Tagged definitions (15)
Showing 1-10 from 15

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 1996. Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εκλέγεται από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ο Κώστας Σημίτης. Στην κρισιμότερη στιγμή της πολιτικής του παρουσίας, ο Γεράσιμος Αρσένης είχε την άνεση να αυτοσαρκασθεί για την αποτυχία του να εκλεγεί διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου στην Πρωθυπουργία μονολογώντας «Γιώργο, χάσαμε…»

Το ρητό παραπέμπει στην ιστορία κάποιου χωρικού, στον οποίο μια φωνή είπε να παίξει όλα του τα χρήματα στον ιππόδρομο, στο άλογο με το νούμερο τρία. Το έκανε, και μετά από μια δύσκολη κούρσα το άλογο πάτωσε κι αυτός έχασε όλο του το βιος. Τότε, απογοητευμένος, άκουσε την ίδια φωνή να του λέει απλά «Γιώργο, χάσαμε…»

Εννιά μήνες αργότερα, ο Μιλτιάδης Εβερτ επανεξελέγη στην αρχηγία της Ν.Δ.. «Γιώργο χάσαμε…», επανέλαβε χαριτολογώντας μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας, ο Γιώργος Σουφλιάς.

Έτσι, η ατάκα έμεινε σαν μια ομολογία αναγνώρισης και αποδοχής μιας ήττας που προσπαθούμε να διαχειριστούμε με ψυχραιμία.

Ακούστηκε σε στρατόπεδο της Ελληνικής επικράτειας γύρω στο 1996-1997. Επιφώνημα και προσκάλεσμα για χαλαρότητα, λούφα και γενικά καλοπέραση, ίσως ρίχνοντας τα βάρη στους άλλους, μια φιλοσοφία που εστιάζει στη γείωση των όποιων μιλιτέρ προβλημάτων. Ο συνδυασμός ηρεμιστικών χαπιών τα οποία προσφέρουν την προσδοκούμενη ντάγκλα και το κλασικό σνακ των ελληνικών δυνάμεων έχει ως αποτέλεσμα μια κατάσταση ζεν η οποία αντισταθμίζει τη δύσκολη, και καλά, ζωή των στρατιωτών μας.

Παλιοσχολίτικη έκφραση των 90's εμπνευσμένη από τις διαφημίσεις για τα γκοφρετάκια amaretti η οποία θέλει να δηλώσει ότι κάποιος δείχνεται υπερβολικά η ότι την βλέπει κάπως που δεν θα έπρεπε.

Ο όρος δηλώνει με απλό και συνάμα πολύ εκφραστικό τρόπο: Κάνε διάλειμμα. Ο όρος προέρχεται από τις διαφημίσεις της σοκολάτας KitKat που παραπέμπουν στο να κάνει κάποιος διάλειμμα. Το σχετικό σλόγκαν είναι :Κάνε ένα διάλειμμα. Κάνε ένα κιτ κατ.

Αυτό ακούγεται σε κάθε διαφήμισή της. Χαρακτηριστικά θα αναφερθεί η διαφήμιση που αναφέρεται σε μια αγχωμένη υπάλληλο που βάλλεται από δουλειές και παραπέμπεται να κάνει τιγκανά για μπρέικ. Επίσης σε εκείνη που μιλάει για κάποιον που προσπαθώντας να παρκάρει, τρακάρει κατ’ εξακολούθηση, όπως και σε εκείνη που μιλάει για κάποιον τυπά που βλέπει περίλυπος να του ρίχνει τα χαρτιά μια ταρομάντισσα, βγάζοντας φύλλα που τον πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ως απάντηση στον νόμο του Μέρφι για αυτούς τους Μητσοτακοχτυπημένους προτείνεται κατεπειγόντως διάλειμμα, ή μ’ άλλα λόγια προσωρινή διακοπή με παρέα το αργό και βασανιστικό φάγωμα μιας KitKat, μήπως π.χ κι ο ανάδρομος Ποσειδώνας σταματήσει να τους ταλαιπωρεί. Ίσως στο μεταξύ ο master of disaster βαρεθεί να περιμένει και πάει αλλού να πει τα κάλαντα.

Σημείωση: κατά την εκφορά του όρου είθισται κάποια παύση μεταξύ της εκφοράς της λέξης κιτ και της λέξης κατ, ώστε να δίνεται έμφαση στο μήνυμα του όρου (κάνε ένα διάλειμμα).

(από GATZMAN, 24/10/09)

Βαρκελώνη, 5 Αυγούστου 1992. Τόπος και ημερομηνία γέννησης της συγκεκριμένης ατάκας από την χρυσή ολυμπιονίκη Βούλα Πατουλίδου. Με τα χρόνια το χρυσό στα 100 μ. εμπόδια μπορεί να ξεθώριασε κομμάτι (δεδομένης ενδεχομένως και της τούμπας που είχε φάει η προπορευόμενη αθλήτρια που μας το δώρισε), αλλά η ρήση έμεινε αθάνατη να συμβολίζει τον νταλκά του Έλληνα να πρωτεύσει σε πείσμα της διεθνούς συνομωσίας που τον κρατάει πάντα κάτω, εξ ου και το «ρε γαμώτο».

Τελικώς έχει καταλήξει να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου η Ελλάδα δεν έχει απολύτως τίποτε να κάνει, αλλά δίνει μία υπεράνω κριτικής δικαιολογία για την πράξη μας.

