Ο αρχηγός στο μινάρισμα (= στη μαλακία). Έχει και αρχοντικό ύφος (ως μπέης)...
- Ποιος ρε μινάρα; Ο Ντούλης; Τι να μας πει κι αυτός;... Έχει κάνει το μινάρισμα επάγγελμα ο μιναρόμπεης...
Tagged definitions (10)
Showing 1-10 from 10
Selected tags
Further tags
- αρχηγός
- αυνανισμός
- αφέλεια
- ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: λεξιπλασία
- ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: Μέρη του λόγου - Επίθετο
- ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: Μέρη του λόγου - Κύριο όνομα
- ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: Μέρη του λόγου - Ουσιαστικό
- ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: σύνθεση
- ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: Σχήμα λόγου - ευφημισμός
- ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: Σχήμα λόγου - τυπολογικά ονόματα
- διάσημοι
- εκνευρισμός
- έκφραση
- εμμονή
- κακία
- κλασικό
- λέξεις-πασπαρτού
- μουσική
- ΞΕΝΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ: δάνειο
- ΞΕΝΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ: εξελληνισμός
- ΞΕΝΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ: ρομανί
- ΞΕΝΕΣ ΕΠΙΡΡΟΕΣ: τούρκικα
- ΠΕΡΙΟΧΗ: Ιωάννινα
- ΠΕΡΙΟΧΗ: Πάτρα
- προσφώνηση
- σεξουαλικό
- σπέρμα
- Τζίμης Πανούσης
- τοπικός ιδιωματισμός
- τραγούδι
- ΦΟΡΤΙΣΗ: βρισιά
- ΦΟΡΤΙΣΗ: εθνοφαυλιστικά
- ΦΟΡΤΙΣΗ: προσταγή
- χαρακτηρισμός προσώπου
- Χάρρυ Κλυνν
- ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ: προπολεμικά
Χρησιμοποιείται και ως συνώνυμο του μαλάκας.
Εκ της γνωστής ατάκας του Χ. Κλυνν «δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα!»
Τί είπε πάλι ο νταλάρας!
NOTE FROM THE MODERATORS TEAM
Δες και νταλαροειδές.
Got a better definition? Add it!
Ο ποιητής θέλει να πει: «Κόψε την πρωινή μαλακία». Η ατάκα αυτή έχει νόημα να λέγεται πρωινές ώρες. Πίσω από τα λόγια του ποιητή υπάρχει η θεώρηση μεταξύ της συσχέτισης της πεοκρουσίας και της αποδιοργάνωσης του νοητικού κέντρου ελέγχου, με αποτέλεσμα η κυριολεκτική παραγωγή μαλακίας να μπορεί να οδηγήσει τόσο σε λεκτική μαλακία, όσο και σε άλλες μαλακισμένες πρακτικές.
Κάποιο πρωί σε ένα στρατόπεδο: Ο μονιμάς λοχίας έχει δώσει εντολή σε νεοσυλλέκτους να εκτελέσουν κάποιες συγκεκριμένες ασκήσεις ακριβείας, ασκήσεις που τις εκτελούσαν καλά την προηγούμενη αλλά τώρα η επίδοση τους είναι πολύ κάτω του μετρίου. - Τι μαλακίες κάνετε ρε γκάβακες; Κόφτε επιτέλους την πρωινή. Φαίνεται καθαρά πως σας πειράζει.
Got a better definition? Add it!
Η έκφραση έχει απαθανατιστεί στο τραγούδι «Υβρεοπομπή» του Φοίβου Δεληβοριά (βλ. παράρτημα). Εκεί ο εθνικός μαλάκας, αν και μελαγχολικός, εμφανίζεται να ανοίγει την υβρεοπομπή ως σημαιοφόρος όλων των βρισιών! Είναι πράγματι ο εθνικός μαλάκας η επιτομή της βρισιάς;
Σχέση εθνικού μαλάκα και απλού μαλάκα. Νομίζω για να γίνει ένας μαλάκας εθνικός μαλάκας χρειάζονται τρία πράγματα: α) ένταση, ποσότητα της μαλακίας, 2) αρχετυπικότητα, καθολικότητα, να αναγνωρίζουμε στον εθνικό μαλάκα όλοι τον εαυτό μας ως μαλάκα και γ) ειδική σχέση με σύμβολα του έθνους.
