Tagged definitions (39)
Showing 1-10 from 39

λάινεϊτζ (ή Lineaids ή και Lineage)

Περιγραφή
Ιδιαίτερα μεταδοτική νόσος με εθιστικές τάσεις η οποία προσβάλει κυρίως άτομα ηλικίας 12-25 χρονών, αλλά με πολλά παραδείγματα που ανεβάζουν το ηλικιακό όριο στα 40. Βρίσκει πρόσφορο έδαφος όταν οι υποψήφιοι ασθενείς έχουν τάσεις να αναλώνουν μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές παίζοντας παιχνίδια.
Με την εξέλιξη των games σε on-line, προσφέρεται η δυνατότητα στους χρήστες να δημιουργήσουν μια ιδιότυπη «κοινότητα» στον μικρόκοσμο αυτών των παιχνιδιών.

Ξεκινώντας το παιχνίδι (μοιραίο λάθος), δημιουργείς έναν χαρακτήρα. Αυτός βασίζεται σε ένα κράμα μυθολογικών στοιχείων (ξωτικά, μάγοι, τέρατα κλπ) με έντονες επιρροές από βιβλία-ταινίες (κυρίως Tolkien - Orc, Elf, Dwarf κλπ).

Το Παιχνίδι
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να σκοτώνεις διάφορα διάσπαρτα εντός του παιχνιδιού τέρατα, τα οποία ως αμυντικό μέσο έχουν τις πατερίτσες ή το αναπηρικό καρότσι τους. Όταν τα σκοτώνεις, μαζεύεις από τα κατάλοιπά τους χρήσιμα αντικείμενα (drops) που έχουν ευρύτατη χρήση:

• χρηματικά ποσά (καθότι όλοι γνωρίζουμε ότι τα τέρατα φορούν παντελόνια με τσέπες και μάλιστα τα θηλυκού τύπου κουβαλάνε και τσαντάκι),
• πανάκριβα αντικείμενα (σπάγγοι, πέτρες, κλαράκια),
• και σπάνια φυτικά συστατικά (ρίζες τσουκνίδας, άνθη παπαρούνας, πευκοβελόνες).

Σκοτώνοντας λοιπόν τα τέρατα, κερδίζεις σε εμπειρία και ανεβαίνεις επίπεδο το οποίον είναι και το ζητούμενο («γαμείς και δέρνεις»). Επίσης ανεβαίνοντας επίπεδο, πλουτίζεις εξαιρετικά τις γνώσεις σου. Ενδεικτικά:

• Μαθαίνεις ξόρκια του τύπου «θα σε φυσήξω και θα πουντιάσεις», «θα σε πλύνω και θα ξεβάψεις», «θα σου βάλω φωτιά και θα χοροπηδάς», «θα σε ματιάσω και θα πεθάνεις» και πολλά άλλα ευρηματικότατα και όμορφα.
• Αποκτάς γνώσεις Μαγκάιβερ. Μπορείς με ένα κλαρί, δυο μανταλάκια κι ένα σωβρακολάστιχο να φτιάξεις τόξο που σκοτώνει δεινόσαυρο σε απόσταση χιλιομέτρου με ένα και μόνο βέλος (φτιαγμένο από τσίχλα).
• Φοράς πανοπλίες και χρησιμοποιείς όπλα που, όσο πιο μεγάλο το επίπεδο τόσο πιο καραγκιόζης δείχνεις, οπότε και ξεχωρίζεις από τα καραγκιοζάκια (μικρότερα επίπεδα).
• Απόκτηση «κατοικίδιων» ζώων με όψη και χρησιμότητα διφορούμενη. Για παράδειγμα, ένα περίεργο μωβ πουλί, με 8 πόδια, 4 κεφάλια και φωνή καρακάξας. Δεν μπορεί να πετάξει αλλά μπορεί να χέσει, με αποτέλεσμα το τέρας να πεθάνει από χολέρα.
• Σε κάποιους χαρακτήρες μαθαίνεις τοπικούς χορούς και τραγούδια, διασκεδάζοντας τους άλλους και δημιουργώντας εύκρατο κλίμα στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα ακόμα και τα τέρατα να εγκαταλείπουν τις εχθροπραξίες και να το ρίχνουν στον καλαματιανό (ενίοτε και μπάλο). Και πολλά άλλα…

Σε αντίθεση με τα κλασικά παιχνίδια, όταν ο παίκτης «σκοτώνεται», ξαναγεννιέται «ως φοίνικας από τις στάχτες του», με μικρό τίμημα (συνήθως μικρή απώλεια της μέχρι τότε κερδισμένης εμπειρίας του). Οπότε βέβαια και το παιχνίδι δεν έχει τέλος.

