Tagged definitions (51)
Showing 1-10 from 51

Ο κατ' εξοχήν μουνάκιας, ο άντρας που δείχνει τη λατρεία και την αφοσίωσή του στο μουνί με το να το προσκυνάει (με την καυλή έννοια), να το γλείφει και να το περιποιείται με μεράκι.

Στις θετικές συνδηλώσεις το ότι ευχαριστιέται με το που ευχαριστιέται η γυναίκα και το ότι έχει έναν ενθουσιασμό για το μουνί. Γιατί γλειφομούνι μπορεί να κάνουνε πολλοί, αλλά δεν είναι όλοι γλειφομουνάκηδες. Για το τελευταίο χρειάζεται ενθουσιασμός, know how και διάδραση με την παρτενέρ. Ο γλειφομουνάκιας τρόπον τινά κληρονομεί γλωσσικώς τα ιδιώματα του β΄ συστατικού του, του μουνάκια. Για να το θέσω καντιανά τε και cunt-ιανά (καλό, ε;), ο γλειφο-μουνάκιας είναι ο άντρας που θα αντιμετωπίσει το μουνί πάντοτε ως σκοπό και ουδέποτε ως μέσο, λ.χ. ως μέσο για να πηδηχτεί τε και επιδειχτεί, εκτονωθεί, νιώσει άντρας κ.τ.λ. Ο γλειφο-μουνάκιας είναι πέραν ακόμη και του σεξουαλικού αλτρουισμού, καθότι η ηδονή του ταυτίζεται με το μουνί και την ηδονή του μουνιού ως αυτοσκοπό. Από τον μουνάκια έχει πάρει επίσης την εκλέπτυνση, καθώς, το λέει κι η λέξη, έχει εκλεπτυσμένο ουρανίσκο, και την επισφαλή ισορροπία συνδυασμού ευαισθησίας και ανδρισμού.

Στα caveat το να μη μετατραπεί το πάθος σε μουνοδουλίαση, καθώς γενικά στις αντρικές παρέες του γλειφο-μουνάκια θα αιωρείται πάντα η υποψία μήπως εντέλει αυτός έχει διαβεί τον μουνορουβίκωνα κι έχει ήδη καταστεί μουνοείλωτας, εξάλλου ο γλειφομουνάκιας δεν προσαρμόζεται ακριβώς στο σεξιστικά προσδιορισμένο ανδρικό ιδεώδες του μπήχτη/ γαμίκου κ.τ.ό., δίχως όμως και να αποκλείεται να συνδυάζει τα χαρακτηριστικά αυτά.

Λαϊκή παραδοξολογία που η σκοπιμότητά της παραμένει αβέβαιη.

Μερικές υποθέσεις:
1. Ίσως λέγεται από ανθρώπους πολύ απαιτητικούς που δεν καταδέχονται να σαβουρογαμήσουν και θεωρούν τίποτα λιγότερο απ' το Λίλιαν ως άξιο για την πούτσα τους. Οπότε ξέρουν ότι η επόμενη φορά που θα γαμήσουν θα είναι του Αγίου Πούτσου ανήμερα και μέχρι τότε η Λίλιαν θα αποτελεί ονείρωξη όχι μόνο μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά και μάλιστα σε όνειρο που ονειρευόμαστε με τα μάτια ανοιχτά. Αυτό το πνεύμα εκφράζει κι ο Σταμάτης Κραουνάκης στο μνημειώδες αριστούργημά του (βλέπε παράδειγμα): Πρέπει να διαφυλαχτεί το γαμήσι, για κάτι που θα σε συγκλονίσει (τι ρίμες πετυχαίνω σήμερα ο πούστης!) και μέχρι τότε είναι προτιμότερος ο κόσμος της ντροπής. Με λίγα λόγια πρόκειται για τον τύπο: Κάλλιο Λίλιαν και καρτέρει, παρά Καυλάουρα και στο χέρι...

