Tagged definitions (2226)
Showing 761-770 from 2226

Λέγεται σε γυμναστήρια και παραλίες ειρωνικά για μποντιμπλντερούδες / πρησμένες / φουσκωτές / σφίχτερ-γκόμενες που έχασαν τελείως το μέτρο κι απέκτησαν τη σωματάρα του Λάινο (Lion-O) από την ομώνυμη σειρά κινούμενων σχεδίων.

Μερικές συχνάζουν στην Ερεσσό της Λέσβου. Τυχαίο; Δε νομίζω.

Η γυναίκα με πολύ μικρό έως ανύπαρκτο στήθος.

Κοροϊδευτικά το μικρό ανδρικό γεννητικό μόριο.

Έτσι χαρακτηρίζεται το φουσκωτό μουνί, σα μπουμπούκι έτοιμο να σκάσει, σαν φουσκωμένο κάστανο, σανπρόσφορο, που εξέχει εγερμένο ανάμεσα στα λαγόνια, ενώ διαγράφονται ανάγλυφα οι 3D ανατομικές του λεπτομέρειες επάνω στο ένδυμα, απαρέγκλιτα στενό παντελόνι η μαγιό και αναδεικνύεται κατά τη νωχελική, λικνιστική βάδιση της κτήτορος, που το επιδεικνύει ηθελημένα η μη. Κατά τη διέλευση του ακούγονται βαθείς αναστεναγμοί, εκφράζονται καημοί, επιφωνήματα πόνου, αλαλαγμοί, μέχρι πολεμικές ιαχές.

Συνώνυμο: μουνί τριζάτο

Αδύναμος, κακοφτιαγμένος, δύσμορφος και ενίοτε μη αρρενωπός άνδρας. Υπονοεί ότι το μουστάκι του ατόμου αυτού είναι λεπτό και αραιό όσο και το μουστάκι της γάτας.

Νεόκοπη -και εκπληκτική κττμγ- σλανγκιά των μποντιμπιλντεράδων.

Ερημιά είναι η κατάσταση της απόλυτης γράμμωσης. Όταν κάποιος έχει στεγνώσει εξολοκλήρου. Όταν ίχνος υποδόριου λίπους δεν έχει απομείνει πάνω του. Όταν το δέρμα του έχει γίνει λεπτό σαν του φιδιού, διάφανο σαν τσιγαρόχαρτο.

Ερημιά, διότι τόση στέγνα μόνο στην έρημο θα συναντήσεις. Εκεί που σταγόνα νερού δεν έχει απομείνει -ας μην ξεχνάμε ότι στο τελευταίο στάδιο της γράμμωσης, καναδυό μέρες πριν τους αγώνες, οι μπίλντερς χτυπάνε διουρητικά (π.χ. lasix) για να αποβληθούν όλα τα υποδόρια υγρά (για το λίπος δεν συζητάμε καν, την έχει τιγκανά προ πολλού).

Ως αποτέλεσμα της εξαντλητικής αυτής δίαιτας, οι μπίλντερς πριν τους αγώνες αποκτούν μια εξαϋλωμένη όψη ασκητή / ερημίτη αγίου της χριστιανικής παράδοσης: ρουφηγμένα μάγουλα, μάτια κάτασπρα γουρλωτά που νομίζεις θα πεταχτούν έξω απ' τις κόχες τους, ζυγωματικά που εξέχουν γυαλίζοντας, βλέμμα σκιαχτικό, «πρωτόγονο», πεινασμένο... Το Μπαρόκ μας έχει κληροδοτήσει μια τεράστια παρακαταθήκη τέτοιων εξαθλιωμένων μέσα στο μεγαλείο τους μορφών αγίων (π.χ. Άγιος Ιερώνυμος, αρχετυπικός ερημίτης-ασκητής και αθλητής του πνεύματος).

Ένα σώμα-ερημιά, με τα μυώδη εξογκώματά του, μοιάζει με γυμνό βραχώδες τοπίο, ξερό κι άνυδρο, σαν τα βουνά του Αφγανιστάν όπου οι αμερικλάνοι βρίσκουν το μάστορή τους απ' τους ταλιμπάν...

