Tagged definitions (315)
Showing 241-250 from 315

Μια έκφραση που όπως ξέρουμε όλοι σημαίνει «εύκολο».

Μας ενδιαφέρει όμως επειδή αναφέρεται συγκεκριμένα και στα θέματα εξετάσεων (βλ. Πανελληνίων). Κατά τα καλοκαίρια της δεκαετίας του '90 ειδικά, είχε γίνει σωβρακολάστιχο και από τα ΜΜΕ αλλά και από τους μαθητές που μιλούσαν στους δημοσιογράφους που περίμεναν έξω από τα εξεταστικά κέντρα.

Παίζει σε ένα δίλεπτο ρεπορτάζ, η λέξη «βατό» να ακουγόταν 20 φορές.

Το αξιοπερίεργο είναι ότι αν τελικά ΟΛΑ τα θέματα ήταν βατά, τότε γιατί αποτελούσε γεγονός άξιο αναφοράς;;;;;

Αυτός που κάθεται πολύ στο σπίτι και δεν ξέρει τόσο από τη ζωή έξω, ο αντικοινωνικός. Συνήθως λέγεται για τους καμμένους και τους μαμάκηδες.

1. Στις δεκαετίες του '60 και του '70 ο ψαγμένος κουλτουριάρης αριστερός. Ύστερα από τα σοβιετικά putz στην Βουδαπέστη και την Πράγα, οι διανοούμενοι ντρέπονταν πια να πουν ότι γούσταραν την ΕΣΣΔ, κι επειδή ο Μάο Τσε Τουνγκ τα 'σπασε με τους Σοβιετικούς, προσέφερε «μίαν κάποιαν λύσιν», κατά Καβάφη, στους διανοούμενους της γενιάς του Μάη του '68, όπως και το «Κίνημα των Αδεσμεύτων» (Νεχρού, Τίτο, Νασέρ). Το φαινόμενο περιγράφεται στην ταινία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ: «Η Κινέζα». Οι επικριτές τους ονομάζουν αυτήν την γενιά «γενιά του Μαρξ και της κόκα κόλα», αλλά ο μαοϊστής δεν παύει να είναι ο ψαγμένος updated αριστερός (εκείνης της εποχής) με την τραγιάσκα και την γιαλούμπα.

2. Ύστερα από το αρκτικόλεξο Μ.Α.Ο, που παράγεται από το ROFLMAO= Rolling on Floor Laughing My Ass Off, εν ολίγοις «ξεκωλώνομαι στο γέλιο», ο ''μαοϊστής« είναι ο ψαγμένος αστειάτορας, αυτός που λέει αστεία που προκαλούν έκρηξη γέλωτα! Και πάλι ο »μαοϊστής« είναι ο ψαγμένος διανοούμενος αστειάτορας της ιντελιγκέντσιας, όχι ο προλετάριος πλακατζής της ΚΝΕ. Είναι ο αιρετικός εναλλακτικός αστειάτορας που ξεφεύγει από την χιουμοριστική ορθοδοξία του Κ. Κόμματος.

3. Φευ, ελλοχεύει μια παρεξήγηση καθώς καθ' αυτό, το Μ.Α.Ο. σημαίνει απλώς »My Ass Off«, δηλαδή ξεκωλώνομαι. Μήπως »μαοϊστής« είναι και ο ξεκωλιάρης; Βέβαια, παρόμοιες παρεξηγήσεις ελλοχεύουν και στα »Γανυμήδης«, »σπέκια για το μύδι«, »Αρχιμύδεια«, κ.τ.ό. (βλ. εδώ), και θεωρώ ότι αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίσει να τα χρησιμοποιούμε.

Σλανγκασίστ: Mes, Dirty Talking, Vrastaman.

Το μικρό και χαριτωμένο αμνο- ή/και ερίφιο που όσοι έχουν ζήσει σε χωριό για ικανό διάστημα έχουν τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους λατρέψει και πιστέψει ότι με τη δύναμη του έρωτά τους μπορούν να μετατρέψούν σε pet πόλης...

Αλίμονο, το αρνί δεν είναι ιγκουάνα (όπως αντίστοιχα και το μουνί δεν είναι αρνί).

Αυτός ο καταραμένος και δίχως αύριο έρωτας είναι μεγάλο λάθος να αφυπνίζεται κατά τη διάρκεια της Μεγάλοβδομάδας.

1. Γεωμετρικό σχήμα με τρεις πλευρές και τρεις γωνίες (ορθογώνιο, ισοσκελές, ανισοσκελές, σκαληνό κ.λπ.).

2. Γλυκίσματα σε σχήμα τριγώνου, συνήθως σιροπιαστά. Τα πιο γνωστά και δημοφιλή είναι τα τρίγωνα Πανοράματος.

3. Ο άνθρωπος έχει αχαλίνωτη φαντασία και, στο βωμό της ηδονής, την άφησε ελεύθερη να οργιάσει. Έτσι κατάφερε να κάνει πράξη και τις δύο αυτές σημασίες του τριγώνου, οργανώνοντας πάρτυ με ούζα τριών ατόμων, δημιουργώντας περιβάλλον με όλων των ειδών τα τρίγωνα και γλύκα περισσότερη αυτής των τριγώνων Πανοράματος. Τα σχήματα των τριγώνων δεν είναι αρκετά για να ικανοποιήσουν την όρεξη και, βάζοντας πάντα την φαντασία να οργιάζει, ο άνθρωπος κατάφερε να μετατρέπει το τρίγωνο σε τετράγωνο, πεντάγωνο κ.λπ., κατάφερε δηλ. να κάνει ένα απλό γεωμετρικό σχήμα σε πολυμορφικό.