Αντιστοίχως, θα έλεγα ότι ο εθνικός μαλάκας είναι αφενός ο Υπερθετικός του μαλάκα, ο σε ποσότητα πολλά κιλά μαλάκας. Δηλ. θετικός: μαλάκας. Συγκριτικός: καλός μαλάκας. Υπερθετικός: εθνικός μαλάκας. Αφεδύο, είναι ο Άγνωστος Μαλάκας. Δηλαδή, όπως στον Άγνωστο Στρατιώτη του έθνους μπορούν να εκπροσωπηθούν όλα τα φανταράκια, έτσι στον εθνικό μαλάκα θα πρέπει να μπορεί να εκπροσωπηθεί η μαλακία όλων μας. Να μπορούμε βρε παιδί να του στήσουμε ένα μνημείο εθνικού μαλάκα, και να του καταθέτουμε στεφάνια.
Αφετρία, θα πρέπει να έχει μια ειδική σχέση με τους εθνικούς μας συμβολισμούς. Τον φαντάζομαι ως έναν λεβεντομαλάκα στο στυλ του Δημήτρη Παπαμιχαήλ - άντρα της εθνικής μας σταρ. Τον φαντάζομαι γενικά ως έναν μαλάκα που είναι Ελληνάρας, ίσως και ιντερνετομαλάκας e-λληνάρας. Στην ιδεώδη περίπτωση ένας ολυμπιονίκης μαλάκας
Όπως, όμως, λέει κι ο Έγελος, πρέπει να βρεθεί ένα «καθολικό συγκεκριμένο» για να εκφράσει αυτό το πνεύμα του λαού. Όπως δηλαδή η Αλίκη Βουγιουκλάκη ενσαρκώνει την ιδέα της εθνικής σταρ, κι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης την ιδέα του εθνικού γκαντέμη, πρέπει να βρεθεί κι ο εθνικός μαλάκας. Ύστερα από λίγη σκέψη, σκέφτομαι να προτείνω ως εθνικό μας μαλάκα τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη, αφού πληρεί και τους τρεις όρους. Ως επιλαχόντα σκέφτηκα τον Τέως Βασιλέα μας Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ, ο οποίος ως μαλάκας De Grecia, ως ολυμπιονίκης μαλάκας και ως συνδεόμενος με την εποχή της εθνικής μας σταρ Αλίκης Βουγιουκλάκη, θα εκπληρούσε ιδανικά τον τρίτο όρο. Όμως προτιμώ τον Ψωμιάδη, γιατί εκπληρεί ιδανικά τον δεύτερο όρο, ήτοι να εκπροσωπεί την μαλακία (αλλά και το μασκαριλίκι, το καραγκιοζιλίκι, το έξω καρδιά, το καλό παιδί, την λεβεντιά κ.ο.κ.) όλου του έθνους μας, που τον ψηφίζει ξανά και ξανά και τον απογειώνει σε δημοφιλία (κάτι που δεν ισχύει για τον Γλύξμπουργκ). Δεν κατάφερα να βρω άλλο πρόσωπο που να πετυχαίνει έτσι την εκπλήρωση και της έντασης και της καθολικότητας και της εθνικής ευαισθησίας του εθνικού μαλάκα, όσο ο Ψωμιάδης, κι έτσι τον ανακηρύσσω εκθύμως ως εθνικό μαλάκα!
(Απ' το τραγούδι του Δεληβοριά, που παρατίθεται όλο παρακάτω):
Τέλος μπροστά μπροστά κι εν είδει παραστάτη
Αγκαλιά η πουτάνα και το γαμώ τα παιδιά
Και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
Ν΄ ανοίγει την πομπή ο εθνικός μαλάκας.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕ ΑΣΜΑ
Φοίβος Δεληβοριάς. «Η Υβρεοπομπή».
Ανήκω κι εγώ στη σωρεία των ανθρώπων
Που βλέπουν το στρατό σαν κάτι άχρηστο εντελώς
Μα ωστόσο διδάχτηκα και επηρεάστηκα
Απ΄ το τάγμα το ανέστιο των υβριστών. Λέω
Υπάρχει μία σκοτεινή κοιτίδα στο Έθνος
Που δύναται λεοντόκαρδα ν΄ αντιπαρατεθεί
Σους έξωθεν κίνδυνους
Σε Φράγκους κι Αγαρηνούς
Και αυτή είναι η Ελληνική υβρεοποιία.