Στους αντίποδες της ερημιάς βρίσκονται οι παχύσαρκοι, τα σώματα των οποίων μπορούν να παραβληθούν με εδάφη πλούσια και εύφορα, τίγκα στο λίπος-λίπασμα και το νερό...

Όσο κι αν οι μπίλντερς επιζητούν την ερημιά, ώστε να κατέβουν κάργα κομμένοι στο διαγωνισμό, δεν παύουν στιγμή να αγχώνονται μήπως το παράχεσαν με την απώλεια βάρους και έχασαν πολύτιμο κρέας, δηλ. αγνή μυική μάζα... Γι' αυτό και αμέσως μετά τον αγώνα πλακώνονται σε ό,τι σαβούρα βρουν μπροστά τους, σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν γρήγορα το χαμένο έδαφος. Δεν είναι σπάνιο να συναντήσεις μπιλντερά πριν τον αγώνα, σφαγμένο μέχρι αηδίας, να ψευτοκλαίγεται με φράσεις τύπου: «πω ρε πούστη, ερημιά έμεινα, σαν τον άγιο Ονούφριο...»

Η ερημιά είναι δηλ. ένας τρόπος να επιστήσεις την προσοχή του συνομιλητή σου στο πόσο πολύ έχεις γραμμώσει, χωρίς να καταφύγεις σε εκφράσεις αμιγούς κομπασμού, τ. φέτες, άγριος, τούμπανο, χαρτί κ.ο.κ. Με την ερημιά τονίζεις και την αρνητική πλευρά του πράγματος (ότι έμεινες μισή μερίδα), έχοντας όμως πετύχει το πρωταρχικό: να επιδείξεις το θωμαστό επίτευγμά σου... Αποσπάς δηλ. τεχνηέντως την benevolentia του συνομιλητή σου, που πιθανότατα θα σπεύσει να σου απαντήσει κάτι σε στυλ: «έλα ρε συ, τι λες τώρα, αλφάδι είσαι, ας ήμουνα κι εγώ το μισό από σένα»...

Στον στρατό, το φαινόμενο σουτιέν έχει ως εξής: αν η ζώνη σου είναι χαλαρή, τότε μπορεί οι φυσιγγιοθήκες, δηλαδή εκεί που μπαίνουν οι γεμιστήρες (δοκίμως) ή το γουόκμαν (αν το κωλοφάνταρο είναι μερακλής), και που είναι δεμένες στις εξαρτήσεις, να φτάσουν στο σημείο του στήθους, με αποτέλεσμα έτσι όπως είναι η μία αριστερά, ή άλλη δεξιά, το όλο πράγμα να θυμίζει στηθόδεσμο.

Αυτό μπορεί να συμβεί είτε επειδή κάποιος για καψώνι σου τραβάει επί τούτου την χαλαρή ζώνη, για να σε χλευάσει (είτε καραβανάς ή παλαίουρας για να σου την πει, είτε αδελφοσείρι για πλάκα) είτε σε πορεία. Στην περίπτωση της πορείας συμβαίνει ότι, πίσω στις εξαρτήσεις, έχει μπει και το σακκίδιο εκστρατείας, ενώ μπροστά είναι οι δυο φυσιγγιοθήκες και το παγούρι. Αν είναι χαλαρή η ζώνη, τότε βαδίζοντας, ο πίσω φόρτος λόγω βαρύτητας τραβά προς τα κάτω, παρασύροντας τις φυσιγγιοθήκες προς τα πάνω, δίκην τροχαλίας. Οπότε οι θήκες που πάνε προς τα πάνω, θυμίζουν και πάλι σουτιέν. Επιπλέον στην πορεία είναι ζόρικα τα πράματα γιατί, ενώ μπορεί στην αρχή ο κομπάρσος να είχε χαλαρή τη ζώνη για να μη σφίγγεται, μετά, όταν αρχίσουν να ανεβαίνουν προς τα πάνω οι φυσιγγιοθήκες, θυμίζει τον Freddie Mercury στο βιντεοκλίπ του I want to break free. Από την άλλη, είναι δύσκολο και για τον βαδίζοντα στρατιωτικώς να σταματήσει και να φτιάξει τις εξαρτήσεις κανονικά γιατί ο καραβανάς δαγκώνει. Οπότε το σουτιέν διαιωνίζεται μέχρι ο φαντάρος να φάει το κράξιμο.

