Tagged definitions (7597)
Showing 1971-1980 from 7597

Τα σκατά, το σωματικό περίσσευμα της καθημερινής μας διατροφής, είναι κάτι το ανεπιθύμητο, απόβλητο, βρωμερό και δυσάρεστο στην όψη, δύσκολο στην αποβολή του από το σώμα για τους περισσότερους ανθρώπους του κόσμου για πολλούς λόγους: γιατί είναι δυσκοίλιοι, γιατί δεν έχουν τουαλέτα τη στιγμή που την χρειάζονται, γιατί δεν διαθέτουν τον απαραίτητο χρόνο και την δέουσα ησυχία και ηρεμία να το παλέψουν το θέμα, ή επειδή απλώς είναι σκατοφοβικοί. Ποιος το περίμενε λοιπόν ότι σε όλες τις γλώσσες του κόσμου τα σκατά θα αποκτήσουν την πρώτη θέση στο λεξιλόγιο των πάντων... Ακόμα και όσοι δεν θέλουν να είναι αθυρόστομοι, στο στόμα τους τα έχουν με την πρώτη ευκαιρία. Εκεί χτυπά η καρδιά της οικουμένης περισσότερο. Εκεί ταυτίζεται η ανθρωπότητα. Στο σύμβολο κάθε απολύτως ανεπιθύμητης κατάστασης. Στα σκατά. Μerde, αναφωνεί ο γάλλος, shit λέει ο άγγλος, scheiße ο γερμανός, гавно ο ρώσος, τα ίδια σκατά λοιπόν για όλους.

Εν αντιθέσει με το ζωντανό μύθο, έναν άνθρωπο που υπεραξιοποιεί τις εγκεφαλικές δυνατότητες και αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού στον τομέα που διαπρέπει, ο ζωντανός ζύθος (παράφραση της φράσης ζωντανός μύθος)
υποδηλώνει τον άνθρωπο που βρίσκεται στο απέναντι άκρο.

Υποδηλώνει τον άνθρωπο με λειψό ειδικό βάρος, αυτόν που είναι περιορισμένης ευθύνης, που έχει εγκεφαλογράφημα ευθεία, που έχει ξενοίκιαστο το ρετιρέ, που ο λόγος του είναι γεμάτος μαργαριτάρια. Λειτουργεί ως ενσαρκωμένος ζύθος, ως άνθρωπος-οινόπνευμα, εξαιτίας του εικονικού αλκοόλ που τρέχει από γεννησιμιού του στο αίμα του και που επιδρά καταλυτικά στις νοητικές λειτουργίες του, χαρακτηρίζοντας ανάλογα τα λόγια και τα έργα του. Πολλές φορές κάποιος αγανακτώντας με ένα ζωντανό ζύθο αναφωνεί: Γι' αυτό δε βρέχει, λες κι όπως η μαλακία είναι δύναμη έτσι και η βλακεία είναι δύναμη, και μάλιστα δύναμη που μπορεί να επηρεάσει τα φυσικά φαινόμενα. Πολλές φορές μπορεί να τα φέρει η μοίρα, η συγκυρία, και ένας τέτοιος άνθρωπος να βρεθεί σε θέση επιρροής (π.χ. πλανητάρχης, διευθυντής εταιρείας κλπ) και με τις ενέργειες του να πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό του.

Η ομοιότητα του ζωντανού ζύθου με το ζωντανό μύθο στηρίζεται στο γεγονός πως επειδή κι οι δυο βρίσκονται στα άκρα του νοητικού φάσματος, βγαίνουν στην αγορά σε λίγα κομμάτια και φυσικά δεν περνούν ποτέ απαρατήρητοι.

Οφθαλμολογική πάθηση που πήρε το όνομά της από το εξωτικό πτηνό τουκάν (βλ. και μήντιο). Για πρώτη φορά τουκανισμός διαγνώστηκε σε Βέλγο φυσιοδίφη, ο οποίος περιέγραψε το εξωτικό αυτό πουλί ως «το πτηνό με το χαρακτηριστικό μαύρο φτέρωμα», αγνοώντας πλήρως τη μύτη του.