Φαντάσου μια στιγμή μιαν ολονύχτια παρέλαση
Να σχίζει όλη την Εγνατία οδό
Και αντί για ονόματα
Διαιρέσεις σε σώματα
Να ΄ναι συντεταγμένη με αυτό τον τρόπο:
Τα μουνιά καπέλα, οι πάρε τ΄ αρχίδια μου
Οι την Παναχαϊκή μου και τα χεζοβολιά
Να ακολουθούν τα παινεμένα μουνόπανα
Του κώλου τα εννιάμερα κι οι γάμησέ τα
Ακόμα πιο μπροστά να είναι οι μαλακοκάβληδες
Οι φτωχομπινέδες κι οι πουτάνας γιοι
Με τύμπανα πιο κει οι ηρωικοί κλαπαρχίδηδες
Τα μαλακιστήρια κι οι κλασομπανιέρες.
Τα κωλοτρυπίδια να βαράνε τις σάλπιγγες
Και τα μυγοχέσματα να δίνουν εντολές
Να ρυθμίζουν με σφυρίχτρα το εν-δυο οι μικροτσούτσουνοι
Το πόδι να βαράνε οι το στανιό μου μέσα
Να υπάρχει ένα μεσαίο μέρος με ύβρεις κοινότοπες
Οι άντε και γαμήσου οι παλιοπούστη και λοιπά
Και αντί για ιερατείο να προπορεύονται οι βλάσφημοι
Που αυτά που λεν΄ δεν είναι για να τ΄ αναφέρω.
Τέλος μπροστά μπροστά κι εν είδει παραστάτη
Αγκαλιά η πουτάνα και το γαμώ τα παιδιά
Και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
Ν΄ ανοίγει την πομπή ο εθνικός μαλάκας.
Απόψε που σου γράφω μπαίνω στον μήνα τον ένατο
Στο θάλαμο το ημίφως μου σκεπάζει την ψυχή
Σε θέλω, σε σκέφτομαι κι απλώς ονειρεύομαι
Σε σένα να τελειώνει αυτός ο κάτω κόσμος.
Εγώ που δε βρίζω, που αυτοπεριορίζομαι
Που ψάχνω μες τη γλώσσα μιαν αρχαία πηγή
Δυο χρόνια απ' το χρόνο μου αφήνω τον κόσμο μου
Και ζω στο πίσω μέρος της δημιουργίας
Πληγές, βωμολοχίες κι αλλήλοταπεινώσεις
Κάτω απ΄ τη μπότα ενός επινοημένου διοικητή
Κι εγώ ο αόρατος στη βάση του δόρατος
να κλαίω και να γελάω με την πομπή της ύβρης.
Got a better definition? Add it!
Αγνώστου προελεύσεως σύνθετη λέξη που υποδηλώνει ταν ηλίθιο και τον κακεντρεχή.
Τι παπαροζούμης είσαι ρε;
Got a better definition? Add it!
Ο μαλάκας στα Ρομανί (γύφτικα). Κανονικά εκφέρεται χωρίς το τελικό -ς, το οποίο προστίθεται για εξελληνισμό.
- Θα πάρεις ένα λουλουδάκι για το κορίτσι σου, παλικάρι;
- Σο κερές, σουκαρί;
- Άι στο διά'λο ρε μπουλιάκο, που μου 'μαθες και τα γύφτικα...
Got a better definition? Add it!
Published
Last modified
Στα Γιαννιώτικα είθισται να λέγεται ο χαζός και ξεροκέφαλος. Αυτός που ενώ σφάλλει, δεν ακούει τις συμβουλές των άλλων.
Χρησιμοποιείται κυρίως όταν δεν ενδείκνυται η χρήση βαρέων ύβρεων.
Βρε Γιώργο, αφού δέκα φορές λάθος το έκανες, κάτσε να σου δείξω... Πω...πω...πω... πολύ τζόρας είσαι ρε αγόρι μου...
Got a better definition? Add it!
Ο μαλάκας, αλλά όχι με την καλή έννοια. Ο χλιμίτζουρας, ο μουνίκακας, ο τρομπομαρίνας.
Εκ του τρομπάρω.
- Ποιος μαλάκας, ποιος παλιομαλάκας, ποιος τρόμπας του Υπουργείου Οικονομικών σκέφτηκε να βάλει 13% ΦΠΑ στην γλυκιά μπουγάτσα, και 23% στην αλμυρή...
(Νίκος Χατζηνικολάου, εδώ)
- ΠΟΣΟ ΤΥΦΛΟΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΠΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ;
(εκεί)
Got a better definition? Add it!
Επειδή λίγο-πολύ εξηγήσαμε τι θα πει μαλάκας, εδώ θα σας δείξω 100 τρόπους να αποκαλέσετε κάποιον μαλάκα.
