Tagged definitions (11)
Showing 1-10 from 11

Πρόσωπο που εμφανίζει τις μικρότερες πιθανότητες επιτυχίας, αντιήρωας, αουτσάιντερ. Μόνιμο θύμα αδικίας ή καταδίωξης, συχνά εκ πεποιθήσεως.

Εκ του Αγγλικού underdog.

Ειδικότερα στη νότια Ελλάδα, το επίθετο / ουσιαστικό «μαύρος» χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της λέξεως «καημένος». Προφανώς για λόγους ιστορικούς, από την εποχή της κατάφωρης αδικίας εις βάρος των μαύρων, η λέξη ταυτίστηκε με τον αδικημένο και χτυπημένο από τη μοίρα.

Συχνά χρησιμοποιείται και ειρωνικά, υπό μορφήν «έλα μωρέ καημένε», ήτοι «έλα μου εδώ χάμου ρε μαύρε να τελειώνουμε».

Εύλογη παράφραση της γνωστής τηλεοπτικής σειράς του Αντένα: «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή» με Καφετζόπουλο, Παρτσαλάκη κ.τ.λ. Ο ποιητής θέλει να πει ότι και οι παντρεμένες δεν μπορούν να αποκλειστούν από το target group ενός γαμίκου. Κι αυτές έχουν ανάγκες, αξίζουν ένα ψυχικό. Λέγεται αντιστρόφως: «Και οι παντρεμένοι έχουν καυλί».

Άλλη μια φράση από το ιδιόλεκτο του μοναδικού παμμεγιστοτιτανοτεράστιου Νίκου Αλέφαντου, την οποία χρησιμοποιούμε για να μειώσουμε τον συνομιλητή μας και να γείρουμε προς την πλευρά μας την πλάστιγγα των εντυπώσεων σε μια λεκτική αντιπαράθεση.

Με τη φράση αυτή, αυτοαναγορευόμαστε σε βαθείς γνώστες - ειδήμονες του αντικειμένου της συζήτησης και ταυτόχρονα υποβιβάζουμε τον συνομιλητή μας σε ρόλο μαθητή - ουραγού, που δε φτουράει μία σεταμάς και το καλό που έχει να κάνει, είναι να ακούει και να μαθαίνει από τη σοφία μας.

Οι συμπαθητικές ερασιτεχνικές ομαδούλες εναντίον των οποίων επιλέγουν να δίνουν φιλικά προετοιμασίας σχεδόν όλες οι ελληνικές ομάδες της Super League. Αυτές προέρχονται πάντα από την περιοχή στην οποία κάνει την θερινή της προετοιμασία η εκάστοτε ομαδάρα μας (λέμε τώρα).

Στερέοτυπη ατάκα βάζελου σε οπαδό του αεκακίου, όταν ο τελευταίος αποκαλύπτεται.

Το μη χοίρον πρόβατον.

Είναι υποκοριστικό του γύφτος αλλά και το ανήλικο γυφτάκι.

Σημείωση: Με μπολντ κάποια συνώνυμα του "γύφτου".

Να λέμε εφεξής «χασαπόγυφτους» τους αιρετούς που αντιδρούν στην εγκατάστασή τους, «γιούφτους» αυτούς που τους στερούν την κοινωνική βοήθεια, «τσιγκενέ μαχαλάδες» τα αυθαίρετα που έχουν ρεύμα, νερό και λεονταράκι στην πόρτα των λευκών, αμώμων νεοελλήνων, και μπορείτε να διαλέξετε τίτλους και απονομές για τα ονόματα «αθίγγανος», «αράπης», «γυφτσέλι», «γύφτουλας» και τα λοιπά, που πλέον πρέπει να κοσμούν τις δικές μας συμπεριφορές, την αδιαφορία και τη γαϊδουριά.
Πηγή εδώ

έτσι; (το αριστερίστικον)

Η διαρκής εκφώνηση της ερώτησης "έτσι;" στο μέσον της εκτύλιξης ενός επιχειρήματος είναι μια πολύ στάνταρ προφορικίλα στο λόγο των αριστεριτζήδών, τόσο πολύ που νομίζω είναι άξια καταχώρησης ως τέτοια - αν και προφανώς γλωσσικά είναι γενικά κάτι δόκιμο και ευρείας χρήσεως. Ο αριστεριστής πατερούλης, όμως, που γραμμώνει στα αμφιθέατρα ή στις επιρροές του, του δίνει και καταλαβαίνει σε βαθμό που έχω αναρωτηθεί αν είναι ένα είδος συλλογικού ρητορικού τικ: κάθε τρεις λέξεις σταματά για να κάνει το ο-Αλτουσέρ-να-το-κάνει ρητορικό ερώτημα "έτσι;" προκειμένου και καλά να διασφαλίσει ότι οι άλλοι που τον ακούν τον ακούν και συμφωνούν/συναινούν και συμμερίζονται την ανάλυση συγκυρίας του ή ό,τι. Η συχνότητα του "έτσι;" αυξάνεται όσο το ακροατήριο απομακρύνεται από το κέντρο των γκρουπουσκουλιάρικων μηχανισμών προς τις επιρροές και τους εκτός, όσο δηλαδή η ανάγκη για πατερναλίστικη πειθώ αυξάνεται.