Όταν ο παίκτης αποκτήσει αρκετή εμπειρία και υψηλό επίπεδο (δεν είναι απαραίτητο αλλά είναι ζητούμενο), μπορεί πια να πλακώνεται στο ταβερνόξυλο με άλλους παίκτες, διασκεδάζοντας αφάνταστα με βρισίδι απείρου κάλλους («θα σου γαμήσω τη μάνα ρε!», «Ρε κωλόζωο θα σε σκίσω» κλπ κλπ), οπότε η ώρα περνάει ακόμα πιο ευχάριστα.

Στρατηγική Παιχνιδιού
Για να επιτευχθεί αυτός ο αόριστος σκοπός του παιχνιδιού, πρέπει οι παίκτες να ξεχάσουν όλα όσα ήξεραν περί ζωής. Βασικοί κανόνες για να γίνεις καμένος αλλά και ο «γαμάω και δέρνω» του παιχνιδιού:

• Πέραν του monitor, δεν υπάρχει ζωή.
• Μάθετε να τρώτε και χειρίζεστε ποντίκι/πληκτρολόγιο ταυτόχρονα.
• Εξοικονομήστε χρόνο μεταφέροντας τον υπολογιστή στην τουαλέτα.
• Ο ύπνος είναι εχθρός! Κοιμάστε όσον το δυνατόν λιγότερο πίνοντας πολλούς καφέδες.
• Μπάνιο;;; Δεν χρειάζεται, είναι σπατάλη χρόνου. Έτσι κι αλλιώς μόνος είστε (και θα είστε για μεγάλο χρονικό διάστημα).
• Απαγορεύεται αυστηρά σύντροφος στη ζωή σας! Ενοχλεί τα τέρατα και φεύγουν μακριά σας. Επίσης είναι μέγιστη σπατάλη χρόνου!
• Περιορίστε τους φίλους σε virtual. Δηλαδή αυτούς που παίζουν μαζί σας και σας βοηθούν στην επίτευξη του σκοπού σας.
• Αποσυνδέστε το τηλέφωνο και κρατήστε μόνο τη σύνδεση internet. Οποιοσδήποτε θέλει να επικοινωνήσει μαζί σας, μπορεί άνετα να ξεκινήσει κι αυτός το παιχνίδι και να σας βρει in-game.
• Απενεργοποιήστε το κουδούνι του σπιτιού και αμολήστε το σκύλο (εάν έχετε). Όποιος θέλει να σας σηκώσει από τον υπολογιστή, είναι εχθρός που τον έχουν μισθώσει τα τέρατα να σας σαμποτάρει!
• Αν παίζετε από internet café, εκδώστε κάρτα με πενταετή διάρκεια και 24ωρη χρήση. Θα εξοικονομήσετε αρκετά χρήματα.

Όλοι οι παραπάνω κανόνες, συνοψίζονται στη συνημμένη φωτογραφία.

Έτσι, μ’ ένα χρηματικό ποσό (συνδρομή παιχνιδιού) και αύξηση 200% του σωματικού σας βάρους, μπορείτε ύστερα από αρκετά χρόνια να υπερηφανεύεστε για το «απόλυτο κατόρθωμα». Σύντομα η Ακαδημία Νόμπελ θα θεσπίσει «Βραβείο Κρετίνου», οπότε μπορεί να είστε εσείς ο τυχερός…

Συμπληρωματικά στοιχεία του παιχνιδιού:
Επίσης η πλοκή του παιχνιδιού εμπλουτίζεται με διάφορα σενάρια (quests), όπου ο καθένας (ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του) μπορεί να ασχοληθεί (προαιρετικά). Αποτελεί συνήθως μικρή ανάπαυλα από την ακατάσχετη εξόντωση τεράτων. Πρόκειται για μετα-μοντέρνα παραμύθια κι ενδεικτικά αναφέρουμε:

