Tagged definitions (32)
Showing 1-10 from 32

Παμπάλαια ποδοσφαιρική ιαχή, όπου στα πλαίσια της ευγενούς άμιλλας οι αντίπαλοι φίλαθλοι καλούνται να κάμουν γκέηκα κούνηματα.

Κάπου στα ογδόνταζ το άκουσα για πρώτη φορά σε μη ποδοσφαιρικά πλαίσια από μπαόκι συμφοιτητή («Αθηναίοι θύματα, κάντε μας κουνήματα!»).

Η πλάγια γραμμή του γηπέδου. Την αναφέρει έτσι απλά για συντομία ο Γιώργος Γεωργίου, ακριβώς επειδή είναι άσπρη. Φυσικά όλες οι γραμμές του γηπέδου δε σχεδιάζονται με ασβέστη, αλλά με ειδική ανεξίτηλη μπογιά.

Εκ των βαζελίνη και Έλληνας ή Ελλάδα αντιστοίχως.

1. Ο Έλληνας του οποίου ο μεν τράχηλος «ζυγό δεν υπομένει», ο δε κώλος υπομένει πολλά και διάφορα. Αν και κρατάει μία υψηλή εθνική υπερηφάνια υπόκειται σε πολλούς εξευτελισμούς και διασυρμούς, και ως ομορφάντρας βάζει διάφορες σως για να γλυστράει. Η έκφραση δηλώνει ακραία αυτοκριτική για το πώς εντέλει αποτελούμε χώρα γαμιόμαστε, πλην όχι ασάλιωτα, αλλά μέσω διαφόρων εξωραϊσμών, που λειτουργούν ως βαζελίνη.

Ήδη το 1985 ο Χάρρυ Κλυνν είχε τιτλοφορήσει παράστασή του στο Δελφινάριο «Βαζελληνίδες, Βαζέλληνες» (δες εδώ) τρέποντας το «Ελληνίδες, Έλληνες» του Κωνσταντίνου Καραμανλή θείου, οπότε η έκφραση υπάρχει τουλάχιστον από τότε και πιθανόν από παλιότερα.

1. Χρησιμοποιείται μειωτικά για τους παίκτες ή οπαδούς του Παναθηναϊκού, τους βάζελους. Ενίοτε με την σημασία ότι η Αθηνέζικη ομάδα φτάνει να εκπροσωπήσει όλη την Ελλάδα, ή κυριαρχεί με πλάγιες μεθόδους στο ελληνικό στερέωμα, ως μη όφειλε. Χρησιμοποιείται κυρίως από Ολυμπιακούς.

2. Σχετικό και το Βαζελλάδα. Έχει κυρίως αθλητική σημασία ως αντώνυμο του κοκκαλιστάν. Δηλαδή σημαίνει λ.χ. μια Εθνική ομάδα που κυριαρχούν παίκτες του Παναθηναϊκού, ως μη έδει, ή το σύστημα μιας ολόκληρης χώρας που ευνοεί τον Παναθηναϊκό. Μπορεί βεβαίως και να μην αναφέρεται στον Παναθηναϊκό, αλλά να δηλώνει απλώς μια ξευτιλισμένη ξεβρακωμένη Ελλάδα.

Επίσης, υπάρχει και το Βαζελλήν, και καλά μάρκα βαζελίνης made in Greece.

Ψιλορατσιστικός πλην μάλλον δικαιολογημένος χαρακτηρισμός για τους Γάλλους (άκα κουτόφραγκοι, πουρκουάδες).

Mπάκακες (frogs) αποκαλούν τους Γαλλαίους και οι αγγλοσάξονες ενώ βατραχοφάγους τους αποκαλούν οι φρίτσηδες (froschfresser), οι Δανοί (frøæder), οι Eσθονοί (konnasööja), οι Ρώσοι (lyagushatnik), οι Πολωνοί (żabojad) και οι Ούγγροι (békazabáló) (περισσότερα ici).

Ασίστ από το δουπού: ο ύποπτος για cryptobatracophagie Khan

Στη βιβλιογραφία, γήπεδο αναφέρεται ο μεγάλος, συνήθως ανοιχτός, επίπεδος χώρος ειδικά διαρρυθμισμένος για αθλητικούς αγώνες. Η έννοια κλειδί για το συγκεκριμένο ορισμό είναι ο χώρος τέλεσης αθλητικών δραστηριοτήτων, που σαν τέτοιες εδώ θεωρούνται οι σεξουαλικές περιπτύξεις.

Στο συγκεκριμένο ορισμό λοιπόν, μιλάμε για το κρεβάτι καθώς και για οποιοδήποτε χώρο στο οποίο μπορεί να τελεστούν σεξουαλικές περιπτύξεις (π.χ.: πολυθρόνα, καναπές, νεροχύτης, μπανιέρα, γρασίδι, θρανίο, αμάξι, πολυέλεος, αιώρα και όπως λέει η ρήση: όπου γη και πατρίς) μεταξύ δύο ή περισσοτέρων εραστών (παρτούζα).