- Ο οφθαλμοφανής: Κοίτα ένα μαλάκα
- Ο τεφάλ: Ξεκόλλα ρε μαλάκα
- Ο στάσιμος: Έμεινε μαλάκας
- Ο αδιόρθωτος: Ε τον μαλάκα
- Ο επώνυμος: Έλα ρε Μαλάκα
- Ο γνωστός: Μαλακανδρέας;
- Ο νυχτωμένος: Ξύπνα μαλάκα
- Ο χαμένος: Που 'σαι ρε μαλάκα;
- Ο φευγάτος: Την έκανε ο μαλάκας
10.Ο βαθμοφόρος: Ά τον αρχιμαλάκα
11.Ο αμφίβολος: Καλά μαλάκας είσαι;
12.Ο διττός: Και πούστης και μαλάκας
13.Ο κατοχυρωμένος: Μαλάκας με πατέντα
14.Ο εμετικός: Τα ξέρασε όλα ο μαλάκας
15.Ο καλοδεχούμενος: Καλώς τον μαλάκα
16.Ο εξακριβωμένος: Είναι τελικά μαλάκας
17.Ο πλουραλιστής: Είναι μαλακοκαύλης
18.Ο επιρρεπής: Μη γίνεσαι μαλάκας τώρα
19.Ο εκνευριστικός: Άει γαμήσου ρε μαλάκα
20.Ο ανεκδιήγητος: Μα πόσο μαλάκας νά 'σαι!
21.Ο αργοκίνητος: Άντε ρε μαλάκα, κουνήσου
22.Ο παχύσαρκος: Μιλάμε για χοντρομαλάκα
23.Ο επαναλαμβανόμενος: Την είπε πάλι ο μαλάκας
24.Ο σωβινιστής: Μαλάκας μπορεί να είμαι, πούστης όμως όχι!!
25.Ο ποσοτικός: Πόσο μαλάκας είσαι;
26.O μπακάλικος: Πόσα κιλά μαλάκας είσαι:
27.O βρώσιμος: Φάε έναν μαλάκα
28.Ο απίστευτος: Τι λες ρε μαλάκα;
29.Ο κυριολεκτικός: Το πολύ το τάκα τάκα κάνει το παιδί μαλάκα
30.Ο προβλέψιμος: Ο μαλάκας, μαλακίες θα κάνει
31.Ο χορταστικός: Μαλακομπούκωμα
32.Ο αξιέπαινος: Μπράβο μαλάκα
33.O αρχαϊκός: Παλιομαλάκα
34.O αέναος: Μια φορά μαλάκας, πάντα μαλάκας
35.Ο αυτοπαθής: Μαλάκα μου
36.Ο Interactive Multimedia: Μαλάκας είσαι και φαίνεσαι
37.Ο αυτοκριτικός: Με πιάσανε μαλάκα
38.Ο εκλεπτυσμένος: Μαλάκας με πατίνα
39.Ο αρχαίος: Μαλάκας με περικεφαλαία
40.Ο εγκεκριμένος με ISO: Μαλάκας με βούλα
41.Ο οδηγικός: Mαλάκας με δίπλωμα
42.Ο ορθογράφος: Μαλάκας με Μ κεφαλαίο
43.Ο αλγεβρικός: Μαλάκας στο τετράγωνο
44.Ο συνοδός: Έλα, με το μαλάκα τώρα
45.Ο υποκριτικός: Mην κάνεις τον μαλάκα
46.Ο μετεωρολογικός: Η μαλακία πάει σύννεφο
47.Ο αδιάκριτος: Τι κοιτάς ρε μαλάκα;
48.Ο αλλοδαπός: Τι μαλάκα είναι
49.Ο αναπτυσσόμενος: Μαλακούλης
50.Ο απατημένος: Μαλάκας του κερατά
51.Ο απείθαρχος: Κάτσε καλά ρε μαλάκα
52.Ο απόλυτος: Εντελώς μαλάκας
53.Ο ορθός: Είσαι σωστός μαλάκας
54.Ο δυσνόητος: Τι είπες ρε μαλάκα:
55.Ο εγνωσμένης αξίας: Είσαι μεγάλος μαλάκας
56.Ο εκτεθειμένος: Καρφώθηκε ο μαλάκας
57.Ο αγαθός: Καλός μαλάκας είσαι
58.O κουραστικός: Μας τρέλανε στην μαλακία
59.Ο κτηνοτροφικός: Μαλακοπίτουρας
60.Ο μικρούλης: Μαλακιστήρι
61.Ο ψαλιδοχέρης: Κόφ' το ρε μαλάκα
62.Ο εθνικιστικός: Ο κλασικός ο μαλάκας ο Έλληνας
63.O υπερβολικός Είσαι πιο μαλάκας κι απ' τον μαλάκα
64.Ο φωτογραφικός: Σαν μαλάκας βγήκα
65.Ο στον κόσμο του: Τι κάνεις εκεί, ρε μαλάκα;
66.Ο αμυνόμενος: Μη με γαμάς, ρε μαλάκα…
67.Ο φαρσέρ: Κόψε την πλάκα, ρε μαλάκα.
