Tagged definitions (7580)
Showing 21-30 from 7580

Χρησιμοποιείται και διά κυρίας και δεσποινίδας, που ακολουθούν πιστά την αισθητική των νυχτερινών κέντρων διασκεδάσεως, αποκαλουμένων παλαιόθεν "σκυλάδικα" ή "γαβγάδικά", εποχήν τινα δε και "ελληνάδικα".

Τινές. μη εννοούντες, προφανώς λόγω ελλείψεως μορφώσεως, το όλον πνεύμα και τας αξίας της συγκεκριμένης αισθητικής,χαρακτηρίζουν τις φορείς της "σκυλιά" και, για καταστάσεις -κατά την γνώμην των επικριτών πάντα- υπερβολικάς, λέγεται ότι (το σκυλί) "έκοψε την άλυσο".

- Ωρέ μαλάκα μου, τι σκυλί είναι αυτό!

-Πω ρε μαλέφα μου! Έχει κόψει την άλυσο!!!!

α)Επίκληση θρυλικού προσώπου, προς ένταση της προσοχής απέναντί στον τελευταίο κίνδυνο πριν μια μεγάλη επιτυχία! Προέρχεται από τον Σοβιετικό καλαθοσφαιριστή Σεργκέι Γιοβάισα, ο οποίος στον τελικό του Ευρωμπάσκετ 1987 κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια, για μην μυρίσει τιρινίνη. Το όνομά του ήταν η τελευταία λέξη του Φίλιππου Συρίγου κατά την περιγραφή του αγώνος, καθώς ο Γιοβάισα επιχείρησε το τελευταίο απελπισμένο τρίποντο της Σοβιετίας. Αλλά και 18 έτη μετά ο Σοβιετικός Άσσος επανήλθε λόγω της ζωηράς φαντασίας του Σκουντή, ο οποίς στα τελευταία δευτερόλεπτα του νικηφόρου τελικού του Ευρωμπάσκετ 2005, ανέκραξε "Γιοβάισα, ναι, όπως και τότε!" για να στερεώσει πλέον ες αεί τον παίκτη - φόβητρο στις μνήμες και στις συνειδήσεις όλων των Ελλήνων.

β) Επίκληση του ίδιου προσώπου, όταν θέλουμε να εκφράσουμε τον περιορισμένο θαυμασμό μας για κάποιον που, παρότι είναι υπερήλιξ, τα ψιλοκαταφέρνει κούτσα - κούτσα. Ολόκληρη η φράση είναι: "Να λοιπόν ο γέρο - Γιοβάισα!" και αποτελεί ακριβές απόσπασμα της ίδιας μετάδοσης του Φίλιππου Συρίγου.

Επιφώνημα των Μικυμάου για το θυμό (χρησιμοποιείται αντί για γκρρρ, σγκρουντ).

το εξής λήμμα σημαίνει ότι το ατμό που το λεει είναι απασχολημένο ή έχει επιβαρυμμένο πρόγραμμα και του ζητάται να κάνει κατι επιπλέον το οποίο ο ίδιος όμως δεν θεωρεί σημαντικό Δηλαδή το λήμμα εχει την σημαία ότι το άτομο δεν ενδιαφέρεται ή δεν θέλει να κάνει κατι καθώς το θεωρεί ασήμαντο η δεν εχει τον χρόνο για να το κάνει

-Άσε μας ρε Έλη δεν είχα άλλο παπά στα αρχίδια μου (να πάω)/(θα πάω) και σούπερ τωρα