1. Η φράση είναι η παρηγοριά ή παραμυθία/παραμύθιασμα του μαλάκα, όπως η φράση παρακαλετό μουνί, ξινό γαμήσι είναι η παρηγοριά αυτού που έχει μόλις φάει χυλόπιτα.

2. Για χάρη, πάντως, της αντικειμενικότητας και μόνο, δεν πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο μια μαλακία να είναι εξαιρετικά εμπνευσμένη, με καλό σενάριο, πρωταγωνίστριες για Όσκαρ Α' και Β' γυναικείου ρόλου (λ.χ. να φαντασιώνεσαι ένα ντούο Σαρλίζ Θερόν - Μόνικα Μπελούτσι), κατάλληλη μουσική υπόκρουση, εντυπωσιακά σπέσιαλ εφέκτς και τα υπόλοιπα συμπαρομαρτούντα. Ενώ αντιστρόφως ένα γαμήσι να είναι τελείως ξενερουά...

Γενικά:
Τα πλεονεκτήματα του γαμησιού έναντι της μαλακίας είναι προφανή κι αστασίαστα. Σχεδόν κοινότοπα...

Οπότε θα επικεντρώσω στα πλεονεκτήματα της μαλακίας, για να προβώ σ' ένα «Μαλακίας εγκώμιον».

1. Η μαλακία είναι σεξ με κάποιον που αγαπάς, όπως είπε ο πολύς Woody Allen, (δηλονότι τον εαυτό σου), κάτι που για το γαμήσι δεν είναι αυτονόητο.

2. Η μαλακία είναι με διαφορά η καλύτερη αντισυλληπτική μέθοδος. (Κάτσε να σου τύχει καμιά ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και θα πεις: «Στερνή μου μαλακία να σε τράβαγα πρώτα!»).

3. Η μαλακία είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να αποφύγεις AIDS και αφροδίσια νοσήματα. Εδώ οι γνώμες διίστανται. Ο Γιάννης Ζουγανέλης έγειρε ως αντι-AIDS σύνθημα το τραγούδι «Για να μείνεις εκτός νόσου, μοναχός σου εκτονώσου, μπες στο μπάνιο και κλειδώσου κ.τ.λ.». Όμως ο Λάκης Λαζόπουλος εύλογα αντέτεινε πως «δεν μπορείς να κάνεις τον μαλάκα σημαία μιας καμπάνιας»!

Τελικά, πρέπει να το παραδεχτώ: Το εγκώμιον της μαλακίας είναι ένα αυτοηττώμενο εγχείρημα! Πράξτε κατά συνείδησιν!

Στο BDSM ιδίωμα (σαδομαζοχισμός- bondage), αποτελεί εξελληνισμό του όρου Dominatrix (αγγλικό από τα λατινικά), μέσω αηχοποιήσεων/ δασύνσεων και εντάξεως στο ελληνικό κλιτικό σύστημα, θυμίζοντας τον τρόπο που εξελληνίζονταν άλλοτε τα ξενικά ονόματα, λ.χ. Αμστελόδαμο για Amsterdam ή Δαρβίνος για Darwin ένα πράμα. Ταυτόχρονα μπορεί να θεωρηθεί και ως λολοπαιγνιώδης λεξιπλασία με το άτριχη. Φανταζόμαστε, επομένως, μια αφέντρα με απολύτως άτριχο λείο δέρμα και μουνί-παρκέ, που ενθουσιάζει τον υποτακτικό της, ιδίως αν είναι ποδολάγνος και καυλώνει με τα σέξι λεία πόδια, οπότε είναι κι αυτός έτοιμος να υπακούσει σε οποιαδήποτε εντολή της άτριχης κυράς του.

