Tagged definitions (7597)
Showing 2941-2950 from 7597

Προεόρτια κυριολεκτικά - το προφανές: τα γλέντια που γίνονται πριν την γιορτή για να προετοιμάσουν τον κόσμο για τα πανηγύρια της κανονικής γιορτής – μικρότερα σε ένταση και έκταση, αλλά καθόλου ευκαταφρόνητα.

Στην Γυναικεία γλώσσα προεόρτια είναι όλα τα γλέντια που προειδοποιούν και προετοιμάζουν τις γυναίκες για τα πανηγύρια της περιόδου (σπλατεριές κιέτσ'). Το λήμμα αναφέρεται είτε απλά σκέτο «προεόρτια» ή, για την αποφυγή μπερδεμάτων, κομπλέ με την διευκρίνιση «περιόδου».

Ας σημειωθεί ότι, δεν πρόκειται για απλή ειρωνική ή περιπαικτική μεταφορική γενικόλογη χρήση της λέξης, αν και υποθέτω ότι έτσι θα ξεκίνησε, αλλά για χρήση που σημαίνει πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Ως προεόρτια της περιόδου αναφέρονται, ανάλογα με το κορμί και τους νευρώνες της καθεμιανής - τα κορμιά μας έχουν δικό τους χαρακτήρα - τα εξής (μη εξαντλητική λίστα):

• Ψυχολογικά: κακοδιαθεσία, νευρικότητα, υπερευαισθησία, ανησυχία, θυμός, αϋπνία, δυσκολία στην συγκέντρωση, κατάθλιψη, αδυναμία, άγχος, κακή λειτουργία της μνήμης, αίσθηση χαμηλής αυτοεκτίμησης, ξεσπάσματα σε κλάματα.
• Κοιλιακά: κράμπες στην κοιλιά, φουσκώματα, δυσκοιλιότητα, ναυτία, εμετοί, πόνος στην πλάτη και στην μέση, συχνοουρία.
• Δερματικά: ακμή, εξανθήματα.
• Κατακράτηση υγρών: πρήξιμο αστραγάλων, χεριών και ποδιών, παροδική αύξηση του βάρους, πρήξιμο στήθους και πόνος.
• Νευρολογικά – μυϊκά: πονοκέφαλος, ζαλάδες, τάση για λιποθυμία, μουδιάσματα, ταχυκαρδίες.

• Κολπικές εκκρίσεις: καφέ ή ροζ ανάλογα με το κορμί όπως προαναφέρθηκε και ανάλογα με το πόσο κοντά είναι η γιορτή.

  Τα προεόρτια ως κουβέντα της καθομιλουμένης σχετίζονται άμεσα με τον επίσημο όρο «προεμμηνορροϊκό σύνδρομο» και βέβαια με το γνωστότατο, λόγω της αμερικάνικης κουλτουροτιβίς μας, pms. Η πλάκα είναι ότι όλα τα παραπάνω είναι και συμπτώματα εγκυμοσύνης οπότε αν παίζει τέτοιο ενδεχόμενο η φάση γίνεται μύλος, άντε να καταλάβεις... βλ. τελευταία παραδείγματα από γυναικοφόρα.

Σο αυτάααα. Κάθε μήνα, λίγα απαυτά, μερικά απαυτά, όλα αυτά, ανάλογα. Ευτυχώς όμως μετά έρχεται επιτέλους η περίοδος και φεύγουν, μένει μόνο η αιμορραγία, άντε και κανα πονάκι, για καμιά βδομάδα. Δηλαδή, μούμπλε μούμπλε μια βδομάδα αιμορραγία, δύο προεόρτια, μια κανονική ζωή. Ποιος με ρώταγε, δεν θυμάμαι, γιατί να παίρνουν νωρίτερα οι γυναίκες σύνταξη... :P

Ο κλάδος μπλε χαπάκι μπορεί να παραπέμπει, για το ευρύ κοινό, σε διεγερτικά χάπια τύπου βιάγκρα, κουλουπές χημείες αποκατάστασης της πεσμένης ανδρικής σεξουαλικότητας...