Στη σημερινή εκδοχή της η πάθηση προσβάλλει χρήστες του internet που αφήνουν σχόλια σε οπτικό υλικό (φωτογραφίες, βίντεο youtube κυρίως, κλπ). Κατά κύριο λόγο ευάλωτοι είναι αστειάτορες χρήστες, αλλά όχι μόνο. Το βασικό σύμπτωμα της πάθησης είναι το εξής: σε μια συγκεκριμένη φωτογραφία ή βίντεο που κυριαρχεί ολοφάνερα ένα δυνατό οπτικό ερέθισμα (κυρίως γκόμενες-τούμπανα, αλλά όχι μόνο, σε κάθε περίπτωση 99% σεξ και βία) κάποιος προσέχει και σχολιάζει ασήμαντες λεπτομέρειες, του φόντου και γενικότερα (λ.χ. σε βίντεο όπου τρελό μωρό webcam γδύνεται στο you tube, κάποιος σχολιάζει το φωτιστικό δαπέδου στην άκρη του πλάνου).

Για να δείτε αν πάσχετε από τουκανισμό κάντε το εξής τεστ: τι βλέπετε στη φωτό 1;

• Αν βλέπετε Τουκάν, πάσχετε από τουκανισμό.
• Αν βλέπετε ένα ωραίο τατού ή ξεκωλόσημο, πάσχετε από μετροσεξουαλισμό.

Για την ιστορία, τουκανισμό εκδήλωσε ο χρήστης του slang.gr Βράσταμαν στη συγκεκριμένη φωτό που αναρτήθηκε συνοδευτικά στη φωτό του λήμματος μύτινγκ.

Ο τουκανισμός είναι ένας δύσκολος ομολογουμένως όρος που έψαχνα για να περιγράψω το φαινόμενο αυτό της εποχής του διαδικτύου των σχολιαστών.

Κλασσική μεν, παλαιομοδίτικη δε, έκφραση σεξιστικού χαρακτήρος. Ως γνωστόν, σε πολλές μάτσο κοινωνίες η παρά φύσιν ερωτική συνεύρεση μεταξύ ανδρών θεωρείται μειωτική για τον παθητικό εταίρο, αλλά αντιθέτως δείγμα ανδρισμού για τον ενεργητικό. Θεωρείται ότι το να δώσει κάποιος κώλο, είναι συνώνυμο της άνευ όρων παράδοσης και του απόλυτου εξευτελισμού.
Συχνά η έκφραση χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του «δίνω γη και ύδωρ».

Στο συγκεκριμένο θέμα δίνεται έμφαση στη δύναμη της βλακείας που συζητήθηκε στον ζωντανό ζύθο.
Ο βλάκας αποδυναμώνει και καταστρέφει το βασικό συστατικό προόδου μιας κοινωνίας, που είναι η έγκυρη πληροφορία και η υπάρχουσα γνώση. Έτσι, ο τύπος με άϊ κιού ραδικιού, οδηγεί τα πράγματα σε κατάσταση σύγχυσης και εντροπίας. Ειδικά στην περίπτωση που κατέχει μια θεσμική θέση, με τις κινήσεις του είναι σε θέση να καταστρέψει π.χ.: έναν οργανισμό, την ανθρωπότητα.

Η προσπάθεια να πειστεί ένας βλάκας μέσω παράθεσης τετράγωνων και ακλόνητων επιχειρημάτων δεν οδηγεί πουθενά. Αυτός είναι στο δικό του κόσμο. Πέρα από το αίτιο και το αιτιατό. Δεν υπακούει σε νόμους και αρχές, δεν καταλαβαίνει από dead line και προθεσμίες. Ο χρόνος που μπορείς να σπαταλήσεις για να βρεις άκρη μαζί του, είναι σίγουρα ο πιο χαμένος χρόνος. Η συνεχόμενη προσπάθεια οδηγεί σε λογομαχίες οι οποίες όμως χωρίς να οδηγούν πουθενά, εξουθενώνουν τον λογικό, ενώ ο βλάκας δεν καταλαβαίνει τίποτα (βλ. και παράδειγμα 3). Δοκιμάζοντας κάποιος πάλι να κατέβει στο επίπεδο του μπας και συνεννοηθεί μαζί του χάνει κατά κράτος λόγω χρόνιας προϋπηρεσίας και εμπειρίας του βλάκα, στη βλακεία. Ο βλάκας, είναι ανίκητος. Δυστυχώς στη βλακεία δεν υπάρχει αντίδοτο!!! Τι να σου κάνει κι η τεχνητή νοημοσύνη όταν η φυσική βλακεία είναι ανίκητη. Από την άλλη μεριά, σύμφωνα με τη ρήση: ο χωριάτης θέλει δυο φορές χωριάτη, ίσως ανάλογα, μια βλακ άουτ persona, ή ένα βλάκατρον, ή ένα βλήμαντρο να μπορούν να νικήσουν έναν απλό βλάκα.