Πάντως, αν και το λολοπαίγνιο σίγουρα υπονοείται, οι χρήσεις που βρίσκω στο ιντερνέτι δεν το αξιοποιούν και ο όρος δομινάτριχη απλώς μεταφέρει το dominatrix, έχοντας το σημαντικότατο γλωσσικό πλεονέκτημα (pun unintended) ότι κάνει και πληθυντικό δομινάτριχες, πράγμα που μάλλον αποτελεί και έναν από τους κύριους λόγους που χρησιμοποιείται, καθώς δύσκολα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ένας αγγλικός πληθυντικός του dominatrix με αβίαστο τρόπο στα ελληνικά (άλλη λύση είναι το κομμέ ντομ).

Η δομινάτριχη μπορεί να είναι οποιουδήποτε σεξουαλικού προσανατολισμού, να έχει υποτακτικούς διαφορετικών φύλων και να είναι πληρωνόμενη "επαγγελματίας" ή να δρα αφιλοκερδώς. To σταντέ είναι ότι θα έχει υποτακτικό που θα τον βάζει να την υπηρετεί, θα του δίνει εντολές, θα τον εξευτελίζει και αυτό το αυταρχικό στυλάκι μπορεί (χωρίς να είναι απαραίτητο) να συνεχιστεί και στο σεχ. Βοηθάνε και τα εξαρτήματα, δερμάτινα και λάτεξ, όπως το Catsuit

μαστίγια,

πορνοτάκουνα, αθερινόδιχτα, ψηλές μπότες, τιράντες, ζαρτιέρες, γάντια και, -γιατί όχι;-, στραπόνια.

Μια από τις κύριες πρακτικές της δομινάτριχης είναι να είναι ανάφτρα, παίζοντας με το μυαλό του άντρα, να τον κρατάει σε καύλα, αλλά σε κρίσιμες στιγμές να του στερεί τον οργασμό και να τον ελέγχει (tease & denial που λένε και στο χωριό μου).

Ιδεοτυπική δομινάτριχη ήταν η Fanny Pistor, μούσα του Λεοπόλδου Φον Ζάχερ Μαζώχ

που τον ενέπνευσε να γράψει το μεγάλο του αρρωστούργημα Η Αφροδίτη με τη γούνα, συχνά δραματοποιημένο

Δίνω όμως το λόγο στα παραδείγματα αλιευμένα από σχετικές φοράδες που δείχνουν ότι ορισμένα κλισέ δημοσιοκαφρικά μπορεί και να μην αποδίδουν την πολυπλοκότητα της κατάστασης, ενώ υπάρχουν ίσως και κάποιες διαφορές μεταξύ δομινάτριχης και μίστρες/ κυρίαρχης ή οπωσδήποτε μεταξύ πληρωμένης αφέντρας με πελάτη ή μη πληρωμένης με σκλάβο. Και εντέλει πάνω στο άναμμα της ερωτικής πράξης το τι υποτίθεται ότι θα έπρεπε να κάνει μια δομινάτριχη σύμφωνα με τη θεωρία του savoir dominer πολλές φορές διαψεύδεται. Γιατί in the down down of the writing δομινάτριχες είναι, δεν είναι κι αγάμητες.

μπρατίδι, μπρατίδιο

Αφιερώνεται στην εξοχωτάτη Σούλτω, μυουμένη τε υποτακτικώς και μυούσα θεϊκώς στο μπιντιεσεμικό ιδίωμα.