μιά χαράδρα προέρχεται από αλλοίωση της έκφρασης 《μιά χαρά》. Χρησιμοποιείται ως απάντηση σε ερωτήματα όπως 《τι κάνεις;》 ή 《πώς είσαι》. Μέσω της έκφρασης αυτής δηλώνει κανείς πως τα νέα του είναι τα ίδια σκατά, τα οποία ο συνομιλητής ήδη γνωρίζει, περνώντας έτσι το νόημα πως τίποτα δεν έχει αλλάξει και πως δεν χρειάζεται να μπει σε λεπτομέρειες. Παρομοιάζεται μέσω της έκφρασης αυτής το βάθος μίας χαράδρας, με το βάθος της 《λακκούβας με σκατά》ή απλούστερα με το βάθος των προβλημάτων στα οποία βρίσκεται ο χρήστης της έκφρασης, εννοώντας έτσι πως η κατάσταση αυτή δεν είναι τωρινή αλλά χρόνια. Συχνά μπορεί να ειπωθεί με το τόνο και το ύφος που λέει κανείς 《μιά χαρά》, μόνο και μόνο για να προσθέθει στο τέλος το 《δρα》, με σκοπό να πιάστει ο συνομιλητής απροετοίμαστος.

Σημαίνει πιάνω τα όρια μου, το τερμάτισα, έφτασα στο αμήν. Μοιάζει ηχητικά και νοηματικά με το ντουμανιάζω και το τουμπανιάζω έχει δηλαδής μια εσάνς μεμψιμοιρίας και κακομοιριάς.

To περιφραστικό “πιάνω ταβάνι” μπορεί να έχει και θετική έννοια, όπως για παράδειγμα: έπιασε ταβάνι η επιστημονική μου εργασία, βρήκα το φάρμακο για τη μείωση τoυ αυνανισμού και θα κυκλοφορήσει σύντομα από τον ΝοnAvnax.

Το ξενόφερτο glass ceiling το φυλάμε για πιο ντελικάτες καταστάσεις μιας και πρόκειται για εμπόδιο ανέλιξης λόγω κοινωνικών διακρίσεων, φύλου κτλ, πράγματα που τα συζητάνε οι μορφωμένοι. Το ταβάνιασμα μπορεί να έχει πιο καθολικό χαρακτήρα, όλοι/όλες μπορούμε να ταβανιάσουμε.

Κάτι πολύ προχωρημένο, εντελώς γαμάτο

Το πολύ τραβηγμένο, το υπερβολικό, το πέραν κάθε ορίου

Έρχεται μια στιγμή που η μοίρα εκδικείται, οι παραβάτες και οι αμελείς τιμωρούνται, τα λάθη τέλος πάντων πληρώνονται, ενίοτε ακριβά.

Ειδικά αυτά που κάναμε γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν έπρεπε. Μπορεί από τεμπελιά, μπορεί προς ικανοποίηση μιας στιγμιαίας παρόρμησης ή, απλώς, της παρτάρας μας, νομίζοντας ότι θα αποφύγουμε τις συνέπειές τους.

Ο χρόνος όμως περνάει κι επέρχεται δικαιοσύνη. Ή κάτι τέτοιο.

Οι "μαλακίες" συνήθως δεν αναφέρονται σε σοβαρά εγκλήματα ή τραγωδίες. Θα είναι παραπτώματα που ο ομιλών μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να δοκιμάζει, έστω και σε πολύ θεωρητικές καταστάσεις, χωρίς βέβαια αυτό να είναι απόλυτο.

Υπάρχει και η μορφή «οι μαλακίες πληρώνονται σ’ αυτήν την ζωή, οι αμαρτίες στην επόμενη». Αυτή η φράση νομίζω είναι λίγο διαφορετική, με αυτόν τον διαχωρισμό που κάνει: Από τη μια μεριά είναι τα λάθη που κάνουμε και μας κλέβουν κάτι από τη ζωή μας, π.χ. μια επένδυση στον εαυτό μας που δεν κάναμε ή μια κακή επένδυση σε άλλους, που πήγε στράφι, μια σχέση που χαλάσαμε, το πρόσωπό μας στην κοινωνία που δεν διαφυλάξαμε. Από την άλλη είναι οι ηθικές μας παραβάσεις, αυτές που θα κριθούν μετά από Τώρα, πέρα από Εδώ, όταν και αν.

Όταν ζαλίζεσαι από την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών.