Tagged definitions (7597)
Showing 3321-3330 from 7597

Αρκετά παλιά έκφραση με χαρακτήρα απόφανσης / συμπεράσματος.

Σε πρώτο επίπεδο αναφέρεται στη δύσκολη ζωή που διάγουν όσοι εγκατέλειψαν τα εγκόσμια αποφασίζοντας να μονάσουν. Παλιότερα, αλλά και σήμερα ακόμη, ο μοναχικός βίος προκαλούσε - δια ευνόητους λόγους - τόσο τον σεβασμό όσο και την απέχθεια. Το να παρατήσει ένας νέος / νέα την οικογένειά του και να πάει σε μοναστήρι εθεωρείτο μεγάλη συμφορά. Στο Βυζάντιο, το μοναχικό σχήμα επιβαλλόταν ως τιμωρία και η περιβόητη «κουρά» ισοδυναμούσε με ένα είδος θανάτου. Η ζωή του μοναχού είναι δύσκολη, κυρίως διότι δεν γαμεί. Αποστολή του - υποτίθεται - είναι η διακονία του Θεού και όχι οι επίγειες σαρκικές απολαύσεις. Γι' αυτό και πολλοί καλόγεροι κατά καιρούς δε την πάλεψαν και τα βροντήξαν.

Σε δεύτερο επίπεδο, το βαριά η καλογερική επεκτείνεται σε όσους - λιγότερο ή περισσότερο ενσυνείδητα - έχουν επιλέξει έναν μονήρη και αντικοινωνικό τρόπο ζωής, που αποκλείει τον έρωτα. Σ' αυτούς προσήκει η ταμπέλα «κοσμοκαλόγερος» (που λέγεται συνήθως για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη). Ορισμένοι κήνσορες της εποχής μας επιφυλάσσουν τον χαρακτηρισμό αυτό στο πολυάριθμο εκείνο τμήμα της νεολαίας που - όπως αυτοί θέλουν πιστεύουν - έχει κλειστεί σπίτι του και χαραμίζει τα νιάτα του, μονάζοντας στο Μοναστήρι του Ίντερνετ...

Βαθμιαία η έκφραση απέκτησε έναν ακόμη γενικότερο χαρακτήρα. Παραπέμπει σε οποιοδήποτε δύσκολο εγχείρημα έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας κανείς. Ένας αγώνας με κατά τεκμήριο ισχυρότερη ομάδα, μια απαιτητική power point παρουσίαση στο γραφείο για τη Δευτέρα που μας έρχεται κ.ο.κ.

Kαθιστώ κάποιον μισερό από το ξύλο. Δέρνω άσχημα. Συνώνυμο του «μισερεύω».

Tο ξύλο, ο τσακωμός. Χρησιμοποιείται επίσης και στον πληθυντικό ως «ραβδές». Συνοδεύεται από το ρήμα «παίζω», καθώς συναντάται στην Κρήτη.

Φράση που χρησιμοποιείται για να δηλώσει πως, αν κάνεις μονίμως τα χατίρια σε μια γυναίκα, θα σου κάνει τη ζωή δύσκολη. Πρέπει να την παιδέψεις και λίγο (κατ' άλλους: να της ρίχνεις και καμιά ψιλή) για να σ' έχει εκείνη στα όπα-όπα (να σε λέει, όπως λέμε «θείο»).

Ετυμολογικά, προέρχεται από τους ψαράδες που, κατά παράδοση, είθισται να «σβουρίζουν» τα χταπόδια για να μαλακώσουν: τα κοπανάνε με δύναμη σ' έναν βράχο αρκετές φορές (από 40 ως 100, αναλόγως τον ψαρά, και οι αριθμοί πάντα διακρίνονται από ακρίβεια όσο και συμβολισμό). Όπως το λαχταριστό μαλάκιο, λοιπόν, έτσι και η γυναίκα (το μουνί, στην προκειμένη φράση, συνεκδοχικά) μαλακώνει και γίνεται πιο τρυφερή και χαδιάρα όσο την παιδεύεις, όσο την «χτυπάς» (μεταφορικά, ελπίζω). Η πρακτική αποτελεσματική, καθώς αν το χταπόδι είναι φρέσκο, γίνεται αρκετά σκληρό, ιδίως στη σχάρα. Δεν είναι, ωστόσο, απαραίτητο να γελοιοποιείται κανείς στην παραλία: το ίδιο και καλύτερα αφραταίνει το χταπόδι αν το αφήσετε μια-δυο μέρες στην κατάψυξη. Δεν το συνιστώ για τη γυναίκα, φυσικά.