Ως ανήκον στο μπιντιεσεμικό ιδίωμα προέρχεται από το αγγλικό brat, που σημαίνει αλητάκι, αλητάμπουρας. (Αρχικά σήμαινε το παιδί ενός ζητιάνου, προερχόμενο από λέξη για το κουρελιασμένο ρούχο, ίσως κελτικής προέλευσης, δες). Το brat εντάσσεται έτσι στο ελληνικό κλιτικό σύστημα. Ως μπρατίδι δηλώνει με χροιά περιφρόνησης τον αλητάκο κατά τα γαμίδι, αρχίδι, ναζίδι, υπουργίδι. Ως μπρατίδιο έχει και μια δόση ερωτικού πόθου κατά τα νυμφίδιο, πορνίδιο, μιλφίδιο. Εννοείται ότι τα φύλα μπορεί να είναι ο,τιδήποτε. Μπρατίδι(ο) μπορεί να είναι γυναίκα προς άντρα, ή άντρας υποτακτικός προς θεά δομινάτριχη, ή και πιο ΛΟΑΤ καταστάσεις. Επίσης μπορεί είτε να αναφέρεται σε μία BDSM σέσιον με τη στενή έννοια, είτε σε μία γενικότερη δομή σχέσης, μεταφορικώς ακόμη και εκτός BDSM συναφείας με τη στενή έννοια, καθώς κάθε σχέση θα έχει κάαααποια σαδομαζοχιστικά χαρακτηριστικά. Για καθαρά περιγραφικούς και όχι κανονιστικούς λόγους να αναφέρω πάντως ότι τα περισσότερα παραδείγματα που διαπίστωσα σε bdsm φοράδες είναι άντρας ντόμης με καυλάκι μπρατίδιο κορτσούδι σέξι αλλά σπασαρχίδω.

Μπρατ, λοιπόν, στο αγγλικάνικο μπιντιεσεμικό πρωτότυπο, και μπρατίδι ή μπρατίδιο στα ελληνικά, είναι ένας υποτακτικός, ένας μπότομ, ο οποίος δεν κάθεται σαν καλό παιδί- σουμπίτσα να υποστεί έτσι αδιαμαρτύρητα το σαδομαζοχιστικό παίγνιο που του "επιβάλλεται" από τον τοπ κυρίαρχό του, αλλά αντιθέτως "αγωνίζεται" ενάντια στην εξουσία του και τον προκαλεί. Το μπρατίδι μπορεί να τεστάρει τον κυρίαρχό του. Μπορεί απλώς να γουστάρει να δαμαστεί κάνοντας μόνο στην αρχή το αγρίμι. Ή μπορεί και η μπλόφα του μπρατιδίου να τραβήξει πολύ και να τα σπάσει στον κυρίαρχο. Γενικά το μπρατίδι είναι σε μια φάση πετραδάκια μου πετάς, παιχνιδάκια μου ζητάς, είναι περίεργο να τεστάρει όρια, δεν πάει by the book, αλλά παίζει το σαδομαζοχιστικό παιχνίδι μέσω μπιχεβιοριστικής δοκιμής και πλάνης (trial and error που λένε και στο χωριό μου).

Αρέσει αυτό στον κυρίαρχο; Κατ' αρχήν, ένα μπρατίδιο μπορεί να είναι πιο θελκτικό από μια παθητική σουμπίτσα, που αναλαμβάνει μοιρολατρικά το ρόλο της καθισταμένη ελαφρώς βαρετή (έως και βανίλια). Το μπρατίδι διεγείρει την καύλα εξουσίας του κυρίαρχου, που εντέλει είναι και η κυρίως καύλα σ' αυτόν τον μάταιο κόσμο, καθώς ο κυρίαρχος θα προσπαθήσει να δαμάσει κάποιον αρχικά αδάμαστο, ένα περήφανο άτι κατά μια άλλη μπιντιεσεμική έκφραση, Αλέξανδρος- Βουκεφάλας (ή βουκεφάλας) κιέτσ'.

Απ' την άλλη, προσοχή στο διάκενο ανάμεσα στην playfulness ή cheekiness, που είναι απολύτως θελκτικά, και την καθαυτό bratiness που είναι αρκετά κλικ πιο πέρα προς την κατεύθυνση της spasarchidishness.