68.Ο ρολίστας: Είμαι ο μαλάκας της υπόθεσης.
69.Ο σεμνός: Μαλάκας με την καλή έννοια.
70.Ο θρασύς: Μου τη βγήκε κι από πάνω ο μαλάκας.
71.Ο περιοδικός: Είσαι πολύ μαλάκας ώρες ώρες
72.Ο ετήσιος: O μαλάκας της χρονιάς
73.Ο διπλός: Είσαι δυο φορές μαλάκας
74.Ο εργατικός: Ο μαλάκας του γραφείου
75.Ο ιλαρός: Είμαι μαλάκας και το χαίρομαι
76.Ο πικρός: Είσαι σκέτος μαλάκας
77.Ο συνοδευτικός: Ο μαλάκας της παρέας
78.Ο τοπ: Είσαι κορυφαίος μαλάκας
79.Ο μύθος: Παντού υπάρχει ένας μαλάκας
80.Ο γενικός: Όλοι οι άντρες είναι μαλάκες
81.Ο συνειδητοποιημένος: Τι μαλάκας ήμουν
82.Ο φραγκάτος: Πλήρωνε μαλάκα
83.Ο ελκυστικός: Έχεις μαλακομαγνήτη
84.Ο συνεχής: Ξανά μανά μαλάκας
85.Ο αποδεδειγμένος: Βγήκα μαλάκας
86.Ο άσχετος: Γιατί οδηγείς σαν μαλάκας;
87.Ο διανοούμενος: Είσαι ο ορισμός του μαλάκα
88.Ο ποδοσφαιρικός: Δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του ο μαλάκας
89.Ο καλοκαιρινός: Ο μαλάκας της παραλίας
90.Ο συναισθηματικός: Νιώθω μαλάκας
91.Ο αμφίβολος: Μαλάκας εγώ;
92.Ο προεκλογικός: Είσαι μαλάκας που τους πιστεύεις
93.Ο πασιφανής: Γράφει στο κούτελο μαλάκας
94.Ο σκληρός: Έλεος ρε μαλάκα
95.Ο ρωσικός: Дрочила (ντροτσήλα)
96.Ο νυσταλέος: Δεν ξυπνάει ο μαλάκας
97.Ο απορημένος: Γιατί είσαι τόσο μαλάκας;
98.Ο απαράλλαχτος: Μαλάκας ήσουν και μαλάκας θα παραμείνεις
99.Ο σχιζοφρενής: Είσαι εξωφρενικά μαλάκας
100.Ο ποιητής: Αυτό το λες ποίημα ρε μαλάκα;
Got a better definition? Add it!
Η διασημότερη όπως λένε λέξη του ελληνικού λεξιλόγιου (και μάλλον είναι, βγάζοντας τουλάχιστον τα παλαιοελληνικά απ' την εξίσωση). Και τι σημαίνει;... έ, το λέει και η λέξη.
Αχέμ.
Χρήσεις
Μαλάκες βγαίνουν σε πολλά χρώματα, αλλά θα προσπαθήσω να πιάσω εδώ τη βασική παλέτα.
α. Φιλική, οικεία προσφώνηση, στην κλητική
Αυτή είναι ίσως η πιο συνηθισμένη χρήση της λέξης, που δηλώνει οικειότητα, ή τουλάχιστον διάθεση οικειότητας.
- Ρε μαλάκα πού το παρκάραμε τ' αμάξι χθές, θυμάσαι;
- Μμμ... στον κώλο σου;...
- Λέγε ρε και βιάζομαι!
- Κάτσε ρε μαλάκα να θυμηθώ... ακόμα δε ξύπνησα... ά... στο περίπτερο.
- Όκέι, τα λέμε σε διωράκι-τριωράκι.
- Έγινε, ψήνω φραπέ.
Εξαιρετικά διαδεδομένη χρήση στην καθομιλουμένη και την αργκό, κάνει τρελή παρέα με το μόριο ρε, και μετριάζεται μόνο από τον κίνδυνο παρεξήγησης λόγω των υπόλοιπων κακόσημων χρήσεων (βλέπε παρακάτω).
