Tagged definitions (1704)
Showing 611-620 from 1704

Μια μουνάρα κάπως σαν το θεόμουνο ή την τριφασική μουνάρα, αλλά όχι ακριβώς. Πάντως στα ίδια κυβικά.

Ό,τι διαφορά έχει το έπος από τον θρύλο, τέτοια διαφορά έχει κι η επική μουνάρα απ' την θρυλική μουνάρα. Κοντολογίς, η επική μουνάρα είναι ακόμη πιο μουνάρα απ' την θρυλική μουνάρα που είναι ήδη μουνάρα! Φαντάζεστε!!!

Γυναικείο στήθος. Χρησιμοποιείται συχνά για μεγάλα γυναικεία στήθη.

Κείνο που μας τρώει, κείνο που μας σώζει.

Από το αγγλικό αρκτικόλεξο milf που σημαίνει «mother I'd like to fuck», δηλαδή «μαμά που θα ήθελα να μπηπ», δηλαδή «μεσόκοπη, ώριμη γυναίκα(ρα) που θα ήθελα να μπηπ».

Επί το σλανγκικότερον: Μιλφέιγ, μιλφού και μιλφατζού. Το μεγάλο δίλημμα του εραστή είναι: Μιλφέιγ ή παστάκι; Ή και νουαζέτα, για τους πιο προχωρημένους. Το αρκτικόλεξο milf έχει οδηγήσει σε μια σειρά από αντίστοιχα αρκτικόλεξα, άπερ παρακάτω:

gilf = granny I'd like to fuck.
dilf = daddy I'd like to fuck.
gilf = grandpa I'd like to fuck.
hilf = hydraulicus I'd like to fuck.
shilf= Sakis hydraulicus I'd like to fuck.
silf = souvlatzis I'd like to fuck.
bilf = betatzis I'd like to fuck.
silf = Slangos I'd like to fuck.
cilf = carcinoslangosaurus I'd like to fuck.
filf = fatty I'd like to fuck.
nilf = nanos I'd like to fuck.
kilf = kipouros I'd like to fuck.
albilf = Albanian I'd like to fuck.
rilf = Romanian I'd like to fuck (no pun intended)
pilf = proistamenos I'd like to fuck
shrilf = shrink I'd like to fuck.

Και πολλά, πολλά άλλα...

Ή μήπως νουαζέτα; (από Dirty Talking, 06/03/09)

Φαλλοκρατικός χαρακτηρισμός γυναίκας που κάνει τα πάντα, απλώς και μόνο για να εξασφαλίσει τη συνουσία. Η γενική πτώση του ανδρικού μορίου δεν χρησιμοποιείται υπό μορφή γενικής της ιδιότητας (π.χ. λόγια του κώλου, υπηρεσία της πούτσας), αλλά ως αντικείμενο.
Ο χαρακτηρισμός «ζητιάνα» τονίζει την έντονη ανάγκη απόκτησης του ζητούμενου. Εναλλακτικά συναντάται και ως «ζητιάνα του πέους».
Συγγενής έκφραση, βλ. λήμμα τσιμπουκοζητιάνα, η.

Τα βυζιά που, ακόμα και σε πολύ νεαρή ηλικία, είναι κακοσχηματισμένα και πεσμένα, έχουν ασπριδερή, φαρδιά και καθόλου πεταχτή ρώγα και στο προφίλ θυμίζουν, λέμε τώρα..., το σχήμα της μπανάνας. Στο ξαπλωτό δείχνουν πολύ καλύτερα. Στο πισοκωλλητό δεν θες να τα δεις, άρα μακριά από καθρέφτες. Σουτιέν τύπου Ουόντερμπρα τα βοηθούν να εμφανιστούν αξιοπρεπώς. Με μπαγαποντοπλαστικές όμως, γίνονται μια χαρά.

Μεσσαλίνα (είσαι μια Μεσσαλίνα εσύ...): Χαρακτηρισμός για μια γυναίκα σκληρή, αδίστακτη και ανενδοίαστη, φιλήδονη, ακόλαστη και διαστροφική, επιθυμητή, αλλά μοιραία για όσους την πλησιάζουν.

Συνώνυμο: γυναίκα - αράχνη.

Ειρωνικά για μια γυναίκα που είναι ακριβώς το αντίθετο από τα ανωτέρω, αθώα, μαζεμένη και παιδί του κατηχητικού.