Πάντως και ο φιλόσοφος που διατύπωσε κατ' εξοχήν τη διαλεκτική κυρίου και δούλου υποστήριξε ότι η εξουσία του Πνεύματος αξίζει μόνο αν γίνει μέσα από μια νίκη ως άρση της άρσης επί μιας αντίθεσης, ο,τιδήποτε άλλο είναι και φιλοσοφικώς- πνευματικώς και σεχουαλικώς βανίλια. Τα τσαλιμάκια του μπρατιδίου μπορούν να είναι επομένως το αλατοπίπερο μιας BDSM σέσιον ή σχέσης. Επειδή, όμως, δεν είναι πάντα προβλεπέ η έκβαση, μπορεί τελικά να σπαστεί άσχημα ο κάπα (κυρίαρχος) και να ξεκαυλώσει.

Αυτό βεβαίως μπορεί απλώς να σημαίνει ότι δεν είναι καλός κυρίαρχος. Ή ότι το μπρατίδι έχει κακοπέσει σε έναν κυρίαρχο, που δεν είναι ο σωστός κυρίαρχος, ο κυρίαρχος που πρώτα απ' όλους το μπρατίδι χρειάζεται για να ισιώσει. Γιατί εντέλει ο κυρίαρχος την έχει μεγάλη. Την ευθύνη. Το μπρατίδι απλώς συμπεριφέρεται με τον κακομαθημένο τρόπο που ξέρει να συμπεριφέρεται. Ο κυρίαρχος είναι αυτός που καλείται να βρει τα κουμπιά του και να το δαμάσει, πρώτα απ' όλα του ίδιου του μπρατιδίου.

Δίνω εδώ τον λόγο στους ειδικούς για τον πολυπλευρέστερο ορισμό του μπρατιδίου:

Για μένα είναι το κακομαθημένο ανώριμο πλάσμα που για τους λόγους του θέλησε -καύλα του και μαγκιά του- να δοκιμάσει η να συνεχίσει να ζει το BDSM. Κουραστικό, ανυπόφορα δύστροπο και τελικά για κλωτσιές -ή καλύτερα για αδιαφορία και περιφρόνηση- και στο σπιτάκι του σαν άτομο, τα ίδια και σαν BDSMερ. Απλά κουβαλάει την ραδιενέργεια του και στην ασυμμετρία του και καταλήγει με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία. Δεν ξέρω αν ένα τέτοιο κουκλάκι αρέσει σε κάποιους -ή ένα ατομάκι που να υποδύεται το ρόλο-, εγώ όποτε το πέτυχα στο διαβά μου, έφυγα σύντομα τρέχοντας αφού κάποιες φορές πέρασα και από το φαρμακείο για ηρεμιστικά. [...] Όχι ειναι πολύ έξω από παιχνίδι. Αφορά πολύ και τον βανίλια κόσμο, πάρα πολύ. Πολύ κουραστικό πλάσμα το Brat. Συνήθως οι πολύ όμορφες ή πολύ έξυπνες είναι έτσι, ή αυτές που παίζουν τους βανίλλα στα δάκτυλα. Είναι πρόκληση για οποιονδήποτε Κυρίαρχο που του αρέσουν γενικώς τα ρίσκα. Αν ο διάλογος δεν λειτουργεί, θα χρειαστεί να κάνει την καρδιά του πέτρα αρκετές φορές και να αφαιρέσει αυτονόητες ελευθερίες. Για να υποχρεωθεί στο λογικό το μπρατίδι, θα πρέπει να εξαναγκαστεί στο παράλογο. Μετά θα λειτουργήσει ο φόβος και κάπου κάπου το καλοπιάσιμο. Πλεονέκτημα αν το έχεις σπίτι σου, όπου μπορείς να το ελέγχεις πολύ καλύτερα. Τωρα γιατί να μπλέξει ο Κυρίαρχος με ένα τέτοιο άτομο; Ας απαντήσει ο καθένας Κυριαρχος για τον εαυτό του. Πρόκληση το μπρατίδι. Και πιο δυναμικό από τον συνεσταλμένο υ, κατά την γνώμη μου. [...] Για μένα πρόκληση είναι κάτι που με βελτιώνει, που μου επιστρέφει κάτι. Να ισιώσω ένα μαλακιστήρι αφού έχω αφήσει τα νεύρα και την ψυχική μου υγεία στο πορτ μπαγκάζ, δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Προτιμώ να σαπίσω να τον παίζω και σαν πρόκληση μαθαίνω τα σουμεριακά με μέθοδο linguaphone που αγόρασα από site στη Μαδαγασκάρη.

