Tagged definitions (27)
Showing 1-10 from 27

Ήταν τρεις άντρες, ωραιόπουλοι, καθισμένοι διάσπαρτα σε μια μεγάλη αίθουσα, κάτι ανάμεσα σε γραφείο και σαλόνι με ανατομικές πολυθρόνες και έπιπλα ντιζάιν. (Μάκης Μαλαφέκας, Deep Fake, Αντίποδες, Αθήνα 2024,σ. 60).

Είναι χίμπο, μόνο για φακ μπάντι είναι καλός.

-Είδες το Ελενάκι πως έφτιαξε...;
-Ναι ρε μαλάκα, τρε μουνί!

Παράδειγμα εδώ - Πω πω ρε μάγγα τι σκυλαίουρος ήταν αυτός? Να πιω τα ζουμιά της και ας πάθω ζάχαρο - Πούτσα και ξύλο ρε μάγγα, πούτσα και ξύλο.

- Δε σας είπα, χθες το βράδυ που βγήκα, την έπεσα σε τρία γκομενάκια και τσίμπησα τηλεφωνάκι από όλες.
- Ποιος είσαι, ρε μεγάλε, ο Ριτζ Φόρεστερ;

1. Από την «Οδύσσεια» του Νίκου Καζαντζάκη:

Μα πήρε το πικρό παράπονο την κράχτισσα ορθοβύζα·
πώς έτσι, Θε μου, δίχως θλίψη πια την παρατούν, σα να 'χε
κιόλας χαθεί η δριμιά της μυρωδιά που ξάγκριζε τους άντρες·
πεισμάτωσε και σύντριψε με οργή στα ροδοπάλαμά της
το φιλντισένιο κρίνο που έλαμπε στου κόρφου τη ρουφήχτρα. (Δες).

1. Κρήτη
   Ποίημα του Λορέντζου Μαβίλη (1860-1912)

1. Γιάννης Σκαρίμπας, Ο καπετάν Σουρμελής ο Στουραίτης:

«Σαν μιά κολώνα ολόχρυση, ολόρθα βυθισμένη, θάμοιαζε η αναβρική φεγγοβολιά του μες στη θάλασσα.
Κι ανάμεσα του –φάντασμα λευκό νυχτερινό– η Αννίκα η ορθοβύζα.
Θεέ μου !
Άμπουλας σκοτεινός, στιλπνός, τα μαλλιά της, θα χύνονταν –μαύρη νεροσυρμή και κύμα– πα στη μαρμάρινη ασπράδα των δυό ώμων της και γυμνά όπως στ' αγάλματα θα της κρεμόντουσαν τα χέρια, θ' ασπρολογούσαν οι παχουλές φούσκες των δυό μπράτσω της». (Δες).

1. Κωστας Βαρναλης, Ποιητης-χ.ν.κουβελης
   ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ-ΦΑΛΛΙΚΟ
   κι αν ειναι να γιομισει απ'ακρου σ'ακρη
   η χωρα η ελληνικη γονιμους θεους
   το κοτσονατο κριαρι τον φαλλο-ισοκρατη Πριαπο
   το γαιδουρι το βαρβατο.
   Αξιον Εστι η Γεννα!Παναξια!
   η Ορθοβυζα Πλαση μου Ελλαδα (Δες).

2. Να τη βλέπουν να ταρναρίζη ορθοβύζα τα στήθια, να τρεμουλιάζη τα μαστάρια πλαδαρά· να σιγοκλή ηδονικά, φλογισμένα τα βλέφαρα· (Δες)

3. Το νου σας όμως, τσιμουδιά, να ’χετε εχεμύθεια
   διότι οι γυναίκες μας δεν είναι κουτορνίθια.
   Και προπαντός η Δέσποινα μην τύχει και το μάθει
   γιατί μετά θα υποστώ του λιναριού τα πάθη.
   Αν μάθει ότι ψάχνομαι για νέα κι ορθοβύζα
   είναι ικανή το ¨επίμαχο¨ να κόψει απ’ τη ρίζα.
   (Λιγότερο διάσημος αλλά επίσης εμπνευσμένος ποιητής εδώ)

Τον ζηλεύω τον Κώστα, είναι πολύ ομορφομούνης ο μπαγάσας!

