Definitions (28364)
Showing 6701-6710 from 28364

Ο ορισμός του παππού-Ποπάυ, μπάρμπας-υπερήρωας, εξόχως μπρατσαράς αλλά χωρίς να του πολυφαίνεται (δηλαδή όχι και γράμμωση για μίστερ ολύμπια!), κρυφίως επικίνδυνος, άνω των 60-70, φέρων εξωτερική απατηλή εμφάνιση μπαρμπα-Μπρίλιου (σαν τον παππού του Ποπάυ ενα πράμα), ύψος τάπας (ενάμισι μέτρο το πολύ), αλλά με λίαν ασυνήθεις υπερδυνάμεις (λυγίζει σίδερα, κουβαλάει τα κέρατά του τα τράγια στους ώμους, όπως 200 κιλά ξύλα, 3 σακιά λευκό τσιμέντο, 60 κεραμίδια και 10 τσιμεντολίθια μαζί για να φτιάξει σε μισή ωρίτσα ένα αυθαίρετο από το πουθενά, κλπ)!

Συνήθως πρόκειται για παλαιό στρατιωτικό / ειδικοδυναμίτη / οϋκά (συνήθης περίπτωση) ή για παλαιό αρσιβαρίστα, ή τέλος για εργαζόμενο σε βαρέα / ανθυγιεινά (λχ μπετά, οικοδομή, ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη κλπ). Ενίοτε συχνάζει στον Άγιο Κοσμά Αττικής όπου σηκώνει βάρη αφήνοντας όλους τους άλλους μαλάκες, και συχνά καθοδηγεί τους νέοπες ειδικοδυναμίτες / οϋκάδες στην γυμναστική! Το λέει η «καρδιά» του.

Βεβαίως δεν το λέει η πραγματική καρδιά του, διότι είναι πάντοτε με πίεση 34 η μεγάλη - 13 η μικρή, πίνει τον άμπακο (μαλάκες μου τον άμπακο λέμε, όλη την ημέρα με σταθερό ρυθμό, ρακές, καψούλια τσικουδιάς, τέτοια ελαφρά ποτάκια!!!!), καθιστάμενος βεβαίως ευδιάκριτος, διότι φέρει μόνιμη χρώση δέρματος μωβ-λιλά από την υπέρταση, και συνήθως σκάει σαν μανόμετρο από την υπέρταση και πάει «άκλαυτος»
α) σε κομματικό καυγά με γείτονες,
β) στο καφενείο σε κομματική συζήτηση (κλασική περίπτωση βλάβης!),
γ) το Πάσχα καταβροχθίζοντας μισό αρνί και καπάκι ένα ταψί μπακλαβαδάκια / τουλούμπες / εκλεράκια (μεσούσης οικογενειακής κομματικής συζητήσεως),
δ) πέφτοντας από δέντρο / κολώνα ΔΕΗ-ΟΤΕ / κεραμοσκεπή / ταράτσα / κεραία σε ταράτσα κλπ ύψη, ενώ κατεβαίνει να γαμοσταυρίσει τον γαμπρό / αδελφό / γιο του ως συνέχεια εξ αποστάσεως κομματικής συζητήσεως,
ε) σηκώνοντας πολλά (μα πάρα πολλά) βάρη στο γυμναστήριο, ενώ έχει πιάσει (τι άλλο!) κομματική συζήτηση!
Ενίοτε τον χτυπάει κεραυνός (και επιβιώνει).

Το τσιγαριλίκι.

Έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά από λέξεις που συνδυάζουν το γράμμα ζ με ένα γαλλικό ηχόχρωμα (ζάντα, ζαμπόν, ζουζού, ζαπρέ).

Η γαλλική γλώσσα καθώς και ο γαλλικός πολιτισμός κατέχουν μια αμφίσημη θέση στη συνείδηση του λαού μας. Από τη μία η γαλλική εκπαίδευση και κουλτούρα έχουν μια υψηλή αξιολογική θέση στα μάτια της κοινωνίας από την άλλη όμως αποτελούν και ένα μπέρδεμα. Σαν αυτό που πάθαινε ο Γιώργος Κωνσταντίνου όταν προσπαθούσε να περιγράψει το προφιτερόλ στα «Χτυποκάρδια στο θρανίο».