Brat στο BDSM

Μερικές ακόμη διαστάσεις:

• Το μπρατίδι είναι συχνά όμορφο κι έξυπνο. Για αυτό το παίρνει να είναι μπρατίδι. Δαρβινικά ομιλώντας τα χαζά άσχημα μπρατίδια δεν επιβιώνουν. Το γεγονός ότι το μπρατίδι μπορεί να είναι ένα ούμπερ χοτ καυλάκι σημαίνει ότι αξίζει τον κόπο του δαμάσματος. Εξάλλου λ.χ. μια γυναίκα που είναι μπρατίδι σε μια σχέση μπορεί σε προηγούμενη σχέση της να ήταν θεά ενός μουνόδουλου άντρα και να ξενέρωσε με τη βανίλια της φάσης, οπότε σε επόμενη σχέση καθίσταται μπρατίδι. Και το αντίστροφο δεν αποκλείεται, να είναι πρώτα μπρατίδι για να τραβήξει την προσοχή αδιάφορου άντρα και μετά να γίνει θεά κάποιου μουνοείλωτα.

• Αν το γιαλομιάσουμε το θέμα, το μπρατίδιο- γκόμενα μπορεί να έχει ένα θεματάκι με τον πατέρα του, λ.χ. να έχει φάει σκάλωμα μαζί του, και να γουστάρει έναν ντόμη πατρική φιγούρα, αλλά και να του τα πρήζει, επειδή έχει συνηθίσει ο δικός της πατέρας να της κάνει pampering.
• Το μπρατίδι μπορεί εντέλει να τιμωρηθεί περισσότερο από τον σούμπη/ σουμπίτσα. Εξάλλου μπορεί αυτό να είναι και αυτό που θέλει. Σε αυτήν την περίπτωση λέγεται αγγλικανιστί και Smart Ass Masochist, οι φίλοι του τον φωνάζουν SAM (δες). Το μπρατίδι- smart ass έχει χαρακτηριστικά όπως εξυπνάκιας, προσοχοπουτάνα, εγωπαθής, ντράμα κουίν. Λ.χ. αν υποθέσουμε ότι το Eurogroup είναι ένα ντάντζεο (dungeon) το μπρατίδι είναι κάπως όπως φαντάζονται οι σαμαροβενιζέλοι ότι είναι ο βαρουφάκης, δηλαδή μια αλήτρα που μπαίνει μέσα με τσαμπουκά, εγωπάθεια, απαιτεί να πέσουν όλα τα λέιζερ πάνω του, και που τελικά θα τιμωρηθεί υποτίθεται πολύ περισσότερο από ό,τι αν ήταν μια σαμαρελική σουμπίτσα. Αναλόγως του κατά πόσον αρέσει στον ντόμη, το μπρατίδι μπορεί να χρησιμοποιήσει και στοιχεία, όπως σαρκασμός και χούμορ στην αψήφησή του.
• Το κλειδί είναι η προσοχή. Συνήθως δεν γεννιέσαι ως μπρατίδι, αλλά γίνεσαι μπρατίδι ως μία επίκτητη συμπεριφορά, καθώς προσπαθείς να αποσπάσεις την προσοχή ενός αδιάφορου κυρίου σου. Αν ο κύριος δεν σε προσέχει και δεν εκπληρώνει τις μαζοχιστικές ανάγκες σου, τότε εφόσον σουμπίτσα ήσουν ούτως ή άλλως ο μόνος τρόπος να κάνεις μια διαφορά είναι να μετατραπείς σε μπρατίδι.
• Ποια θα είναι τότε η ενδεδειγμένη ανταπάντηση του κυρίαρχου; Μία λύση είναι η ακόμη μεγαλύτερη τιμωρία.