• «Η Χιονάτη και οι 7 αυνάνοι», σενάριο που παίζεται κυρίως από αρσενικούς παίκτες που έχουν διαλέξει χαρακτήρα νάνο (dwarf) και θα αποκτήσουν ερωτική ζωή όταν και η Χιονάτη αποκτήσει σάρκα και οστά ανάμεσά μας.
• «Η Σταχτομούνα», σενάριο που απευθύνεται σε θηλυκούς παίκτες (παίκτριες), οι οποίες την τελευταία φορά που είχαν σεξουαλική επαφή, ήταν όταν κόπηκε το Internet γιατί είχε γίνει ένα σκηνικό με κάποιο τανκ σε εκπαιδευτικό ίδρυμα στην Πατησίων.
• «Η ωραία κι ο Παιδέρας», σενάριο για άσχημους χαρακτήρες βουβαλοειδούς τύπου (Orc), όπου ακόμα και τα τέρατα του παιχνιδιού φαντάζουν μπροστά τους σαν γλυκύτατα νεογέννητα βρέφη. Οι παίκτες έχουν την τάση να «βιάζουν» τα πάντα στο πέρασμά τους και όνειρό τους είναι να προστεθεί στο παιχνίδι σενάριο με πρωταγωνίστρια την στρουμφίτα ώστε να την βιάζουν ανενόχλητοι και κατ’εξακολούθηση.
• «Ο μαγικός καυλός», σενάριο για όλους τους παίχτες ώστε να τους θυμίζει κάπου-κάπου να αυτοϊκανοποιούνται, αλλιώς ελλοχεύει κίνδυνος εγκεφαλικού.

Αντιμετώπιση:
Πλήρης ίαση της ασθένειας δεν υπάρχει. Γίνονται απεγνωσμένες και εκτεταμένες έρευνες για την παρασκευή εμβολίου, αλλά ο ιός είναι φοβερά ανθεκτικός. Παρόλα αυτά, οι γιατροί συνιστούν μερικές θεραπείες που βασίζονται στην τεχνική του σαμποτάζ:

• Κατέβασμα του γενικού διακόπτη ρεύματος. Ο ασθενής κατά 99% θα παρουσιάσει βίαιη συμπεριφορά, οπότε καλύτερα να απομακρυνθείτε (απόσταση ασφαλείας: 1km + )
• Σαμποτάζ του ηλεκτρονικού υπολογιστή (format σκληρού δίσκου) την ώρα που ο ασθενής κοιμάται. Μπορεί να προκαλέσει αυτοκτονική κατάθλιψη, οπότε επιβάλλεται να είστε εφοδιασμένοι με ισχυρά ψυχοφάρμακα.
• Πληρωμή (χρηματική δωροδοκία) κάποιου άλλου παίχτη, άγνωστου αλλά απαραίτητα μεγαλύτερου επιπέδου, ώστε να παρενοχλεί και να «σκοτώνει» συνέχεια το χαρακτήρα του ασθενούς. Σίγουρο αποτέλεσμα είναι τα απίστευτα νεύρα με δυνατές φωνές και βρισιές, αλλά έτσι ίσως, πάνω στα νεύρα του, σπάσει και τον υπολογιστή οπότε η θεραπεία θα βρίσκεται σε καλό δρόμο.

Οποιαδήποτε άλλη ευφάνταστη θεραπεία σκεφτείτε, είναι εκ των προτέρων δεκτή.

Ο ιός απαντάται κυρίως σε δύο μορφές: Lineage, WoW (World of Warcraft) Υπάρχουν και πολλές άλλες αλλά υποδεέστερες.

Ιντερνετικός όρος. Ειδική περίπτωση λογαριασμού σε ιστοσελίδες. Δημιουργείται από χρήστες-μέλη προκειμένου να ανεβάζουν την κατάταξη του κυρίως λογαριασμού τους οι οποίοι αυτοψηφιζόμενοι και με ανεβασμένη πλέον ιντερνετικο-κοινωνικό θέση αντιμετωπίζουν τους άλλους αφ’ υψηλού στην ιντερνετική ψευδοκοινωνία.

Γνωστός και ως fake account, ψεύτικος λογαριασμός, μούφα λογαριασμός.

Άνθησε στο facebook και συνεχίζεται σε όλες σχεδόν τις σελίδες που βασίζονται στη συμμετοχή χρηστών. Ανεβάζει φαινομενικά την επισκεψιμότητα της σελίδας καθώς οι κλώνοι προσμετρούνται στο συνολικό πλήθος των λογαριασμών. Ενίοτε λειτουργεί και ως αβανταδόρος.

