Tagged definitions (7331)
Showing 5131-5140 from 7331

Ο μυς. Το λέμε κυρίως για τους γυμνασμένους που οι μύες τους ξεχωρίζουν.

Γενικά ο όρος παραπέμπει σε βραδιά, όπου μπορεί να μιλήσει ένας συγγραφέας για το έργο του, για ένα νέο βιβλίο του, να γίνει αναφορά στο έργο ενός υπόγειου λογοτέχνη, να γίνει συζήτηση γλωσσολογικών θεμάτων, να μιλήσουν διάφοροι λογοτέχνες για τα αναφερόμενα θέματα, να γίνουν ερωτήσεις από δημοσιογράφους, κριτικούς, λοιπούς παρευρισκομένους, να γίνει υπογραφή αντιτύπων βιβλίων, κλπ.

Κατά τη βραδιά, όπως είναι φυσικό, το ύφος του λόγου των ομιλητών είναι λόγιο, δεν γίνονται διακοπές των συνομιλητών, η ένταση του ήχου κρατείται σε λογικά επίπεδα, το ντύσιμο των προσκεκλημένων είναι ευπρεπές και είναι από καλό, ως σχετικά επίσημο, προσφέρονται χαλαρά κεράσματα (π.χ: γλυκά, βουτήματα, τσάι, πορτοκαλάδα, κλπ) και το πρόγραμμα λήγει νωρίς το βράδυ. Όλα φαίνονται πως ακολουθούν κάποιο πρωτόκολλο που αρμόζει στη βραδιά.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε υποτιμητικά για μια βραδιά, στην οποία υποτίθεται πως θα γίνει... άγριο γλέντι, ξεσάλωμα, πως θα υπάρχει ανεβαστική μουσική με ένταση σχετικά δυνατή, πως... θα γίνει η κρασοκατάνυξη, κρασοπατινάδα, πως το καρουισκάκι θα ρέει σαν τον Αχελώο, πως θα υπάρχει χορός, πως θα πέσει ο χορός της αρκούδας μέχρι τελικής πτώσεως, πως θα πέσουν ... μπυρουέτες, πως θα υπάρχουν ενδιαφέρουσες παρουσίες (π.χ: εκφυλογκόμενες, λικνιτζούδες, ανάφτρες, παστάκια, κλπ) και πως το γλέντι θα λήξει τις πρωινές ώρες.

Αντ' αυτού η βραδιά αποδεικνύεται κατώτερη των προσδοκιών. Τα πάντα κυλούν χαλαρά, δεν υπάρχουν ενδιαφέρουσες παρουσίες, η βαρεμάρα ατέλειωτη, η μουσική αδιάφορη και σε χαμηλή ένταση, και η βραδιά τελειώνει νωρίς.

Μειωτικός / ειρωνικός χαρακτηρισμός, για άτομα τα οποία επιδεικνύουν μια ανησυχητική ομοιότητα στην επαγγελματική τους απόδοση, η απόδοση αυτή είναι κάτω του μετρίου και δεν διαθέτει ίχνος φαντασίας ή προσωπικής πρωτοβουλίας/περαιτέρω ανάπτυξης.

Παρόλο που η έκφραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιονδήποτε επαγγελματικό τομέα, η κύρια εφαρμογή γίνεται σε χώρους όπου έχουν ευρεία επαφή με το κοινό (βλ. Χαρακτηριστικές Σχολές στη συνέχεια).

Όπως είναι σαφές, ο χαρακτηρισμός δεν αναφέρεται σε πραγματική «σχολή», αλλά στο πανομοιότυπον που παρουσιάζουν οι εν λόγω «επαγγελματίες», θυμίζοντας προϊόντα βιομηχανικής παραγωγής.

Η πλήρης έκφραση: «Είναι της Σχολής [τάδε]» συμπληρώνεται με: «...στο Χ έτος», εφόσον ο εκφέρων την φράση έχει διακρίνει τις μικροδιαφορές που κατατάσουν το θύμα σε κάποιο έτος.
Εννοείται ότι όσο μικρότερο το έτος, τόσο πιο άχρηστο το θύμα. Προφανώς οι μεταξεταστέοι, βρίσκονται στον πάτο της τροφικής αλυσίδας.

