Tagged definitions (1407)
Showing 541-550 from 1407

Εξελληνισμός της ιταλικής λέξης greco η οποία σημαίνει ελληνικός.

Άρχισε να αναφέρεται από κοσμημοτοπώλες τουριστικών νησιών (Μύκονος, Σαντορίνη, Πάρος κ.τ.λ.) στο τέλος των '80s αρχές '90s, περιγράφοντας διάφορα κοσμήματα με ελληνικές παραστάσεις και θέματα, όπως διάφορα δελφινάκια, κίονες, ακροπόλεις, προτομές αρχαίων σοφών και ηρώων (Περικλής, Μέγας Αλέξανδρος, Λεωνίδας κ.τ.λ.), μαίανδρους, Μινώταυρους και χίλια δύο άλλα μυθικά ή μη πρόσωπα.

Τις περισσότερες φορές δε είναι αμφιβόλου αισθητικής, παραφορτωμένα και κακής ποιότητας. Παράταιρες πέτρες, κακά υλικά και καλούπια και πολλές φορές κατασκευασμένα από άτομα τα οποία δεν είχαν καμιά γνώση ιστορίας, μιας και απεικόνιζαν άλλα πρόσωπα και στις τυχούσες περιγραφές είχαν άλλα ονόματα. Κλασσική περίπτωση ήταν μία μεγάλη παρτίδα από «Μεγαλέξανδρους» που όμως απεικόνιζαν τον Περικλή με την κλασσική μορφή που είχε στο παλαιό 20άρικο!!!

Πέρασε λοιπόν πλέον η λέξη να έχει το νόημα της κακής απομίμησης, αλλά και του αντικειμένου ευτελούς αξίας και κακής αισθητικής.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για νεοέλληνες με μεραγκλαντάν αισθητική.

Λογοκρίνω (προέρχεται από κυριολεκτική χρήση, αφού επί αναλογικού κινηματογράφου η λογοκρισία γινότανε με το ψαλίδι), απαγορεύω τη δημοσίευση, εκτοπίζω από τα ΜΜΕ.

Όρος ο οποίος προέκυψε από φίλο, ο οποίος διατηρούσε την δεκαετία του '90 κοσμηματοπωλείο στην Μύκονο.

Πέρα από την στάνταρ πελατεία που προερχόταν είτε από τους ντόπιους είτε από τους τουρίστες, σημαντικό ποσοστό της πελατείας του μαγαζιού ήταν τα ξένα κρουαζιερόπλοια τα οποία έδεναν για λίγες ώρες στο λιμάνι. Οι καταστηματάρχες είχαν τα δρομολόγια των κρουαζιερόπλοιων και, όταν κόντευε κάποιο, όλοι έβγαιναν περιχαρείς στα σοκάκια και φώναζαν για παράδειγμα: Το Queen Elizabeth φτάνει σε τρία τέταρτα!!!Ετοιμαστείτε!!!

Με το πέρασμα του καιρού όμως και με την οικονομική ύφεση, τόσο το επίπεδο των τουριστών, όσο και η συχνότητα των περασμάτων των ξένων κρουαζιερόπλοιων, άρχισαν να φθίνουν. Οι καταστηματάρχες τοποθέτησαν λοιπόν τις ελπίδες τους και στα Ελληνικά πλοία και τουρίστες. Οι ελπίδες όμως αποδείχθησαν φρούδες,καθώς οι περισσότεροι τουρίστες αυτών των πλοίων ήταν συνήθως αδέκαροι ή πολύ μεγάλοι σε ηλικία (groups ΚΑΠΗ), με αποτέλεσμα οι πωλήσεις να μην ήταν αντάξιες των προσδοκιών τους.

Πολλές φορές μάλιστα απασχολούσαν τα μαγαζιά με πολλές ερωτήσεις για πανάκριβα κοσμήματα και για πολύ ώρα, μέχρι τελικά να αγοράσουν κάποιο τσαρμάκι ή «γκρέκα» (τα γνωστά δελφινάκια, Μεγαλέξανδροι, κίονες κ.τ.λ.) ευτελούς αξίας. Έτσι λοιπόν όταν ανακοινώνοταν η άφιξη αντίστοιχου πλοίου, όλοι περιλυπείς αυτήν την φορά φώναζαν: Το «Κούλα Εξπρές» πιάνει σε λίγο, κουράγιο...

Σημ.: Το «Κούλα» μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθεί και με άλλα λαϊκά γυναικεία ονόματα, όπως Πίτσα, Τούλα, Πόπη κ.τ.λ.

Στην καθημερινότητα λοιπόν έχει περάσει πιά ο όρος, για να περιγράφει λούμπεν καταστάσεις και ξεπεσμένες/καγκουρέικες ορδές πληθών.

1. Αφήνω απλήρωτη επιταγή κατά τη λήξη της.
2. Εμφανίζω επιταγή για πληρωμή πριν από τη λήξη της.

Είδος ψαρέματος επιφανείας το οποίο εξασκείται πάνω σε βάρκα. Πρόκειται για κωδικοποίηση της προτροπής σε γενετήσια πράξη (κοινώς γαμήσι ή καλαφάτισμα), προκειμένου να μην αντιληφθούν τίποτα περί τούτου οι τυχόν παρευρισκόμενοι.