Αυτό σημαίνει ότι, πάλι δαρβινικά ομιλώντας, τα μπρατίδια είναι οι ανθεκτικές σουμπίτσες. Για να συνεχίζεις να είσαι μπρατίδι από κάποιο σημείο και πέρα σημαίνει ότι αντέχεις να είσαι μπρατίδι.

• Μια άλλη λύση είναι η αδιαφορία. Σε φάση, το don't feed the brats είναι το νέο don't feed the trolls. Όμως η αδιαφορία είναι η ενδεδειγμένη λύση μόνο επιφανειακά. Στην ουσία το μπρατίδι είναι ένα σύμπτωμα για κάτι άλλο. Οπότε ο εμπειρίκος ντόμης ψυχοψάχνει ποιες ανάγκες κρύβονται πίσω από το σύμπτωμα του μπρατιδίου, προκειμένου να απευθυνθεί αμεσότερα σε αυτές.
• Μπορούμε εδώ να κάνουμε μια διάκριση ανάμεσα σε σέσιον και σχέση. Σε μια σέσιον η μπράτινες μπορεί να είναι πλέιφουλνες επιθυμητή. Σε μια μακροπρόθεσμη σχέση, όμως, είναι μάλλον σύμπτωμα ότι κάτι πάει στραβά στη σχέση ή στον χαρακτήρα και για αυτό εντέλει οι έμπειροι BDSMηδες δεν την θέλουν, δεν την επιζητούν, ενώ είναι κυρίως οι λιγότερο έμπειροι που αφήνονται να παρασυρθούν από τον επιφανειακά πλέιφουλ/ παιγνιώδη χαρακτήρα της. Σε κάθε περίπτωση το αν ένα μπρατίδι θα ειδωθεί ως κιουτ αλατοπίπερο ή ως εκνευριστικό μαλακιστήρι είναι και θέμα προσωπικού γούστου και περί ορέξεως τζιτζίκια γιαχνί στην τελική.

Είναι η ελληνική καθημερινή ονομασία του αστακοειδούς scyllarides latus (βλ. φωτό), η οποία προκύπτει από το ότι το ζωντανό αυτό κινείται χτυπώντας πάνω κάτω την ουρά / τον κώλο του.

Παρότι η λέξη ακούγεται και είναι επαρκώς σλανγκ, δεν απαντάται σε αμιγώς σλανγκική χρήση. Επιτρέπεται, ωσεκτουτού, κάθε αυτοσχεδιασμός.

Κωλοχτύπα θα μπορούσε λοιπόν να είναι το κωλοσκάμπιλο, το χαστούκι που σκάει ο άντρας στον κώλο της γυναίκας κατά τη διάρκεια του σεχ, ή, απλά, στο ανέβασμα της σκάλας, αντρική πρακτική που, κατά τη γνώμη της υποφαινομένης, προέρχεται από τον καιρό που ο άντρας καβαλούσε (με κάθε έννοια) το άλογό του ή τη μουλάρα του ή τον γάδαρο και έδινε και μια στα καπούλια για να πάρει μπρος το ζωντανό. Τώρα αν αρέσει αυτό στη γυναίκα ή όχι, είναι θέμα γούστου, ή και θέμα στιγμής.

Παίζει και σαν προστακτική: «Κωλοχτύπα με μωρό μου, κωλοχτύπα με!»

Επίσης κωλοχτυπιέσαι πχ σε χωματόδρομο με τζιπ.

(Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: το σαβουάρ βιβρ εξηγεί πως η μόνη περίπτωση κατά την οποία ο άντρας πρέπει να προηγείται της γυναίκας, είναι στις σκάλες (ανέβασμα), για έναν πολύ απλό λόγο: γιατί αλλιώς φαίνεται το βρακί της και δεν πρέπει. Πιθανόν όμως να είναι και προς αποφυγή κωλοχτυπών, λέω γω.)

Γραμματική κορεκτίλα που πεοτείνουν ακτιβιστ@ς τση ΛΟΑΤ κοινότητας προκειμένου να αμβλυνθεί ο ανδροκεντρισμός στον γραπτό λόγο.

Αντιγράφουμε από το σάη "Καμένα Σουτιέν":

Έτερο παράδειγμα από το σάη "Αποδομητικά Μουνιά & Αποδομημένα Αρχίδια":

Συνειρμική μόνο σχέση με τα παπάρια (@@). Καμιά σχέση με παπάκια (@).

Ως ανήκον στο ιδίωμα της BDSM κοινότητας (σαδομαζοχιστές- bondage), αποτελεί εξελληνισμό του αγγλικάνικου (κομμέ) sub που με τη σειρά του προέρχεται από το submissive. H πιο επίσημη μετάφραση είναι υποτακτικός, ή, στο θηλυκό που μας ενδιαφέρει εδώ, υποτακτική. Η σουμπίτσα, λοιπόν, είναι η υποτακτική μαζοχίστρια που ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία bottom/ submissive και γουστάρει ένα παιχνίδι ρόλων όπου εξευτελίζεται και υποφέρει, πάνω στο σεχ ή και στα πριν/μετά. (Παρεμπιφτού μου φαίνεται ότι ένα μέρος του εξευτελισμού είναι και το ότι την αποκαλούν με αυτό το ηλίθιο όνομα).

Όταν μια λεσβία κάνει έρωτα με άνδρα και η γνώμη της για τ' άλλο φύλο αλλάζει.

Ως προέκταση του εδώ ορισμού, να δώσουμε και μία τυποποιημένη αντίδραση περιλαμβάνουσα αυτήν την λέξη, με παρόμοια σημασία.

Απαντάμε «είσαι μερακλής», λοιπόν, σε τύπο ο οποίος εκφράζει γούστα τα οποία μας φαίνονται τουλάστιχον περίεργα, αποκρουστικά, έως και αποδοκιμαστέα, αλλά υπεκφεύγουμε ευθείας απάντησης και υπονοούμε κάτι στην γκάμα μεταξύ του «περί ορέξεως» και του «πρέπει να σε δέσουν».

Βλέπε και γειώσεις.

Πρόκειται για το σύνδρομο που ταλαιπωρεί τους άνδρες που έχουν ως πρότυπο την Andressa Soares και ως εκ τούτου ηδονίζονται από γυναίκες που έχουν μερικά κιλάκια παραπάνω ή, στα πιο προχωρημένα του στάδια, από γυναίκες που ζυγίζουν πολύ παραπάνω από το κοινά αποδεκτό. Η ικανοποίηση των άρρωστων αυτών ατόμων προέρχεται από το μέγεθος των βυζιών, κώλων, μπουτιών, κοιλιών, κλπ. Όσο πιο μεγαλοπρεπή και τεράστια είναι, τόσο περισσότερο ανεβαίνει η λίμπιντό τους. H έκστασή τους είναι μάλιστα οι δίπλες που σχηματίζονται στην κοιλιά των πολυαγαπημένων τους, μεγαλόσωμων γυναικών. Οι μελέτες δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη, αλλά υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι διακαής πόθος τους αποτελεί το χώσιμο της μάπας τους στον κώλο ή στα βυζιά μια τέτοιας γυναίκας. Κάτι τέτοιο, εξάλλου, συχνά τους οδηγεί σε οργασμό.

Το όνομα του συνδρόμου προέρχεται από την βραζιλιάνα showgirl Andressa Soares , στην οποία έχουν αποδώσει θεϊκές διαστάσεις.