Για τους ψαγμένους, όμως, δηλαδή, για αυτούς που ακροβατούν ανάμεσα στους κόσμους πολεμώντας με απόκρυφα θηρία, άγνωστες τεχνολογίες και «το σύστημα», γενικότερα, για όσους σηκώνονται από καναπέδες-ντιβάνια-συνειδησιακά φέρετρα, το «παίρνω το μπλε ή το κόκκινο χαπάκι» είναι ένα μούρλια «ματριξο-σλανγκ», ευρύτατα διαδεδομένο σε οργανισμούς, ομάδες και έντυπα ακτιβισμού, εναλλακτικών θεωριών, κουλουπού.

Αναλυτικότερα, παίρνω το μπλε χαπάκι θα μπορούσε να σημαίνει συμβιβάζομαι, υπαναχωρώ, μπαίνω στη γυάλα των ονείρων μου για ασφάλεια και συνειδησιακό θάνατο, στήνω κωλαράκι, τα κάνω γαργάρα, γίνομαι λαγός, «μάλιστα, κύριε προϊστάμενε (σλουρπ)», «πάτερ, την ευχή σας (χλατς)»....

Αντίθετα, παίρνω το κόκκινο χαπάκι θα μπορούσε να σημαίνει δεν ανέχομαι, αγωνίζομαι για τα ιδανικά μου, επαναστατώ, υψώνω ανάστημα, «ξέρεις ποιος είμαι γω ρεεεε;», κ.α. διότι είμαι και γω ένας Νήο του δημόσιου φορέα, του ρεπορτάζ, του τουρισμού, του παραγοντισμού, κουλουπού, γενικότερα, του επιπέδου δράσης μου...

Όσο διαρκεί η ευκαιρία, τώρα που υφίσταται μια επιλογή, γιατί μετά θα χαθεί και θα είναι πολύ αργά. Στην βράση κολλάει το σίδερο.

Έκφραση παρμένη από τη ρουλέτα, ίσως και άλλα τυχερά παιχνίδια με περιστρεφόμενο δίσκο (π.χ. το «πάρτα όλα», ή ένα άλλο με βελάκια και κυκλικό στόχο, χωρισμένο σε τετραγωνάκια, που περιστρεφόταν γύρω από άξονα). Στην ρουλέτα ο κάθε παίκτης μπορεί να ποντάρει είτε πριν ξεκινήσει η περιστροφή του πλαισίου από τον γκρουπιέρη, είτε εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα που γυρίζει η μπίλια, πριν όμως αυτή αρχίσει να επιβραδύνει. Γιατί τότε ο γκρουπιέρης ανακοινώνει «no more bets», «rien ne va plus», «όχι άλλα στοιχήματα» και ό,τι πόνταρες, πόνταρες. Την ίδια την έκφραση (που πληρέστερα είναι «βάλτε τώρα που γυρίζει») ο γκρουπιέρης δεν την λέει, τουλάχιστον στα κυριλέ καζίνο. Λέγεται πού και πού σαν αστεϊσμός ανάμεσα στους παίκτες ή από τον «γκρουπιέρη» στα πιο πανηγυρτζήδικα/αυτοσχέδια παρεκκλήσια του τζόγου.

Στην προέλευσή της αυτή, βέβαια, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι όποιος ποντάρει κερδίζει κι όλας. Η μπίλια κάθεται όπου γουστάρει και οι πιθανότητες είναι πάντα εναντίον του παίκτη. Αν είναι και σικέ το μαγαζί άσ’ τα να πάνε. Στην καθημερινότητα, ωστόσο, η έννοια του ρίσκου έχει υποχωρήσει υπέρ της έννοιας της χρονικά περιορισμένης ευκαιρίας, αυτό που οι Αμερικανοί λένε «παράθυρο ευκαιρίας», που πρέπει να εκμεταλλευτείς χωρίς δισταγμό πριν κλείσει.

