Tagged definitions (7597)
Showing 6401-6410 from 7597

Χλεμπαγιέ ή πλεμπαγιέ. Από την πλέμπα > «πλεμπάγια». Ενέχει μπασκλασαρία, κακογουστιά και έλλειψη περιποίησης. Το αντίθετο του κυριλέ.

Όχι αυτά για τα μαλλιά• τα άλλα για τα φρύδια.

Όχι γιατί είμαι στραβάδι και μου κάνει καψώνι ο λόχας, ούτε γιατί είμαι σιχασιάρης και ξέμεινα απ’ τα χειρουργικά γάντια που πάντα έχω στην τσέπη να βρίσκονται καλού κακού.

Αλλά τ’ απομεινάρια μετά το ΜΠΟΥΜ έχουν μέγεθος που απαιτεί γυαλιά πρεσβυωπίας και η ηλεκτρική δεν βοηθά στις γωνίες.

Συχνότερη στη μορφή «θα σε μαζεύουν με τα τσιμπιδάκια» η σπλατερίστικη έκφραση με το σουρεάλ μακάβριο χιούμορ αποτελεί αν όχι υπερθετικό βαθμό, εξέλιξη της κλασικής «θα σε μαζεύουν με το κουταλάκι» που συνηθίζονταν σε συμβουλές προς αυτοκινητιστές στυλάκι: «Μπαμπά μην τρέχεις» στο πιο ..ωμό.

Τώρα αν το δει κανείς από κοινωνιολογική άποψη, σίγουρα κάτι σαν κατάντια καταδεικνύει παρά σαν εξέλιξη, αλλά ..μην το ψάχνεις.

Φράση που φανερώνει εναλλαγή των καταστάσεων. Εμπνευσμένη από το γνωστό παιχνίδι πιλότα, ή αλλιώς μπουρλό. Σημαίνει ότι αυτά που ξέραμε να τα ξεχάσουμε, και ότι πλέον έχει γυρίσει ο τροχός και θα γαμήσει κι ο φτωχός.

Λουόμενος /-η που έχει κατέβει στις πλαζ μας από Βαλκάνια ή Κεντροανατολική Ευρώπη και μετά τα πρώτα μπάνια του/της, και μη γνωρίζοντας τις τεχνικές του σωστού μαυρίσματος, έχει ξεροψηθεί από την ηλιακή ακτινοβολία αποκτώντας το χαρακτηριστικό υποκόκκινο χρώμα του μπαρμπουνιού.

Τις βραδινές ώρες απαντάται σε μίνι-μάρκετ ψάχνοντας για γιαούρτι προκειμένου να αλειφθεί με αυτό στις εγκαυματικές περιοχές, όπως τον συμβούλεψε η ιδιοκτήτρια των ενοικιαζομένων όπου διαμένει.

Θα γίνει χαμός με την κακή έννοια.

Επιτηδευμένη άρνηση αποδοχής (sic) της δυσκολίας ή του περιπλόκου μιας κατάστασης. Ειδικότερα και κυριολεκτικότερα, άρνηση του παλιού, εμπειρικού μάστορα να αποδεχτεί ότι δεν καταλαβαίνεις:

α) τί σου εξηγεί, ή

β) τον τρόπο που σου ζητάει να τον βοηθήσεις, ή

γ) ότι η επιμονή σου στη λεπτομέρεια και οι εύλογες απορίες που ενδεχομένως έχεις λόγω απειρίας ή λόγω αντιφατικών προς την προκείμενη περίπτωση εμπειριών / γνώσεων / κοσμοθεωρίας επιβαρύνουν τη μεγάλη εικόνα (συνήθους τ. «Άντε να τελειώνουμε , έχω κι άλλες δουλειές / ουζοκατανύξεις στο ταβερνείο / πρέφα στο καφενείο / μπάρμπεκιου με τους κουμπάρους κλπ»).

Εναλλακτικά σημαίνει ότι αρνείται να δεχτεί ο μάστορας ότι, όλα τα παραπάνω σωρευτικά, λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο δικής σου άρνησης να μη γίνει η μαλακία που θα σε ξαναβάλει στη διαδικασία να ξηλώνεις και να ξαναφτιάχνεις από την αρχή, να πληρώνεις γαμησιάτικα μεροκάματα και υλικά. Η τέχνη του πολέμου το είπε ξεκάθαρα άλλωστε:«οι πολλοί υπολογισμοί οδηγούν στη νίκη και οι λίγοι στην ήττα.»