Η Μεσσαλίνα ως ιστορικό πρόσωπο

Η Βαλέρια Μεσσαλίνα, Ρωμαία αυτοκράτειρα, σύζυγος του κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερού της αυτοκράτορα Κλαύδιου, φιλόδοξη και καπάτσα, ο άντρας της την είχε στα ώπα ώπα, τον έκανε ό,τι ήθελε και επίσης μαζί την αυτοκρατορία του. Απέσπασε από τον Κλαυδιάκο τα απίστευτα διοικητικά αξιώματα, απέκτησε μεγάλη δύναμη και ουσιαστικά κυβερνούσε η ίδια το μαγαζί, πήρε τον τίτλο της Αυγούστας, τα γενέθλιά της έγιναν δημόσια γιορτή, εν ολίγοις της κακομοίρας, γαμούσε και έδερνε.

Παρόλο το μέγεθος της επιρροής της, ήταν ανασφαλής, γιατί ο Κλαύδιος ήταν για να πεθάνει, είχανε και δυο παιδάκια την Κλαυδία Οκτάβια (παρ: μοντέλο τούρμπο της σκόντα) και τον Βρετανικό (παρ: πλοίο που μάζεψε τους επιζήσαντες από τον Τιτανικό), ήτανε να γίνει αυτοκράτορας ο Βρετανικός, συνεπώς όποιος έμπαινε μπροστά έτρωγε μεγάλη ήττα από την μάνα Βαλέρια που ήθελε να διασφαλίσει το μέλλον των παιδιών της (αχχχ μανούλες μωρέ, αμάρτησε για τα παιδιά της ).

Το τί βρόμες της βγάλανε δεν λέγεται, τί όργια λέει διοργάνωνε, τί λέει είχε και ιδιωτικό μπουρδέλο, μάζευε όλες τις κυρίες της ανώτατης κοινωνικής τάξης και ξεσκιζόντουσαν ομαδικώς, ήταν λέει νυμφομανής, έκανε και κόντρες με την πιο διάσημη πόρνη της Ρώμης για το ποια θα πάρει περισσότερους άντρες σε μια νύχτα και την άφησε πίσω παρασάγγας (και καλά το γκίνες της εποχής), άστα να πάνε.

Το βατερλώ της αυτοκράτειρας προήλθε από τον έρωτα και τα λουλούδια. Καραμπίνα - καραμπίνα αλλά γυναίκα με πάθη, έπιασε και ερωτεύτηκε η καψερή έναν παντρεμένο. Όπως την είχε ψιλοψωνίσει μάλλον το 'χασε, τόσο μεγάλο πάθος της προέκυψε με τον Γάιο Σίλιο, που τον έβαλε να χωρίσει την γυναίκα του και του 'ταξε να τον κάνει αυτοκράτορα στην θέση του αυτοκράτορα, συνωμοτώντας μαζί του για να φάνε μπαμπέσικα τον Κλαύδιο. Έλα όμως που ήτανε ηλίθια (ο έρωτας τυφλώνει) κι έπιασε και τον παντρεύτηκε (διγαμία λέμετε) μπροστά σε μάρτυρες. Σο, του τα προφτάσανε του κερατά τα ρουφιανάκια κι αυτός άφησε τα παιδιά του ορφανά δίνοντας εντολή να την σφάξουν σαν κουνέλι (όπως και έγινε).

Οι μόνοι που την έκλαψαν λένε, ήταν τα παιδιά της (πωωω), ενώ ο Κλαυδιάκος όταν του είπαν ότι έγινε το φονικό, ούτε ανατρίχιασε καν, το μόνο που είπε ήταν «μου βάζεις λίγο κρασί ακόμα;».

Η φήμη της Βαλέριας Μεσσαλίνας - μια ερασιτεχνική ιστορική ανάλυση:

[Ανοίγει παρένθεση: Η ιστορία όπως καταγράφεται, ποτέ δεν είναι αντικειμενική, ανάλογα ποιος την γράφει έχουμε το πέρσοναλ τάτς. Σο, όχι ότι το κορίτσι ήταν και παναγίτσα, και τα μισά από όσα καταγράφηκαν να ήταν σωστά, αλλά μεγάλο μέρος από όλη αυτή την λάσπη ενδέχεται να οφείλεται στους εχθρούς που έκανε.

Κρατάω μια πισινή γιατί, σε όλες τις ανδροκρατούμενες κοινωνίες, όταν μια γυναίκα ανέβει ψηλά, αρχίζουνε να βγαίνουν οι βρόμες με το παραμικρό. Είμαι σίγουρη ότι όποιος δουλεύει σε εταιρία, έχει ακούσει για την μεγαλοδιευθύντρια ότι έφτασε εκεί κάνοντας πίπες και κανείς δεν αναρωτιέται όλες οι άλλες που κάνουν πίπες γιατί δεν έγιναν μεγαλοδιευθύντριες. Γιατί ο άνθρωπος είναι ζηλόφθονας και γουστάρει τη λάσπη, εξού και πουλάνε αντίτυπα οι κωλοφυλλάδες και έχουν τηλεθέαση οι μεσημεριανούδες.