1. - Tι βάζεις;
   - Tι βάζω; Tον πάτερα μου και την μάνα μου βάζω μεγάλε λουκανικούμπα λάχανο, καρότο, μαρούλι, ντομάτα, κρεμμυδάκι! Βραστό άμα υπάρχει πρόσωπο ώμο άμα δεν υπάρχει. Σε κόβω να μην υπάρχει…
   - …
   - Ομορφάααααααντρα μουυυυυ! Δεν πειράζει θα σου βάλω και σως για να γλιστρήσει, κέτσαπ, μουστάρδα, μαγιονέζα και για τους γκουρμέδες σως μπερνέζ!
   - Φτιάξε δυο από όλα!
   - Πωπωπώ όνειρο ζω μην με ξυπνάτε. Δεν είναι λουκάνικο, κουφέτο είναι! Θα πάρεις και για το γάμο σου!

2. - Tι θα έχει μέσα το 2012 ρε μεγάλε;
   - Τι θα έχει; Τον πατέρα του και τη μάνα του θα έχει. ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, Χαράτσια, Κεφαλικούς φόρους, Τεκμήρια, Ασφάλειες, Μειώσεις μισθών, Πράσινα τέλη....αν έχεις λεφτά. Σε κόβω να μην έχεις και να κοιμάσαι στα παγκάκια! Ομορφάντραααααα μουυυυυυυυυ! Δε πειράζει....Καλή Χρονιά. Θα σου βάλω και βαζελίνη για να γλιστράει!

Ο άντρας beau mec δεν είναι αυτό που λέμε «αντικειμενικά ωραίος άντρας». Δεν είναι αυτός που, μπαίνοντας σε ένα μαγαζί, θα στραφούν όλα τα γυναικεία κεφάλια προς το μέρος του. Έχει τα μειονεκτήματά του. Αλλά έχει αυτό το κατιτίς που τον ξεχωρίζει από τους άλλους. Έχει τον τρόπο του (αυτός και το ντραμπούι). Δεν είναι λεφτάς. Δεν έχει μουράτο αμάξι. Συνήθως έχει ένα παλιό (σχετικά) και μες στη βρώμα και τη δυσωδία (είναι το μόνο πράγμα δικό του που δεν το φροντίζει). Δεν έχει το τελευταίας τεχνολογίας κινητό με τη φωτογραφική μηχανή. Το ντύσιμό του δεν είναι επιτηδευμένο, είναι απλό, χωρίς να ξοδεύει πολλά λεφτά. Ξέρει τι του πάει και τι πρέπει να φορέσει κάθε στιγμή. Δεν έχει πρόβλημα να εμφανιστεί με βερμούδα και χαβανέζικο, αν έτσι θέλει. [...]

Όταν πλησιάζει γυναίκα, δεν το παίζει «κάπως». Κατ’αρχήν, δεν περιμένει να τον πλησιάσουν αυτές. Δεν είναι ότι είναι παλιομοδίτης, ότι πιστεύει στο τσιτάτο «άντρας-κυνηγός, γυναίκα-θήραμα», απλά δεν κολλάει σε τέτοιες λεπτομέρειες. Αν του την πέσει κάποια, τόσο το καλύτερο. Σε γενικές γραμμές, άμα δει κάποια που του αρέσει και θεωρεί αξιόλογη περίπτωση, την πλησιάζει. Δεν είναι από τους τύπους που θα ξεκινήσει για την κοπέλα λες και πάει στη μάχη, με ατάκες του στυλ «κοιτάχτε ρε μαλάκες τώρα πώς θα πέσει το γκομενάκι» ή «άμα δεν μου πάρει πίπα σε 15 λεπτά να μη με λένε Κώστα» και αντίστοιχο ύφος. Ευγενικά και με χαμηλούς τόνους. Δεν το θεωρεί σαν δεδομένο το ότι θα του κάτσει, δεν έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, αλλά δεν πάει και με διάθεση ηττοπάθειας ότι θα φάει χυλόπιτα. Με χιούμορ και ειλικρίνεια πιάνει συζήτηση. Μέσα στα πρώτα 5-10 λεπτά ξέρει αν θα πρέπει να την κάνει ή αν μπορεί να συνεχίσει. Και αν έχει νόημα να συνεχίσει. [...]

Γι’αυτό, αγαπητέ αναγνώστη, δεν πρόκειται να γίνεις ποτέ beau mec. Γιατί εσύ πάντα θα προσπαθείς πολύ. Και, ως γνωστόν, αυτός που προσπαθεί πολύ είναι αυτός που δεν έχει ικανότητες. Κι όσο νωρίτερα το παραδεχτείς, τόσο καλύτερα για σένα. Θα πάψεις να παιδεύεσαι και να παιδεύεις και τους άλλους γύρω σου.

(1) κορίτσια..... ο Μπάρκουλης!!! (κλασική ατάκα)

(2) Τι είναι αυτά που λες ρε;; Καλά, Μπάρκουλης είσαι;