Definitions (28395)
Showing 7181-7190 from 28395

Λέξη η οποία ήταν σε χρήση από νεαρούς τουλάχιστον στο κέντρο της Αθήνας γύρω στο 1980. Πρόκειται για τη γνωστή πρακτική της εισπνοής αναθυμιάσεων βενζίνης, οι οποίες :

α) Προσφέρουν στον χρήστη μια αισχρή κατά τα φαινόμενα μαστούρα.
β) Του εξασφαλίζουν ένα φρικτό πονοκέφαλο άφτερ.
γ) Του ξεροτηγανίζουν τον εγκέφαλο, εξισώνοντάς τον διανοητικώς με οπαδό του δικομματισμού (στην καλύτερη των περιπτώσεων).

Ηλεκτρονικό κατάστημα (τεχνολογίας κυρίως) το οποίο βρίσκει κάποιος όταν σκρουτζάρει.

Λέγεται όταν προτείνεται ένα πολύ ασθενές μέτρο ή λύση για ένα πολύ βαρύ πρόβλημα. Όπως στην έκφραση «πάει να γιατρέψει τον καρκινοπαθή με ασπιρίνες». Πολύ συχνή έκφραση στο δημοσιοκαφρικό ιδίωμα σχετικά με την οικονομική κρίση, όπου κάθε τόσο ακούμε ότι προτείνονται «μέτρα- ασπιρίνη» για τα ανίατα προβλήματα της Μπουρδελλάδας.

Η τάπα σε κάποιον, το ρούμπωμα.

Πρόκειται για την γκόμενα που είναι αδύνατη και σχετικά μικροκαμωμένη· ωστόσο έχει ένα προσόν: έχει τουρλωτό κώλο, που ξεπροβάλλει μεγαλοπρεπώς προκαλώντας προβλήματα στον δύσμοιρο αντρικό πληθυσμό. Προσοχή δεν πρέπει να συγχέεται με το τούμπανο ή το τούμπανο-τούμπανο.

Πρόκειται για μεταφορά καθ' ότι δεν φθάνει ο άντρας σε πραγματικό οργασμό, αλλά το αντίκρισμα ορισμένων πορνιδίων του ανεβάζουν την λίμπιντο - και σε ορισμένες περιπτώσεις και το πέος στα ύψη.

Εκ των βαζελίνη και Έλληνας ή Ελλάδα αντιστοίχως.

1. Ο Έλληνας του οποίου ο μεν τράχηλος «ζυγό δεν υπομένει», ο δε κώλος υπομένει πολλά και διάφορα. Αν και κρατάει μία υψηλή εθνική υπερηφάνια υπόκειται σε πολλούς εξευτελισμούς και διασυρμούς, και ως ομορφάντρας βάζει διάφορες σως για να γλυστράει. Η έκφραση δηλώνει ακραία αυτοκριτική για το πώς εντέλει αποτελούμε χώρα γαμιόμαστε, πλην όχι ασάλιωτα, αλλά μέσω διαφόρων εξωραϊσμών, που λειτουργούν ως βαζελίνη.

Ήδη το 1985 ο Χάρρυ Κλυνν είχε τιτλοφορήσει παράστασή του στο Δελφινάριο «Βαζελληνίδες, Βαζέλληνες» (δες εδώ) τρέποντας το «Ελληνίδες, Έλληνες» του Κωνσταντίνου Καραμανλή θείου, οπότε η έκφραση υπάρχει τουλάχιστον από τότε και πιθανόν από παλιότερα.

1. Χρησιμοποιείται μειωτικά για τους παίκτες ή οπαδούς του Παναθηναϊκού, τους βάζελους. Ενίοτε με την σημασία ότι η Αθηνέζικη ομάδα φτάνει να εκπροσωπήσει όλη την Ελλάδα, ή κυριαρχεί με πλάγιες μεθόδους στο ελληνικό στερέωμα, ως μη όφειλε. Χρησιμοποιείται κυρίως από Ολυμπιακούς.

2. Σχετικό και το Βαζελλάδα. Έχει κυρίως αθλητική σημασία ως αντώνυμο του κοκκαλιστάν. Δηλαδή σημαίνει λ.χ. μια Εθνική ομάδα που κυριαρχούν παίκτες του Παναθηναϊκού, ως μη έδει, ή το σύστημα μιας ολόκληρης χώρας που ευνοεί τον Παναθηναϊκό. Μπορεί βεβαίως και να μην αναφέρεται στον Παναθηναϊκό, αλλά να δηλώνει απλώς μια ξευτιλισμένη ξεβρακωμένη Ελλάδα.

Επίσης, υπάρχει και το Βαζελλήν, και καλά μάρκα βαζελίνης made in Greece.

Στη θεατρική διάλεκτο σημαίνει ότι, ενώ γίνεται η παράσταση και βρίσκομαι στην κουίντα (τον χώρο δίπλα και έξω από τη σκηνή όπου οι ηθοποιοί περιμένουν κρυμμένοι από το κοινό για να βγουν στη σκηνή), κατά λάθος φαίνομαι από το κοινό χωρίς να παίζω εκείνη τη στιγμή στο έργο και χαλάω την υποβολή του θεατή στην υπόθεση του έργου, αφού με βλέπει να ξύνομαι και να κοιτάζω σαν χαζός κι εγώ τι γίνεται στη σκηνή!

...να βγει από μέσα σου.» Σε πείσμα της τρομολαγνείας, των καταστροφολογικών σεναρίων και του φόβου που πουλάει, ερεθίζει, ελέγχει και κατευθύνει, υπάρχει πάντα μία πατρική φιγούρα γύρω μας και ξέρει ακριβώς τι να σου πει για να αισθανθείς ασφαλής, γιατί στο βάθος είμαστε όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο χολλυγουντιανό υλικό. Κρίση, απόγνωση, απελπισία, είναι καταστάσεις του μυαλού και ως τέτοιες έχουν το αντίδοτό τους. Εκεί που το καλό και το κακό συνυπάρχουν, συγκρούονται, συνθλίβονται κι αφήνουν συντρίμμια αβεβαιότητας και δευτερομαντεψιάς, θα 'ρθεί ο από μηχανής λέουρας που έχει περάσει από χίλια κύματα και ξέρει. Ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε. Και θα πει αυτό που θέλουμε να ακούσουμε. Και μεις θα ανταποκριθούμε. Γιατί όσο εύκολα φέρνουμε την καταστροφή, άλλο τόσο την ξορκίζουμε κιόλα. Το επόμενο είδος που θα κυριαρχήσει στη γη θα φάει μαλλιά με την πάρτη μας...

Απαξιωτική πασπαρτού προτροπή να μην κακομαθαίνουμε τα υποκείμενα της περιφρόνησης μας γυναίκες, χωριάτες, τουρκαλβανά, γουατέβα γιατί μοιραίως θα ανέβουν στο κρεβάτι μας να μάς γαμήσουν.

Η αρχική διατύπωση («τον Τούρκο και τον πούτσο, όσο τον χαϊδεύεις σηκώνεται») αποδίδεται στον Γεώργιο Καραουϊσκάκη.