Tagged definitions (66)
Showing 1-10 from 66

Συνηθισμένος υβριστικός χαρακτηρισμός για τον οπαδό ή μέλος της Χρυσής Αυγής, για το χρυσαύγουλο. Αυτοί που το χρησιμοποιούν μάλλον τοποθετούν έτσι τους χρυσαυγίτες στην ιστορική συνέχεια των χαρακτηρισμών ταγματαλήτης και ασφαλήτης, ή γενικότερα κάθε αλήτη.

Συγκροτημένη ομάδα μελών ενός πολιτικού κόμματος που έχουν κοινή ιδεολογική ταυτότητα και επιδιώξεις και συνεδριάζουν μυστικά για να αποφασίσουν ποια στάση θα κρατήσουν στα επίσημα κομματικά όργανα. (Από εδώ).

Ετυμολογία από τη ρωσική, фракция (εδώ), που με τη σειρά της προήλθε από τη λατινική fractio (εδώ).

Παράγωγα φραξιονιστής, φραξιονισμός, φραξιονιστικός.

Άλλη μια λέξη της κομματικής αργκό προερχόμενη από το χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς, με τη γνωστή γλωσσική διαδρομή: Λατινικά => Ρωσικά (συνήθως μέσω κάποιας άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας, κυρίως της Γερμανικής => Ελληνικά. (Δες και κοοπτάτσια).

Βέβαια όπως συνήθως συμβαίνει (το'χα πάθει και γώ άλλωστε, εδώ) η λέξη απέκτησε άλλη σημασία στ' αυτιά των "αμύητων", όπως φαίνεται στο παράδειγμα:

Ψιλοπαλιό παρατσούκλι των ΠΑΣΠιτών (παλιό, γιατί με τη γενιά της vodaphone έχουμε μπερδέψει τα μπούτια μας σ' ότι αφορά την αντιστοίχηση κώμης - κουλτούρας - πολιτικής θέσης κλπ. -....θα καταλάβετε). Το «φασολάκια» προκύπτει από το ιδιόμορφο και ομοιόμορφο της εμφάνισης των ΠΑΣΠιτών, το οποίο εθύμιζε σε ορισμένους τα συμπαθή ψυχανθή (πράσινο σώμα, όρθιο κοτσάνι). Μιλάμε για τις εποχές όπου ο ζιλές ήταν υποχρεωτικός. Από γνωστό φοιτητικό σύνθημα...(βλ. παράδειγμα).

Τρέπεται έτσι μειωτικά το όνομα του κόμματος ΣΥνασπισμός ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς, ΣΥ.ΡΙΖ.Α., άκα ΣφΥΡΙΖΑ. Το αντικείμενο της ειρωνικής τροπής είναι η έφεση του συγκεκριμένου κόμματος στον καταγγελτικό λόγο και την διαμαρτυρία, τα οποία εκλαμβάνονται από αντιπάλους του ως απλή τσυρίδα (με ύψιλον μπαμπουινιστί εκ του συρίζω).

Από το τουρκικό Çiftlik που σημαίνει αγρόκτημα, δηλαδή μια έκταση γης όπου λειτουργεί επιχείρηση εκμετάλλευσης γεωργικών, κτηνοτροφικών και συναφών καλλιεργειών. Πολύ γνωστό και τραγουδισμένο το Μπαξέ Τσιφλίκι (πλέον Νέοι Επιβάτες), περιοχή 25 χιλιόμετρα μακριά από την Θεσσαλονίκη. Μεταφορικά σημαίνει την πλήρη κυριότητα μεγάλης ακίνητης περιουσίας σε γη, αλλά και την αυθαιρεσία ή την έλλειψη αιτιολογίας σε απόφαση ή ενέργεια.

Ουδέτερο, ενικός. Το λήμμα απαντάται συχνότερα στον πληθυντικό.

Μειωτικός χαρακτηρισμός για τους οπαδούς του Τρότσκι, δηλαδή τους τροτσκιστές. Τα τρότσκια είναι κομματόσκυλα μα πολλά από αυτά το παίζουν ελευθεριακά (εδώ γελάμε), και κωλοτρίβονται με τους αναρχικούς. Τα αξιοπρεπή τρότσκια δεν κωλοτρίβονται με τους αναρχικούς. Δύο τρότσκια κάνουν ένα γκρουπούσκουλο. Τρία τρότσκια κάνουν μία διάσπαση. Υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο: «Πώς πέθανε ο τελευταίος τροτσκιστής; Διασπάστηκε!»

