Tagged definitions (5850)
Showing 5271-5280 from 5850

Δεν παίζουν φράγκα. Δεν παίζει ούτε ευρώ, δραχμή, λίρες, τίποτα. Κοινώς, μείναμε ταπί.

Κλαψουρίζω σαν μυξοπαρθένα, μισοκλαίγομαι, χύνω ανειλικρινή και κροκοδείλια δάκρυα με ιδιοτελή ελατήρια.

Eκ της μουτσούνας (< musone, νοτιοιταλικό, «κάνω γκριμάτσες για να δείξω δυσαρέσκεια») και του κλαίω; Ή μήπως από την μούντζα;

Καμιά σχέση με το Κυπριακό μούτσο που οδηγεί σε άλλους συνειρμούς.

Από το δουπού: Μαλακία. Έξτρα κλύσμα: HODJAS.

Ολοκληρώθηκε μία διαδικασία. Έκλεισε η τελική εκκρεμότητα. Είμεθα κομπλέ με την κακή την έννοια (καλή χώνεψη σε φάση). Η ήττα υπήρξε ολοκληρωτική, μετά από αυτό - όποιο - η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και μένει μόνο να απολαύσουμε το γλυκό. Που βεβαίως, θα το καταλάβατε ήδη, δεν είναι πραγματικά γλυκό, είναι κάπως ξινό.

Μορφωθείτε: Συνταγή, υλικά, κατσαρόλα, βράζεις ζάχαρες με νερά και φρουτάκια και περιμένεις να δέσει σιρόπι. Το «δέσιμο» του σιροπιού στη ζαχαροπλαστική είναι μεγάλη χημεία, απαραίτητο γιατί αν δεν γίνει, είτε μένει το σιρόπι υδαρές, που πα να πει άμα μείνει εκτός ψυγείου πιάνει μούχλα, είτε κρυσταλλώνει που πα να πει τρως το σικαλάκι και κάνει κράτσα κρούτσα η ζάχαρη ανάμεσα στα δόντια. Δεν το θέλουμε αυτό, δεν το θέλουμε, α-α. Σο το σημαντικότερο βήμα κατά την παρασκευή του γλυκού είναι να δέσει το σιρόπι, συνεπώς να δέσει το γλυκό και τα μέρη να αποτελέσουν σύνολο.

Σε μία ενοχλητική κατάσταση όπου έχουν γίνει διάφορα ανεπιθύμητα και που να μη γινόσαντε, σκάει και η τελική μαλακία και η φάση γίνεται απόσκατα. Κατ' αντιστοιχία τα είχαμε χύμα μας ήρθαν και τσουβαλάτα, τα πιάσαμε τα λεφτά μας, πήραμε τ' αρχίδια μας κι αυτά με καθυστέρηση. Γλυκιά και λάιτ μαμαδίστικη σλανγκ, άμα δε θες να γίνεις εντελώς γουγούνι.

Να αναφερθεί παρόλα αυτά ότι τυχαίνει να χρησιμοποιηθεί και ως θετική έκφραση, ανεβαίνοντας σε άλλη σφαίρα από το θετικό στο αρνητικό κι από κει στο θετικό ξανά - παράδειγμα.

Αντίστοιχος ζαχαροπλαστικός όρος: το κερασάκι στην τούρτα. Αντίστοιχος όρος που λένε και στο χωριό μου: δε λαστ στρο.

Ανακαλύπτω, μαθαίνω ή διαπιστώνω κάτι που είναι ευρέως γνωστό, οφθαλμοφανές και ανάλογα με την περίσταση ήδη ξεπερασμένο από όλους τους άλλους εκτός από εμένα. Η αναφορά της Ακρόπολης στη φράση δεν είναι τυχαία, μιας και η ιστορία αλλά και η θέση της τόσο στον χάρτη του λεκανοπεδίου Αττικής, όσο και στην ευρύτερη εικόνα και προβολή της χώρας, καθιστούν μάλλον δύσκολο το να ξεφύγει της προσοχής μας επί μακρόν.

Η ειρωνεία και ο σαρκασμός της φράσης αυτής δεν αφορούν την ίδια την ανακάλυψη, αλλά τ’ ότι ο τολμηρός πιονέρος θεωρεί άξιο λόγου να προβεί σε ανακοίνωση της ανακάλυψης του, συχνά διανθισμένης με βαρύγδουπες περιγραφές και αναλύσεις, οι οποίες ενίοτε καταλήγουν σε αξιολογικές ή μη κρίσεις. Δηλαδή κομίζει γλαύκας εις Αθήνας όπως λέγανε κι οι αρχαίοι ημών παππούδες κι αυτοί ξέραν κάτι παραπάνω: Αυτοί κυριολεκτικά ανακάλυψαν την Ακρόπολη.