Οι κλώνοι λειτουργούν στις ιστοσελίδες ως ιός, ως καρκίνωμα που πολλαπλασιάζεται γιατί κανένας δεν είναι μαλάκας να πιστεύει σε παράλογα αποτελέσματα. Έτσι δημιουργεί ο καθένας τον δικό του κλώνο, με αποτέλεσμα αντί να λειτουργεί ο ανταγωνισμός μέσα στα πρότυπα που είχε οραματιστεί και ορίσει ο δημιουργός της σελίδας, να γίνεται αφανής ανταγωνισμός για το ποιος έχει τους περισσότερους κλώνους.

Στο τέλος καταλήγει μια σελίδα να γίνεται αναξιόπιστη και να καταλήγει στον κουβά.

Όπως συμβαίνει με όλα τα παράσιτα της φύσης έτσι και στο ίντερνετ ο κλώνος, αφού καταστρέψει το σώμα που ζει, μεταναστεύει σε άλλα σώματα-σελίδες.

Κλασικά, ο χαιρετισμός των προσκόπων.

Σλανγκικά, όταν πατάμε τα πλήκτρα Control+Alt+Delete για να προκαλέσουμε επανεκκίνηση του κολλημένου υπολογιστή μας ή να ξεπαγώσουμε κάποια γαμοεφαρμογή.

Πρόκειται για την σύγχρονη αντιμετώπιση ενός γόρδιου δεσμού, με ευρύτερες σλαγκικοκοινωνικές εφαρμογές πέραν της πληροφορικής. Εάν μια κουβέντα, μια σχέση, μια εργασία, ή οτιδήποτε άλλο έχει κολλήσει ή βρίσκεται σε αδιέξοδο, τότε ρίχνεις ένα ξεγυρισμένο χαιρετισμό των τριών δακτύλων και ξεκινάς με νέες βάσεις, ευελπιστώντας ότι το αποτέλεσμα θα είναι αυτή τη φορά καλύτερο!

Εκτός από το γνωστό και κυριολεκτικό καμάκι, (αυτό ντε που χρησιμοποιούν διάφοροι κακοί για να σκοτώνουν φάλαινες) και το ποιητικό (αυτό το ηλιακό του Ρίτσου με το οποίο η αθάνατη Ρωμιοσύνη καμακώνει τον εχθρό), υπάρχει και το ανά την υφήλιο διάσημο καμάκι του Έλληνος, το οποίο αποτελεί τρόπο εξεύρεσης γκόμενας διά της μεθόδου την-πέφτω-σε-όλες-κι-όποια-κάτσει.

Το καμάκι είναι παράγωγο προϊόν της τουριστικής ανάπτυξης που γνώρισε η χώρα μας τα τελευταία 30 περίπου χρόνια. Ανυποψίαστες τουρίστριες (όχι αναγκαστικά απ' αυτές τις διψασμένες του Τζιμάκου), οι οποίες έρχονταν στην Ελλάδα για τον ήλιο, τη θάλασσα, το ψάρι και την εξαιρετική μελιτζανοσαλάτα, βρίσκονταν ξαφνικά πλευρισμένες από τραγικό κατά τεκμήριο τυπάκι, το οποίο με ατάκες που διασώζονται μέχρι σήμερα μόνο ως ανέκδοτα και πενιχρές έως ανύπαρκτες γνώσεις ξένων γλωσσών προσπαθούσε να τις «καμακώσει», δλδ να τις καβατζώσει για πάρτη του και βέβαια να τις περτσινώσει.

Λόγω της σεξουαλικής ένδειας εκείνων των πέτρινων χρόνων, το καμάκι πολλές φορές, πιστό στην κυριολεκτική του αποστολή, χτυπούσε θηλυκά του γενικού τύπου όρκα ή Φάλαινα Άντερσον...

Υπό αυτή την έννοια, το καμάκι υπάρχει μεν ακόμα στα νησιά μας, αλλά όπως δεν υπάρχει πλέον ψάρι στη θάλασσα (κατά ομολογία των επαγγελματιών), έτσι και το άθλημα αυτό δεν έχει το αποτέλεσμα που είχε σε άλλες δεκαετίες. Λίγο ότι μας έμαθαν οι τουρίστριες, λίγο ότι πλέον (όπως θα δούμε και παρακάτω) τη βρίσκουν κι αλλιώς, έκοψε η μαγιονέζα.

