Tagged definitions (1645)
Showing 1581-1590 from 1645

βαριόμουνα, αναρωτιόμουνα

Λολοπαίγνια με τα ρ. βαριέμαι, αναρωτιέμαι στον παρατατικό και την κατάληξή τους, -μουνα.
Βασικό μοτίβο είναι το:

-Βαριόμουνα
-Ελαφρόπουτσες
-Αρνιόμουνα
-Τραγόπουτσες. καληνυχταμουκαικαλαμου40μπαςκαιησυχασετε

από δω.
Ο τόνος μπορεί να είναι και στην παραλήγουσα (παράδειγμα 2).

Λολοπαιγνιώδης εκδοχή του καίτοι (μολονότι) στο γραπτό και δη στο ιντερνετικό σλανγκικό ντισκούρ.

Εδώ ανοίγουμε ένα νέο κεφάλαιο που χρήζει περαιτέρω αμάλυσης και σλανγκαρχιδισμού: τις σλανγκιές και τα λολοπαίγνια που δεν αφορούν στον προφορικό λόγο αλλά περιορίζονται στο νέτι και στα σόσιαλ.

Βλ. πιχί: πιχί, κυνοβούλιο, συνδικαληστής, ευρωπέος, δειμοκρατία, θεγκζ, οΘντκ, ςτφ, e-λληνάρας, @@, +1, +5, κ.ταλ..

Λολοπαιγνιώδης παραφθορά του κλιματιστικού air-condition. Πιο συνηθισμένο είναι το αρκουδίσιον ή και απλούστερα αρκούδι με τη λογική ότι αν το βάλεις κάνει κρύο σαν να είσαι στο δάσος με τις αρκούδες ή στον Αρκτικό Κύκλο με πολικές αρκούδες ξερωγώ. Το αρχοντίσιον από την άλλη μάλλον πρέπει να κατανοηθεί στη συνάφεια της ένδοξης εϊτίλας περίπου, ή όποτε τέσπα εισήχθησαν κάπως πιο μαζικά τα κλιματιστικά στην Ελλάδα, όπου το να έχεις κλιματιστικό ήταν σημάδι ότι είσαι κάπως πιο ευκατάστατος και μπορείς να προσφέρεις στον εαυτό σου και τους γύρω σου κάποιες περισσότερες ανέσεις. Ή, σε κάθε περίπτωση, το λολοπαίγνιο δηλώνει ότι όταν γύρω γύρω έχει καύσωνα και στη μέση κλιματισμό, γιατί μπορείς, ε τότε είσαι Άρχοντας με όλες τις συνδηλώσεις του όρου, και δεν χρειάζεται να χολοσκάς για την έξω κατάσταση και μπορείς να έχεις και την αρχοντομούνα σου δίπλα χωρίς να δυσανασχετεί. Εβέντσουαλι βεβαίως πήρε και ο κάθε αρχοντόβλαχος αρχοντοχωριάτης αρχοντόγυφτος κι από ένα αρχοντίσιον και μπήκαμε σε έναν καύλο κύκλο ψυχραναγκασμού που επιδεινώνει το κλίμα του άστεως και καταστρέφει και το όζον.

Δέον τέλος να σημειωθεί ότι σαν έκφραση έχει ένα βυζαντινοτέτοιο ζενεσεκουά, και με το τελικό νι, και με την κατάληξη εις -ίσιον (θα μπορούσε να γραφτεί και αρχοντήσιον ακόμη πιο βυζαντινοπρεπώς), αλλά και το ίδιο το άρχοντας, που παραπέμπει ξερωγώ σε Άρχοντες του Οικουμενικού Θρόνου ή σε αρχονταρίκι μοναστηριού. (Ινσέψιο: Το αρχονταρίκι Μονής με αρχοντήσιον). Προσφάτως το αρχοντήσιον εντάχθηκε και στο εικονογραφικό πρόγραμμα ιερού ναού, δίνοντας αφορμή να γίνει λόγος για τον Άγιον Αρχοντήσιον σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

