Tagged definitions (1112)
Showing 1071-1080 from 1112

- Μας έδωσαν και τους ρουφιάνους μας, τώρα θα τρώμε καμπάνα σε χρόνο dt.

- Πού είναι το όργανο;
- Μόλις τον έστειλα στο ιατρείο με μερικούς κωλυόμενους.

- Πού έχει χαθεί ο σαλαμάρχης μας ρε παιδιά; Έχουμε αναφορά στις εφτάμιση!

Ξύπνα λεβέντη μου τσολιά, πιάσε την πούτσα απ' τα μαλλιά! Παρατηρώντας τη γενναία στάση των ευζώνων μας –που δεν εγκατέλειψαν το μνημείο όταν έσκασε η βόμβα- σκέφτηκα πως μπορεί η γενναιότητα των ευζώνων να οφείλεται στο συμβολισμό που έχει η στολή του τσολιά (εδώ)

Ξυπνα λεβεντη μου τσολια, ελα και πιαστο μας γερά (εκεί)

Ξύπνα λεβέντη μου τσολιά και πιάσε τον δάσκαλο από τα μαλλιά! (παραδίπλα)

Χημικές ουρές? Δεν υπάρχουν ? Είναι μουφα? Είναι απλά τα καυσαέρια? Ξύπνα λεβέντη μου τσολιά!! (παραπέρα)

Στην αρχή είπαμε πως θάναι οι δικοί μας [...]. Μα όταν φανερώθηκαν πάνω στο ύψωμα καμιά εικοσαριά, κατάλαβα από τα ρούχα πως ήταν φασισμός. [...] Περί ώραν εννέα βλέπομεν τον φασισμό να συντάσσεται, και ξεκίνησαν κατεύθυνση προς Καλάνια. [...] Τότε ο Αργύρης ήλθε κοντά μου και μου είπε: - Μπάρμπα, καμιά σαρανταπενταριά μπασκίνια πάνε απάνω προς την Πέτρα, έχουν και δυό μεταγωγικά [...].

Η πηγή εδώ, προσοχή στις ενέδρες.

Με πείσμα και παλληκαριά αντιμετώπιζε μόνη τα καταιγιστικά πυρά ενός εχθρικού λόχου[...] Κάποια στιγμή ένας με ζωστήρα και πιστόλι προχωράει[...]Βλέπει τη Βελίκα και θυμωμένα λέει στους φαντάρους: Ντροπή μας, μια γυναίκα μάς πολεμάει. Επάνω της να τη πιάσουμε ζωντανή. Ορμούν μα η Βελίκα σημαδεύει ατάραχη[...] Ο φασισμός πέφτει και δίπλα του άλλοι τρεις»

εδώ

Και καμπάνα να φάμε δεν πειράζει μάγκες, αρντάν και κρουασάν.

Το νέο σώμα της Εθνοφρουράς προέκυψε από την ανάγκη να περιοριστούν οι μονάδες των ΜΑΥ και ΜΑΔ [...] κατέληξαν στην απόφαση για την δημιουργία εκατό ταγμάτων [...]. Ο τελικός στόχος ήταν η πλήρης απαλλαγή του στρατού εκστρατείας από στατικές αποστολές και υποχρεώσεις φρούρησης. [...] κλήθηκαν υπό τα όπλα κλιμακωτά οι παλαιές κλάσεις του 1934 ως και του 1936 [...]. Η ονομασία πάντως που τους έδωσε ο αντίπαλος, οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού ήταν "γεροσοφούληδες"!

[...] προοδευτικά όλες οι μονάδες του ΔΣΕ αναγκάστηκαν να οργανώσουν τμήματα τραυματιοφορέων [...] Οι βομβαρδισμοί τους τρέλαιναν επίσης. Στα οχυρωμένα υψώματα, ειδικά στα κλειστά καταφύγια και πολυβολεία, άρχισε να εκδηλώνεται μιά ασθένεια που αργότερα πήρε τη μορφή επιδημίας. Την ονόμασαν "πολεμίτιδα" και ήταν ένας συνδυασμός ισχυρού τρόμου και κλειστοφοβίας. Όσοι την πάθαιναν περιέπιπταν σε μιά κατάσταση απάθειας και αδιαφορίας, που για μερικούς υπήρξε μοιραία στο ίδιο το πεδίο της μάχης. Πολλοί δεν συνήλθαν ποτέ και τέλειωσαν τις μέρες τους στα άσυλα των ανατολικών χωρών.