Το καμάκι πλέον έχει αλλάξει επίπεδο και αφού διάγουμε την εποχή της πληροφορίας και ο δαιμόνιος Έλληνας δεν μπορούσε να μείνει πίσω, έχουμε διάφορες μορφές ηλεκτρoνικού καμακιού.

Ξεκίνησε με το chat. Εφαρμογές IRC (Internet Relay Chat) στους υπολογιστές, μέσω των οποίων το επίδοξο e-καμάκι (αν δεν είναι εντελώς e-tard) μπαίνει σε θεματικά «δωμάτια» και προσπαθεί να γνωρίσει γκομενάκια και να ρίξει κατά βάση κανέναν e-πούτσο και ΑΝ είναι μάγκας και τυχερός να γνωρίσει το προαναφερθέν γκομενάκι irl (in real life) και να πέσει και κανονικός πήδουλας.

Μετά ήρθε το φατσοβιβλίο που λέει κι ο θεάνθρωπος και το πράγμα έγινε πιο διαδραστικό, ιντεράκτιβ επί το ελληνικότερον. Φωτογραφίες, γκρουπς, ιστορίες, όλα για το ίδιο και γνωστό προαιώνιο λόγο: το Μουνί (κατά την θεωρία πάντα του μουνισμού).

Με την τρελή ανάπτυξη των κινητών, ένα ακόμη είδος e-καμακίου ευδοκιμεί πλέον: μέσω bluetooth. (σ.σ. δεν περιορίζεται μόνο στους φιλοκυβερνητικούς παράγοντες - απλή σύμπτωσις). Ανοίγουμε bluetooth και ψάχνουμε τι παίζει εδώ γύρω. Παρά την περιορισμένη εμβέλειά του, σε χώρους με πολύ κόσμο και χαζές γκόμενες που έχουν βάλει τ' όνομά τους ως όνομα συσκευής για τις ανάγκες του bluetooth, κάτι γίνεται.

Μετά την εμπειρία μιας σχεδόν 5ετίας μανιασμένου ψόφα, ψόφα, ψόφα, ξεκινάει νομίζω/ελπίζω η αργή πορεία της συνειδητοποίησης του πόσο έφθειρε τη ζωή μας αυτός ο θυμός για οτιδήποτε μας θύμιζε τον «παράδεισο» που ζούσαμε και χάσαμε, χωρίς τουλάχιστον να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, ώστε να ηδονοτριφτούμε μετά μανίας και χαιρεκακίας. Ήδη και μόνο η αναφορά σε *κίνημα «ψόφα» *δείχνει(;) μια τάση αυτογνωσίας.

● Οι αντιδράσεις των μαχητών του πληκτρολογίου ενδεικτικές μιας κοινωνίας που καταρρέει.

● Οι συνδικαλιστές που την προπηλάκισαν της «εύχονταν να ψοφήσει από καρκίνο».

«....είναι για ταινιάκι», παναπεί, αξίζει να γίνει ταινία μικρού μήκους.

Συνήθως πρόκειται:

• για κάποια εμπειρία ή κάποια κατάσταση που έχει το στοιχείο της πλοκής, περιλαμβάνει, δηλαδή, «συμπυκνωμένη» κάποια ενδιαφέρουσα αλληλεξάρτηση συμβάντων και προσώπων, κάποιο ελεγχόμενο και ευσύνοπτο (για να χωράει στο μικρό μήκος) διαπροσωπικό ή κοινωνικό τουρλουμπούκι.
• πολύ συχνά για αυτό που λέμε καλτ σκηνικό, αν πρόκειται για φαιδρότητες, και γενικότερα τη συνάντηση μιας ραπτομηχανής με μία ομπρέλα σε ένα πάγκο εργαστηρίου παρασκευής τιραμισού.
• ή και (μάλλον συνηθέστερα) για κάποια συνηθισμένη εμπειρία ή κατάσταση που παίρνει ασυνήθιστη τροπή, κάποια κουφή ροή γεγονότων ή κατάσταση στην οποία οι ήρωες ξεπερνούν το μέτρο.
• ή μπορεί (μάλλον ακόμα πιο συνηθέστερα) για κάποια ιδιαίτερη ανθρώπινη φιγούρα, η ιστορία της οποίας ή η στάση και η ματιά της οποίας στα πράγματα αξίζει για το χρήστη της φράσης να αναπαρασταθεί καλλιτεχνικά (το ταινιάκι ως βιογραφικό στιγμιότυπο μιας κοσμοθεωρίας). Τι είδους ανθρώπινη φιγούρα; Δε θα θέλαμε να αδικήσουμε κάποιον, δείτε την κατηγορία χαρακτηρισμοί προσώπων.
• ή (σπανιότερα), πιο αφαιρετικά και προς το βίδεο αρτ, για κάποιο αισθητηριακό gestalt ή βίωμα που κάνει το χρήστη να σκαλώσει.
• και, ολίγον άσχετο, για κάποιο αμαρτωλό πλάσμα που ξυπνά μέσα του, του χρήστη της φράσης, τον τσοντοσκηνοθέτη.