Σε πρώτη φάση, ο μάστορας επίκειται να περηφανευτεί ότι είναι μεν του δημοτικού, αλλά έχει τελειώσει το πανεπιστήμιο του πεζοδρομίου με μεταπτυχιακό στη μαστορική κι αφενός είναι αυτή ακριβώς η τριβή που τον καθιστά αυθεντία αδιαμφισβήτητη σε θέματα της δουλειάς. Αφετέρου, η καλλιτεχνική ελευθερία, η δωρικού τύπου επικοινωνία και η λακωνική προσέγγιση στην επίλυση των καθημερινών πρακτικών προβλημάτων που κατά κόρον αντιμετωπίζει, ουδεμία σχέση έχουν ασφαλώς με τα θεωρητικά αδιέξοδα που συστηματικά κι αχρείαστα εγκαθιστά η προχωρημένη μόρφωση (παραμόρφωση;) τόσο στον ανθρώπινο νου, όσο και στη μαστορική ολοκλήρωση.

Σε δεύτερη φάση κι επιβεβαιώνοντας τα παραπάνω, σου αμολάει ένα «γράμματα είναι;» για να ακυρώσει την πολυπλοκότητα της σκέψης που ενδεχομένως επιστρατεύεις για να κατανοήσεις την κατ’ αυτόν απλοϊκή και ξεκάθαρη κατάσταση, που δεν απαιτεί βεβαίως ούτε λογική διεργασία, ούτε ερμηνεία, ούτε κατανόηση, ούτε αφομοίωση όπως τα «γράμματα», αλλά απλή υλοποίηση της εντολής. Υπό αυτό το φως, δεν είναι διόλου τυχαία η ημιστρατιωτική περιβολή των μαστόρων που συχνά λανσάρουν κάτω ή πάνω μέρος της φόρμας παραλλαγής ως διαρκή υπενθύμιση ότι έχουν μαθητεύσει αρκούντως σε θέματα ιεραρχίας και υλοποίησης εντολών.

*«γράμματα»: ορίζουν μαστορικώς το απόλυτα διευρυμένο κι αόριστα νεφελώδες σύνολο των γνώσεων που πραγματεύεται η εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες της, σύνολο θεωρητικών ως επί το πλείστο γνώσεων που στοιχειώδη μόνο εφαρμογή μπορούν να βρουν στην καθημερινή επαγγελματική ζωή του μάστορα.

Υγ. Προς υπεράσπιση πάντως των μαστόρων, οι Έλληνες έχουμε μια ακατανίκητη τάση να τα ξέρουμε όλα και να παρεμβαίνουμε είτε με κινδυνολογικά σενάρια πριν ή θεός φυλάξοι με κηρύγματα αφού επισυμβεί η ζημία, ενώ αν τυχόν προληφθεί δια της παρέμβασης μας η ζημία τότε είναι που μπαίνει η κασέτα για το ποιος έσωσε την παρτίδα, τη μέρα, τον κόσμο κλπ. (Βλ. σχ. Glengarry Glen Ross αξεπέραστη ατάκα «let me buy you a pack of gums, I ll show you how to chew it»).

Έκφραση που δηλώνει τη γενική αβεβαιότητα περί του μέλλοντος. Προέρχεται από το βιβλίο που ο ΟΕΔΒ είχε μοιράσει προς εικοσαετίας περίπου στους μαθητές Λυκείου στα πλαίσια του μαθήματος ΣΕΠ (Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός). Η έκφραση, παρότι ελάχιστα γνωστή πια στις νεότερες γενιές συνεχίζει να χρησιμοποιείται.

Έκφραση που παραπέμπει σε ενα πολύ απίθανο συμβάν.

Γενικά δηλώνει προειδοποίηση. Ακόμα δε χρησιμοποιείται όταν κάποιος γίνεται ενοχλητικός σε επίκινδυνο βαθμό για αυτόν. Μπορεί να ειπωθεί αντί του μην μου ζαλίζεις τον έρωτα ή ενα πιο ντελικάτο μην μου σπάς τα αρχίδια.

Ξέρει ο βλάχος τι είναι ο σπόγγος;
Έκφραση της νότιας Πελοποννήσου.
Σφόγγος: τα τηγανιτά αυγά με χοίρειον λίπος. Φουσκώνουν και φαίνονται σαν σφουγγάρι. Θεωρείται κορυφαίον έδεσμα.
Βλάχος: όποιος κατάγεται από ένα πιο βόρειο μέρος από τον ομιλούντα. Π.χ από την Τρίπολη για ένα Σπαρτιάτη.
Σημασία: Περηφάνια για τις συνήθειες του τόπου του.