Tagged definitions (7331)
Showing 1481-1490 from 7331

Ενίοτε εργοταξιακός ή και ναυτικός-βαπορίσιος (ανάλογα με το πού βρίσκεσαι).

Δεν διαφέρει σε τίποτα με τον κανονικό στιγμιαίο καφέ, νες ή φραπέ (δεν ισχύει για άλλου είδους καφέδες), παρά μόνο στον τρόπο ανακατέματος-χτυπήματος. Κοινώς, είσαι στην οικοδομή, δεν παίζει να κουβαλήσεις μαζί σου μιξεράκι και η γυναίκα σου ξέχασε να σου βάλει το σέικερ. Δεν πίνεις καφέ; Όχι βεβαίως. Παίρνεις δυο πλαστικά ποτηράκια, ε του πούστη, κάπου θα βρεις, και ρίχνεις τον καφέ με το νερό από το ένα ποτήρι στο άλλο (αρκετές φορές) καταφέρνοντας έτσι την τέλεια, λέμε τώρα, ανάμιξη. Βέβαια να μην περιμένουμε να κάνει και ΤΟΝ αφρό, μην το χέσουμε κιόλας, αλλά από τον αχτύπητο είναι καλύτερος.

Η ετυμολογία θαρρώ είναι αυτονόητη.

Φράση που χρησιμοποιείται ανάμεσα σε δύο ανθρώπους για να προφυλάξει τον έναν από τους δύο από ενδεχόμενη εντερική δυσλειτουργία, μετά από λανθασμένη τροφική επιλογή.

Η πίπα. Χρησιμοποιείται όταν ο πεοδότης διηγείται σε φίλο του την επομένη της πεολειχίας, αλλά ψιλοντρέπεται να πει τα πράγματα με το όνομά τους.

Φράση η οποία χρησιμοποιείται από κάποιον που βρίσκεται σε κατάσταση θυμού και ίσως εκτός εαυτού και θέλει να βρίσει ό.τι πιο ιερό υπάρχει για να ηρεμήσει η ψυχή του.

Συνώνυμο του δεν αφήνει πούτσα για πούτσα.

Συναντάται μόνο στον πληθυντικό. Σημαίνει κάτι το φανταστικό - το ανύπαρκτο. Συνήθως χρησιμοποιείται για ανύπαρκτο φαγητό λόγω ελλείψεως.

Τα θαλασσώνω, αποτυχαίνω αλλά δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου, εξού και ο χαρακτηριμός μουνάκι και όχι μουνί. Δικαιολογούμαι εν μέρει λόγω απειρίας.

Σαν έκφραση χρησιμοποιείται προτρεπτικά κυρίως από γυναίκες διαόλου κάλτσα που πιάνουν πουλιά στον αέρα, διαβάζουν βουλωμένο γράμμα με μηδέν λουξ και διαθέτουν προσόντα διπλωμάτη ολκής, προς αρχιδάτους με πιο ουγκ ταπεραμέντο, προκειμένου να λυθούν ηλίθιες παρεξηγήσεις και να επουλωθεί αθέλητο ή ανόητο πάτημα κάλων.

Σημαίνει το καλόπιασμα του άλλου, την ανόρθωση του πεσμένου του ηθικού ή την εξάλειψη της δυσαρέσκειάς του, μετά από άτοπο ή άγαρμπο θίξιμο, ή ακόμη και προσβόλα, που του έγινε (όχι απαραίτητα από εμάς), είτε πάνω στη στραβή, είτε με αφορμή κάποιο φάουλ του. Όχι όμως με γλείψιμο, αλλά με την αναγνώριση της αξίας και του τι καλό καγαθό έκανε στο παρελθόν. Επίσης, την ενθάρρυνσή του πάνω στην προσπάθειά του για έναν κοινό στόχο στον οποίο δικαιολογημένα δεν πολυσυνεισφέρουμε εμείς.

Μανιπουλάρισμα ή πουσάρισμα δηλαδή, χωρίς όμως τις υστερόβουλες δημοσιοσχεσίτικες γαλιφιές.

Με σκαμπρόζικη χρήση του «πούπουλου» η έκφραση παίρνει πεοανυψωτική διάσταση με ανάλογα αποτελέσματα σε οποιοδήποτε ανδρικό ηθικό.

Το ανεβάζω για να διασωθεί και μόνο.

Το χρησιμοποιούν αναντάμ – παπαντάμ, σπανίως, οι παλιές (άνω των 60) ενός απ’ τα σόγια μου. Αν κι αντιλαμβάνονται την πικάντικη δυναμική της έκφρασης, δεν την έχω ακούσει ποτέ καθαρά μ’ αυτήν την απόχρωση –πώς θα μπορούσα άλλωστε- εξού κι η έλλειψη αντίστοιχου π.χ. που θα μπορούσε να δώσει την εντύπωση εκφρασοπλασίας. Εννοείται, πως δεν αποκλείω μια τέτοια χρήση.