Η έκφραση χρησιμοποιείται πολύ στις φοιτητο-ηλικίες 16-24, αν και από λατερνατιβική άποψη είναι ολίγον πασέ ή και μπασκλάς καθώς παραείναι εμποτισμένη από ένα πνεύμα λαϊκής χρήσης και αποδόμησης της τέχνης (παραγνωριστήκαμε....). Έχει σαφώς να κάνει με τον εκδημοκρατισμό της πρόσβασης σε τεχνολογίες λήψης και επεξεργασίας εικόνας και ήχου, και βέβαια με το συσιφόνι. Έχει να κάνει και με την υπερκουλτουρίαση της ελληνικής κοινωνίας και τη σινεάνθηση (βλ. αύξηση επισκεπτών στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, την επιτυχία του φεστιβάλ Δράμας κλπ). Έχει να κάνει ίσως και με την κλισαρισμένη αλλά μάλλον ακριβή εκτίμηση ότι ο ελληνικός κινηματόγραφος «πάσχει στο σενάριο», οπότε ο χρήστης της φράσης κάνει λίγο το κομμάτι του ότι «ιδέες υπάρχουν». Έχει να κάνει και με τον βερμπαλισμό του Έλληνος ο οποίος στάνταρ «προτιμά τις ηδονές της συλλήψεως από τις ωδίνες του τοκετού» (φράση του Κρίρκρεργκωρφ για τον εαυτό του)... μπα, ούτε καν. Έχει να κάνει και με την προχειρότητα που έχει στο DNA της η φυλή μας και που την κάνει να φαντάζεται ότι το μικρό μήκους ταινιάκι είναι έλα μωρέ τώρα. Και φυσικά έχει να κάνει με την αισθητικοποίηση της ζωής σε ένα ποστμόδερν κόσμο.

Λιωσίδι, οι κυριότερες κατηγορίες:

• Ο ντίρλας, η λιάρδα, ο εκτελών μπυρουέτες,
• Ναρκοσλανγκιά για τον τελειωμένο αρρωστάκια,
• Ο καΐλας, το σε σημείο απόλυτης εξαθλίωσης καψίδι με online γκέη-μινγκ,
• Όστις φαν-ατικός ενός μουσικού συγκροτήματος κυριολεκτικά λιώνει το βινύλιο από το πολύ παίξιμο,
• Το ζόμπι, ο ρανίδας, αυτός που στεγνώνει με τις ώρες μπροστά από τον κουλοχέρη,
• Η κάθε ψυχαναγκαστική και συνήθως πολύωρη ενασχόληση, ψώρα, καμενιά ή πώρωση με κάτι.

Ανάδοχος εκ του δουπού: Γαλαδριήλ.

Αφού βαριέται ο προλαλήσας:

«Άσε μας κουκλίτσα μου»: Έκφραση δυσαρέσκειας ή και απέχθειας που προκύπτει από φρικαλέα ηλίθια, ή εξωφρενικά εκτός τόπου και χρόνου προειπωθείσα ατάκα ατόμου που, μετά από αυτό που ξεστόμισε, μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανώριμος, πανίβλακας, εξωγήινος ή / και απελπιστικά τρομπαδούρος.

Αντίστοιχες της νεοελληνικής: χέσε με μωρέ τώρα, άσε μας στην ησυχία μας, κάνε μας τη χάρη σήκω φύγε σε φάση, που καθόμαστε και σε ακούμε, ζώον και μας ζαλίζεις τα παπάρια με τις μαλακίες σου. Εν κατακαυλείδι: δε μας γαμάς ρε μάστορα πρωί πρωί κιέτσ'. Αντίστοιχη αγγλόφωνη: bitch please, να, μάθατε τι θα πει και μπιτς πλιζ, σλανγκορισμός στην αντίστροφη, αλλά να πάτε στο λινκ που τα λέει καλύτερα.