Σημείωση: τα τρίγωνα Πανοράματος και γενικά τα γλυκά τριγωνικού σχήματος, κατασκευάστηκαν πολύ αργότερα της οργάνωσης των πάρτυ με ούζα, αλλά κολλάνε ωραία...

1. Το στερημένο την αίσθηση της ακοής.
2. Το ζώο ποντίκι για να μην αναφέρεται με το όνομά του από προληπτικούς.
3. Το παράδοξο, το ευφυολόγημα, το παλαβό - βλέπε και κουφαίνω.

Είναι η μπάντα που είναι κοινώς GTP.

Αυτός ο οποίος αποχαυνώνεται όταν δει ωραία γυναίκα.

Το ειρωνικό παρατσούκλι του τραγουδιάρη Κώστα Χαριτοδιπλωμένου, που προκύπτει αν εξαγάγεις τα δύο αντίθετα από τα δύο συνθετικά του πραγματικού του ονόματος. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει ένα είδος τραγουδιάρηδων μιας εποχής, όπως καλή ώρα ο Δάκης, η Πωλίνα, η Αλέξια, η Μαντώ κ.ο.κ. Μπορεί να λεχθεί για πλάκα και με την κυριολεκτική του σημασία για κάποιον που δεν προσέχει την εμφάνισή του.

Ο όρος είναι παράγωγο της λέξης «πουτινιά», που χάλκευσε ο Δημοσθένης Λιακόπουλος στην φράση «όχι στον Πούτιν πουτινιές». Οπότε οι δύο πρώτες σημασίες του είναι:

1. Ο ίδιος ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που συμπεριφέρεται ως «γριά πουτάνα» με την εμπειρία και πονηριά που έχει αποκτήσει στο κουρμπέτι της Κα-Γκε-Μπε, όντας και υπερήρωας τζουντόκα.

2. Ο κατεξοχήν πουτινιάρης στην Ελλάδα, ο Λιακό, που φιλοδοξεί να αποτελέσει και τον κύριο προαγωγό εν Ελλάδι της «γριάς πουτάνας», με πλούσιο βέβαια γι' αυτόν τσατσιλίκι. Το «Πουτινιάρης» μάλιστα έχει γίνει και αγιοποιητικός τίτλος, αφού ο Λιακό αγιοποιείται ως «άγιος Λιακούριος ο Πουτινιάρης», κατά το «άγιος Δημήτριος Λαμπαδιάρης» λ.χ.

3. Κατ' επέκταση, είναι μια κατηγορία Νεοέλληνα, που πιστεύει ότι όλα τα προβλήματα της Ελλάδας θα λυθούν αν βρεθεί ένας Έλληνας Πούτιν. Αυτή η προσέγγιση ευνοεί εννοείται τις λύσεις «εκ των άνω» μέσω μιας φωτισμένης δεσποτείας, και όχι «εκ των κάτω», που μπορεί να είναι πολύ χρονοβόρο. Γενικά, οι πουτινιάρηδες είναι είτε μαρξορθόδοξοι
   φιλορώσοι, είτε Απόγονοι των Αφελίμ, που προσδοκούν την σωτηρία από το ξανθόν γένος, είτε και όχι, αλλά απλώς άνθρωποι που χαίρονται που Αμερικάνοι κι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να κάνουν πια στον Πούτιν πουτινιές. Ήτοι ένα μόνο μέρος των πουτινιάρηδων είναι κατά θέσιν, δηλαδή ελπίζουν στον Πούτιν, ενώ το άλλο μέρος είναι κατά απόφασιν, δηλαδή απλώς χαίρονται που οι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι σπάνε κάπου τα μούτρα τους, σύμφωνα με την γνωστή αμφιθυμία του Νεοέλληνα.

Παραπλήσιο φαινόμενο συμβαίνει και με την δημοφιλία του Τσάβεζ της Βενεζουέλας. Μόνο που εκεί τα πράγματα είναι πιο καθαρά. Κάποιοι μάλλον αριστεροί γουστάρουν, και κάποιοι μάλλον δεξιοί τον θεωρούν δημαγωγό. Ενώ στο θέμα του Πούτιν υπάρχουν πολύ περισσότερα «ναι μεν, αλλά». Υπάρχουν αριστερίζοντες που γουστάρουν τους τσαμπουκάδες του Πούτιν, αλλά το αριστερό σαβουάρ βιβρ τους δεν τους επιτρέπει μια αγιοποίηση ενός Πούτιν, που έχει τέτοιο απολυταρχισμό στα ενδότερα της Ρωσίας. Και υπάρχουν και πιο δεξιοί, που είναι πουτινιάρηδες, μόνο και μόνο για να μην φτάσουν κάποτε να πουν, όπως ο Καβάφης: «και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους».

Με λίγα λόγια σε πολλούς πουτινιάρηδες (που δεν είναι απλώς σε στυλ Λιακό ή των πιο σκληροπυρηνικών απ' τους μαρξορθοδόξους), σε πολλούς, λοιπόν, πουτινιάρηδες υπάρχει μια αμφιθυμία.

Ο πουτινιάρης βλέπει στον Πούτιν έναν Μπάτμαν... (από Hank, 17/01/09)