Αν τώρα κάναμε τη θεωρητική σκέψη να εξαλείψουμε όλους τους βλάκες, τότε σύμφωνα με την παραδοχή πως κάθε δράση γεννά μια αντίδραση, η ενδεχόμενη αλλαγή στη συμπαντική ισορροπία μπορεί να δημιουργήσει τον υπερβλάκα, τον οποίο δεν θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε με τίποτα γιατί ως υπερβλάκας θα λειτουργεί ως υπερανίκητος. Γι αυτό, πολλοί δεν πειράζουν τους βλάκες, τους ανέχονται, τους αντιμετωπίζουν ως προστατευόμενο είδος, τους ρίχνουν στα μαλακά, τους κάνουν τα χατίρια, τους εκχωρούν ελαφρυντικά, τους αφήνουν να κάνουν ότι γουστάρουν, τους αφήνουν στην καρακοσμάρα τους και γενικότερα τους απαλλάσσουν λόγω βλακείας.

Το να πετά κανείς πέτρες (εναντίον μη ζωντανού στόχου) είναι μια πανάρχαια, αλλά και κατασυκοφαντημένη ανθρώπινη συνήθεια. Ας ξεκινήσουμε διευκρινιστικά:

Αν και ανεπίκαιρο, φανταστείτε τον εαυτό σας ωραίο σαν Έλληνα, στην ομορφότερη και ερημικότερη παραλία της Ιφκίνθου (ας την ονομάσουμε Αλιθιές***) να σουρουπώνει ονειρικά, κι εσείς στην παραλία να πετάτε ανέμελα **βοτσαλάκια στο περιγιάλι, να πετυχαίνετε 15 γκελάκια, ενώ από την καβάτζα να ακούγονται τα χάχανα των δύο άψογων εξωτικών ψωλέτων με τα οποία περνάτε τις καλύτερες μέχρι τώρα διακοπές της ζωής σας, μοιραζόμενοι τα πάντα (προσαρμόστε το παράδειγμα στις προτιμήσεις σας, προσθαφαιρώντας γκελάκια και γελάκια). Το φανταστήκατε;
Καμία Σχέση

Με εξαίρεση την παραπάνω κατάσταση, το πέταγμα πέτρας ήταν και είναι η πλέον ταπεινή δραστηριότητα, μια εκτόνωση χωρίς νόημα αφού προσφέρει: - είτε τον πιο δειλό και απελπισμένο εξορκισμό αρνητικών συναισθημάτων και προσωπικών δαιμονίων, όταν κάθε άλλη αντίδραση έχει αποκλειστεί
- είτε την πιο ανούσια διασκέδαση της πλήξης, όταν κάθε άλλη έχει αποκλειστεί, εννοείται.

Εξ ου και το «πετραδίζειν» όπως λέγεται στην Δ. Κρήτη είναι η πλέον παλιά έκφραση για την περιγραφή της κατάστασης του κωλοβαρέματος ή ψώλινγκ, της σαπίλας, ειδικά του αργόσχολου και του... κουτού. Έτσι, αν και πέτρες στα αστικά κέντρα δεν υπάρχουν πια, στη σλανγκ με πετσακο-επιρροές, η ερώτηση «πετραδίζεις;» είναι συνώνυμη του «πάλι ψωλαρμενίζεις/κωλοβαράς/κοπρίζεις; Ή, πιο σωστά, είναι απόκριση σε κάποιον που εμφανώς τον παίζει και από πάνω λέει και μαλακίες (βλ. παράδειγμα).

Ειδικά στο Ν. Χανίων, το πετραδίζειν έχει συνδεθεί με ανθρώπους συγκεκριμένης καταγωγής, αλλά δε χρειάζεται να εμβαθύνουμε τόσο.

*εκ του: «αναληθείς λίθοι», με καθίζηση.

Ζαργκόν των γυμναστηρίων.

...Ελληνικότατη (από εποχής «πατριδογνωσίας» και βάλε) απόδοση των αγγλικών flex και point, δηλ. «σε ορθή γωνία» και «με τεντωμένα τα δάχτυλα» αντίστοιχα. Πρόκειται για την απαιτούμενη στάση των πελμάτων κατά τη διάρκεια ορισμένων ασκήσεων.

Στα γυμναστήρια ακούγονται και τα ελληνικά αυτά παραγγέλματα και τα αγγλικά. Τα τελευταία βολεύουν περισσότερο, καθότι στην εναλλαγή των στάσεων σε ρυθμό «εν-δυό» λες ευκολότερα «point-flex» απ' ό,τι «μύτη-τσαρούχι». Παρόλ' αυτά όμως το λένε εξίσου συχνά και στα ελληνικά.