Ένα τέτοιο ματς μουτς ματς δε διαρκεί ενενήντα λεπτά, αλλά όσο πάει και έχει ημίχρονα, όσα κάτσουν στην περίσταση. Σε ένα τέτοιο ματς τα θέματα διαιτησίας και προπονητή περνάνε στην αυτοδιοίκηση των παικτών. Όχι παίζουμε. Σε ένα τέτοιο γήπεδο δεν υπάρχουν διαφορετικές ομάδες, γι' αυτό οι παίκτες ως κοινή ομάδα, συμμετέχουν αμοιβαία στην κοινή προσπάθεια, στην οποία ο επιθετικός παίκτης υποβοηθείται από τον κάτοχο του αφύλακτου τέρματος (αιδοίο, κώλος), για να σκοράρει.

Κοινό θα μπορούσε να υπάρχει έμμεσα, στην περίπτωση που κάποιος βιντεοσκοπήσει το ματς, ή το ανεβάσει στο ίντερνετ. Επίσης κοινό θα μπορούσε να εμφανιστεί απρόοπτα (π.χ: απατημένος σύζυγος πιάνει επ’ αυτοφώρω το έτερο του ήμισυ, παρέα με το συμπαίκτη στο εν λόγω γήπεδο).

Σε ένα τέτοιο αγώνα μπορεί να γίνουν τρίπλες, στα πλαίσια προσωρινών ανατροπών σεναρίου (π.χ.: σε περίπτωση κάποιας που είναι πιο άπαρτη κι απ' την κορυφή των Ιμαλαϊων και προσπαθεί να κάνει λαμογιά στο ενενήντα, περίπτωση προσπάθειας κάποιου για αλλαγή στάσης με στόχο τη σεξουαλική ευχαρίστηση και το σπάσιμο της ρουτίνας).

Στην περίπτωση παρτούζας όμως, μπορεί να συμβούν κι άλλου είδους τρίπλες (για αλλού πας κι αλλού βγαίνεις). Γι' αυτό, προκειμένου να επιτευχθεί ικανοποίηση των παικτών, πρέπει να γίνει σεβαστή η αναγνώριση των επιθυμιών τους. Μην πάει δηλαδή κάποιος για μαλλί και στο τέλος βγει κουρεμένος (π.χ.: σε περίπτωση γέφυρας ποταμού γαμάει μπορεί ο ένας να σκίζει τα δίκτυα, ενώ ταυτοχρόνως, κάποιος να επιχειρεί να κάνει τρύπιο σουρωτήρι το τέρμα του).

Σύμφωνα με τα παραπάνω, σε ένα τέτοιο γήπεδο, επικρατεί πολυμορφία μεθόδων, κανόνων και πρακτικών σε σχέση με ένα κλασικό γήπεδο.

Σημείωση:
Σε ένα τέτοιο μάτς η ατομική προπόνηση προ του ματς (μαλακία) ελαττώνει τη δύναμη του επιθετικού, κάτι άλλωστε που μπορεί να συμβεί στην περίπτωση που επιχειρηθεί προπόνηση πριν από ένα ποδοσφαιρικό ματς. Αντιθέτως ένα ζεσταματάκι με καμιά κατάλληλη Μπεν Χουρ ταινία, μαζί με το συμπαίκτη θα μπορούσε να βοηθήσει τα πράγματα, αν υπάρχει ανάγκη για επίδειξη, πριν την πήδηξη.

Η φράση «δωματιάκι» συχνά αναφέρεται στον σύνδεσμο φιλάθλων της ΑΕΚ που βρίσκεται στους Αμπελόκηπους, λίγο πιο πέρα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Το συναντάμε σε υποκοριστικό (αντί του ορθότερου «δωμάτιο») λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας σε άτομα που μπορεί να φιλοξενήσει (φημολογείται πως είναι 20 τ.μ.).

Στην μπασκετική σλανγκική είναι το μέρος του γηπέδου έμπροσθεν των δυο καλαθιών. Αλλιώς το λένε ρακέτα, χωρίς ο λόγος να είναι πλήρως κατανοητός, εκ μέρους μου τουλάστιχον.

«Λεωφόρος» ονομάζεται αποκλειστικώς στην αθλητική σλανγκ το γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης» επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Το γήπεδο, που αποτελεί την φυσική έδρα του Παναθηναϊκού Α.Ο., είναι ένα στοιχείο αναπόσπαστο του αττικού αστικού ιστού, κεντημένο μέσα στην πυκνή δόμηση του αθηναϊκού κέντρου, δεμένο οξύμωρα με τον μαρμάρινο κυβισμό της ΓΑΔΑ και του Άγριου Πάτου, απέναντι από τις εξ ανατολών αλύτρωτες μνήμες των προσφυγικών εγκαταλελειμμένων.