Οι σχολές δυστυχώς έχουν λάβει τη μορφή επιδημίας και ταλαιπωρούν χιλιάδες συνανθρώπους μας. Το βασικό χαρακτηριστικό τους, είναι κάτι που σε αυτή τη χώρα έχουμε ανάγαγει σε τέχνη: αντί να προσπαθούμε να βρούμε κάτι νέο, αντιγράφουμε (συνήθως κακά) κάτι το οποίο έχει κάνει επιτυχία και του αλλάζουμε τα φώτα. Όπως είναι φυσιολογικό, η φαντασία, η πρωτοβουλία, η πρωτοτυπία πάνε περίπατο.

Χαρακτηριστικές Σχολές

Σχολή DJ
Μακράν η σχολή με τις περισσότερες αναφορές. Οι «απόφοιτοι» διακρίνονται από χιλιόμετρα καθώς:

- Θεωρούν ότι είναι Tiesto (τουλάχιστον) και ότι κάθε φορά παίζουν στο Ολυμπιακό Στάδιο κατά την έναρξη των Ολυμπιακών. Συνεπώς και τα 1200db είναι λίγα (άσχετα αν είναι Κυριακή απόγευμα σε καφετέρια στα προάστια).
- Παίζουν ΜΟΝΟ mainstream και ότι τους δίνουν γνωστοί/εταιρίες (τελειόφοιτοι με τα κονέ) γιατί «αυτά θέλει να ακούει ο κόσμος».
- Αποκλειστική χρήση «κλεμμένων» CD και MP3 για να γίνεται η δουλειά ακόμη πιο ξεκούραστη (στην ανάγκη, πετάνε ένα playlist και πάνε για καφέ, ποτό, τουαλέτα, πήδημα).
- Το set είναι ίδιο και απαράλλακτο, ασχέτως αν ο κόσμος δεν κουνιέται ρούπι και ασχέτως αν παίζουν σε μπαράκι, Club, γάμο, βαφτίσια, στην Αθήνα, στην επαρχία, σε νησί το καλοκαίρι.
- Ξεκινάμε με γνωστά Lounge-οειδή και τρέχοντα R&B (τώρα πως αυτές οι σοροπάτες αηδίες έχουν ονομαστεί R&B δεν έχω ιδέα αλλά τέλος πάντων, ο BB King να βάλει το χέρι του), περνάμε σε διάφορα χιτάκια ντάπα-ντούπα μπλέκοντας ξένες επυτιχίες με ότι αηδία Φοίβο-Βισσοβανδορουβοτσαλικο-δήθεν-Ελληνικό-παπαροειδές κυκλοφορεί και φυσικά τελειώνουμε με Κλαψομούνικες Ελληνικουρίες που μόνο λαϊκά δεν είναι. Εννοείται ότι ενδιάμεσα θα παρελάσουν τα τιμημένα 80s και τα ηρωικά 70s (πώς νομίζετε ότι ζει η Gloria Gaynor; Με τα δικαιώματα από το I will survive!). Αναλόγως της εποχής, πασπαλίζουμε με επίκαιρα άσματα (Last Christmas, κλπ.). Εννοείται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γλυτώσεις από τον ΟΤΕΓιάννη.

Σχολή Δημοσιογράφων
Μαζί με τους DJ, μοιράζονται τα πρωτεία. Βρίσκονται κυρίως στα ηλεκτρονικά μέσα και ειδικά στην τηλεόραση. Ειδική κατηγορία είναι τα παπαγαλάκια.

- Περισπούδαστο ύφος καθώς είναι γκουρού επί παντός επιστητού (από όπλα τελευταίας τεχνολογίας μέχρι τα μυστικά των μονών και τα αίτια της οικονομικής κρίσης, τους επιταχυντές σωματιδίων, τα είδη των δέντρων τα οποία πρέπει να φυτευτούν στην Πάρνηθα, κλπ.).
- Όπλο μας η υπερβολή. Δεν υπάρχει θέμα το οποίο δεν απαιτεί δραματική μουσική, τρεμάμενη τσιριχτή φωνή και γουρλωμένα μάτια. Έστω κι αν μιλάμε για την τσούχτρα που την έπεσε στον μικρό Γιαννάκη στην Αιδηψό (ζωντανή σύνδεση).
- Δεύτερο όπλο μας η ανικανότητα να κάνουμε καλά, 5 ηλίθιους σε περιμετρικά παράθυρα (Ελληνική πατέντα τα 6 παράθυρα), οι οποίοι γκαρίζουν ταυτόχρονα (σύστριγγλο να γίνεται και ανεβαίνει η τηλεθέαση).
- Έχουν αποστηθίσει τις φράσεις κλισέ/πασπαρτού (είδες η Σχολή;) για οποιαδήποτε περίπτωση:

• δραματικές οι εξελίξεις
• πύρινη λαίλαπα
• απροειδοποίητα χτύπησε ο Εγκέλαδος (την άλλη φορά θα σου στείλει SMS)
• πολικές θερμοκρασίες (-8C… τι να πει κανείς για τον Πόλο όπου έχει -50C)
• στο έλεος του/της...
• οι ασκοί του Αιόλου (άσχετα αν ο ρημάδης ο ασκός ήταν ένας και μοναδικός)
• σε κλίμα [κατάνυξης, αντιπαράθεσης, έντονο] – φράση τζακ-ποτ
• καλπάζει ο καύσωνας/τιμάριθμος/χιονιάς (μουσική από Bonanza παρακαλώ)
• κρανίου τόπος ή/και βιβλική καταστροφή
• απελπισία
• εγκλωβισμένοι (από νερό, χιόνι, φωτιά, βίσωνες, ζουλού)
• γνωστοί/άγνωστοι, αντιεξουσιαστές, αναρχικοί, κουκουλοφόροι (εδώ και 30 χρόνια)
• γυρίζουμε σελίδα στο δελτίο μας
• αλλάζουμε θέμα, αλλάζουμε κλίμα (μετά τις σφαγές θα σας δείξουμε τα βυζιά της τάδε γλάστρας).

Σχολή Μεταγλωτιστών
Δυστυχώς το παρόν γραπτό μέσο, δεν μας επιτρέπει να ξεδιπλώσουμε την πλήρη γελoιότητα, αταλαντοσύνη και την φρίκη που προξενούν τα μέλη της σχολής, ειδικά στις περιπτώσεις κλασικών κινουμένων σχεδίων, τα οποία οι εν λόγω κατεβάζουν σε επίπεδο μικιμάου. Θεωρώντας ότι οι ακροατές είναι πανάσχετοι και χωρίς αιθητική (ακόμη και τα μικρά παιδιά), χρησιμοποιούν πανομοιότυπες ηλίθιες φωνές στην (αποτυχημένη) προσπάθεια τους να επιτύχουν τον κάθε χαρακτήρα.

Δυστυχώς, η «αγορά» είναι κλειστό κλαμπάκι, οπότε ακούς τους ίδιους και τους ίδιους με τις ίδιες εκνευριστικές φωνές ανεξαρτήτως αν μεταγλωτίζουν διαφημίσεις Barbie, μεξικανο-ισπανικές σαπουνόπερες, Μπομπ Σφουγγαράκη, Powerpuff Girls, Super Heroes, κλπ. Το μεγαλύτερο έγκλημα βέβαια, είναι με τα παλιά κλασικά καρτούν (Looney Toones, Disney), όπου ακούς τον καραγκιόζη να αλλάζει τα φώτα στην φωνή του Μπαγκς, του Έλμερ και φυσικά του Ντάφυ. Όπως είναι φυσικό, το φάντασμα του Mel Blanc πλανάται πάνω από τη χώρα ζητώντας δικαίωση αλλά φευ.

Σχολή Γλαστρών
Ίσως η παλαιότερη σχολή της υφηλίου και σε βάθος χρόνου. Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι υφίστανται και πολλά παρακλάδια αλλά η κυρίως σχολή, εφοδιάζει τις αποφοίτους της (ή καλλιεργεί ήδη υπάρχοντα «ταλέντα» τους) με:

- Πανομοιότυπα μαλλιά, ντύσιμο (γδύσιμο), μακιγιάζ 3-κιλά-στόκο και λευκασμένα/τεχνητά δόντια
- Το ύφος της ξανθιάς: Μάτια μισάνοιχτα, πόδια ορθάνοιχτα, μυαλό μεσάνυχτα
- Προσωπική φιλοδοξία: Φωτογραφήσεις -> Καλλιστεία -> Εκπομπή στην TV -> Τραγουδιάρα/Ηθοποιός -> ματσωμένος γαμπρός ή έστω μακροπρόθεσμος χορηγός.
- Πλήρη αποχαύνωση και απουσία επαφής με την πραγματικότητα – άλλωστε τι Barbie είμαστε αν δεν ζούμε στον δικό μας ονειρικό κόσμο, όπου τα πιο σημαντικά πράγματα είναι τα ρούχα, το μανικιούρ και η Μύκονος. ΠΡΟΣΟΧΗ: Ακόμη κι αν η γλάστρα είναι στην παραγματικότητα γατόνι (όπως πολλές είναι), στη σχολή μαθαίνουν να πλασάρουν την εικόνα της χαζοξανθιάς (βλ. Επίτιμη παρακάτω).

