Τρεις ακόμα σημασίες, πέραν αυτών που έχουν ήδη λεξικογραφηθεί:
1) Κάνω γκράφιτι πάνω σε υπάρχον γκράφιτι, το «καταπατώ». Καθώς το πάτημα συνεπάγεται την μερική ή ολική διαγραφή του προϋφιστάμενου γκράφιτι, η πρακτική θεωρείται τουλάχιστον προβληματική, αν όχι «επιθετική». Περαιτέρω, επειδή τα έργα γκράφιτι συνήθως έχουν υπογραφή του ανθρώπου ή του crew (ομάδας) που τα δημιούργησε, το «πατάω» συχνά χρησιμοποιείται ως μεταβατικό με αντικείμενο τον «πατημένο» γκραφιτά.
o tsiko thelei na pei an katalava kala oti otan se patane me kati kalutero prepei merikes fores na to dexese.oi pse as poume kanoun megala kommatia pou gia na ginoun polles fores einai logiko na pathsoun kapoion allo mexri twra patane katotera kommatia,,afiste na pathsoun kati kalo k tous krazoume meta.
Από εδώ
2) Βρίσκω επιχείρημα, πρόφαση, διαπραγματευτικό ατού («πάτημα») για να προωθήσω μια επιδίωξή μου. Συντάσσεται με τοπικό προσδιορισμό, χρησιμοποιούμενο ως αμετάβατο.
Και οι «Καπανιτζήδες» κ οι της γειτονιάς αγοράζουν απο τον χονδρέμπορο γύρω στα 4 ευρό (εκτιμώ) κ οι μέν πουλάνε 6,5 οι δε 10. Αυτό πιστεύω λέγεται αφ' ενός αισχροκέρδεια, αφ' ετέρου ως πελάτες δεν την ψάχνουμε κ εκεί πατάνε οι της γειτονιάς.
Από εδώ
3) Στηρίζομαι (μτφ). Και αυτό αμετάβατο, συντάσσεται με τοπικό προσδιορισμό.
Μόνο που αντίθετα με τα μονοσήμαντα πρόσφατα σενάρια του εθνικού μας χορογράφου, το «Δεκαήμερο» προσφέρει άγρια συγκίνηση ακριβώς γιατί πατάει πάνω στο διαχρονικό αριστούργημα του Βοκκάκιου και δεν αναλώνεται πλήρως στην εικονοκλασία και τις γυμναστικές επιδείξεις.
Από εδώ
Το λήμμα, ιδίως με τις δύο τελευταίες σημασίες, δεν είναι ιδιαίτερα σλανγκ αλλά κάπως αδόκιμη λέξη.