Καλό είναι να χρησιμοποιείται σε μέρη παραθαλάσσια ή παραλίμνια ή παραποτάμια, μιας και η πρόσκληση σε ψάρεμα σε κάποιο ορεινό θέρετρο ή κατά την διάρκεια του χειμώνα και του ψύχους θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα (κοινώς, θα καρφωθείτε στους υπόλοιπους).

Το τρομοκρατικό χτύπημα που δεν το έχει αναλάβει συγκεκριμένη τρομοκρατική οργάνωση.

Κατά λέξη μετάφραση του αγγλικού «what's your poison» που στην ουσία ρωτά «με τι φτιάχνεσαι;», «με τι την βρίσκεις;», «ποιο το κόλλημά σου;».

Αν κι αναφέρεται κυρίως σε ξίδια, ουσίες και βίτσια, έχει φτάσει να κυκλοφορεί από και καλά αλάνια μπάρμεν, ίσως, γιατρούς και νταβατζήδες με πολλά κονέ, μέχρι το πληκτρολόγιο κάθε βιαστικής ντεμέκ άνετης και περπατημένης νετο-γιαλόμας, όταν βολιδοσκοπεί τα όποια γούστα του εκάστοτε συζητητή.

To γνωστό αναντάμ παπαντάμ απ' τον Titus Lucretius Carus: Ut quod ali cibus est aliis fuat acre venenum πως «ό,τι αποτελεί τροφή για κάποιον, αποτελεί πικρό δηλητήριο για κάποιον άλλον», μοιάζει να ανάγεται από μια υπερανεκτική κοινωνία, σχεδόν χαριτωμένα και τελείως απενοχοποιητικά, σε αήθη κατανάλωση (ο πελάτης έχει πάντα δίκιο) οποιουδήποτε προϊόντος ή υπηρεσίας (όλα εμπορεύματα προς πώληση, για να κινηθεί με το νταλαβέρι η Αγορά).

Υπονοείται προφανέστατα, πως καθένας έχει τουλάχιστον από ένα, που στην τελική τον χαρακτηρίζει μονοδιάστατα, τουλάχιστον σ' όποιον ρωτά.

Στο Εθνικό Κτηματολόγιο, ποσοστά συνιδιοκτησίας σε μια οικοδομή που δε δηλώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους, και για τον λόγο αυτό το διαμέρισμά τους δεν έχει καταχωριστεί.

Κάθε οικόπεδο έχει έναν Κωδικό αριθμό εθνικού κτηματολογίου (Κ.Α.Ε.Κ.) και κάθε διαμέρισμα της οικοδομής που είναι χτισμένη σ’ αυτό έχει επίσης το δικό του Κ.Α.Ε.Κ. Αν όμως δεν έχουν δηλωθεί όλα τα διαμερίσματα από τους ιδιοκτήτες τους, τότε, για τα αδήλωτα διαμερίσματα υπάρχει ένας Κ.Α.Ε.Κ. με ένδειξη «μερική σύσταση» (οροφοκτησίας εννοείται) που εμφανίζει ως ιδιοκτήτες τούς οικοπεδούχους. Έτσι, αν π.χ. σε μια οικοδομή 8 διαμερισμάτων οι 6 δήλωσαν τα διαμερίσματά τους και οι 2 όχι, στο Κτηματολόγιο υπάρχει το Κ.Α.Ε.Κ. του οικοπέδου (γεωτεμάχιο το αποκαλούν) και 7 ακόμη Κ.Α.Ε.Κ., 6 για τα διαμερίσματα και 1 κουβάς. Ο ιδιοκτήτης που αμέλησε να δηλώσει την ιδιοκτησία του όταν γινόταν η κτηματογράφηση, θα πρέπει τώρα να πάει σε δικηγόρο που θα φροντίσει να καταχωριστεί η ιδιοκτησία του, να βγει από τον κουβά και ν’ αποκτήσει τον κωδικό της.

Επίσης, σε νεόδμητη οικοδομή που ο εργολάβος δεν έχει ακόμη πουλήσει όλα τα διαμερίσματά του, το Κτηματολόγιο έχει ανοίξει έναν όμοιο κωδικό, με όλα τα ποσοστά που αντιστοιχούν στα απούλητα διαμερίσματα και για τα οποία ακόμη δεν έχει γίνει κανένα συμβόλαιο. Οι Κ.Α.Ε.Κ. των διαμερισμάτων θα δίνονται καθώς ο εργολάβος θα τα πουλά. (Σαλονικιώτικη ως επί το πλείστον πρακτική).

Και στις δύο περιπτώσεις ο κουβάς σιγά σιγά αδειάζει και στο τέλος καταργείται.

Υπάρχει όμως και η περίπτωση, να εμφανίζεται η ιδιοκτησία ως «αγνώστου», όπου για να αναγνωριστεί το δικαίωμα του ιδιοκτήτη, θα πρέπει αυτός να ασκήσει αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου.