Γ. Μαργαρίτης, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1946-1949, εκδ. Βιβλιόραμα 2001.

Πέρασε ένας κοντός στρατιώτης με σγουρά μαλλιά και τετράγωνες πλάτες. Ο Αλιμπέρης Βασίλειος του Αθανασίου. Είπε [...] αυτά τα λόγια:
- Λαμβάνω την τιμή, κύριε λοχαγέ, να σας πω πως εγώ είμαι "δειλός". Σας παρακαλώ πολύ να μ' αφήσετε πίσω σαν θα γίνει η εξόρμηση.[...] Κάθε φορά που ακούγω οβίδα θαρώ πως θα βγει η ψυχή μου. Τρέμω σα να κρυώνω. [...]
- Λοχίας Παυλέλης!
- Παρών, κύριε λοχαγέ!
- [...] θα οδηγήσετε το στρατιώτη Αλιμπέρη [...] στη δεύτερη σειρά των συρματοπλεγμάτων [...] θα τον δέσετε σ' ένα σιδερένιο πάσσαλο [...] Θα μείνει εκεί να συνηθίσει τις οβίδες [...] Είναι ζήτημα συνήθειας αυτό. Ώσπου να σπάσει η χολή και να ξεφοβηθεί [...]
Την αυγή [...] τόνε βρήκαν ολότελα ήσυχο [...] Έκατσε χάμου κι έβλεπε τα χέρια του [...] άρχισε να σφυρίζει σιγανά, να κόβει τα κουμπιά του και να ξεφτά [...] τις κλωστές [...] σαν να μην άκουγε. Σκύψανε, τον είδαν καλά από κοντά μέσα στο μισόφωτο και τότες μονάχα κατάλαβαν. [ ...] σέρνοντας και σπρώχνοντας τόνε φέρανε στο χαράκωμα. Σφύριζε σ' όλο το δρόμο. Σφυρίζει πάντα και ξεφτά τα ρούχα του. [...] τόνε στείλανε στο Νοσοκομείο [...] Με μεγάλη δυσκολία τον κατάφεραν να σκύψει και να τρέξει. Οι οβίδες που περνούσανε στριγγλίζοντας πάνουθέ του, ήτανε πράματα που μήτε φόβο μήτε ενδιαφέρο μπορούσαν να φέρουνε στην τυραγνισμένη του ψυχή, που 'χε πεθάνει πιά.

Στρ. Μυριβήλης Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

Αυτός είναι απο τη Μυτιλήνη. Καλός γκασμάς και του λόγου του.

1. Η ποιότητα της εκπαίδευσης είναι σκόπινγκ, γόπινγκ, τσάπινγκ και άλλα γερούνδια αγγαρείας, αλλά όχι βολές, που χρειάζονται. (Εδώ).
2. Το βύσμα είναι αυτό που συντηρεί ακόμα το θεσμό της υποχρεωτικής θητείας στην Ελλάδα. Αν δεν υπήρχε αυτό, τότε οι προνομιούχοι θα έβρισκαν άλλους τρόπους να μην υπηρετούν, τρόπους πιο εμφανείς απ' την ψευτο-θητεία και άρα πιο εξοργιστικούς για όσους αναγκάζονται να λιώνουν στο σκόπινγκ, το γόπινγκ και το πευκοβελόνινγκ επί 12μηνο. Οι αντιδράσεις που τώρα ναρκώνονται με ενέσεις ρουσφετιών, θα εξανάγκαζαν τους πολιτικούς να καταργήσουν την υποχρεωτική θητεία για πάντα. Το αποτέλεσμα της επαγγελματοποίησης? Είναι γνωστό στους στρατιωτικούς και οικονομικούς κύκλους ότι οι επαγγελματικοί στρατοί έχουν πολύ μεγαλύτερο λόγο απόδοσης/κόστους απ' τους στρατούς κληρωτών. Με άλλα λόγια η πλήρης επαγγελματοποίηση του ελληνικού στρατού και πιο ισχυρό θα τον έκανε και θα μείωνε το βάρος στην οικονομία. (Εδώ).