Να επισημανθεί επίσης ότι, η εξουσία είναι μεγάλο αφροδισιακό, με αποτέλεσμα τα μουνάκια να προσφέρονται στο πιάτο στους έχοντες αυτήν και, στην περίπτωση γυναικών σε υψηλά αξιώματα, να έχουμε πρόστυχες φαντασιώσεις στον ανδρικό πληθυσμό (παρ: να παίρνεις την μεγαλοδιευθύντρια που λέγαμε στα τέσσερα πάνω στο γραφείο της και να φωνάζεις «σε γαμάω μωρή καριόλα που δεν μου 'γραψες τις υπερωρίες»). Και ποιος είναι αυτός που αντιστέκεται τόσο σθεναρά στους πειρασμούς, ειδικά αν την έχει ψωνίσει και λιγάκι, οι έχοντες την εξουσία γίνονται με αυτό τον τρόπο ευάλωτοι σε εκβιασμούς κ.λπ. - το πολύ να πηδήξει μετά από τον 4ο όπως πρόσφατο παράδειγμα του πολιτικού μας βίου.

Σο, θα τα πήρε τα λεγεωναριάκια της, τί να της κάνει ο παππούς και σε εποχές χωρίς μπλε χαπάκια, αλλά δεν τους κάθισε κι άσχημα, κοτζάμ αυτοκράτειρα πηδάγανε και μετά κάνανε το κομμάτι τους.

Εν κατακλείδι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μεγάλο μέρος από όλη αυτή την τρομερή φήμη της αυτοκράτειρας να προέκυψε από εραστές που φάγανε χυλόπιτα και πιπατζούδες που παρά τις προσπάθειές τους δεν έφτασαν εκεί που έφτασε αυτή. Κλείνει η παρένθεση. ]

Άλλες μοιραίες γυναίκες που έμειναν στην μυθολογία / ιστορία:

****Μήδεια*: σκοτώνει την νεότερη γυναίκα του άντρα της αλλά και τα ίδια τα παιδιά της.
****Κίρκη*: απολάμβανε τα αρσενικά και μετά τα μεταμόρφωνε σε γουρούνια (που έχουν την ίδια μούρη)
****Σειρήνες*: τραγουδούσαν «έλα στην αγκαλιά μου» και όταν πήγαιναν μαγεμένοι κατα κει, τους έτρωγαν.
****Ωραία Ελένη*: τι να πει κανείς εδώ, για το μουνί της πέθανε πολύς κόσμος.
****Λίλιθ:η πρώτη γυναίκα του Αδάμ, τον εγκατέλειψε, επειδή δεν δεχόταν την υποταγή, το γύρισε στους δαίμονες μετά και γεννούσε δαιμονάκια.
****Δαλιδά: τον αγαπημένο της Σαμψών τον πρόδωσε χαλαρά.
****Σαλώμη*: χορεύει με τα χίλια πέπλα, προκαλεί παραζάλη, της τάζουν ό,τι θέλει και ζητάει το κεφάλι του κακομοίρη του Ιωάννη.
****Κλεοπάτρα*: έκανε παιγνίδι με όχι έναν, αλλά δύο ρωμαίους αυτοκράτορες, κουμάντο σε όλη την Ρώμη μετά, αλλά την έφαγε το μαύρο φίδι. ****Λουκρητία Βοργία*: έκανε αμέτρητους γάμους ανάλογα με τις πολιτικές ίντριγκες, όποιος είχε μεγάλη δύναμη γινόταν ο επόμενος άντρας της και όλοι είχαν μαύρο τέλος (βοηθούσε και το σόι της).
****Μάτα Χάρι*: έχουμε εξειδικευμένο λήμμα πάτε να δείτε τι κουμάσι ήταν και του λόγου της.

Ασίστ: Hank

Η έκφραση φού και φού συναντάται αρχικά σε ανέκδοτο όπως φαίνεται ξεκάθαρα και στο παράδειγμα.

Παραπέμπει στην έκφραση «πού και πού», η οποία σημαίνει «κάποιες φορές», επισημαίνοντας την όχι και τόσο συχνή επανάληψη κάποιας πράξης και η οποία έκφραση γίνεται «φού και φού» όταν εκφέρεται από κάποιον γηραιό/γραία ιδίως φαφούτη/α, οπότε και τα χειλικά κοφτά «Π», γίνονται δασέα «Φ».

Χρησιμοποιείται για να δηλώσει ιδιότητα ατόμου και συνεπακόλουθα πρόθεση. Παραπέμπει σε θρασυδειλεία και σε έλλειψη μπέσας. Χαρακτηριστική politically incorrect έκφραση, την συναντάμε σε λούμπεν μικροαστικά στέκια και σε γήπεδα.