Ηρωικές απόφοιτοι της σχολής: Μπεζεντάκου, Μελέτη, Μαστροκώστα, Αλεξανδράτου, Λαζοπούλου (στο μελαχροινό). Επίτιμη Διδάκτωρ: Μενεγάκη. Επίκουρη Καθηγήτρια Πολεμικών Τεχνών: Βατίδου.

Αλλιώς η σφαγή ή η εθνοκάθαρση.

Ο όρος έλαβε μεγάλη δημοσιότητα ύστερα από την συγγραφή σχολικού εγχειριδίου για την ΣΤ' τάξη Δημοτικού, όπου η Μικρασιατική Καταστροφή περιγραφόταν με όρους «συνωστισμού» του ελληνικού μικρασιατικού πληθυσμού στο λιμάνι της Σμύρνης, (αντί να γίνει λόγος για «σφαγή» ή κάτι παρόμοιο).

Το βιβλίο, αλλά και η απόφαση της κυβέρνησης να το αποσύρει υπήρξαν σημεία αντιλεγόμενα. Οι υπέρμαχοι του βιβλίου εξήραν τις πρωτοποριακές παιδαγωγικές μεθόδους του βιβλίου, και πως η συγκεκριμένη περιγραφή της Μικρασιατικής καταστροφής ως «συνωστισμού» αποτελεί έλασσον ζήτημα σε ένα έργο που γράφτηκε στην προοπτική να μην τονίζονται πλέον αυτά που χωρίζουν τους λαούς, αλλά αυτά που τους ενώνουν. Απ' την άλλη, κατήγοροι του βιβλίου θεώρησαν ότι γίνεται αποσιώπηση ή γαργάρα σημαντικών ιστορικών γεγονότων, και παρατήρησαν ειρωνικά ότι ο όρος «συνωστισμός» ήταν σαν να εννοείται ότι οι Έλληνες ήταν οιονεί τουρίστες στις μικρασιατικές παραλίες επί τρεις χιλιετίες, κι όταν έληξε η τρισχιλιετής περίοδος του τουρισμού, συνωστίσθηκαν όλοι στο λιμάνι για να γυρίσουν σπίτι τους, κατά την συνήθεια του Έλληνα να τα κάνει όλα τελευταία στιγμή, σχηματίζοντας ουρές.

Ανεξάρτητα από την ατομική άποψη που μπορεί να έχει ο καθένας για την πρωτοποριακότητα ή εγκληματικότητα του βιβλίου, και για τον συντηρητισμό ή κοινή λογική της κυβέρνησης που το απέσυρε, νομίζω ότι ο όρος «συνωστισμός» παρουσιάζει σλανγκικό ενδιαφέρον, καθώς έχει καθιερωθεί πλέον ως ειρωνικός ευφημισμός για την σφαγή και την εθνοκάθαρση, όπως αντίστοιχα η αυτοκτόνηση για την προσεκτικά οργανωμένη δολοφονία, ώστε να φαίνεται αυτοκτονία, ο εξοστρακισμός για την δολοφονία εν ψυχρώ που συγκαλύπτεται μετά με καθεστωτικά τερτίπια, και η «παράπλευρη απώλεια» για τον κατεξοχήν στόχο που δήθεν χτυπάει κάποιος κατά λάθος.

Έκφραση που χρησιμοποιείται για ανθρώπους που στο παρελθόν ήταν πάντα υπό και ξαφνικά, εξαιτίας κάποιων αξιωμάτων ή χρημάτων που απέκτησαν κατά τύχη, βγάζουν όλο τους το κόμπλεξ και το παίζουν κάποιοι.

Μονορούφι. Το λέμε για ποτά, κυρίως για σφηνάκια.

Η φράση «και ο μήνας έχει εννιά» (βλ. ομώνυμο τραγούδι στον χώρο παραδειγμάτων, παράρτημα α.) υποδηλώνει: ζωή και κότα, άνετη ζωή χωρίς άγχη και σκοτούρες, χαλαρή αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής.