Ολόιδιος, πανομοιότυπος, ξεπατικωτούρα, σαν αντιγραφή με καρμπόν (το μπλε φύλλο με το μελάνι που βάζαμε κάααποτε ανάμεσα σε δυο σελίδες και ό,τι γράφαμε στην επάνω περνούσε και στην από κάτω). Λέγεται για τα πάντα.

Συνώνυμα: φτυστός, τάλε κουάλε.

Αυτονομημένη φράση από ανέκδοτο, συνώνυμη με το ωραία φέτα.

Το ανέκδοτο είναι το ακόλουθο:

Τυπάς, ολίγον γκάου, συνευρίσκεται σε οικία τραβελιού, χωρίς να γνωρίζει την αρχιτεκτονική κάτοψη της κυρίας. Όταν εκείνη τον ρωτά αν θέλει μια μπύρα, αυτός απαντά καταφατικά, σκεπτόμενος ότι λίγο αλκοόλ θα τον ανέβαζε κάπως…

Από την κουζίνα, η βε, του φωνάζει: Ξέρεις, δεν έχω κλειτορίδα.
Κι αυτός απαντά: Καλά, δεν πειράζει, πιάσε μια amstel, τότες.

Χρησιμοποιείται όταν υπονοούμε ότι :

• αυτά που λέγονται στην συζήτηση είναι μαλακίες ή τρία πουλάκια κάθονται
• μην κρίνεις το βιβλίο από το εξώφυλλο του
• ότι κάποιος είναι περήφανος στ' αυτιά / έχει μαρμέλαδα στ' αυτιά
• ασχετοσύνη στο έπακρο, κάποιος που δεν έχει δει το σημείο σου.

(από BuBis, 22/05/09)

Απάντηση —από μικροτσούτσουνους— στην ερώτηση «τι μετράει πιο πολύ στην ικανοποίηση της γυναίκας: το μήκος ή η τεχνική».

Το ντιπέητ φυσικά δεν έχει καταλήξει σε τελικά συμπεράσματα, πέρα από κάποιες αποχρώσες ενδείξεις.

Χρησιμοποιείται ωστόσο ως μια κουβέντα παρηγοριάς από πολλές γυναίκες προς τους συντρόφους τους, χωρίς φυσικά να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα (τους), τις επιθυμίες (τους) και τις ανάγκες (τους).

Σλανκικώς δε, λέγεται όταν αναγνωρίζουμε την μικρότητα μας με βάση κυρίως τα υλικά αγαθά, αλλά θέλουμε να προβάλουμε τις —καλά κρυμμένες— εσωτερικές μας ποιότητες και προτερήματα.

Απάτη, χαράμι, κόλπο, κομπίνα, λαμογιά, δολοπλοκία, μαλαγανιά.

Γενικά, φέρσιμο μαϊμούς που για την εξασφάλιση τροφής, σεξ και επιβίωσης κάνει άπαντα τα παραπάνω και όχι μόνο.

Απαντάται σε πληθυσμούς του Ενδόξου Βορρά που έχουν έρθει από την Εγγύς Ανατολή.

Λέμε ότι σε κάποιον είναι σαν να έβαλαν νέφτι στον κώλο άμα δεν μπορεί να σταθεί σ' ένα μέρος και γυρνάει σαν τη σβούρα. Το λέμε και άμα κάποιος τρέχει πολύ γρήγορα. Η έκφραση βγήκε γιατί το νέφτι τσούζει πολύ.

Η έννοια αφορά κάποιον που τα έχει γραμμένα όλα στα αρχίδια του και είνα αραχτός.