγοντας του Κόμματος των Φιλελευθέρων του Βενιζέλου. Οι κρητικοί που κατέβαιναν από τα χωριά για να συμμετάσχουν στις γιγαντιαίες συγκεντώσεις του κόμματος στα Χανιά δικαιούντο και ένα γεύμα σε συγκεκριμένο εστιατόριο στην πλατεία της Αγοράς που το πλήρωνε το γραφείο του Πιστολάκη στα Χανιά. Οι δε ερίτιμοι πελάτες μετά το γεύμα έλεγαν στον εστιάτορα: Μανόλης Δασκαλάκης από το Μπρόσνερο (π.χ.), να πας να πληρωθείς από του Πιστολάκη το γραφείο. Με τον καιρό όμως κατέληξε να γίνει ρήση των κακοπληρωτών, με την έννοια ότι οριστικά και αμετάκλητα ο οφειλέτης δεν πρόκειται να πληρώσει.

Ο γιος του παλαιού κομματάρχη Πιστολάκη στη δεκαετία του 1970, ήδη σε προχωρημένη ηλικία, κοντός και χοντρός , κυκλοφορούσε τα καλοκαίρια στα Χανιά με μια λευκή ντεκαποτάμπλ κουρσάρα με οδηγό, φορώντας λευκό κοστούμι και καπέλο Παναμά. Ήταν μια σκέτη αναχρονιστική καρικατούρα αποικιοκράτη.