Δεν πειράζει όμως. Όλοι σε κάποια φάση της ζωής μας πιαστήκαμε αδιάβαστοι, ακόμη περισσότεροι πιαστήκαμε μαλάκες. Παθαίνουμε και μαθαίνουμε. Αν και κατά κανόνα μόνο παθαίνουμε.

Έκφραση που δηλώνει ότι κάτι ελπιδοφόρο που πήγε να ξεκινήσει, έμεινε τελικά στα σπάργανα και δεν εξελίχθηκε.

Επίσης, χρησιμοποιείται για ένα πολλά υποσχόμενο ταλέντο (π.χ. στο χώρο του αθλητισμού, των τεχνών, της επιστήμης κ.λπ.) που όμως σε βάθος χρόνου δεν είχε την εξέλιξη που όλοι προέβλεπαν, και έμεινε τελικά στάσιμος.

Η φράση προέρχεται από το συχνό στους αθλητικούς χώρους φαινόμενο ο προπονητής να σηκώνει έναν παίχτη για προθέρμανση αλλά τελικά να μην τον ρίχνει στον αγώνα, οπότε οι φίλαθλοι μένουν με την προσμονή και ο παίχτης με την τσαπού στο χέρι.

Μια από τις γειώσεις της καθομιλουμένης: όταν θέλουμε να δηλώσουμε ότι είναι οριακή η ικανοποίηση που αντλούμε από κάτι (κατάσταση / αντικείμενο / πρόσωπο / χώρο κλπ), χρησιμοποιούμε το τρίτο ενικό της παθητικής φωνής στο ρήμα που το χαρακτηρίζει.

Εξαιρείται το «παίζεται».

Ειρωνική φράση που λέγεται για κάτι που είναι κάπως προφανές, αλλά ο συνομιλητής μας δεν το καταλαβαίνει. Το ειρωνικό της έκφρασης είναι η ψευτοταπεινοφροσύνη, σαν να λέω: «είμαι άσχετος με το θέμα και δεν δικαιούμαι να έχω άποψη, απλά μιλάω χωρίς να ξέρω», ενώ αυτό που λέω στην πραγματικότητα είναι «ξέρω πολύ καλά ότι αυτό που λέω ισχύει».

Καταπονούμαι από κάποια επίπονη σωματική δραστηριότητα, και κυρίως από το σήκωμα μεγάλου βάρους.

Στο βιβλίο Λέξεις που Χάνονται (Αθήνα: Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2011, σ. 33) ο Ν. Σαραντάκος εξηγεί την προέλευση της έκφρασης από την λέξη απάκι που σημαίνει το «ψαχνό γύρω από τα νεφρά». Από τον Κοραή έχει προταθεί ως ετυμολογία ότι προέρχεται από την αρχαία λέξη ἀλωπέκιον που σημαίνει την μικρή αλεπού (αλωπέκια > αλεπέκια > αλπέκια). Ο Ν.Σ. παρατηρεί επίσης ότι η έκφραση χρησιμοποιείται και ειρωνικά για κάποιον που τεμπελιάζει.

Πάσα από Δ.Π.: GATZMAN.

Διοικητής λόχου αυνανιστών (< αγγλ. captain = λοχαγός). Συνήθως δεν έχει αποφοιτήσει από κάποια σχετική σχολή, αλλά αναδεικνύεται στο πεδίο της μάχης σε φυσικό ηγέτη της ομάδας, λόγω των αναμφισβήτητων προσόντων του και του έμφυτου χαρίσματος που διαθέτει.

Ο καπετάν-μαλάκας υποστηρίζεται κατά την άσκηση των καθηκόντων του από έναν ή περισσότερους ανθυπομαλάκες των οποίων τις δραστηριότητες συντονίζει με ζήλο.

Χότζα μου, δουλεύοντας ήδη το μέχρι σήμερα ανύπαρκτο λήμμα, έπεσα πάνω σε σχετικό σχόλιό σου στον καπετάν Φλωριά. Έχεις απόλυτο δίκιο, ο λημματογραφούμενος καπετάνιος κρύβεται στις σελίδες του Κονδυλάκη. Κατέβασα όσα κείμενά του διαθέτω, κατέβασα και κάμποσα καντήλια και ΧΠ αλλά εις μάτην, του κάκου. Ο καπετάνιος παρέμεινε ασύλληπτος.

Ίσως γι αυτό να λένε ότι η μαλακία είναι ανίκητη.

Για να βγάλω λοιπόν το άχτι μου, στο παράδειγμα παραθέτω από μνήμης και στο περίπου τη φράση του Κονδυλάκη.

Φάε λάδι και έλα βράδυ να σου ξηγηθώ αλφάδι!

Αναφέρεται στη μείωση της τριβής λόγω λιπαντικού κατά την επαφή (συνήθως από τη πίσω πόρτα). Εναλλακτικά, «βάλε λάδι».