Από τραγούδι της Ρίτας Σακελαρίου, σε στίχους Γιώργου Παυριανού και μουσική Νίκου Τερζή, που έχει ως εξής:

Έδωσα δέκα καφετιά
κι έκλεισα πρώτη θέση
στο Μέγαρο για μια βραδιά
να πάω όπου μ' αρέσει.
Είχα χτενίσει τα μαλλιά
και φόραγα τακούνια
κι ο παίδαρος απ' τα παλιά
χτύπησε τα κουδούνια.

Εγώ δεν πάω, δεν πάω Μέγαρο
θα μείνω με τον παίδαρο.

Έδωσα δέκα καφετιά
μα τώρα τα πετάω
στο Μέγαρο δεν θέλω πια
μονάχη μου να πάω.
Κι άμα θελήσω μουσική
πηγαίνω στο κρεβάτι
εγώ κι ο παίδαρος εκεί
ακούμε την Ενάτη.

Εξ ου και η έκφραση «την ακούει την Ενάτη» κατά το την τρίζει την όπισθεν. Το τραγούδι κυκλοφόρησε στις αρχές των '90ς, όταν ακόμα υπήρχαν καφετιά, και το Μέγαρο Μουσικής ήταν στα χάι του. Η έκφραση δηλώνει το δίλημμα μεταξύ κουλτούρα να φύγουμε αφενός, και χουχουλιάρικων καταστάσεων που από γουτσισμό μπορεί να εξελιχθούν και σε γαμιστερές καταστάσεις αφεδύο. Ασφαλώς, επικρατεί η δεύτερη λύση. Για ένα παρόμοιο δίλημμα βλ. σούσι ή τσιμπούσι;

Μετα-ξύλινος o,τινανισμός που έγινε βάιραλ και φοριέται καμαρωτά από κάθε καρυδιάς ξερόλα και πατερνάλα. Αυτονομήθηκε από το μπεστ σέλλερ «Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε!» του τσικ-λεβέντη δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου.

Πρόκειται για όψιμο κόπυ λεφτ της αμερικλανιάς «It's the economy, stupid!», παλαιού (1992) προεκλογικού τσιτάτου του Κλίντον σε βάρος του Μπούς του πρεσβύτερου. Χρησιμοποιείται ad nauseam και στην εσπερία (βλ. It's the banks, stupid!, It's the vagina, stupid!, ακόμα και It's the everything, stupid!)

Βλ. και καράτε το λένε και είναι απλό!

Πάσα από το δουπού: Αλλιβέ.

Η ακατάδεκτη. H Diva. Φράση προερχόμενη από την θρυλική Λατινοαμερικανική σειρά «Carrusel», ηρωίδα της οποίας ήτο ανάμεσα σε άλλα παιδάκια και πλούσια ξανθογάλανη κορασίδα περί τα 10, ονόματι Maria Joaquina Villaseñor, η οποία απέρριπτε μετά βδελυγμίας τον ερωτευμένο συμμαθητή της Cirrilo, κυρίως διότι ο τελευταίος ήτο φτωχός και μαύρος.

Από τηλεπαιχνίδι με τη Μαίρη Μηλιαρέση. Χρησιμοποιείται ιδίως για:

1. Ταχυπηδήκουλες και ξεπέτες, ιδίως σε πάρτυ με ούζα.

2. Γρήγορες ανατροπές πολιτικού σκηνικού.

Αυτοκίνητο ανήκον σε καγκούρι, το οποίο έχει επενδύσει τρελά σε χαρκορίλα στέρεο 2.5 εκτομμυρίων βαττ τουλάστιχον και εννοεί να κινείται εντός του αστικού ιστού εκπέμποντας ηχητική ρύπανση σε ένταση που σου ματώνουν τ' αυτιά ένα πράγμα και νιώθεις το μπάσο να σου ανοιγοκλείνει την κωλ..., να σου δονεί τα σωθικά ρε παιδί μου.

Η έκφραση είναι Ξεσσαλονίκη 80's, άντε έρλυ 90's και αναφέρεται στο γνωστό και πολύ δημοφιλές κλαμπ της εποχής Μπουντρούμ, το οποίο στεγάζετο στον χώρο των πρώην Εκπαιδευτηρίων Δημητριάδη, απέναντι από το σημερινό ΙΚΕΑ. Το εν λόγω κλαμπ το λαλούσε το πράμα δυνατά και γενικώς ενοχλούσε ΠΟΛΥ, σίγουρα μέχρι το Φοίνικα, μη σου πω και αρχές Βότση και Καλαμαριάς άμα φυσούσε. Ωσεκτουτού έγινε συνώνυμο της πολύ υψηλής έντασης και έτσι χρησιμοποιήθηκε από τους Ξεσσαλλλονικιούς για τα καγκουράμαξα που περιέγραψα παραπάνω.

Παρακαλούνται οι resident media experts να ανεβάσουν σχετικά μήδια για το Μπουντρούμ, τα Εκπαιδευτήρια Δημητριάδη και δείγματα καγκουραμαξίων - παρακαλώ όχι μήδια του ΙΚΕΑ.

Disclaimer: To παρόν λήμμα και ο ορισμός του, ουδεμία σχέση έχουν με την παρούσα πολιτική κατάσταση και λογοπαίγνια με βιβλικές καταστροφές και σενάρια εξόδου από το ευρώ, ιφ γιου νόου γουάτ άι μην, κνκ

αατα