Η συγκεκριμένη φράση αναφέρεται στις χρονιές που περιέχουν το ψηφίο 9 και φυσικά και στην παρούσα (2009).
Η φράση μπορεί να ειπωθεί στην περίπτωση:

α) Θέλουμε να δούμε θετικά τη συγκεκριμένη χρονιά ειδικά όταν προερχόμαστε από μια κακή χρονιά και έχουμε ανάγκη να ανασάνουμε. Τη φράση αυτή μπορούμε να την πούμε είτε στην αρχή της χρονιάς (ως ευχή), είτε όποτε μας κάτσει κάτι καλό στη διάρκειά της. Η φράση εκφράζει την ενδόμυχη ανάγκη μας για να πιστέψουμε σε θετική έκβαση των πραγμάτων... μπας και συνωμοτήσει το σύμπαν μαζί μας και πάει διακοπές κι ο γνωστός εθνικός γκαντέμης (βλ. φωτό και παράρτημα β), ώστε να γυρίσει ο τροχός για να γαμήσει κι ο φτωχός (Δες και εδώ) (βλ. Παράδειγμα α)

β) Αναφερόμαστε σε τύπους που τα 'χουν γραμμένα όλα κανονικά εκεί που δεν πιάνει μελάνι και μέσω αυτής της φράσης μιλάμε εμφατικά για τον γραψαρχιδισμό και για το σύνδρομο του τζακντανιελισμού που τους διακρίνει, κάτι που εκτιμούμε πως θα συνεχίσει να συμβαίνει και σε μια τέτοια χρονιά. Ωστόσο θα μπορούσαν και οι ίδιοι να αναφερθούν μέσω αυτής της φράσης για τη διατήρηση της αναφερόμενης κατάστασής τους (βλ. παράδειγμα β).

Πρωτοχρονιάτικη ευχή! Εννοείται «καλώς μας μπήκε» ο νέος χρόνος, ή ο,τιδήποτε άλλο φοβόμαστε (ή ελπίζουμε) ότι θα μας μπει κατά το νέο έτος. Έτσι στην παραμονή της Πρωτοχρονιάς ευχόμαστε «καλώς να σας μπει» ή «καλώς να σου μπει», ενώ την Πρωτοχρονιά, μπορούμε και να ρωτήσουμε «πώς σας μπήκε;» ή «πού σας μπήκε;». Όλα τα παραπάνω εναλλακτικά «καυλώς» κατά το καυλώστονα!

Η έκφραση χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για περιπτώσεις όπου πιθανολογείται ότι ο νέος χρόνος θα φέρει οικονομική κρίση, περισσότερη φτώχεια, ανεργία και ακρίβεια, φαύλο κύκλο καθεστωτικού αυταρχισμού και επαναστατικού χάους κτλ. Επειδή, όμως ισχύουν τα γνωμικά «έναν βιασμό που δεν μπορείς να αποφύγεις, απόλαυσέ τον» και «η φτώχεια θέλει καλοπέραση», το «καλώς μας μπήκε» εξακολουθεί να λέγεται ως ευχή, οσοδήποτε αυτοσαρκαστική...

Παράφραση του Oval Office, του γραφείου του Λευκού Οίκου, όπου έλαβε χώρα η σκανδαλώδης μη σεξουαλική πράξη (όπως ορίζει ο Bill Clinton το σεξ) ανάμεσα στον Μπιλ Πλύντον και την Φυσαρμόνικα Λεβίνσκι. Την παράφραση εισήγαγε στην Ελλάδα, αφού είχε κατά κόρον χρησιμοποιηθεί διεθνώς, ο γελοιογράφος ΚΥΡ. Έκτοτε χρησιμοποιείται για οποιοδήποτε χώρο, πρακτική, ή θύτη σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας, ή γενικότερα σε σχέση με την πρακτική του στοματικού σεξ, ιδίως αν εξασκείται στα πλαίσια εκμετάλλευσης, άσκησης εξουσίας και ξεπέτας. Η φράση επανήλθε στην επικαιρότητα κατά την πρόσφατη Ζαχοπουλιάδα.

Συνώνυμο: Σκύψε ευλογημένη

Κοροϊδευτικά το συγκρότημα Active Member, προφανώς λόγω του εύσωμου(;) τραγουδιστή τους.