Πολιτικό μπινελίκι νέας κοπής, εκ των μνημόνιο και μουνόπανο. Αναφέρεται σε αυτόν, που κατά τους χρησιμοποιούντες τη βρισιά, δεν θεωρεί το μνημόνιο απλώς ως ένα αναγκαίο κακό, αλλά γουσταίρνει κιόλας, πρόκειται για να το θέσω ως ινσέψιο, για το μνι που είναι μνη, για κάποιον που θεωρεί ότι στο Ελλαδιστάν δεν πρόκειται να δούμε ποτέ προκοπή έτσι κι αλλιώς οπότε η μοναδική λύση είναι κάποιος βούρδουλας απ' έξω, ή που τέσπα για οποιονδήποτε λόγο θεωρεί ότι το Μνημόνιο έχει παρεξηγηθεί, έχει και καλά σημεία κ.τ.λ. Στον πληθωρικό αντι-φιλελέ λόγο του Διαδικτύου τα μνημονόπανα συχνά συμφύρονται με τους φιλελέδες ή νεοφιλελέδες (το ίδιο κάνει) στο πλαίσιο φιλελέ-bashing (παρόλο που οι φιλελέδες θα ήταν εναντίον ενός μνημονιστάν), εξ ου και η ρομαντική έκφραση αριστερών προς τις γυναίκες τους σ' αγαπώ όπως ο φιλελές το μνημόνιο. Άλλες φορές τα μνημονόπανα δεν αξίζουν καν τη σύνδεση με μια οποιαδήποτε ιδεολογία, είναι απλώς τα μουνόπανα της ημέρας. Κυριολεκτικά φανταζόμαστε ένα μνημόνιο που αντί να έχει σχιστεί (έτσι κι αλλιώς να σχιστεί δεν προβλέπεται σύντομα, μάλλον να μετονομαστεί), χρησιμεύει ως μουνόπανο. Και μεταφορικά τον άνθρωπο που είναι τόσο ευτελής και ποταπός ώστε να παρομοιάζεται με κάτι τέτοιο.

Μειωτικά- υβριστικά ο νεοφιλελεύθερος. Αρχικά είχαμε το νεοφιλελές που είναι κάτι σαν κομμέ του νεοφιλελεύθερος με ένα κάπως αμυδρό πλην υπάρχον λολοπαίγνιο με το λελές- φλώρος κιέτσ', εβέντσουαλι όμως οι μάσκες πέφτουν και αυτοί που ήθελαν να κράξουν τους νεοφιλελέδες ή φιλελέδες (το ίδιο κάνει) ως λελέδες το κάνουν πιο ευθαρσώς και ρητά με το νεολελές, που έχει το πλεονέκτημα αφενός ότι παραπέμπει στο νεοφιλελές με σαφήνεια, και αφεδύο ότι έχει ένα γελοίο γκροτέσκο ζενεσεκουά, ένα kitsch-value, σαν το να είσαι λελές να είναι ιδεολογία, η οποία μάλιστα να επιδέχεται και επικαιροποίηση ώστε να έχουμε διάκριση μεταξύ κλασικών λελέδων και νεολελέδων νέας κοπής.

Μπανεύκολο λολοπαίγνιο για το Μνημόνιο που λέγεται συχνά σαχλοποιώντας μια κατά τα άλλα δραματική συζήτηση για την οικονονομικοπολιτική κατάσταση της χώρας μας.

Επίσης, αυτός που θεωρεί ότι το Μνημόνιο δεν είναι και τόοοοσο κακό πράγμα, ότι έχει και καλές ρυθμίσεις, και ότι εν πάση περιπτώσει το Ελλαδιστάν για να γίνει Μεταρρυθμιστάν χρειάζεται να γίνει πρώτα Μνημονιστάν. Γενικότερα, εφόσον το μνημόνιο- αντιμνημόνιο είναι ο νέος διχασμός της χώρας μας (μετά τα Πασόκ-ΝΔ, Δεξιός- Αριστερός, παλαιοελλαδίτης- τουρκανάκατος, βασιλικός- βενιζελόμουτρο, κάτω ή πάνω απ' το αυλάκι, κλεφταρματολός ή ψαλιδόκωλος, ενωτικός ή ανθενωτικός και ταλιμπάν), έχουν εφευρεθεί και οι αντίστοιχες πολιτικές σλανγκιές. Λ.χ. οι μνημονιακοί λέγονται μνη στα πολιτικά κομμέ (θυμίζει μνι βασικά, μάλλον όχι τυχαία), ή πιο υβριστικώς μνημονόπανα και μνημούνια. Το τελευταίο σημαίνει ότι είναι και μουνιά / μουνάκια (τ. λαμο-γελάς, μουνάκι;). Θεωρούνται, επίσης, ως οι νέοι ενωτικοί στο νεο-βυζαντινιστάν. Από τους αντιπάλους τους συμφύρονται με τους νεοφιλελέδες, αν και οι αυθεντικοί φιλελέδες μάλλον θα ήταν εναντίον του τρόπου με τον οποίο πραγματώθηκαν (#not) οι μεταρρυθμίσεις από τους σαμαροβενιζέλους (ή και τους τσιπροκαμμένους ίσως στο μέλλον), ενώ και αντιστρόφως πολλά μνημούνια θέλουν ισχυρό κράτος και κράζουν τα φιλελέδια ως αιθεροβάμονες. Σε κάθε περίπτωση, λίγοι είναι αυτοί που θα πανηγυρίσουν το ότι είναι μνημονιακοί, παρόλο που υπάρχουν κι αρκετοί τέτοιοι τσεκουράτοι που τα λένε έξω απ' τα δόντια. Οι περισσότεροι θα αυτοχαρακτηριστούν ως ευρωπαϊστές. Από την άλλη, είναι οι αντιμνή στα κομμέ, αυτοί που πουλάνε αντιμνημόνιο, αυτοί που στο δίλημμα μνημούνια ή κομμούνια μάλλον θα προτιμούσαν το δεύτερο σκέλος, οι ανθενωτικοί του νεορωμιοσυνιστάν.