Συνώνυμα: συ/εσύ, φίλε. Φράσεις: μαλάκα/μαλάκα μου! (επιφώνημα έκπληξης και θαυμασμού). Σε άλλες γλώσσες: man (αμερικάνικα), mate (βρετανικά, αυστραλέζικα), Du/Alter (γερμανικά).
β. βλάκας, ηλίθιος, χαζός
Αυτός που δεν αντιλαμβάνεται, ο αργόστροφος, βραδύνους, ξέχνα τον, δεν το πιάνει, δε νιώθει ρε παιδί μου, άσ' το να πάει άσ' το, πες τον ζώον, βλίτο, σμπόκο, ούγκα-ούγκα -από πού ν' αρχίσεις και πού να τελειώνεις, κάθε συνώνυμο και μια 'ποτυχημένη, οικτρή προσπάθεια να τον νικήσεις...
αμα ειναι μαλακας ο αλλος και δεν καταλαβαινει...προβλημα του!!!!!αστον να ναι!!!!!
άντε να εξηγήσεις στο μαλάκα Ελληνάρα, τον Μπάμπη από το Μπουρνάζι με το Punto, ότι το αλκοόλ θολώνει αντανακλαστικά. Άντε να του βγάλεις από τον εγκέφαλο ότι εκτός από οδηγός της πλάκας, είναι και επικίνδυνος αν ανοίξει το γκάζι πάνω από τα 80.
Μικρή πίπα: Παρόμοια με κάθε τέτοιον χαρακτηρισμό, είναι και δώ σαφές ότι όταν καλείς κάποιον μαλάκα με αυτήν την έννοια, δέν υποδηλώνεις ότι δεν αντιλαμβάνεται ενγένει (δεν πρόκειται δηλαδή ακριβώς για ρατσιστικού τύπου χαρακτηρισμό όπως να τον έλεγες «καθυστερημένο»), αλλά οτι δεν αντιλαμβάνεται με τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι εσύ· άμεσα προκύπτει το θεμελιακό, ότι για το μαλάκα είσαι μαλάκας. Σκληρό, αλλά για ν' αποφύγεις το αυτοψυχοψάξιμο, η λύση είν' απλή: παράμεινε μαλάκας για το μαλάκα, σιγά μην κάθεσαι να κατανοείς νοοτροπίες μαλάκων τώρα, ορίστε μας...
να σε ενημερωσω πως οτι βρισια και να γραψεις , ουτε με αγγιζει , ουτε και θα με κανει να κατεβω στο παιδικο επιπεδο του "εισαι μαλακας , οχι , εσυ εισαι μαλακας" .. αυτα ειναι για σενα και τους ομοιους σου.
Η λούπα του παραδείγματος παρατηρείται τόσο συχνά σε εμβριθέστατες και βαθιές συζητήσεις εντός γενέτειρας της φιλοσοφίας, που είναι ν' αναρωτιέται κανείς πώς και μας πρόλαβαν οι μοχθηροί φρίτσηδες στη ντρέτη διαπραγμάτευση του απείρου, ή οι τεχνοκράτες άγγλουρες στη ντρέτη διαπραγμάτευση της αποτελεσματικότητας... Μικρή πίπα τέλος.
Φράσεις: άμα ο άλλος είναι μαλάκας, είναι μαλάκας, είσαι μαλάκας ή γιωτάς;, κάνω το μαλάκα. Σε άλλες γλώσσες: jackass, dickhead / shithead (αγγλικά), connard (γαλλικά), Depp (γερμανικά).
γ. αφελής, εύπιστος, θύμα, κορόιδο
Πολύ κοντινή χρήση στην προηγούμενη, συνοδεύεται συχνά από οριστικό άρθρο, ο μαλάκας, και αναφέρεται σε κάποιον που περιέρχεται σε μειονεκτική θέση ή και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης ή αποδιοπομπαίος τράγος, λόγω αφέλειας, καλοπιστίας.
Αποκαλυπτικοί είναι οι διάλογοι του Χάρη Τομπούλογλου, που συνελήφθη για χρηματισμό, με τον μεσάζοντα της ιδιωτικής εταιρείας, ο οποίος του έδωσε και τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα. «Δεν είμαι εγώ ο μαλάκας να κονομάνε όλοι από δουλειές και εγώ να μην παίρνω μία», φέρεται να αναφέρει ο πρόεδρος του νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», ο οποίος συνελήφθη την Τρίτη επ’ αυτοφώρω να λαμβάνει 25.000 ευρώ.
Φράσεις: βγαίνω ο μαλάκας, για μαλάκες ψάχνεις;, o μαλάκας της παρέας, ο μαλάκας της υπόθεσης, στην υγειά του μαλάκα, πιάνω κάποιον μαλάκα.