Γενικής χρήσεως έκφραση, πάει σε θηλυκό (προφ) αλλά και σε αρσενικό, σε ουδέτερο, σε παιδιά, σε ζώα και σε αφηρημένες έννοιες εξίσου, στο σπίτι, στο γραφείο, στο πάρτυ, στην εκδρομή και κυρίως σε τίτλους άρθρων σε μπλογκζ και ποστεράκια τ. «keep calm and» όπως κανείς μπορεί να διαπιστώσει εύκολα με ένα γούγλε γούγλε κι άμα κοιτάξει στα από κάτω μήδια.

Οι απόψεις για την προέλευση της φράσης είναι διάφορες, από το facebook και το twitter έγινε γνωστή και καλά, όμως η Έλενα Ακρίτα έγραψε αρθράκι που έκανε στράκες και το οποίον μάλλον προϋπήρξε.

Πριν κάμποσα χρόνια, το 1981 αν δεν απατώμαι, ο γνωστός από τότε δημοσιογράφος Τέρενς Κουίκ παρουσίαζε το βράδυ της Κυριακής προς Δευτέρα, από την μοναδική και κρατική τηλεόραση, απ' ευθείας τα αποτελέσματα των τότε βουλευτικών εκλογών.

Εκείνο το βράδυ, πάρα μα πάρα πολλές φορές, ανέφερε τη φράση «συνδεόμαστε με Κ.Α.Ι.Ρ.Ο.», τα οποία και ήταν τα αρχικά από ένα τηλεφωνικό πληροφορικό σύστημα της εποχής για μετάδοση δεδομένων, που μάλλον μόνο ο ίδιος το γνώριζε, μιας και που ποτέ ξανά δεν ξανακούστηκε, τουλάχιστον τόσο επανειλημμένα.

Ο ίδιος έδειχνε να απολαμβάνει τη μυστηριώδη ανατολίτικη ατμόσφαιρα που δημιουργούσε η λέξη, χρησιμοποιώντας την κατά κόρο και αποφεύγοντας να δώσει ιδιαίτερες τεχνικές λεπτομέρειες γι' αυτήν, όπως θα όφειλε λόγω της συνήχησής της με τη γνωστή και όμορφη εξωτική πρωτεύουσα της Αιγύπτου, με την οποία όμως και δεν είχε απολύτως καμία σχέση.

Τόσο πολύ αναφέρθηκε εκείνο το βράδυ (γέμιζε το στόμα του Τέρενς, γελούσαν και τ' αυτιά του, όταν το' λεγε), έτσι ώστε να καταντήσει να γίνει σλόγκαν.

Τελικά σήμερα η φράση κατέληξε να σημαίνει επίδειξη αδιαφορίας, περιφρόνησης και κώφευσης στα λεγόμενα κάποιου.

Γενικώς η σύνδεση παραπέμπει σε τηλεφωνική τοιαύτη και μάλιστα, όταν πρόκειται για δημόσια υπηρεσία ή παράκληση («μια στιγμή να σας συνδέσω”), απαρρέκκλιτα σημαίνει ότι το τηλέφωνο που σας συνέδεσαν 1) δεν θα απαντάει ποτέ, 2) θα είναι συνεχώς κατειλημμένο, 3) εάν απαντήσει θα σας πουν ότι ο υπάλληλος απουσιάζει, 4) θα σας ζητήσουν να καλέσετε εσείς ... αργότερα επειδή είναι απασχολημένοι, 5) θα σας απαντήσουν ότι δεν γνωρίζουν, 6) θα σας απαντήσουν ότι δεν είναι αρμόδιοι, 7) θα σας επιπλήξουν που τους χαλάσατε την ησυχία.

Ουδόλως απορίας άξιον λοιπόν είναι, πως κάθε έκφραση που περιέχει το ρήμα «συνδέω», κατέληξε να έχει αρνητική εννοιολογική σημασία.

«For the win», στα αγγλικάνικα. Αποτελεί τρόπο επαίνου ή ανάδειξης ενός προσώπου ή πράγματος, ακολουθώντας μέσα στη πρόταση το εν λόγω ουσιαστικό ή κύριο όνομα, ακριβώς όπως το παλιό, καλό κι ελληνικό «και πάσης Ελλάδος».

Συναντάται κυρίως στον ιντερνετικό γραπτό λόγο (fora, blogs, IRC κ.ο.κ.)