Τα πιο πολλά "έτσι;", πάντως, εμφανίζονται όσο πάμε προς το κομμάτι της ανάλυσης που αφορά στο "τι να κάνουμε;", δηλαδή, της τακτικής ή της στρατηγικής, αν τα λέω καλά. Σε καθαρά πραγματολογικό-ρητορικό επίπεδο το "έτσι;" (που δεν είναι το αθώο εγγλέζικο "isn't it?") χωρίζει στη μέση ένα επιχείρημα και προσπαθεί να μεταφέρει εγκυρότητα από το ένα κομμάτι, το πιο σίγουρο-δεδομένο, στο πιο έωλο, στο πιο τακτικο-στρατηγικό. Αν υπάρχει στο πλοίο ρήτορας ας βοηθήσει.

Και οι Κουκουέδες; Νομίζω ότι οι Κνίτες δεν το λένε και τόσο πολύ γιατί απαξιούν να (συ-)ζητήσουν τη γνώμη των άλλων, απλά λένε τη γράμμη, αν και προφ σε αυτούς θα πρέπει να ψάξουμε για την προέλευση αυτού του τρόπου ρητορικής απεύθυνσης, όπως για τα πιο πολλά στο χώρο του αριστερισμού.

Και οι αναρχικοί; Οι αναρχικοί λένε συνέχεια "ας πούμε..."!

Είναι η κατάθλιψη της Κυριακής όταν οι προσδοκίες για κάτι ξεχωριστό ξεθωριάζουν εκεί στις 16.13 το απόγευμα, όπου και παρατηρείται και το peak της κυριακίλας.
Η -ίλα εδώ σε φάση πιο μπλου, αφού.

Κυριακή στην επαρχία, με βροχή απ’ το πρωί
φεύγει όλη η ζωή μας στο φαΐ και στη σιωπή

Γύρω στο νεκροταφείο, εργοστάσια σωρό
τα καλά τα κόμματά μας, θα φροντίσουν και γι’ αυτό

Μονιμότητα, θεά μας, άδυτο προσωρινό
έχεις γίνει της ζωής μας φάντασμα αλληγορικό

Υγιαίνουμε λιγάκι, το ίδιο ευχόμαστε για σας
κι όταν έχουμε επισκέψεις, είμαστε πλοίο της χαράς

Αν θα πάς στον Αϊ Γιάννη, πολυκατοικίες σωρό
οι νεοαριστοκράτες, πάνε τώρα στον Τοτό

Κι όταν δώδεκα σημαίνει, ραντεβού στο Κολιμπρί
ιδεολόγοι και αριβίστες, ευτυχία μαζική

Αργύρης Μπακιρτζής, Χειμερινοί Κολυμβητές, 1981

Στα αγγλικά λέγεται «Sunday night blues/syndrome». Έρευνες έχουν αποδείξει πως η Κυριακή είναι η λιγότερο ευτυχισμένη μέρα της εβδομάδας, πως 4 στους 10 νιώθουν άγχος και θλίψη, πως το 44% ζηλεύει τα Σαββατοκύριακα των συναδέλφων του όταν ακούει τα νέα τους τη Δευτέρα, το 75% δεν βγαίνει καν από το σπίτι, το 46% δεν θέλει να μιλάει σε άνθρωπο. Το λέει η επιστήμη.

• Αντώνυμο εδώ.

Από δω

Θέμα προς διερεύνηση:

Είναι αυτός που συμμετέχει σε metal συνήθως συγκροτήματα. Κατηγορείται ότι δεν παίζει μουσική για την μουσική αλλά για τις απολαβές της (γκόμενες, αναγνώριση, pozerιλίκι).

Έχοντας δει ταινίες όπως το Rockstar ή εμπνευσμένοι απο τον Jimmy Hendrix έχουν πειστεί οτι παίρνοντας μια ηλεκτρική κιθάρα θα έχουν την ίδια τύχη. Συνηθέστερα έχουν την εντύπωση οτι μόλις πιάσουν κιθάρα (η 2η γκομενοπαγίδα μετά τους σκύλους και το αριστεροκλαϊν) θα γίνουν μεγάλα ανερχόμενα αστέρια. Ο χρόνος πάντα δείχνει οτι ακόμα και εαν ένα συγκρότημα "πετύχει", δεν θα πετύχει για πολύ, αφού μετά απο μια "σχετική" επιτυχία κάθε άτομο του συγκροτήματος θα αρχίσει να το παίζει σουπερντούπερ και θα ακολουθήσει ψόλο καρριέρα. Πηγή εδώ