Οι Χατζηφραγκέτα που εισάγουν τη λέξη στο ευρύ κοινό έρχονται να φωτίσουν αυτή τη σχισμή που το ντοκτορά και το ζεζαλιζέ είναι τα δύο ακραία της σημεία.

Κοινώς σπάω στο ξύλο κάποιον, αποδίδω προσωπική δικαιοσύνη, με ή χωρίς αφορμή, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, ή απόψεων περί Σταρ Τρεκ. Ταιριάζει τέλεια με Χρυσαυγίτες, μαύρα παρεό και χρυσά σανδάλια.

Μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί και από κοινούς θνητούς, όπως στα ακόλουθα παραδείγματα.

Χρησιμοποιείται ευρέως στον ιντερνετικό λόγο αλλά και στα συνθήματα σε τοίχους (αν έχει κανένας φωτό πλζ) από κάφτες, επειδή και καλά τα παιδιά που μας ζαλίζουν με την ανωτερώτητα της φυλής δεν ξέρουν να γράφουν την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.

Το μικρό παιδί στα θρακιώτικα. Προφέρεται «gzanj» (γκζάν').

Χρησιμοποιείται χαϊδευτικά από το μεγαλύτερο σε ηλικία άτομο προς το μικρότερο. Πολλές φορές εκφράζει και ειρωνεία θέλοντας να δώσει μια αρνητική χροιά σε προσφώνηση σε νεαρά άτομα που σκέφτονται απερίσκεπτα.

Με μια δόση υπερβολής, συνώνυμα είναι το μαλακιστήρι, μικρό και ανόητο, και πολλά άλλα...

Είδος μπουκέτου που ραπίζει κατευθείαν τον στόχο του. Εκτός ρινγκ, παίζει στο ποδόσφαιρο, αλλά και στην πολιτική (βλ. μήδια με αριστερό και ακροδεξιό ντιρέκτ).

Εκ του αγγλικάνικου direct jab.

Το ούφο. Ο αλλού. Ο τσίου μπίου τσικιμπίου.
Όπως λέει και το παράδειγμα εδώ, αυτός που τον έχει φάει η μαλακία.

Όπως συμβαίνει και με τους πνευματικούς αδελφούς τους, τους πυροβολημένους, τα πλήθη των κουνημένων παρουσιάζουν αξιοσημείωτη διασπορά. Τουτέστιν, οι περί ων ο λόγος φωστήρες δεν βρίσκονται συγκεντρωμένοι σε ένα σημείο να ρίξεις μια να τους κάψεις μαζεμένους. Πρέπει να τους ξετρυπώνεις και να τους κατραπακιάζεις έναν-έναν, διαδικασία ιδιαιτέρως χρονοβόρα και ψυχοφθόρα.

Δεν διαθέτω πια την υπομονή και τις αντοχές της πρώτης μου νεότητας, χώρια που φοβάμαι την υψηλής μεταδοτικότητας πάθησή τους. Ωσεκτουτού, εγκαταλείπω την προσπάθεια (και το λήμμα) σε αυτό το σημείο.

Πρωτοειπώθηκε από τον κ. Π.-Α. Κ., τον Ιούλιο του 1977 κατά την εκδρομή αποφοίτησης ΟΠΕ/ΑΠΘ '77 στις «ανατολικές» -τότε- χώρες, στο πούλμαν που μας μετέφερε από τόπου σε τόπο.

Η αναφορά έγινε λόγω της ακατάσχετης όρεξης κάποιων νεαρών συναδέλφων για προσωπικές επαφές και σχέσεις που. ενώ ήσαν τιμητικές για εμάς, ίσως η μορφή των αιτουμένων να μη ήταν σύμφωνη με τα περί κάλλους πρότυπά μας, πάντα.

Το λέμε πλέον όταν θέλουμε να απομακρύνουμε αιτήματα... σύγκλισης από μη άκρως επιθυμητά άτομα... (σα να πάνε όλες να μας σπιτώσουν -τάχα).

Ό,τι και ο λάκης, στο θηλυκό γένος όμως. Αφορά κυρίως χαρακτηρισμο γυναικών κατώτερης διανοητικότητας, απλοϊκές, ψευτοκυράδες και τα συναφή.

Ο φλούφλης, ο απλοϊκός, ο ωμός άνθρωπος, ο φλώρος, ο κατώτερης διανοητικότητας ψευτοκαλοστεκούμενος.