Με μια πιο χαλαρή νοηματική ακολουθία, το «τώρα που γυρίζει» σημαίνει απλώς «τώρα που τα λέμε», όσο διαρκεί η κουβέντα που μπαίνει σαν παρένθεση σε κάτι άλλο, όσο μιλάμε για κάτι συγκεκριμένο, χωρίς να σημαίνει ότι σώνει και καλά δεν μπορούμε να επανέλθουμε στο ζήτημα αργότερα.

Μπορεί να προέρχεται από τον τζόγο, η έκφραση ωστόσο λέγεται από πολλούς και σε πολλές περιστάσεις, ακόμα και στον γραπτό λόγο, ακόμα και για σοβαρά ζητήματα, με μια δόση βέβαια ειρωνείας. Στην πολιτογράφησή της αυτή ως «μάλλον ακίνδυνης» βοηθά, όπως σε πάμπολλες άλλες, η έλλειψη χυδαίων ή δύσληπτων λέξεων και, φυσικά, η ίδια η αποτελεσματικότητά της. Μόνο σε κρατικά ή ανάλογα έγγραφα θα πρέπει να θεωρηθεί ανύπαρκτη.

Σημαίνει «το λήγουμε», «το σταματάμε εδώ», «το διαλύουμε», δηλαδή λήψη άμεσης απόφασης για τερματισμό, διακοπή, αποχωρισμό, αναφορικά με κάποια συνεύρεση, διαδικασία, συνάντηση, εργασία.

Προέρχεται από το τελευταίο σφύριγμα της σφυρίχτρας του διαιτητή στον αθλητικό αγώνα και χρησιμοποιείται κατά κόρον. Απορώ που δεν το ηύρα πουθενά, χέλια μου...

Αυτό που λέμε είναι οριστικό.

Προέρχεται από το νέτο που είναι το τέλος μιας εργασίας (ή το τέλος ενός σφιξίματος) και το σκέτο, χωρίς κρυμμένα κόλπα.

Να μην το συγχέετε με την εξήγηση σπαθί που αυτός που την κάνει την εξήγηση αυτή την κάνει πάντα.

Άλλα νέτα σκέτα δεν σημάνει και εξήγηση σπαθί. Μπορεί να είναι μια άδικη τελική απόφαση.

Έτσι, σκέτο-νέτο. Με αυτή τη συντομευμένη και οικονομική μορφή χρησιμοποιείται κατά κανόνα σήμερα η παλιά κλασική έκφραση ράδιο αρβύλα, για την προέλευση της οποίας διατίθεται ο κατατοπιστικότατος ορισμός του Panoulis.

Η καθαρά λεξικογραφική συμβολή του ορισμού μόλις τελείωσε. Παρακάτω διαβάζετε με δική σας ευθύνη.

Αρβύλες δεν κυκλοφορούν μόνο στο στρατό, όπως σωστά υπενθυμίζει ο xalikoutis - και όπως ούτε ο Μπάμπης άλλωστε αγνοεί.

Προς ανάπτυξη του ισχυρισμού αυτού, παραθέτω, αντί δικού μου ορισμού, σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο του αντιστασιακού και αυτόχειρα Τάσου Δαρβέρη, Μια Ιστορία της Νύχτας, 1967-1974, βιβλίο που btw περιέχει ουκ ολίγη σλανγκ και μπινελίκια. Πρόκειται για μια αυτοβιογραφικού τύπου ματιά στα γεγονότα της Επταετίας, ματιά περιοριστική και υποκειμενική, και γι' αυτό ακριβώς τόσο ενδιαφέρουσα.

«Αρβύλα» στον στρατό, στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης λεγόταν κάθε καλή -συνήθως- ψεύτικη είδηση. Δεν περνούσε μέρα που να μην κυκλοφορούσαν φήμες για χάρες, αμνηστίες και τα παρόμοια. Η «αρβύλα» ξεκινούσε συνήθως από κάποιον που είχε επισκεπτήριο - δικηγόρου συνήθως - και μετέφερε τα τελευταία πολιτικά κουτσομπολιά στη φυλακή, την άποψη κάποιου πολιτικού ή τη διαβεβαίωση κάποιου παράγοντα του υπουργείου Δικαιοσύνης ότι «κάτι θα γίνει με τους κρατούμενους». Οι «αρβύλες» ήταν πιο επίμονες στις γιορτές και τις διάφορες επετείους της χούντας (21η Απριλίου), οπότε όλοι παρακολουθούσαν με αγωνία τις πρες κόμφερανς και τα διαγγέλματα του Παπαδόπουλου από την τηλεόραση. Οι ομιλίες του Παπαδόπουλου και του Γεωργαλά ήταν ίσως τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά θεάματα στον Κορυδαλλό, μετά το ποδόσφαιρο. Άλλωστε, τα χουντικά έντυπα (Ελεύθερος Κόσμος, Νέα Πολιτεία) είχαν στις φυλακές αισθητά μεγαλύτερη κυκλοφορία από το μέσο όρο τους.

Έψαξα ματαίως για παραδείγματα στο γούγλε, το οποίο δυστυχώς πλέον μονοπωλείται από εκατομμύρια αναφορές στην ομώνυμη τηλεοπτική εκπομπή του κ. Αντώνη Κανάκη, πλουτοκράτη υποκριτικώς κοπτόμενου υπέρ των δικαίων του φτωχού λαού και καπήλου αγνής θεσσαλονικοσύνης...

Η κατάσταση κατά την οποία το άτομο δεν έχει τίποτα σημαντικό για απασχόληση. Περίοδος που δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος ώστε το άτομο να είναι αναγκασμένο να διεκπεραιώσει κάποια συγκεκριμένη εργασία ή υποχρέωση.

Μαρσάρω κάποιον: τον γκαζώνω, του τα ψέλνω, τον βρίζω, τον τσιτώνω.

Υποτιμητικός χαρακτηρισμός που αφορά εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση που έπαψαν να είναι κουτόφραγκοι και να τρώνε βελανίδια ενώ εμείς τρώμε κοκορέτσια.

Περιπαιχτική έκφραση, έναντι μακράς εις μάτην αναμονής τινός.

Ιδίως στο τάβλι, έχει την σημασία της ματαιοπονίας του αντιπάλου που περιμένει να απεγκλωβιστεί από εξάπορτο ή κωλυσιεργεί να την πουλέψει στη φεύγα (αφού κατά το δημώδες του φεύγα η μάνα ποτέ δεν έκλαψε).

Συναφείς κοροϊδευτικές εκφράσεις: Βάλε τα καλά σου, ετοιμάσου, περίμενε τον αγύριστο κλπ.

Η έκφραση ανάγεται στην παλιά συνήθεια του τραταρίσματος των μουσαφιρέων με γλυκό του κουταλιού (νεραντζάκι, συκαλάκι, σταφύλι, κυδώνι κλπ) όπου, κατά το τελετουργικό, καλούνταν να πουν μιαν ευχή προς τον αμφιτρύωνα μπουκωμένοι με το γλυκό, π.χ. «Και στις χαρές σας!» και καπάκι να πιουν απνευστί το νερό (κάνοντας ένα χαρακτηριστικό «άααχ!»).

Το ξύσιμο του αυτιού ή το διακριτικό ρέψιμο που ακολουθούσε, σηματοδοτούσαν την υποχρεωτική μετάβαση των γυναικών στην κουζίνα προκειμένου να επακολουθήσει «σοβαρή συζήτηση» μεταξύ των ανδρών...