Tagged definitions (156)
Showing 21-30 from 156

Ο αυτιάγγουρας , ο αυτουλάς κοκ.
Εκ του Μπακατσιάς (Θύμιος) + αυτιάς.

Αυτός ο οποίος:

1. Πηγαίνει με αλλοδαπές
2. Δεν ξέρει με πόσες έχει πάει.

1. Αυτός που αργεί να πάρει μπρος, ο καθυστερημένος

2. Αυτός που αργεί να πάρει μπρος ερωτικά

Αυτός που δέν κάνει σωστά ή μεθοδικά τη δουλειά του. Συνώνυμα: σκιτζής, κομπογιαννίτης.

Προέρχεται από το παλιό ελληνικό σήριαλ «Οι μεν και οι δεν». Λέγεται σε αντιδιαστολή ως προς τη λέξη μάγκας και υπονοεί τον τσάμπα μάγκα, τον γιαλαντζί μάγκα.

Ο τσαρλατάνος, ο επαγγελματικά άχρηστος, ο ανίδεος. Προηγείται συχνά της λέξης ιατρός.

Παραφθορά του εκκλησιαστικού όρου «Παναγιώτατος», αναφερόμενη σε εξτρεμιστή ιερέα της ορθόδοξης εκκλησίας, ο οποίος απειλεί με τον λόγο του και τη στάση του αντίχριστους, προδότες, κουλτουριάρηδες, ομοφυλόφιλους και γενικά όποιον έχει γνώμη και άποψη διαφορετική από την δική του και της επίσημης εκκλησίας.

Πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε για τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα το 1992, λόγω του εξτρεμισμού του λόγου του.

Ο Εβραίος, ο αβάπτιστος, εις την ρατσιστικήν.

Ο φιλάργυρος και συμφεροντολόγος άνθρωπος που εκμεταλλεύεται τους αδύναμους. Λέξη τουρκικής προελεύσεως < çιfιt, σημαίνει τσιγκούνης και φιλάργυρος.

1. Αυτός που επιθυμεί πολύ ναρκωτική κυρίως ουσία. Το βιομηχανικό τσιγάρο ή το προερχόμενο από άλλου είδους ζαρζαβατικά.

2. Προέρχεται από το τούρκικο harman, που είναι η έλλειψη τσιγάρου, το χαρμάνιασμα.

3. Ρήμα: χαρμανιάζω.