δ. Αυτός που αυνανίζεται, που μαλακίζεται
Η σημασία αυτή φέρεται να είναι η κυριολεξία.
μαλακας ειναι αυτος που παιζει με το πουλακι του...
Η εντύπωσή μου είναι ότι τόσο συχνότερα χρησιμοποιείται στην κυριολεξία, όσο περισσότερο κατεβαίνουμε σε ηλικίες, ενώ στο βαθμό που το να τραβάς μαλακία είναι ποταπή, ανήθικη, τσσ-τσκ-τσκ πράξη, χρησιμοποιείται ήδη η λέξη ευρύτατα ως βρισιά.
ΑΝΤΕ ΤΡΑΒΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΩΡΗ ΠΑΛΙΟΛΙΝΑΤΣΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΨΕ ΝΑ ΤΡΩΣ, ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ πουλάκι ΣΟΥ, ΧΟΝΤΡΟ-ΜΑΛΑΚΑ, Ε ΧΟΝΤΡΟ-ΜΑΛΑΚΑ, ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΕ!!
Η δαιμονοποίηση της «αποκλίνουσας» σεξουαλικότητας είναι εξάλλου βασικότατο μοτίβο στις βρισιές (που πρέπει να τις πιάσουμε κάποτε καλά στο σάιτ!), βλέπε γαμιόλα, πούστης, και πόσα άλλα.
Κάποια συνώνυμα, που ως τέτοια όμως λαμβάνουνε συχνά και τις άλλες σημασίες του μαλάκας: αυνάνας, πεοκρούστης, πεομπαίχτης, τρόμπας, χειρογάμης, ψωλοβρόντης. Φράσεις: τη μαλακία πολλοί αγάπησαν, το μαλάκα ουδείς, το πολύ το τίκι τάκα κάνει το παιδί μαλάκα, καλή η μαλακία, αλλα με το γαμήσι γνωρίζεις κόσμο. Σε άλλες γλώσσες: jerk, wanker (αγγλικά), Wichser (γερμανικά)
ε. Λέξη-πασπαρτού για κακόσημους χαρακτηρισμούς και βρισιά
Το μαλάκας είναι απ' τις επεκτατικότερες του ελληνικού λεξιλογίου, καθώς υποκαθιστά δυνητικά οποιονδήποτε κακόσημο χαρακτηρισμό. Άν κάποιος δεν είναι σίγουρος για το πώς να χαρακτηρίσει κάποιον απ' τον οποίο έχει ενοχληθεί (πες το «λεξιπενία», πες το «θόλωσ' ο Μπροκά 'π' τα νεύρα», πές το «αχαρτογράφητη άβυσσος η ψυχή του αθρώπου, ούτ' ο Ντοστογέφσκι θα μπορούσε να σ' τον περιγράψει αυτόνανε» -ή πες το απλά σπαρίλα να τελειώνουμε), τον λέει απλά «μαλάκα» και τελειώνει η υπόθεση.
Ιδού μια τυπική, τυπικότατη περίπτωση.
- Ο Λέλος θά 'ρθει;
- Δέν του είπα.
- Δέν τού 'πες;!...
- Δέν τού 'πα, δέ γούσταρα.
- Γιατί;
- Δέ ξέρω... μαλάκας είναι, γι' αυτό.
- Τί «μαλάκας» δηλαδή;
- Ε μαλάκας, ρε παιδί μου, ξέρω γώ, μαλάκας, πώς το λένε;...
- Δηλαδή τί ρε παιδί μου;!...
- Ε ρε τί θες τώρα, αναλύσεις να πούμε;... Κάνει μαλακίες... Αλλα θα μου πείς, μαλάκας είναι, μαλακίες θα κάνει!... hά...
- Δέ σε πιάνω.
- Ε 'φού 'σαι και σύ μαλάκας, τί να σ' εξηγώ τώρα, ώωω...
Ιδού και άλλη μία.
Αν πιστεύεις ότι κάποιος είναι μαλάκας όπως λες, θα πρέπει να έχεις ξεκαθαρίσει πρώτα τι εννοείς "μαλάκας" και αν το έχεις, τότε μπορείς να εκφέρεις επιχειρήματα για αυτό.
Ως κακόσημη λέξη-πασπαρτού είναι βέβαια και μία από τις πιο συχνές βρισιές. Μάλιστα, από τις αποτελεσματικότερες: αν σε πεί ο άλλος «μαλάκα» και το εννοεί, είτε το βουλώνεις και την κάνεις, είτε το λόγο τον παίρνει ο Ταβερνιέ, αφού συχνά σημαίνει οτι έχει τόσα νεύρα, που δέ μπορούσε να σκεφτεί καμία άλλη λέξη φαντεζί.