Ως προς την ετυμολογία, το πιο κοντινό που μπόρεσα να ανιχνεύσω είναι το αγγλικό «feather in one's cap» που σημαίνει πως κάποιος κατάφερε κάτι που όλοι γνωρίζουν και θεωρούν σημαντικό κι αξιόλογο, πράγμα που τον κάνει αν όχι φανερά περήφανο, τουλάχιστον να έχει ηθικό ακμαιότατον και να είναι κάργα από αυτοπεποίθηση. Θυμίζοντάς του το, όταν καμιά κωλοκατάσταση τον έχει πάρει από κάτω, τον βοηθάς, ενίοτε, να την ξεπεράσει -λέω 'γω (εννοείται, με κάθε επιφύλαξη).

Ολοκληρωμένο το σχήμα της έκφρασης: δε(ν)... ούτε με αίτηση.

Φράση με την οποία δηλώνεται με υπερβολικό τρόπο ότι κάτι είναι για κάποιον (συνήθως για το γραμματικό υποκείμενο της έκφρασης) αδύνατο, απίθανο, σπανίως ανεπίτρεπτο, ότι δεν συμβαίνει με την καμία.

Προφάνουσλυ η έκφραση σημαίνει ότι ακόμα κι αν για εκείνο, στο οποίο το υποκείμενο αποτυγχάνει, υπήρχε μια τυπική διαδικασία και το υποκείμενο την ακολουθούσε, ακόμα κι αν κατέθετε επισήμως αίτημα προς αρμόδια αρχή, πάλι θα αποτύγχανε, πάλι θα υστερούσε.

Προκειμένου να καταλάβουμε πώς η υποβολή αίτησης, αυτό το πλέον στοιχειώδες σωματίδιο της διοίκησης (μαζί με τον αριθμό πρωτοκόλλου) ξέφυγε από το σύμπαν της χαρτούρας και παρείσφρυσε σλανγκικώς σε καταστάσεις της καθημερινής ζωής που ακριβώς δε μπορούν (;) να ρυθμιστούν γραφειοκρατικώς (όπως το να γαμήσεις, το να πιάσεις μπεκάτσες και τσίχλες, να βάλεις γκολ κ.λπ. - βλ. παραδείγματα), χρειάζεται ίσως να σκεφτούμε για το πώς στενεύει όλο και περισσότερο ο κλοιός από το «σιδερένιο κλουβί» (ή μήπως «ατσάλινο καβούκι»;) της γραφειοκρατίας, όπως το περιέγραψε ο Μαξ ο Βέμπερ.

Για την Ελλαδάρα μας, βέβαια, το ότι αποδίδεται τα τελευταία χρόνια κάποια σημασία στην αίτηση, ίσως έχει να κάνει με το ότι η διοικητική αυτοαπαξίωση των τυπικών/νόμιμων διαδικασιών έγινε τα τελευταία χρόνια λιγότερο εξόφθαλμη σε σχέση ίσως με την εποχή βοζίκη, ώστε μια αίτηση, ρε παιδί μου, να έχει κάποιο νόημα, κάποια ελπίδα.

Ενδιαφέρον έχει ότι αν το ρήμα που χρησιμοποιείται στη φράση εμπεριέχει το ίδιο την έννοια της αποτυχίας, τότε δηλώνει τις καταστάσεις που είναι «αδύνατο να αποτύχεις». Αυτή η εν προκειμένω κάπως άγαρμπη σύνταξη, με τις δυο αρνήσεις που κάνουν μια κατάφαση, κάτι κάνει στο λαό μας, και τη χρησιμοποιεί αρκετά.

Συγγενικές εκφράσεις που περιγράφουν μια απόλυτη αδυναμία, υστέρηση, κατάπτωση, αρνητικότητα: δεν κόβει ούτε με βαλέ, δεν υπάρχει ούτε στο γκουγκλ, ούτε να μου κόψει βεντούζες, δεν έχω ούτε μαντήλι να κλάψω, δεν τον ξέρει ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τουδεν το παίζει ούτε ο Ρωχάμης, γενικά βλέπε διάφορα λήμματα με ούτε.

Αυτοεπιβεβαιωτική έκφραση που λέγεται κατά το τσούγκρισμα ποτηριών σε τσιπουράδικα, ταβέρνες και γενικά αλκοολοπωλεία, από παρέες που αποτελούνται μόνο από άτομα αρσενικού φύλου.