Tagged definitions (7331)
Showing 6721-6730 from 7331

Συνήθως λέγεται όταν κάτι / κάποιος μας έχει ενοχλήσει πολύ, φανερώνει νεύρα και αντί να κατεβάσει κάποιος κάνα καντήλι χρησιμοποιεί αυτή την σουρεάλ έκφραση.

Σημαίνει ότι τρώω ξύλο από κάποιον. Γνωστή έκφραση κυρίως στην παιδική μας ηλικία που έπεφτε παντόφλα όταν κάναμε κάποια σκανταλιά.

Χαλάρωσε και μη κάνεις τον ζόρικο γιατί δεν σε παίρνει και θα πέσουν φάπες.

Αναφέρεται στο «τσίτωμα» λόγω αδρεναλίνης που νιώθει κάποιος όταν νευριάζει και έχει ως αποτέλεσμα τη συστολή και στις ρώγες του στήθους του.

Κυρίως αναφέρεται σε τύπους που τους τρώει ο κώλος τους για νταηλίκια για ψηλοί πήδημα ενώ είναι μια φάπα άνθρωποι.

Η πασπαλισμένη-με-μητσοτακόσκονη άτυχη στιγμή (και διηγώντας την να κλαις). Όταν δηλαδή κάτι πολύ απλό πάει θεαματικά στραβά, προσφέροντας κωμικοτραγικό θέαμα. Μιμήδια που απαθανατίζουν πάσης φύσεως επικά φέιλ — πιχί αεροπλάνα που προσγειώνονται σε λεωφόρους, καράβια που βγαίνουν στη στεριά, ξανθιές που παρκάρουν τα τουτούνια τους κι όποιον πάρει ο χάρος, γεροντομπεμπέκες που κάνουν ντάκφεϊς, κλπ — κυκλοφορούν καθημερινά από οθόνη σε οθόνη.

Εκ της αμερικλανιάς epic fail. Βλ. επίσης: επικό, fail.

Το να μην κάνεις τίποτα, απλά να τεμπελιάζεις.

Ναυτική ορολογία για τις υδρορροές ενός πλεούμενου. Εάν το παπόρι φορτωθεί «έως τα μπούνια» κινδυνεύει να μπάσει νερά από το κατάστρωμα· πιο πολύ βουλιάζει.

Εξ ου και οι σλανγκιές:

• Μέχρι τα μπούνια: φίσκα, τίγκα, πιο πολύ πεθαίνεις.
• Με τα μπούνια: μαξιμαλιστικά και μανιασμένα, με τα χίλια, ως ταύροι, δίχως αύριο.

Εκ του ιταλικού bugna, η άκρη του πανιού του καραβιού (σ.ς. καμιά σχέση με τα (α)πλωτά bunga-bunga του Silvio). Αρχαιοκαυλιστί: οι ευδιαίοι.

Ασίστ: Doctor, ironick.

Χρησιμοποιείται σαν γείωση σε όσους περιαυτολογούν υπερβάλλοντας για τις σεξουαλικές τους επιδόσεις και/ή για τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων τους.

Θεωρείται δηλαδή ότι με την υπερλειτουργία τους οι όρχεις υπερθερμαίνονται και άρα πρέπει να προφυλαχθούν από τις υψηλές θερμοκρασίες διά της ενυδάτωσης με άφθονο νερό.

Αρκετά μάγκικη έκφραση, την πρωτοδιάβασα στο σχολικό βιβλίο της Λογοτεχνίας Β' λυκείου στο διήγημα του Μ. Καραγάτση «Τα χταποδάκια». Σημαίνει «σταμάτα την κουβέντα και φύγε» όπου το στρι σημαίνει «στρίβε».

Χρησιμοποιείται για να δώσει εντολή σε κάποιον να αποχωρήσει ώστε να μην υπάρξει κάποια σύρραξη. Την διακρίνει ο επιθετικός και απειλητικός τόνος της φωνής ώστε να δοθεί έμφαση.

Φάε αυτά, φάε τα, φά' τα, φατά. Απάντηση στο κλασικό: - σκατά... - φατά.

Πρωτοακούστηκε ίσως σε ελληνική ταινία, δε θυμάμαι ποια.

Παροιμία του Πόντου (πάντα με επιφύλαξη) που λέγεται σε περιπτώσεις ατελέσφορων προσπαθειών, έντονα χρωματισμένο με κυνισμό και ειρωνεία. Εμφιλοχωρεί ένα μνησίκακο «σ' τα 'λεγα».