ΜΑΡΙΑ: Κάποια στιγμή όμως εκνευρίζομαι πάρα πολύ, γυρνάω και του λέω «τί θές ρε μαλάκα; αφου βλέπεις δέ σου απαντάω!»
ΟΛΓΑ: Μπράβο Μαρία! πολύ σωστά του μίλησες...
ΕΙΡΗΝΗ: Και εγώ στη θέση σου το ίδιο θά 'κανα!...
Μ: Να δείς αυτός στη θέση του τι έκανε όμως...
Ε: Τί;...
Μ: Γυρνάει μου τραβάει ενα φούσκο και μου λέει «ποιόν είπες μωρη "μαλάκα";»... κι' εξαφανίστηκε.
Ε: Ά το μαλάακααα!...
Μαλάκας λοιπόν, σε ήπιο ή μή ύφος, μπορεί να σημαίνει «άξεστος» και «ακοινώνητος», οτι «δεν ξέρει να φερθεί» που λέμε (σύγκρινε με σημασία β), «φταίχτης» και «υπαίτιος» (σύγκρινε με σημασία γ), μπορεί να σημαίνει απλά «κουραστικός» και «φορτικός», μπορεί να σημαίνει «υπερόπτης», «ακατάδεχτος» και «επηρμένος», μπορεί να σημαίνει και «αναξιόπιστος», «ανέντιμος», «ανήθικος», «υστερόβουλος», «ύπουλος», «μηχανορράφος», «υποκριτής», «διπρόσωπος», «μικρόψυχος», «εκδικητικός», «μνησίκακος», και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά.
Φράσεις: βγάζω κάποιον μαλάκα, για έναν μαλάκα, μαζί μου ασχολείσαι, πόσο μαλάκας είσαι;, φάε ένα μαλάκα. Σε άλλες γλώσσες: asshole (αγγλικά), Arschloch (γερμανικά).
Ετυμολογία
Η λέξη βγαίνει από τη λέξη μαλάκα (θηλυκό) στα μεσαιωνικά ελληνικά, η οποία με τη σειρά της βαστάει από το ακόμη πιο παλαιοελληνικό επίθετο μαλακός. Ο Τριαντάφυλλος το θέτει ως εξής:
μαλάκ(α) η 'μαλάκυνση' -ας < ελνστ. μαλακ(ός) 'παθητικός ομοφυλόφιλος' -α (αναδρ. σχημ.), με αλλ. της σημ. κατά το μαλακία· μαλάκ(ας) -ούλης
και ο Μπάμπης πάνω-κάτω τα ίδια, με ένα τσικ επιπλέον πληροφορία:
< μεσν. θηλ. μαλάκα «μαλακία» (πβ. μάγκας - μάγκα, η), ουσιαστικοπ. τ. του αρχ. επιθ. μαλακός [...], το οποίο ήδη στον Ηρόδοτο δήλωσε τον ανήθικο, διεφθαρμένο άνθρωπο (όπως τον παθητικό ομοφυλόφιλο. 3ος αι. π.Χ.)
ΛΝΕΓ (τρίτη έκδοση)
Χρονολόγηση
Η υβριστική, κακόσημη χρήση υπάρχει τουλάχιστον απ' την αρχή-αρχή του εικοστού αιώνα, όπως μας μαθαίνει ο δαιμόνιος χαρτοπόντιξ κυρ-σαράντ -τα σέβη μου- τον οποίο και παραθέτω με συνοπτικές.
[...] βρήκα, με έκπληξη ομολογώ, να γράφεται, σε εφημερίδα του 1906, η συχνότερη ελληνική τρισύλλαβη λέξη. Λέει ο Άννινος ότι “Περί τα τέλη του βίου του [Παράσχου], κάποιος εκ των λογίων, δυσαρεστηθείς διά δυσμενή κρίσιν του Αχιλλέως περί τινος θεατρικού του έργου, τον απεκάλεσεν εν τη οργή του μαλάκαν. – Εγώ μαλάκας! απήντησεν εξαφθείς ο ποιητής. Και μου το λέγεις συ, ο Παδισάχ της μαλάκας!…” Παναπεί, και τότε έβριζαν οι ποιητές αλλά δεν είχαν Φέισμπουκ να διαδίδει τα ξεκατινιάσματά τους στο πανελλήνιο.
Got a better definition? Add it!