Ο όρος τρότσκια είναι σε χρήση από ανθρώπους που ανήκουν στο χώρο του κοινωνικού αναρχισμού και από σταλινογενείς όπως: κουκουέδες, κñίτες και μαοϊκοί/ζαχαριαδικοί, κτλ. Οι «λάιφσταϊλ/μεταμοντέρνοι/μετααριστεροί αναρχικοί» και τα μηδένια δεν χρησιμοποιούν τον όρο, οι πρώτοι γιατί βλέπουν τους τροτσκιστές με μία σχετική συμπάθεια και οι δεύτεροι γιατί απλά δεν τους νοιάζει. Οι άνθρωποι εκτός κινημάτων (γνωστοί και ως καναπεδάκηδες ή απολίτικοι) αδιαφορούν για τα παραπάνω και δεν αντιλαμβάνονται τις διαφορές όλων αυτών.

Αναφορά σε μνjημονιακότερους-του-μνjημονίου παροικούντες το μνjημονιστάν τσολάκογλου που το θεωρούν μνjημονιακή τους υποχρέωση να τηρούν πίστη στις υποταγές των τροϊκανών (σόρι, σχήμα λόγου!) της θεσμόϊκας.

Ο χαρακτηρισμός Τρόϊκα (εσ.) προσάπτεται κυρίως από στελέχη του τΣΥΡΙΖΑ σε βάρος της Νέα Δημοπρασίας, του ΘΑΣΟΚ (ή ότι έχει μείνει δηλαδής από δαύτο) και του Ποταμιού:

Πέον να σημειωθεί ότι ο χαρακτηρισμός υιοθετείται αυτοσαρκαστικά με θέρμη από τους πλέον βαμμένους γερμανοτσολιάδες:

Το εριστικό εσωτερικού vs εξωτερικού στον πολιτικό ντισκούρ έχει τις ρίζες στην διάσπαση του ΚΚΕ το '68 και την δημιουργία του ΚΚΕ(εσ.). Οι συντελεστές του ΚΚΕ(εσ.) αποκαλούσαν ειρωνικά το Κόμμα ΚΚΕ Εξωτερικού λόγω υποτέλειάς του στην Σοβιετία.

Άλλη μία κάργα ακυρίλα στο σάη, χάριν εριστικής πολιτικάντικης χαιρεκακίας του καφενείου. ©

Παραδόξως, ο τριαντά δεν τό 'χει, αν και νομίζω ότι η συγκεκριμένη συνεκδοχή χρήζει λημματογράφησης. Το κόμμα, λοιπόν, όταν δεν αναφέρονται άλλες ιδιότητες ή προσδιορισμοί, είναι ένα. Το κομμουνιστικό. Το κάπα κάπα, λίγο ή πολύ. Το κουκουέ.

Όπως και η πρεσβεία είναι μία, η αμερικάνικη.

Τρίβιο, ανέφερα σε φίλη ουρουγουανή το ανέκδοτο «- γιατί δεν έχει γίνει ποτέ πραξικόπημα στην αμερική; - γιατί δεν έχουνε πρεσβεία», με τον προσδιορισμό αμερικάνικη είναι η αλήθεια, και ένιωσε κανονικότατα.

Οι τιτοϊκοί, δηλαδή οι έχοντες ως ιδεολογία τον τιτοϊσμό.

Το τιτοϊκός/τιτοϊστης ετυμολογείται από το όνομα του γιουγκοσλάβου ηγέτη Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, όμως τα τιτιστής και τιτικός αποτελούν κάποιου είδους παράφραση γέννημα των ελλήνων σταλινικών, που, για άγνωστο λόγο, δεν διέκριναν, απ' ότι φαίνεται, τα διαλυτικά στη λέξη τιτοϊσμός και έτσι την πρόφεραν χωρίς αυτά, μέχρι που σταδιακά αυτό πέρασε και στο γραπτό λόγο, ακόμα και σε επίσημα κείμενα των κομμάτων και των οργανώσεων τους.

Για την ιστορία, ο τιτοϊσμός ήταν η ιδεολογία της κυβέρνησης της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, από τη κατάληψη της εξουσίας από τους παρτιζάνους του Τίτο στα 40ies, μέχρι και το θάνατό του το 1980. Από εκεί και έπειτα ο τιτοϊσμός σταδιακά παρήκμασε, τα πράγματα δεν πήγαν καθόλου καλά, φούντωσαν οι εθνικισμοί στη πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, έτσι από το 1991 μέχρι και το 2001 μαίνονταν εμφύλιος και γίνανε πουτάνα όλα.

Κοροϊδευτικά ο ΣΥΡΙΖΑ, για κάποιον που θεωρεί την ιδεολογία του κουκουρούκου.