Ωσεκτουτού, η έκφραση σουτιέν, συνδεόμενη με θηλυπρέπεια απαράδεκτη για πράκτορες, χρησιμοποιείται για κράξιμο προς φαντάρο που είναι υπέρ του δέοντος χαλαρός, χυμείο, χύμα στο κύμα κ.τ.λ.

Πηγή: GATZMAN, στον οποίο ανήκουν και τα σπέκια.

Να μην μπερδεύεται με το λήμμα κουράδας.

1. Ο πολύ χοντρός άνθρωπος. Το κινούμενο βουνό από κρέας. Χρησιμοποιείται κυρίως όταν αναφερόμαστε σε άνδρα. Ο τύπος κουραδού, για μια γυναίκα, είναι σαφώς σπανιότερος, αλλά και πολύ περισσότερο υποτιμητικός-προσβλητικός.

Εννοιολογικά αναλύεται ως εξής: ο χοντρός άνθρωπος τρώει πολύ. Αυτός που τρώει πολύ, χέζει πολύ. Άρα, κάνει πολλές κουράδες. Επομένως, κουραδάς ίσον χοντρός.

1. Ο αργοκίνητος, ο δυσκίνητος άνθρωπος. Κατά πάσα πιθανότητα είναι και γεματούλης έως και χοντρός, αλλά δεν είναι απαραίτητο.

Εννοιολογικά μπορούμε να πούμε ότι εκ των πραγμάτων ο υπέρβαρος είναι πιο δυσκίνητος σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο. Από την φυσική γνωρίζουμε ότι μεγαλύτερη μάζα σημαίνει μεγαλύτερη αδράνεια. Με τον όρο Αδράνεια, στη Φυσική, ονομάζεται η χαρακτηριστική ιδιότητα των σωμάτων να αντιστέκονται στην οποιαδήποτε μεταβολή της κινητικής τους κατάστασης.

1. Από τον δεύτερο ορισμό του κουραδά προκύπτει και μια καινούρια σημασία της λέξης κουράδα.

Έχει σημασία παρόμοια με το παράσημο. Δηλαδή είναι ένα σημάδι που αποκτάται ύστερα από μια ηρωική μάχη.

Σημαντικές υποπεριπτώσεις: Σουμούνιασμα που σε κατέστησε ταξίαρχο ή έστω βαθμοφόρο. Ουλή ως αποτέλεσμα τσαμπουκάδων και συμπλοκών - «μα όταν αλλάζει ο καιρός πώς με πονάει του νταβατζή σου, του νταβατζή σου η μαχαιριά», που τραγουδούσε κι ο Νότης. Οποιαδήποτε ουλή, λ.χ. από εγχείριση. Ή το πιο ακίνδυνο, κάποιο ερωτικό σημάδι από τις νυχιές της καλής σου πάνω στις κρεβατικές εχθροπραξίες.

Απ' όπου κι αν προέρχονται, τα μάχιμα επιδεικνύονται με υπερηφάνεια ως εχέγγυα ότι είσαι μάχιμος, με κάποια από τις πολλές σημασίες που παραθέτει ο Τζόνι στον πλούσιο ορισμό του. Το σημαντικό για να χαρακτηριστεί ως μάχιμο είναι να είναι εξωτερικό και να φαίνεται με γυμνό μάτι.

Πάσα: Πήρα πάλι απ' τα ληγμένα (λήμματα) του Τζόνι.

Η γκόμενα με πολύ μεγάλα και ολοστρόγγυλα στητά -απαραίτητα και πολύ σημαντικά χαρακτηριστικά αυτά τα δυο τελευταία- βυζιά. Συμπληρωματικά, αλλά όχι απαραίτητα, η γκόμενα που, αν δεν είχε τα προαναφερθέντα βυζιά, θα την χαρακτήριζες μάλλον μπάζο, άλλα τώρα σου μοιάζει με τη Megan Fox. Η γκόμενα που το μόνο που βλέπεις πάνω της είναι τα προαναφερθέντα βυζιά.

Ετυμολογικά μάλλον και προφανώς προέρχεται από τη λέξη «βυζούμπες».