Η λεωφόρος αποτελεί γέννημα θρέμμα της αστικής τάξης της εποχής των βαλκανικών, που ενισχύθηκε μετά το '22 με τις μετακινήσεις πληθυσμών και τον μετέπειτα υδροκεφαλισμό του κλεινού άστεως των Αθηνών. Η τάξη αυτή έδωσε στον Π.Α.Ο. τον ευρωπαϊκό του προσανατολισμό και προπάντων τον «κουστουμάτο» λαό του, που δεν συνδέεται με το εισόδημα, αλλά με την αστική νοοτροπία του, έναν σχετικό καθωσπρεπισμό και μια πιο αθλητική κουλτούρα παρά οπαδική, πράγματα που βεβαίως εκφυλίστηκαν στα 100 χρόνια διαδρομής.

Η λεωφόρος συναντάται συχνά στη φράση «Έτσι γαμάει η Λεωφόρος» ή «Έτσι αγαπάει η Λεωφόρος» επί το πιο γκομενίστικον.

Στη φράση αυτή συνοψίζεται ουσιαστικά η ιστορία της ποδοσφαιρικής ομάδας του συλλόγου (το μπάσκετ γιγαντώθηκε στην μετά λεωφόρου εποχής άλλωστε), όπου ο Π.Α.Ο. είναι ο loser των εγχώριων διοργανώσεων, υποκύπτοντας σε περιφερειακούς αντιπάλους και συχνότατα στα ίσως πιο σκληρά παιδιά του λιμανιού, που φέρουν και αυτά τη δικιά τους ταξική ταυτότητα. Όμως αποδεικνύεται ουσιαστικά πιστός στην αποστολή του, που είναι η έκφραση του θράσους των πρωταγωνιστών της «Άλλης Ελλάδας» των περασμένων δεκαετιών, που σηκώνουν κεφάλι σε όλες τις ευρωπαϊκές βασιλικές και αυτοκρατορικές δυνάμεις, έτσι γιατί μπορούν.

Το κλουβί.

Το ποδοσφαιρικό γήπεδο, κανονικών διαστάσεων αγωνιστικού χώρου 105x98, σφηνωμένο όμως ανάμεσα σε κερκίδες 20.000 θεατών, σφηνωμένες με τη σειρά τους σε ένα οικοδομικό τετράγωνο. Ιδανικές συνθήκες να κλείσεις τα ευρωπαϊκά θηριά στο κλουβί, είναι να μην υπάρχει θέση άδεια, λόγος για τον οποίο η χωρητικότητα είναι απλά τέλεια. Γιατί ανάμεσα στις ιδιοτροπίες των βάζελων (εκτός από το να αυτοαποκαλούνται βάζελοι), είναι να μην πηγαίνουν τακτικά στο γήπεδο. Μνημειώδες το «οι γαύροι γεμίζουν ασφυκτικά το καραϊσκάκη, οι βάζελοι έχουν και δουλειές».

Ο Τάφος του Ινδού.

Το κλειστό κάτω από τις κερκίδες του ποδοσφαιρικού γηπέδου. Φυσική έδρα των ομάδων βόλλεϋ, με την χαρακτηριστικά κεκλιμένη οροφή να δυσκολεύει το έργο των αντιπάλων (οροφή σήμαινε αλλαγή στους παλιούς κανονισμούς) και έδρα της ομάδας μπάσκετ των ρομαντικών τριών Κ της δεκαετίας του '80, της μαγιάς δηλαδή της αυτοκρατορίας του σήμερα. Αντίθετα με τις δοξασίες για το όνομα, που αναφέρονται εδώ, ονομάστηκε έτσι το 1959 απο την ομώνυμη ταινία του Φριτς Λανγκ με παραλληλισμό στο ασφυκτικά στριμόκωλο της κατάστασης.

Η έδρα ποδοσφαιρικής ομάδας που επιτίθεται συνεχώς προκαλώντας πανικό στον αντίπαλο.

Εκτός του ότι η ομάδα αυτή δεν παίζεται με τίποτα εντός έδρας, συνήθως συνοδεύεται από ένθερμους υποστηρικτές που δημιουργούν εκρηκτική ατμόσφαιρα, αυτό που λέμε ο δωδέκατος παίκτης.

Μερικές τέτοιες έδρες

• Το Camp Nou, έδρα της Barcelona F.C.
• Το Old Trafford, έδρα της Manchester United
• To Santiago Bernabeu, έδρα της Real Madrid

Περιπαικτικός χαρακτηρισμός για το γήπεδο ποδοσφαίρου της ομάδας της Θεσσαλονίκης, του Ηρακλή.

Προέρχεται από τη μετονομασία του πραγματικού ονόματος του γηπέδου που είναι το Καυτατζόγλειο, αλλάζοντας το γράμμα -λ (λάμδα) σε -ρ (ρο), με αποτέλεσμα το δεύτερο συνθετικό να θυμίζει κάτι από γριά (ο Ηρακλής έχει συσταθεί ως ποδοσφαιρική ομάδα από το 1908 και θεωρείται από τις αρχαιότερες, εξού και το παρατσούκλι).

Χρησιμοποιείται ευρέως σε στέκια φιλάθλων ποδοσφαίρου, σε δρόμους, σε πλατείες και σε γήπεδα.