Λάιτ απόδοση του γαμάω. Η ρετρό αυτή έκφραση αρχικά παρέπεμπε συνειρμικά σε βουκολικές περιπτύξεις με βοσκοπούλες, αλλά στην υπό εξέλιξη μετα-απαυτό αναβίωσή πέραν του κουτουπώνω αποτελεί πασπαρτούτου τα κάνω μουνιόθ καπέλο.

Χλαπακιάζω λαίμαργα τεράστιες μπουκιές φαγητού ωσάν φαταούλας.

Το στόρι για τη συγκεκριμένη ατάκα βασίζεται στο ζευγάρι Θάνου και Παγώνας Παγιαυλή, που ζούσε στην παλιά περιοχή της Αγίας Παρασκευής, περιοχής που βρισκόταν παλιά κοντά στο Θησείο. Το ανδρόγυνο δημιουργούσε την εικόνα ενός πολύ αρμονικού ζευγαριού, ζευγαριού που αποτελούσε πρότυπο προς μίμηση. Όλοι ήθελαν να τους μοιάσουν.

Μόνο που κάποια στιγμή το μουσαντό φάνηκε και έτσι ο μύθος κατέρρευσε. Ήταν πολύ καλό αυτό που φαινόταν ότι συνέβαινε, για να ήταν αληθινό. Η αλήθεια ήταν πως, ενώ η κοπέλα ξυλοφορτωνόταν κάθε βράδυ, το πρωί το ζευγάρι κυκλοφορούσε μέσα στις γλύκες και τα σορόπια για να ξεγελάει τον κόσμο.

Η έννοια του συγκεκριμένου όρου, αναφέρεται σε ένα ζευγάρι που υποκρίνεται πως είναι δεμένο και αγαπημένο, εξαιτίας κάποιου κοινού συμφέροντος (οικονομικοί λόγοι, κοινωνική καταξίωση, κλπ). To ζευγάρι προσπαθεί να περάσει την εικόνα μιας υποτιθέμενης αρμονικής σχέσης.

Ορισμένες σχετικές περιπτώσεις αναφέρονται ακολούθως:

α) Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να μιλήσουμε για ανδρόγυνο που έχει δικιά του επικερδή επιχείρηση και τα 'χει σπάσει ανεπανόρθωτα σε σημείο που τόσο ο άνδρας, όσο και η γυναίκα σκέφτονται τις δυσμενείς συνέπειες που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν αν δημοσιοποιηθεί η κατρακύλα της σχέσης τους.

β) Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε, για ζεύγος διάσημων από διαφορετικούς χώρους που για λόγο εκμετάλλευσης των δημοσίων σχέσεων που ανοίγονται από μια τέτοια ένωση, το παίζουν πως έχουν σχέση χωρίς όμως να παίζει τίποτα.

γ) Θα μπορούσαμε ακόμα να μιλήσουμε για υποτιθέμενο ζευγάρι ντιγκιντάγκα - ετεροφυλόφιλης από τον καλλιτεχνικό χώρο, με στόχο τη δημιουργία συνεργασιών (βλ παράδειγμα 1). Αποτελεσματικός αρωγός σε αυτό, το αναμενόμενο κους κους.

Ωστόσο, ο όρος θα μπορούσε να αναφέρεται και σε ένα πραγματικά αρμονικό ζεύγος, όπου κάποιοι άλλοι για δικούς τους λόγους, είτε τους ζηλεύουν, είτε θέλουν να τους διαβάλουν.

Ακόμα ό όρος θα μπορούσε να αναφερθεί από τύπους που τους ξενίζει η εικόνα ενός πραγματικά αρμονικού ζεύγους που ζει στον ρομαντικό κόσμο του. Έτσι ως συνωμοσιολόγοι σκαρώνουν σενάρια.

Θα μπορούσαμε ακόμα να μιλάμε και για ζεύγος, που χωρίς να υποκρίνεται, ζει μέσα στα μέλια και στα σορόπια σχεδόν αποκομμένο μέσα στον κόσμο του.

Σημείωση:

1) Το ζεύγος αυτό δεν είναι απαραίτητο να είναι ανδρόγυνο. Μπορεί να αναφερόμαστε σε άνδρες (βλ. παράδειγμα 2), ή σε γυναίκες.

2) Η δεύτερη λέξη του όρου, εκτός από ζευγαράκι, μπορεί να αναφερθεί, είτε ως ζεύγος, είτε ως ζευγάρι, είτε ως αντρόγυνο (εδώ εξαιρείται φυσικά η περίπτωση ατόμων του ιδίου φύλου).