Δημοσιογραφική αργκό για τον εξωνημένο ρεπόρτερ-εκτελεστή, που παίρνει εντολή από τους πάτρονές του, να «σκοτώσει» το ίματζ κάποιου δημοσίου προσώπου. Και εκτελεί.

Συνήθως ξεθάβει κάποια παλιά ιστορία (κάνα ροζ σκάνδαλο, τίποτα χαρτζιλικώματα που τα’ φαγε ο δράκος κλπ-κλπ) ή ξετσουμίζει εγκαιροφλεγώς, όταν η Δικαιοσύνη μας (ω του θαύματος!) αποφασίσει να ελέγξει το πρόσωπο, καίτοι ο κοσμάκης έχει τούμπανο κάποιες έκνομες ή ανήθικες δραστηριότητές του και τις συζητά στα καφενεία ήδη επί πολλά έτη (τι διάολο, τυφλή είπαμε-όχι κουφή)!

Τώρα, μια πρόχειρη εξήγηση, «γιατί τώρα κι όχι τότε»/«γιατί αυτός κι όχι ο άλλος» κλπ, είναι ότι ενδεχομένως το πρόσωπο π.χ. να τα’ βαλε με άλλο πρόσωπο, που δεν ήταν για τα δόντια του, να χώρισε τα τσανάκια του με άλλα προσώπατα που είχαν μέχρι πρότινος ομερτά, να το παραξήλωσε εκθέτοντας αυτούς που τον κάλυπταν, ν’ άλλαξε η πολιτική ηγεσία και να θέλει να την πέσει στην προηγούμενη, να γίνεται ντόρος για τα μάτια του κόσμου και τα φερόμενα αδικήματα να έχουν ήδη υποκύψει σε παραγραφή (ή να παραγραφούν στην πορεία-μέχρι να φτάσει κάποτε στο ακροατήριο-οπότε ο λεγάμενος όχι μόνο θα βγεί λάδι, αλλά θα τα κονομήσει κιόλας στην συνέχεια, με μηνύσεις κι αγωγές «για την αποκατάσταση της τιμής του»!), να ασκείται πίεση για εξασφάλιση αντισταθμιστικού οφέλους, να’ πεσε σε κάναν μερακλή Εισαγγελέα κλπ-κλπ. Ψωμί τρώμε-ψίχουλα πέφτουνε.

Οπότε, πίσω απ’ το τανκ των διωκτικών αρχών, τρέχει και το πεζικό…

Το ρεπορτάζ γαρνίρεται με «σοβαρό κι αντικειμενικό» ύφος και ντοκουμέντα, τα οποία για κάποιον περίεργο λόγο είχαν ξεχαστεί στο χρονοντούλαπο του δημοσιογράφου και δεν τα έφερνε στο φως της δημοσιότητας μέχρι τώρα, διότι μάζευε κι άλλα στοιχεία (κι ας ήταν και ρόγες), ώστε να γίνουν αδιάσειστα (λέει), καθώς κι από μιαν εσάνς «κινδύνου» που διέτρεξε (και διατρέχει) ο δημοσιογράφος, δεδομένου ότι «απειλείται» για την έρευνά του αυτή από σκοτεινά κυκλώματα, ώστε να επιρρωννύεται η αξιοπιστία του. Δεν αναλώνεται όμως, στα καραγκιοζλίκια της «έκπληξης» του πεφτοσυννεφάκια, αλλά διατηρεί το κουλάτο στυλ του «έγκριτου λειτουργού της ενημέρωσης».
Βάζει εκεί και μια μουσική από τίποτις κατασκοπικά φιλμ κι από ’δω παν κι οι άλλοι …

Εκείνο που δεν μας λέει όμως, είναι ποια είναι τα φωτεινά κυκλώματα, που του παρέσχαν τις πληροφορίες αυτές, από πότε τις είχε στο ντοσιέ του και γιατί θυμήθηκε τώρα, να μας τις ξεφουρνίσει.

Άλλωστε, το Φόρεϊν Όφις ανοίγει όποιους φακέλους γουστάρει για την καταγραφή της Ιστορίας κι αυτό μετά από καμιάν εξηνταριά-και βάλε χρόνια από τα γεγονότα, δηλαδή όταν τα δισέγγονα των τότε εμπλεκομένων, την έχουν ήδη διδαχθεί αλλιώς.

Κακά τα ψέματα. Ορισμένοι τοπ δημοσιογράφοι συντηρούν επαφές με διάφορες νηστικιές υπηρεσίες, ώστε να αρύονται τις πληροφορίες τους, οπότε και ελέγχουν και ελέγχονται για το τι, πώς, πότε και κατά ποιού, θα πουν το ποίημα.

Έτσι, δεν θέλει και πολλή Φαντασία, για να καταλάβει κανείς πώς η 4η Εξουσία έχει καβαλήσει τις άλλες τρεις…

Βλ. το λήμμα εθνικάριος, μόνο που εδώ αναφερόμαστε στην Εμπορική τράπεζα, πριν ιδιωτικοποιηθεί.

Κατά τα άλλα ισχύει ό,τι ακριβώς και στο εθνικάριος.