Προβαίνω σε ταλιμπανιές ήτοι, μεταξύ άλλων:

• Τα λέω χύμα, δεν μασάω τον πούτσο μου, δεν καταλαβαίνω Χριστό -- είμαι ζηλωτής αλλά με την καλή έννοια (βλ. ταλιμπάν).

• Είμαι πάρα πολύ εργατικός και αφοσιωμένος στην δουλειά μου, σε εκνευριστικό μάλιστα βαθμό (βλ. ταλιμπάν).

• Είμαι φονταμενταλιστής θεούσος (πιχί χριστιανοταλιμπάν, κ.ά.) ή πολιτικός φανατίκλας (πιχί συριζοταλιμπάν, κ.ά.) και μένομαι ως ταύρος εν υαλοπωλείω, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών μου (βλ. ταλιμπάν).

• Είμαι υπέρ το δέον πυροβολημένος, ψυχάκιας ή σπασίκλας (βλ. ταλιμπάν).

Κλείνοντας, πέον να καταγραφούν και οι ασόβαρες λολοπαιγνιώδεις αναφορές κυρίως ωσαννά φορά στο ταλιμπανιστήρι (εκ του ταλιμπάν και του μπανίζω).

Άλλο ένα από τα πολλά και μπανεύκολα λογοπαίγνια για τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ. Προκύπτει από σύμφυρση: ΣΥΡΙΖΑ + χαζοχαρούμενος.

Ο όρος περιγράφει τη στάση των Συριζαίων οι οποίοι προβάλλουν προς τα έξω (ή μήπως εκβάλλουν προς τα μέσα) μια συγκρατημένη ή ασυγκράτηση χαρά ή ανεμελιά για το κατόρθωμα του κόμματος να γίνει κυβέρνηση, η οποία στάση, βέβαια δεν εκδηλώνεται μόνο ως συναίσθημα ευδίας (ωραία λέξη) αλλά ως ένας ολόκληρος συριζοχαρούμενος τρόπος ζωής, μια συριζίλα που περιλαμβάνει όχι μόνον ή όχι τόσο την υπεράσπιση του κόμματος περ σε, όσο τη μετοχή σε ένα είδος συριζαϊκής εξωστρέφειας-"κοινωνικότητας" , απαρτιζόμενο από δικτυώσεις, φεστιβάλ, γιορτές, εκθέσεις, καμπάνιες, συναυλίες, βιβλία, και αριστεροντροπαλούτσικη λατρεία προς πολιτικούς, καλλιτέχνες, διανοητές, σπόουξπερσονς και άλλα τέτοια του διαμορφούμενου ΣΥΡΙΖΑϊκού στερεώματος.

Ως μειωτικός χαρακτηρισμός, ενέχει την καταγγελία αυτής της χαρούμενης ανεμελιάς ως προϊόν

• είτε α) κομματοσκυλέ υποκρισίας (δείχνουμε χαρούμενοι για να υπερασπιζόμαστε την κυβέρνηση και είμαστε χαρούμενοι επειδή ελπίζουμε να ψιλο-χοντροβολευτούμε)
• είτε β) κομματοσκυλέ βλακείας (είμαστε χαρούμενοι επειδή δεν έχουμε ψυλλιαστεί ότι την έχουμε πατήσει/ θα την πατήσουμε)
• είτε γ) κάτι ανάμεσα στα δυο παραπάνω, άκα το χαζοχαρούμενο παγωμένο χαμόγελο εν μέσω ρευστής πολιτικής κατάστασης
• ενώ πάντα παίζει και ο παράγων ροζουλί φλωριάς με εκλεκτικές συγγένειες προς τον λάιτ και ανώδυνο χιπισμό.

Ελεεινολογώντας και λολοπαίζοντας με το πάλαι ποτέ "λούμπεν προλεταριάτο" το λήμμα πέη ατένσιο σε λουμπενικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά που διέλαθαν μέχρι τώρα την προσοχή μας· Αντισημιτισμός, ομοφοφία, σεξισμός, διακρίσεις εναντίον των γυναικών/ μεταναστών, πατερναλισμός αλλά και γλείψιμο προς τον "τίμιο πλην παραπλανημένο λαό", μικροαστεία υποκρισία και στάση τ. πατριωτική μαγκιά-κλανιά, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που αποδίδονται στο λούμπεν ελληναριάτο (ή και σκέτο Ελληναριάτο) και δέχονται ανελέητη κριτική, με ασυνήθιστα σκληρή, καυστική, απόλυτα πολιτική αλλά και σύγχρονη γλώσσα.

Αντίθετα με τα άλλα λήμματα της "Σάγκας του Λούμπεν" (λουμπενικοί, λουμπενάδες, λουμπενιάρηδες, λουμπεναρία, λουμπεναριό), όπου συχνά υπονοείται ή και εκφράζεται ανοιχτά η ανοχή, η συμπάθεια, ακόμα και η υποστήριξη προς τη τρασόβια υποκουλτούρα και συμπεριφορά, για το λούμπεν ελλαναριάτο αντί για γοητεία βρίσκουμε μόνο οργή και μίσος, απ' τη μεριά των χρηστών.

Ο λαός δεν είναι ένα επαναστατικό υποκείμενο στην ελλάδα, αλλά κατά βάση ένα μάτσο άχρηστοι, σεξιστές, αντισημίτες αερολόγοι. Είναι το λούμπεν ελληναριάτο. Ο διαχωρισμός δεξιά/αριστερά/αναρχικοί έχει σταματήσει να έχει κάποια σημασία πλέον, αφού όλοι αυτοί πιστεύουν στην “επισκευή” της οικονομίας ως λύση των κοινωνικών προβλημάτων και όλοι θεωρητικά είναι αντιφασίστες χωρίς βέβαια να κάνουν όντως κάτι στην πράξη εκτός από λόγια φεστιβάλ και αφίσες.
Γι αυτό μιλάμε για λούμπεν με την έννοια του πεφωτισμένου ξερόλα που έχει μια θεωρία για όλα (δεξιά/αριστερή/αναρχική) και δεν πράττει, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να πρήξει τους πάντες ότι “τα λέει καλά και έξω απ’ τα δόντια”. Και φυσικά να πάρει τον τίμιο πλην παραπλανημένο λαό με το μέρος του. Μια τέτοια προσπάθεια φυσικά υποτιμά τη νοημοσύνη κάποιου που όντος θα κάτσει να ακούσει τι έχει να πει ο λούμπεν που, με βουλωμένα αυτιά, μιλάει συνεχώς. Δεν μιλάμε για τον λούμπεν με εισοδηματικά κριτήρια, για το underclass των Άγγλων.
. . .
Γι αυτό μόνο οργή και μίσος για το λούμπεν ελληναριάτο που τρέχει μόνο για τους δικούς του. Μόνο οι δικοί τους είναι στις ομάδες τους, μόνο αυτό βλέπουν, μόνο αυτό κάνουν, και μας πρήζουν και τα ούμπαλα ότι είναι γαμάτοι. Στην πράξη ούτε έχουν ενσωματώσει τις γυναίκες και τους πρόσφυγες στις ομάδες τους, ούτε βοηθάνε πρακτικά να βελτιωθεί το βιωτικό επίπεδο ή να σωθεί η ίδια η ζωή ενός αιτούντος άσυλο. Εκτός αν πιστεύεις ότι βοηθάς να σωθούν ζωές με τα κωλοφεστιβάλ σου και με τις γαμωαφίσες σου.
Τόσοι έλληνες γίναν οι ίδιοι κατά κάποιον τρόπο οικονομικοί μετανάστες τελευταία και οι περισσότεροι δεν χαμπάριασαν τίποτα. Απλά διαδίδουν τη λουμπενιά και στο εξωτερικό. Συμπερασματικά, αν σε ενδιαφέρει να κάνεις όντως κάτι και βαρέθηκες τα λόγια, ξεκίνα με το να αλλάξεις την παρέα σου, τη συλλογικότητα σου, τη ζωή σου.

Τέρμα οι λευκοί, αρσενικοί, λούμπεν έλληνες!

Πηγή εδώ

σελφίς, σελφίδα

Είδος σύγχρονης νεράιδας με μορφολογικά χαρακτηριστικά πάπιας που γυρνοβολάει με όχι και τόσο αέρινο βηματισμό στα δάση και στις πόλεις με ένα σμαρτόφωνο ανά χείρας, ανεβάζοντας σέλφικες ποζεριές, σουργελιές και ντακφεϊσιές στα φατσομπούκια, στα ινσταγκράμια και στα σναπτσάτια εις άγραν likeιστικής αυτοεπιβεβαίωσης.

Άθλιο λολοπαίγνιο < σέλφι & συλφίς.